Ik ben vandaag zorgeloos wezen paardrijden met een goede vriendin.... heerlijk.... ik wou dat ik dat de komende maanden alleen maar hoefte te dolen... lekker bitenrijden!
Ik ben zaterdag met mijn paard op keuring geweest, ze werd zelf niet gekeurd, ze is al ster, maar we deden voor de fun mee aan de zadelrubriek! en we werden 1e! dus we zijn allround kampioen 2010 van ons stamboek! drssuren en een sprongetje!
hele dag op pad geweest met goeie vriendin, en savonds heerlijk ge-chineest, en daarna lui op de bank gehangen! was sinds tijden dat ik zo'n heerlijke dag heb gehad!
verhalen van mijn werk alleen per pb, heb nl 2 collegas die ook paardrijden, zitten wss niet op bokt, maar je weet maar nooit......
en hoe is het met de rest hier? hoop dat je er vandaag weer wat bent pollewoppy!
Ik moet ook maar wat in huis gaan doen, hoewel ik meer zin heb om op de bank te gaan liggen. Voel me nog erg down. Ik wil wel aan de ene kant wel meer vertellen, weet niet waar ik er anders mee naar toe moet, maar vind het aan de andere kant ook een beetje raar. Durf niet zo goed...
Lekker zo'n dagje bobomelo. Leuk dat je paardje het zo goed deed!
niks is raar pollewoppy! ik heb ook veel dingen gehad van: schaam me ervoor om het te vertellen enz.....maar zo gaat dat nu eenmaal! je zit met dingen waarvan je denkt dat de hele buitenwereld het raar zal vinden, maar je zal zien, dat er veeeel meer mensen zijn die ook zulke dingen hebben! zo heb ik ooit es wat aan mijn fysiotherapeut verteld, en wat bleek? hij begreep het heel goed want, lang geleden had hij ook soortgelijks zeg maar meegemaakt......
het is aan jou of je je verhaal kwijt wilt! mijn pb staat open, ik weet zelf hoe het voelt als je je verhaal toch kwijt kan! al is het maar een luistert oor die ik toen kreeg bv.....of iemand die je even helpt om het te relativeren!
_merel_
Berichten: 1889
Geregistreerd: 26-05-06
Woonplaats: Vosmer
Geplaatst: 11-08-10 14:07
Dacht ik even een relaxte tijd te hebben en eindelijk wat rust te krijgen... Nou nee hoor!
Ik heb vanmorgen een aanrijding veroorzaakt. Alleen materiele schade bij de andere partij maar toch.
Ik stond in een parkeervak en wilde daaruit uitrijden, achteruit. Ik had gekeken en er stond niemand. Ik heb mijn auto gestart en reed achteruit en bammmmm. Stond er dus toch een andere auto.
Die man werd hardstikke boos als reactie op de schrik, waardoor ik hardstikke overstuur raakte. Ik had geen schade, hij een kleine deuk.
Toen ik mijn vriend belde raakte ik nogmeer overstuur waardoor die man hadstikke schrok. Gelukkig kwam mijn vriend gelijk mijn kant op.
Nu zit ik thuis te bekomen van de schrik. Mijn hart klopt in mijn hoofd door het huilen! Mijn hondjes zijn ook geschrokken waardoor ze niet van mijn lijf af te slaan zijn....
@pollewoppy: Ik vind het ook niet raar hoor... Sommige dingen kunnen zo gevoelig liggen bij jezelf dat je ze liever voor jezelf houd. Of enkel maar met bepaalde personen deel. Doe vooral dat waar jij je het beste bij voel!
Maaaike
Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 11-08-10 17:21
PW, ik vind het jammer dat ik op die momenten er even niet voor je was.. We zijn elkaar de afgelopen dagen een beetje misgelopen.. Hoop je snel even op msn te spreken, en mail anders he!? Sterkte
bobomelo
Berichten: 1714
Geregistreerd: 29-03-04
Woonplaats: Zevenhuizen (Gr)
Geplaatst: 11-08-10 22:02
@Bellenadie, wow dat was wel even schrikken dus! gelukkig aardig goed afgelopen, was die man later wel wat voor rede vatbaar? ach, ongelukje zit in een klein hoekje! overkomt iedereen wel eens! dus lekkere kop thee erbij pakken en lekker voor de buis jij!
@maaaike, hoe ist met jou?
Hier vandaag een goeie dag! voel me weer stuk beter en rustiger van binnen! en heb mijn springzadel omgeruild voor een bredere.(Zelfde merk verder), want had vorig jaar een nw gekocht, maar die bleek toch te smal te zijn! best eng om alleen heen te gaan, ook omdat ik mij zo laat overbluffen dat het zadel bv goed genoeg zou liggen, maar........haha, ben met een nw weer naar huis gegaan! met gesloten beurs omgeruild, dus was heel blij! en daarna nog gereden en nog alleen op buitenrit geweest, en ze was braaf! is mijn 2e buitenrit ooit alleen met haar, en ze heeft niet gesteigerd! heel stuk beter dan de 1e keer! (wel es met iemand met de fiets ernaast, maar dat is nog niet helemaal alleen, meestal gingen we op buitenrit met nog een paard/pony erbij. dus dat was ook genieten! was trots op haar!
@Pollewoppy, hoe gaat ie nu?
_merel_
Berichten: 1889
Geregistreerd: 26-05-06
Woonplaats: Vosmer
Geplaatst: 12-08-10 00:53
Ik kreeg de tip... Ga lekker naar je paarden, dan kom je tot rust! Ik was al heel de middag thuis geweest, op de bank, tv erbij enz!
Nou ik heb het geweten! Denk je alles gehad te hebben! Kwas lekker naar stal gegaan om wat aan te keutelen. Ik had Nady en Meara getoiletteerd en kwam op de wei om nog even de vliegenkappen om te doen blijkt dat Noah een klap op zijn oog heeft gehad(mijn 2jarige haflinger) en er zat een scheur op zijn ooglid tot op het bot aantoe!
De dierenarts laten komen! Die heeft de wond eerst schoongemaakt en toen gehecht! 3 kruishechtingen, Nu staat hij met Belle (mijn shet) zielig te zijn op stal!
Ik ben er zo klaar mee! Er staat bij ons op stal een onopgevoede shetlander! Hij is een poos terug gecastreerd maar voelt zich nog helemaal t mannetje! Hij loopt continue te jagen op de andere paarden (welke verder een flink hechte groep zijn) Nady heeft al een rare schram op haar muts, Nady haar vliegendeken is stuk, ik heb de helft van Nady haar staart moeten knippen en Noah zit helemaal onder de rare wonden....
Noah is dus flink bang van dat beest, en nu dit.....
krackertje
Berichten: 2762
Geregistreerd: 08-04-06
Geplaatst: 12-08-10 03:59
Enige tijd geleden heb ik me hier gemeld en niet meer gereageerd.
Ik probeer af en toe wat mee te lezen maar mijn concentratie is naadje pet.
Ik probeer wat te doen met onze paarden maar dat gaat niet zoals dat in het verleden ging, ik loop tegen een hoop dingen aan wat weer een berg aan frustratie geeft, de term vallen en opstaan is heel erg van toepassing.
Ik had gehoopt na enige tijd weer wat beter in mijn vel te komen, dat is dus niet zo en dat terwijl Ik me nergens druk over hoef te maken. Alles is goed geregeld, de paarden staan verzorgd, ik hoef me alleen maar te richten op de leuke dingen. Mijn werkgever/leidinggevende en bedrijfsarts denken super mee en geven mij alle tijd die nodig is en toch kom ik maar niet verder voor mijn gevoel.
Zogauw ik me maar iets inspan, heb ik last van mijn gewrichten en spieren, ik probeer iets op te bouwen maar dat lukt niet echt, ik verga dan van de pijn en heb veel tijd nodig om te herstellen, zelfs als ik bijna niets doe.
Hoe is dat bij jullie gegaan, hoe hebben jullie dat aangepakt?
Edit: ik lees mijn beicht zo een terug, wat een klaagzang, sorry voor deze egopost.
He meiden nou ik zal de komende week hard mn best gaan doen heel het topic te lezen
Zelf heb ik het ook wellis gehad tot op momenten dat ik dacht van ik stop ik heb niks meer niemand heeft iets aan mij. Maar sinds een paar maandjes gaat het wel goed . Al moet ik wel zeggen dat ik hard mn best moet doen negatieve gedachtes gauw weg te jagen want je blijft toch een beetje in een cirkeltje van depri gedachtes.
Bellanadie ik hoop dat die man ervan heeft geleert dat je niet iedereen kan uitkafferen !
Pollewoppy
Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05
Geplaatst: 12-08-10 08:26
bellenadie: wat klote zeg van je haflinger. Zo gaan die dingen helaas, maar wel rot en extra vervelend als je zelf al niet lekker in je vel zit. Kan me voorstellen dat je er klaar mee bent, maar wat kun je er tegen doen?
bobomelo: Goed gedaan met je zadel! Je mag trots zijn op jezelf. Heb je toch maar mooi even gedaan! Super dat je daarna ook nog zo heerlijk met je paardje naar buiten bent geweest. Klinkt als een goede dag idd!!
maaike: Hoop je gauw te spreken idd
krackertje: Kan me jouw verhaal volgens mij nog wel herinneren. Ik begrijp je frsutratie, maar je wilt nog steeds te snel. Ik hoopte ook ik me snel beter zou voelen. Maar dat gaat heel langzaam. Je lichaam en geest hebben echt veel tijd nodig om te herstellen. Bovendien moet je het zien als een heel dun draadje waar je op balanceert. Aan de ene kant ligt uitputting, aan de andere kant ligt opbouwen. Het draadje is activiteit zonder opbouwen of afbreken. Omdat het draadje zo dun is bij mensen die overspannen zijn, val je er gauw van af. Daardoor zit je al snel weer in je reserves (afbreken). En de momenten dat je in opbouwen zit zijn te klein om de reserves dan groot genoeg te maken en echt weer op te bouwen. Ik hoop dat je een beetje begrijpt wat ik bedoel. Ik heb hier hulp bij gezocht, omdat ik er tegen aan bleef lopen en lichamelijk maar niet vooruit kwam. Als je er meer over wil weten leg ik je er graag meer over uit.
Enne over je klaagzang: Voel je niet bezwaard, je vertelt hoe je je voelt, omdat je graag tips wil. Dat vind ik iets anders dan alleen maar een klaagzang
shilady: Ben je depressief geweest dan? Of overspannen? Ik begrijp je verhaal niet helemaal.
shilady
Berichten: 10784
Geregistreerd: 30-10-06
Geplaatst: 12-08-10 08:45
Nou depressief heb ik in elk geval genoeg gehad overspannen weet ik niet heb me nooit echt goed laten evalueren door een arts.. Maarja ik lees graag mee als jullie het goed vinden
Vind het wel goed dat je het niet zo op internet gooit pollywop je weet idd nooit wie er mee leest... je wil ook echt niet meemaken dat ze je er op je werk ermee belachelijk maken.
Heb door de hele situatie geen werk meer dus dat scheelt
Maaaike
Berichten: 2051
Geregistreerd: 15-02-05
Woonplaats: Rotterdam
Geplaatst: 12-08-10 11:56
Ik ben weer even op school aan het rommelen, dan voel ik me van het weekend wat relaxter als ik maandag moet beginnen, dan weet ik dat het tot in de puntjes klaar is.. Het is toch geen mooi weer.
Iemand vroeg hoe het met mij was.. Psych en huisarts zijn tot de conclusie gekomen dat zij me niet meer kunnen helpen en ik ben doorverwezen naar een psychiater voor diagnostiek en advies medicatie.. Wel even schrikken, maar als het moet, dan moet het.. Heb pas begin september een afspraak, dus even afwachten. Over de hele linie voel ik me wel beter, maar de extreme stemmingswisselingen zijn zó vermoeiend en lastig..
Pollewoppy
Berichten: 7942
Geregistreerd: 07-08-05
Geplaatst: 12-08-10 12:00
Spannend Maaike, wel beter. Ook fijn dat je psycholoog deze mening deelt, je had al langer het idee niet vooruit te komen bij haar. Wel een fijn gesprek nog gehad met haar dinsdag? Jammer dat je tot sept. moet wachten, maar voor in de gezondheidszorg is het al best snel...
Ik heb net mijn vriend aan de telefoon gehad. Zijn vader zou vanavond komen voor de laatste dingetjes aan de schutting. Zegt mijn vriend gisteren aan de telefoon dat zijn moeder wel mee kan komen voor een bakkie koffie. Sinds gisteravond zit ik vreselijk in de stress. Ik heb zoveel moeite met zijn ouders na wat er allemaal gebeurd is. Ik vind dat ik door hun toedoen opgenomen ben in de kliniek. Onnodig. En daar is nooit over gesproken en nu gaan we lekker door alsof er niks gebeurd is. Dat trek ik niet. Zaterdag was zijn moeder hier ook onverwachts toen ik thuis kwam. Ik weet me dan geen houding te geven en voel me totaal niet op mn gemak. Zo gaat het niet langer. Ik wil niet dat ze komen vanavond.
Dus daarom had ik mijn vriend aan de telefoon. Hij zei dat hij niet wist dat het nog zoveel met me deed, maar vond het goed dat ik belde. We hebben samen gesproken over hoe we het nu gaan aanpakken. Ik wil dat zijn ouders weten dat ik moeite met ze heb door wat er gebeurd is. Dat ik vind dat ik door hun in de kliniek gekomen ben en dat ik nu het idee dat ik me extra tegenover hun moet bewijzen dat ik wel goed genoeg ben voor mijn vriend.
Praten met ze is geen optie. Ze zullen genoeg verwijten hebben naar mij en ik denk dat ik dat niet trek. Als dat gebeurt is dat voor hun alleen maar weer een bevestiging dat ik 'niet spoor', dus dat risico wil ik niet lopen. Ik ben nog zo onstabiel momenteel dat ik dat niet aankan. Een andere optie is dat mijn vriend belt en zegt wat er aan de hand is. Alleen vind ik het banketstaaf dat mijn vriend het dan moet opknappen, maar zelf durf ik dus echt niet te bellen. Als laatste optie kan ik een mail sturen waarin ik alles uitleg.Dat lijkt mij zelf het beste. Mijn vriend wil alleen nog even nadenken en belt me straks terug.
Ondertussen ben ik vast met een mailtje begonnen. Als we dan daarvoor kiezen, kan ik hem meteen versturen. Maar bah, ik voel me zo klote...
Hoe moet dat nou verder met mijn schoonouders? Ik weet het even niet meer hoor...
Ow oliebol. Mijn vriend wil dat ik het wél aankaart bij zijn ouders vanavond. Omdat een mail waarschijnlijk ook niks oplost. Ik ben bang dat hij gelijk heeft, maar het gaat niet goed komen vanavond. Ik ben bang dat zij met verwijten naar mij toe komen over die avond (volgens mijn vriend kun je daar donder op zeggen) en dat ga ik niet trekken. O oliebol.... Ik kan dat echt niet
goedeavond! heb bijgelezen, maar er zijn al mooie samenvattings gemaakt!dus sluit me daar helemaal bij aan.
Pollewoppy Sterkte vanavond! er komt vast een tijd, dat je schoonouders gaan inzien dat jij en je vriend bij elkaar horen! gelukkig zitten jullie aardig op 1 lijn! en als je schoonouders het niet in gaan zien, nou dan zou je moeten denken(heel moeilijk):jammer dan, jammer dat ze zo kortzichtig en mss wel dom zijn......maar dat het niet meer jouw probleem moet zijn!!!!
en over het hebben van geen puf en energie(krackertje?) heb je sowieso iets lichamelijks waardoor je last heb van je spieren en gewrichten? of komt dat puur door de spanning?
ik ben op fysiofitness gegaan(ook voor mijn rug, waar ik nu as woensdag voor door de mri-scan moet oa)maar ook voor mijn geestelijke gesteldheid zeg maar(gelukkig zaten fysio en psycholoog-praktijk in 1 pand!) en nu sport ik ook in de sportschool, was een hele stap voor mij, maar merk dat ik me nu wel beter voel en lekkerder voel sinds ik sport! ben ik heel moe? en ga ik toch heen met vriendin,is dat toch ontspanning! ben ik weer wakker, en heb ik weer energie en een beter gevoel! al is het soms maar voor even in mijn hele slechte periode, het is dan toch weer 2 uurtjes die je ontspannen en met lol hebt doorgebracht!
heb je verder ook hulp? en super dat je leidinggevende, arts, arboarts meewerken, had ik gelukkig ook! heel belangrijk!!!
en over die sherlander......kunnen ze dat mormel niet in een weitje apart doen? sterkte met je pony!!
Hihi, die man van mijn aanrijding was zo geschrokken van mijn reactie dat hij gelijk allemaal praatte over dat het wel goed kwam en sorry ik had niet zo tekeer mogen gaan! Dus prima!
En ik denk ook dat het de enigste optie is, die pony apart! We gaan ook vandaag even kijken wat de mogelijkheden zijn! Ik heb nog nooit een pony als deze gezien: zo niet opgevoed maar ook een niet natuurlijk paardengedrag vertonen!
Ik heb Remco verteld van mijn gedachten. Hij heeft gelezen wat ik op papier heb gezet. Hij is er erg van geschrokken.
Gisteravond is mijn pa nog geweest. Remco had hem gebeld. Ik lag al op bed, had twee slaappillen op. Weet niet meer zo goed wat hij allemaal gezegd heeft. Hij was wel lief in ieder geval.
Remco is vandaag niet gaan werken. Ik vind het zelf onzin, maar hij is bang dat ik mezelf wat aan doe. Hij heeft vanochtend het GGZ gebeld, maar iedereen is op vakantie. Er is nu iemand zoveel mogelijk informatie over mij aan het verzamelen en die belt waarschijnlijk om half 2 terug dan krijgen we vandaag nog een afspraak. Gadver, ik hoop niet dat ik weer opgenomen word. Heb er buikpijn van.
De hond voelt het ook. Hij is zo anders dan anders. dat maakt me momenteel nog het meest verdrietig van allemaal. Ik wil niet dat mijn hond ook nog eens de dupe wordt, maar hij kan zo slecht tegen spanningen...
Kan wel janken of eigenlijk ook niet. Zou willen janken