Bokt.nl

**Geplaatst**: 01-04-14 18:03

Geplaatst: 01-04-14 18:03

Spijt me dat ik in dit topic bump, maar ik zou graag willen weten wat er gaat gebeuren zodat ik dan niet meer zo gestresst ben.

Ik heb geen eetstoornis - misschien wat probleempjes qua eten maar daar blijft het ook bij. Echter heeft mijn moeder vandaag voor mij een afspraak gemaakt bij de huisarts - op vrijdag. Ze had vandaag al 1 op 1 met de huisarts over mij gesproken.

Wat zal de huisarts zoal vragen/doen?

Ik moet ook helemaal in mn uppie gaan. *yay* -O-

.
Ik zou graag willen weten wat en hoe ... dus vandaar dit berichtje ;d
Atm voelt het nogal alsof ik compleet in mn eentje in het donker gezet wordt en ik niks kan zien.

**Geplaatst**: 01-04-14 18:14

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 01-04-14 18:14

Ik stuur je even een pbtje

**Geplaatst**: 01-04-14 21:15

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 01-04-14 21:15

Mag ik me hier ook komen melden? Lees al heel lang mee omdat ik zelf wel weet dat ik wat problemen had met eten, nu sinds een paar weken heb ik ook een diagnose. Therapie krijg ik bij degene waar ik ook voor de rest van mijn problemen kom.

**Geplaatst**: 01-04-14 22:03

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 01-04-14 22:03

Je bent welkom hoor! Het is wel vrij rustig, maar als je je verhaal post komen er vast wel reacties.

**Geplaatst**: 05-04-14 13:17

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 05-04-14 13:17

Iedereen is welkom !
Dus welkom rubyred

,
Mogen we wat meer van je weten? of vind je het fijn je verhaal kwijt te kunnen ?

@xEmily
Hmm nooit fijn als je ouders al stappen nemen terwijl je er misschien nog niet aan toe bent .
Maar soms kan het wel even een eye opener zijn omdat vele lang ontkennen dat ze meer dan alleen een klein probleempje met eten hebben of gewoon een moeilijke eter zijn.
Maar weet je al waarneer je naar de huisarts moet ?
Als je nog vragen hebt ofzo mijn pb staat altijd open

**Geplaatst**: 05-04-14 17:39

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 05-04-14 17:39

Ja hoor... Het is wel een lang verhaal en ik zet liever niet alles zo op internet. Maar ik heb iig naast mijn mcdd, psychotische kwetsbaarheid, depressieve perioden en conversiestoornis nu dus ook de diagnose eetstoornis. Heb al vanaf kleins af aan wat 'raar' gegeten, en vanaf mijn 12e serieus eetbuien gehad. Periodes met compenseren en zonder compenseren. Periodes met te weinig eten en veel afvallen. En met veel eetbuien en aankomen. De laatste jaren vooral eetbuien met compenseren (ben nu 21). Heb het er eigenlijk nooit met iemand over gehad en er waren ook niet echt mensen die het aan me zagen, behalve toen ik zoveel afviel maar dat zit er nu allemaal weer aan. Mam weet er wel van maarja, er waren zoveel andere problemen die 'ernstiger' waren, dat hier nooit echt iets aan gedaan is. En nu ben ik er echt klaar mee en wil ik gewoon 'gezond' zijn, en heb ik het dus met mijn psychologe bij de ggz besproken... Dat waren veel tranen en veel schaamtegevoel, maar het was ook een opluchting om het er eindelijk eens normaal over te kunnen hebben...
Als jullie nog vragen hebben, of tips... laat maar weten...

**Geplaatst**: 05-04-14 19:04

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 05-04-14 19:04

Wat super dat je voor jezelf de stap hebt gezet dat je naar de psycholoog bent er gaan

Ik vind dat heel knap

**Geplaatst**: 05-04-14 20:57

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 05-04-14 20:57

Dankjewel Yvonne_V!

**Geplaatst**: 06-04-14 17:14

Geplaatst: 06-04-14 17:14

Heel goed dat je hebt besloten iets aan je ES te doen, RubyRed! Ik denk dat je met het erkennen van je ES al een heel eind op de goede weg bent.
Blijf je bij deze psych in behandeling, of ga je naar een gespecialiseerde instelling?

xEmily: Ben je al bij de HA geweest? Is het je meegevallen?

**Geplaatst**: 06-04-14 18:06

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 06-04-14 18:06

Ik denk dat ik hier gewoon in behandeling blijf, lijkt me lastig om voor het ene naar de ene instelling moet en voor het andere weer naar een andere. Maar misschien ga ik wel de frequentie opschroeven, kom er nu namelijk maar 1 x in de twee weken en denk dat dat te weinig is.

**Geplaatst**: 06-04-14 18:52

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 06-04-14 18:52

Wat heftig RubyRed!
Denk je dat je huidige psych je voldoende kan begeleiden om van je eetstoornis af te komen? Ik snap dat het je beter lijkt om bij dezelfde persoon in behandeling te blijven, omdat de behandeling zo beter kan aansluiten op je huidige behandeling. Maar dat kan wel enkel als je eetstoornis min of meer onder controle is, en als je psych zich daar zelf ook comfortabel bij voelt.
Ik zou je wel aanraden om de frequentie van je behandeling op te schroeven, om de twee weken is volgens mij te weinig om het werken aan je eetstoornis er ook nog bij te nemen. Je geeft zelf aan dat je problematiek vrij complex is, dus het lijkt me geen goed idee om je andere problemen te laten liggen terwijl je aan je eetstoornis werkt. Indien er meerdere psychische problemen zijn is het meestal belangrijk dat er aan alle problemen tegelijk gewerkt wordt, omdat het ene probleem je meestal ook tegenhoudt om het andere op te lossen.

**Geplaatst**: 07-04-14 10:11

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 07-04-14 10:11

Ze heeft zelf aangegeven dat we er samen aan gaan werken, dus ik denk dat zij in ieder geval denkt dat dat wel kan. Ik moet morgen weer naar haar toe en dan zal ik het bespreken.
Ik merk inderdaad dat als het ene 'goed' gaat, dat dan de andere problemen boven komen drijven, gaat het andere 'goed', dan weer het ene. Zo blijft het me steeds maar tegenhouden om echt gezond te worden.

**Geplaatst**: 05-05-14 10:50

Geplaatst: 05-05-14 10:50

Jammer dat het hier stil ligt.
Ben benieuwd hoe het met iedereen gaat!

**Geplaatst**: 05-05-14 12:20

Geplaatst: 05-05-14 12:20

GeekGirl schreef:
Wat heftig RubyRed!
Denk je dat je huidige psych je voldoende kan begeleiden om van je eetstoornis af te komen? Ik snap dat het je beter lijkt om bij dezelfde persoon in behandeling te blijven, omdat de behandeling zo beter kan aansluiten op je huidige behandeling. Maar dat kan wel enkel als je eetstoornis min of meer onder controle is, en als je psych zich daar zelf ook comfortabel bij voelt.
Ik zou je wel aanraden om de frequentie van je behandeling op te schroeven, om de twee weken is volgens mij te weinig om het werken aan je eetstoornis er ook nog bij te nemen. Je geeft zelf aan dat je problematiek vrij complex is, dus het lijkt me geen goed idee om je andere problemen te laten liggen terwijl je aan je eetstoornis werkt. Indien er meerdere psychische problemen zijn is het meestal belangrijk dat er aan alle problemen tegelijk gewerkt wordt, omdat het ene probleem je meestal ook tegenhoudt om het andere op te lossen.

Je beschrijft dit alsof het dé waarheid is, waar ik het niet mee eens ben

Een eetstoornis staat nooit op zichzelf en is in mijn beleving alleen een symptoom van een achterliggende oorzaak. Behandel de oorzaak, en je kunt vrij gemakkelijk ook het symptoom bestrijden.
Juist omdat RubyRed al in behandeling is, bij iemand die ze (neem ik aan) vertrouwt, zou ik geen aparte behandeling opstarten voor de ES

Alleen wel de huidige behandeling wellicht intensiveren, zoals jij ook al aangeeft.
De huidige behandelaar weet waarschijnlijk goed raad met de complexe onderwerpen die ze hier benoemt, en juist daarom zou ik er nu geen andere behandelaar in betrekken. De ES is onderdeel van het geheel, niet iets aparts

**Geplaatst**: 05-05-14 18:56

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 05-05-14 18:56

Sluit ik me wel bij aan Wendy, maar GeekGirl schrijft wel duidelijk dat het haar mening is, dus dat kan natuurlijk

**Geplaatst**: 07-05-14 14:31

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 07-05-14 14:31

Hai allemaal,

Ik heb misschien een aparte vraag.. zelf heb ik geen eetstoornis maar een vriendin van mij wel.
Even van achtergrond info: Bijna niemand weet dat ze een ES heeft, krijgt wel online hulp maar dit lijkt niet echt aan te slaan. niemand mag het weten en ze lijkt ook niet echt hulp te willen omdat dan haar ouders erachter kunnen komen. Haar menstruatie is al 2 jaar verdwenen.. ze eet bijna niets maar is ook niet heel slank, eerder aan de volle kant. Voor zover ik weet leeft ze zo'n beetje op red bull. Op facebook staan vaan foto's van de bordjes die ze eet, of van een ijsje of broodje. Ook apte ze me dat haar haren uitvallen en dat ze naar de kapper gaat om te vragen wat ze hieraan kan doen. Ik ken deze vriendin nog niet zo lang.

Ik merk dat ik de laatste tijd alleen maar met haar eetstoornis aan het praten ben en niet met mijn vriendin, dat ik dit jammer vind omdat ik haar mis. Omdat ik ook een van de weinigen ben die het weet verteld ze veel aan mij en vraagt advies. Ik heb aangegeven dat ze die 'verantwoording' niet bij mij kan leggen, dat dit háár probleem is.. ik wil best met haar praten

Het lastige is, is dat ze het onderwerp niet zelf aansnijdt maar wel véél (non) verbale hints geeft dat ze ermee zit en hulp wil

Helaas merk ik ook dat ik haar een beetje ontwijk.. dit vind ik heel vervelend. Dus.. mijn vraag: Hoe kan ik hier mee omgaan en voor de mensen met een ES: hoe willen jullie dat ermee omgegaan wordt?

Bedankt

**Geplaatst**: 08-05-14 09:45

Geplaatst: 08-05-14 09:45

Lastig zeg. Het gevaar van écht diep in een eetstoornis zitten is dat je niet meer helder na kunt denken. Je zit helemaal vast in je eigen patroon, kan geen afstand nemen, beseft totaal niet hoe ernstig de situatie is. Ik zou dus regelmatig benadrukken dat ze echt ziek is, dat geen kapper haar hiermee kan helpen omdat ze het zelf veroorzaakt, dat niet menstrueren geen teken van succes is maar van een falend lichaam, en dat ze gespecialiseerde hulp nodig heeft. En verder mag je ook best aangeven dat je het vervelend vindt en het er niet steeds over wil hebben, en haar desnoods aanspreken op die hints. Dat is vaak een verkapte hulpvraag, met de stiekeme hoop dat iemand anders (jij) het wel even gaat regelen allemaal, zodat ze zelf geen verantwoordelijkheid hoeft te nemen. Dat ga jij uiteraard niet doen, kán je niet doen, dus mag je haar best wijzen op die eigen verantwoordelijkheid. Als ze wil veranderen zal zíj actie moeten ondernemen.

Verder kan je heel erg weinig, vrees ik. In contact blijven. Zorgen dat ze weet dat jij haar best wil helpen bij lastige dingen (gesprek bij de huisarts, met haar ouders, waar goede hulp zoeken, etc). Maar het is heel lastig als iemand zo klem zit..

**Geplaatst**: 08-05-14 11:17

Geplaatst: 08-05-14 11:17

Lastig inderdaad, ik ben het met Dani eens. Ik herken mezelf wel een beetje. Aan de ene kant is het 'jouw geheim' en wil je geen hulp of dat andere mensen zich ermee bemoeien. Maar aan de andere kant wil je dat iemand ziet hoe slecht het eigenlijk gaat en je helpt, omdat je dat zelf niet kan/wil...

Edit: Hier positief nieuws.

Vanmiddag waarschijnlijk laatste controle in het ziekenhuis en diëtiste. Ben nu al aardig lang stabiel.

Ook gesprekken bij de psychologe gaan we afbouwen. Ik woon nu bij mijn vader en dit neemt eigenlijk een groot deel van de spanning(en dus de oorzaak) weg. Het gaat dus eigenlijk best goed.

En bij jullie?

**Geplaatst**: 08-05-14 16:56

Geplaatst: 08-05-14 16:56

Mijn zusje word maandag eindelijk opgenomen in de kliniek. Het gaat erg slecht ze weegt bijna niets meer en ligt nu bij het GGZ omdat het thuis niet meer te doen was ze sneed haar hele arm steeds open. Ze gaat voor 4 maanden tot een half jaar weg.

Is het bij jullie ook zo geweest dat je hele omgeving er kapot van ging ? Bij ons gaat namelijk iedereen er onderdoor . Bijna 3 verbroken relaties en een moeder die het allemaal niet meer trekt en continu strijd onderling omdat niemand zijn gevoel onder woorden kan brengen en iedereen zich compleet machteloos voelt.

Laatst bijgewerkt door Sammert op 08-05-14 17:06, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-05-14 17:02

Geplaatst: 08-05-14 17:02

Ik zou even het gewicht uit je post halen, dat kan triggerend werken

En inderdaad, een eetstoornis kan behoorlijk veel impact hebben op de omgeving. Het is moeilijk te begrijpen dat iemand zich bvb vrijwillig uithongert, wat de gevolgen ook mogen zijn. Ik denk dat dat onbegrip tot heel veel problemen kan leiden. Je wordt boos, verdrietig, hopeloos...
Dus nee, vreemd is het niet, dat je het zo ervaart.
Ik hoop dat het beter gaat met je zusje, zodra ze de kliniek in kan!

Wiebke, ik denk inderdaad dat Dani het voor het grootste gedeelte al gezegd heeft. Een eetstoornis is zo gecompliceerd, omdat het een manier is om met bepaalde dingen om te gaan. Daarom heeft iemand die ES dus ook 'nodig'. Hulp zoeken is een van de lastigste dingen die er is, je laat immers je veiligheid los.
Misschien kun je eens kijken op http://www.ikookvanmij.nl. Dit is een forum over eetstoornissen, waar ook een subforum is voor de omstanders. Misschien vind je daar nog nuttige tips en steun. Voor jou is het immers ook een vreselijk lastige en vervelende situatie.

Cheetah, wat fijn dat het goed gaat!

Heb je zelf ook het gevoel dat je het onder controle hebt, en het alleen aan gaat kunnen, zonder behandeling?

Laatst bijgewerkt door xSwanHeart op 08-05-14 17:07, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 08-05-14 17:07

Geplaatst: 08-05-14 17:07

xSwanHeart schreef:
Ik zou even het gewicht uit je post halen, dat kan triggerend werken

En inderdaad, een eetstoornis kan behoorlijk veel impact hebben op de omgeving. Het is moeilijk te begrijpen dat iemand zich bvb vrijwillig uithongert, wat de gevolgen ook mogen zijn. Ik denk dat dat onbegrip tot heel veel problemen kan leiden. Je wordt boos, verdrietig, hopeloos...
Dus nee, vreemd is het niet, dat je het zo ervaart.
Ik hoop dat het beter gaat met je zusje, zodra ze de kliniek in kan!

Verwijderd

Hoop inderdaad dat ze daar geholpen kan worden om uit deze rollercoaster te komen

**Geplaatst**: 08-05-14 19:23

Geplaatst: 08-05-14 19:23

Sammert: Jeetje, heftig zeg! Wel fijn dat ze nu eindelijk terecht kan! Hopelijk gaat het helpen. Ja, het is erg zwaar voor de omgeving. Mijn zusje heeft onderhand behoorlijke gedragsproblemen en mijn moeder zit nu door alle omstandigheden(niet alleen mij, maar ook mijn zusje/thuissituatie) overspannen thuis. Het is zo'n gecompliceerde ziekte, veel mensen begrijpen dat niet. Het gaat veel verder dan willen afvallen.

Gelukkig gaat dat ook steeds beter. Ik hoop dat het nu beter wordt! :(:)

Swanheart: Ik heb straks eindexamen en ga studeren, en als ik terugval is studeren/op kamers gaan niet mogelijk. Ik heb dus behoorlijke motivatie.

Ik hoop dat ik het zelf kan.

**Geplaatst**: 08-05-14 21:35

Geplaatst: 08-05-14 21:35

Sammert schreef:
Mijn zusje word maandag eindelijk opgenomen in de kliniek. Het gaat erg slecht ze weegt bijna niets meer en ligt nu bij het GGZ omdat het thuis niet meer te doen was ze sneed haar hele arm steeds open. Ze gaat voor 4 maanden tot een half jaar weg.

Is het bij jullie ook zo geweest dat je hele omgeving er kapot van ging ? Bij ons gaat namelijk iedereen er onderdoor . Bijna 3 verbroken relaties en een moeder die het allemaal niet meer trekt en continu strijd onderling omdat niemand zijn gevoel onder woorden kan brengen en iedereen zich compleet machteloos voelt.

Ik denk dat het bij bijna alle omstanders enorme impact heeft (gehad). Het is ook zo een ongrijpbaar iets en als omstander voel je je zo machteloos. Heel veel sterkte!

**Geplaatst**: 19-05-14 18:03

Geplaatst: 19-05-14 18:03

Hee meiden,
Sorry voor de stilte maar had atm even niet de energie om echt te reageren op andere en dat wil ik wel even doen ipv alleen maar ego-post.

Cheetahfan schreef:
Sammert: Jeetje, heftig zeg! Wel fijn dat ze nu eindelijk terecht kan! Hopelijk gaat het helpen. Ja, het is erg zwaar voor de omgeving. Mijn zusje heeft onderhand behoorlijke gedragsproblemen en mijn moeder zit nu door alle omstandigheden(niet alleen mij, maar ook mijn zusje/thuissituatie) overspannen thuis. Het is zo'n gecompliceerde ziekte, veel mensen begrijpen dat niet. Het gaat veel verder dan willen afvallen.
Gelukkig gaat dat ook steeds beter. Ik hoop dat het nu beter wordt!

Swanheart: Ik heb straks eindexamen en ga studeren, en als ik terugval is studeren/op kamers gaan niet mogelijk. Ik heb dus behoorlijke motivatie. Ik hoop dat ik het zelf kan.

Idd, het is voor de omstanders zo iets ongrijpbaars...
En het is ook gewoon niet echt even uit te leggen, al jaren probeer ik me moeder uit te leggen wat er in me omgaat maar tot op heden is dat niet echt een succes.
Probeer maar eens te snappen waarom je kind die vroeger alles lekker vond nu letterlijk begint te huilen als je spontaan uit eten wilt.
Zelf snap ik het al niet , dus laat staan me moeder.

@Sammert
Ik hoop dat je zusje de hulp echt aanpakt. Want vaak is gedwongen behandeling niet zo helpend omdat je het zelf moet willen en het niet voor een ander moet doen.

SaZ schreef:
Wat goed van je scoutsweekend en je schoolresultaten, GeekGirl!

@Nestle: is er misschien iemand anders bij wie je af en toe even kan spuien? Ik snap dat je niet weer in behandeling wilt, maar alles opkroppen lijkt me ook niet ideaal?

Ik heb gisteren trouwens te horen gekregen dat ik volgende week dinsdag (de 25e) mag beginnen met de deeltijd bij Novarum. Nu komt het toch wel heel dichtbij en vind ik het best spannend worden

Ik heb gelukkig nog wel mensen om te kunnen spuien hoor ! Want idd wat je zegt , alles opkroppen heb ik al te lang gedaan en dat heeft me niet echt veder geholpen.

Oeww ik heb bij novarum gezeten, bevalt het ?

Owkee, dan nu even een kleine update over hoe het hier gaat.
Tjah ik weet het eigenlijk niet zo goed.
Ik ben toch maar weer (na een knallende ruzie met moeders) naar een therapeut.
het "plan" is om EMDR daar te gaan doen.
Alleen zijn er een paar eisen waar van ik niet zo goed weet wat ik er mee moet.
Ze wil namelijk alleen me trauma's gaan doen bij een BMI van 18.
Maar ik ben al een jaar bezig met het proberen stabiel te blijven maar zelfs dat lukt me niet.
En door die trauma's gaat het eten ook niet beter.
Dus het is een cirkel waar ik niet zo goed weet wwat ik er mee moet.
Want aankomen met trauma's lukt niet , en trauma's behandelen kan dus niet met huidige gewicht.

Liefs,

**Geplaatst**: 22-05-14 11:50

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 22-05-14 11:50

Heeft iemand toevallig ervaring met de ursula kliniek in Leidschendam?