pw Wat vind ik het jammer steeds te moeten lezen dat het nog niet lekker met je gaat. Denk je zelf dat de nieuwe groep wel geschikt is voor jou? Therapie zou niet zo moeten zijn dat je er vaak met een rot gevoel weg komt. Je zit al zolang in de zelfde negatieve cirkel dat het moeilijk is er uit te komen, zeker als de mensen die je moeten helpen zelf niet weten waar ze mee bezig zijn. Dat is iets wat ik uit jou verhalen haal. Je denkbeeld moet veranderen, dat kunnen alleen mensen doen dat ook zien en weten hoe ze jou daar bij moeten begeleiden. De psycholoog die ik had heeft mij er erg mee geholpen.
Het voorbeeld wat je aan gaf Pollewoppy schreef:Ik zat achter de computer, mijn vriend naast me op zijn computer. Vraagt hij opeens of hij er bij mij even bij mag. Ik zei: Zometeen, even dit af maken. Maar hij bedoelde meteen. Hij zat in een pokertoernooi en zijn computer liep vast. Hij had gedacht dat ik hem er wel meteen bij zou laten. Dan trek ik de conclusie dat hij wat ik aan het doen ben niet belangrijk genoeg vindt en voel ik me heel rot. Ik merkte dat ik het herkende en als één van de borderline-trekken zag. Dat gaf me alleen al rust.
Dat is niet per definitie een teken van borderline. Ik reageer net zo.
maaaike Met 7 man in een huisje..... jij liever dan ik, moet er niet aan denken. Goed dat je je er door geslagen hebt ondanks alle buien. Ik was allang weer terug geweest, mij te veel prikkels.
Mijn hyperbuien zijn nu laag hangende bewolking geworden, ben al meer als een week stront ene stront verkouden. Dit warme natte weer is al wat een adem haal probleem voor mij (astma) maar met die verkoudheid......................... jagh.
bellenadie Welkom.
Nja, ik ben dus stront verkouden. Mijn kop stond er niet naar om te computeren. Het is hardnekkig die verkoudheid, maar gaat wel weer een keer over. Ik ben weer begonnen met "creatief kliederen met verf", ben de kleuren in huis een beetje zat dus daar ga ik verwoede pogingen toe doen om dat een ander kleurtje te geven. Trouwens een hele goede therapie, met kleuren en verf bezig zijn en het maakt je hoofd rustig. (tenminste bij mij) Ik ben nog niet verder met mijn pony gekomen, ben er te vaak alleen, stel dat het verkeerd gaat vinden ze me pas 's avonds of de volgende dag. Liever niet. Alles om me heen loopt erg stroef, heb weinig vertrouwen meer in advocaat en het uwv doet het allemaal ook op zijn gemakkie (mbt uitkering en ontslag) Heb uit die richtingen dus nog geen rust. En ik moet kijken naar de toekomst, kan ik straks beide pony's nog houden? Ben al opzoek naar een stuk land, maar dat lukt niet erg.