
En waarom ik het doe: omdat het voor ons het zo waard is. Wij beiden hebben het ouderschap nog geen moment als zwaar ervaren. Tuurlijk ben je wel eens moe en wil je, je ze achter het behang plakken, maar als die armpjes om mij heen slaan vergeet ik de hele wereld.
Daarnaast kan ik het zo invullen dat ik met kind gewoon nog paardrij (ze staat naast/in de hoek van de bak). Nog rustig een internationale wedstrijd rij van woensdag tot zondag en ze gewoon mee gaat. Mijn man en ik doen leuke dingen samen (weekend Londen, gisteren nog uit eten samen, etc.)
En ik heb ook nog een baan als arbeidsrechtjurist.
Voor ons geldt dat kinderen een verrijking zijn. Ons leven was minder compleet geweest zonder kinderen.
Maar dat is ieder voor zich te bepalen.
En zoals jullie het niet kunnen voorstellen dat je nog een leven hebt met kinderen kan ik een leven zonder niet meer voorstellen.
En dan zijn die paar maanden ongemak iets wat ik graag voor lief neem.
Overigens heb ik ook een hekel aan onopgevoede jankenbalken en (tot nu toe) heb ik een superlief kind wat altijd zoet is, goed zelfstandig speelt en geen drama maakt in de supermarkt.
Zou ze dat wel doen is het heel simpel en zeg ik: dag Julia! Meestal rennen ze dan heel snel naar je toe
