chevax schreef:Zo moeilijk om te reageren, want ik wil niet geforceerd overkomen, niet gemaakt grappig en ook niet doen alsof ik me jouw situatie kan invoelen. Wat ik wel min of meer kan invoelen, is je pijn en je ongemak. Ik ga er niet over uitweiden, want dit is jouw topic. Maar ik ben ook ziek, al heel lang. En dat heeft me niet alleen veel pijn en verdriet gebracht, maar ook mooie momenten. Mensen waarmee je in contact komt, juist op die momenten dat je op je kwetsbaarst bent. Prachtige dingen waar je normaal niet bij stilstaat.
Wil dat zeggen dat ziek zijn mooi en leuk is? Zeker niet, het is poedersuiker en balen, het is verdriet en ellende. Maar onthou dat je lichaam je soms enorm kan verbazen. Tuurlijk, er zijn richtlijnen en maatstaven. Maar toch bestaan die wonderen zoals Lieveli benoemde. Je weet niet hoe lang je nog leeft. Daar kun je jezelf helemaal gek mee maken. Maar... weten wij, de posters in jouw topic, wanneer we doodgaan? Ook niet. Dus de onzekerheid die je gek maakt, is er altijd. Alleen is het bij jou benoemd, het is bijna tastbaar geworden. En dat maakt dat je er ook steeds mee wordt geconfronteerd.
Ik wens je oprecht ontzettend veel sterkte en hoop dat het je op één of andere manier moed geeft dat er zoveel mensen aan je denken.
Mooie, ware post chevax!
quera schreef:Exact chevax!
Iedereen gaat dood. Alleen ik wat eerder.
Daardoor moet ik nu doen wat ik nog wil doen en genieten ten top!
Ik begrijp wat je wilt zeggen, maar dat hoeft niet hoor. Ieder van ons kan op ieder moment, vandaag nog, omvallen. Laten we hopen dat het voor ons allemaal nog laaaaaang duurt en dat jij dus ook bij die 30% hoort die je eerder beschreef! 
Maar met zo'n instelling lukt het vast!
(Mis nu zo'n spierballen-emoticon).