Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-01-14 23:17

Geplaatst: 05-01-14 23:17

Had gehoopt dat die eetbuien wel over waren, maar nu mijn lichaam me zo in de steek laat.. vandaag al de tweede in 2 dagen.

Ah succes de komende dagen, maar daar kom je door heen. Je bent sterker dan die ES gedachtes! :(:)

Cheetafan zit daar ook aan te twijfelen inderdaad, maar het is vooral dat ik even wil afwachten of dit niet een tijdelijke terug val is door dat met m'n gezondheid nu wat minder gaat. Dus wie weet dat na de operatie wel weer beter gaat.

**Geplaatst**: 06-01-14 19:59

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 06-01-14 19:59

Wat lastig PINK! Zoals Cheetafan zegt zou ik ook proberen om eens met iemand te gaan praten. Als je nog twijfelt of je permanent hulpverlening wil, kan je misschien gewoon eens met een vriendin praten? Of met je HA? (als je een goeie hebt tenminste)

Hier gaat het ook even bagger. Ik ben al meer dan 2 jaar 'in remissie', wat inhoudt dat mijn eetstoornis niet weg is maar dat ik wel in staat ben om normaal te leven en een constant gewicht te behouden. Ik ben volgens de dokters niet genezen gezien ik nog steeds volgens een vast schema eet, nog steeds ondergewicht heb en niet bereid ben om aan te komen tot een gezond gewicht.

De afgelopen weken zit ik echter weer met een hoop twijfels... Ik wil eigenlijk wel van de eetgestoorde gedachten af zodat ik een 'normaal' leven kan leiden, maar aan de andere kant ben ik nog steeds als de dood dat ik aankom. Ik wil graag stappen zetten om er echt van af te komen, maar wanneer ik dit doe slaat de paniek weer toe en komen de eetstoornisgedachten onmiddellijk terug, en dan ga ik eerst compenseren en grijp ik dan in paniek naar mijn eetschema terug.

Voor deze 'mindere' periode heb ik een heel lange periode gehad waarin ik gewoon volgens mijn eetschema at, maar zonder me te veel zorgen te maken over mijn gewicht. Ik wist dat ik met mijn eetschema niet afval of aankom, ik woog me maar 1x per maand en was er voor de rest niet mee bezig. Het schema gaf me genoeg vertrouwen om de eetstoornisgedachten naar de achtergrond te dringen.

Ik merk dat de eetstoornisgedachten weer heel erg aanwezig zijn vanaf het moment dat ik terug probeer mijn eetschema los te laten. Daarom twijfel ik of ik dat eigenlijk wel wil... Vraag ik me af of ik niet gewoon beter af ben als ik het gewoon laat voor wat het is en mijn eetstoornis gewoon op de achtergrond aanwezig blijft. Het maakt het soms moeilijk om volop mee te genieten met mijn vrienden, maar zo blijft het tenminste draaglijk. Ik weet gewoon niet of dat hele gevecht nog wel de moeite waard is...

**Geplaatst**: 06-01-14 21:09

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 06-01-14 21:09

Even kort: ja dat is de moeite waard!

**Geplaatst**: 07-01-14 14:57

Geplaatst: 07-01-14 14:57

Nou, het is gelukt hoor. Tenminste, niet in het hostel, maar heb later nog een broodje op het s-bahn station gehaald. En dat was maar goed ook, want later die dag kon ik op het vliegveld niets anders krijgen dan een nougatreep.
Merk vandaag ook wel dat ik gister weinig heb gegeten, mijn darmen snappen het meteen niet meer.

@cheetahfan Ja, ik heb waarschijnlijk een nieuwe baan. Moet er wel voor naaf Berlijn verhuizen, maar het ik heb het er wel voor over. Ontzettend leuk bedrijf (kledingwebwinkel bekend van de irritante schreeuw-reclames, if you know what I mean) en een leuke functie als vertaler.

Geekgirl: Wat jammer dat je zo vast zit! Krijg je nog wel de juiste hulp?
Zoals Broccoli al zegt: het is het zeker waard! Het leven zonder eetstoornis is zoveel mooier!

**Geplaatst**: 08-01-14 02:23

Geplaatst: 08-01-14 02:23

Wat fijn dat ik welkom ben, doet me goed!

@PINK, ik heb helaas geen hulp, heb n tijd lang hulp gehad voor m'n zware depressie,
maar helaas door financiële redenen mee moeten stoppen, en sta dr dus nu 'alleen' voor.

@Cheetafan, t achtervolgt me met voeding, t op m'n gewicht letten,
en vooral als ik n depressieve terugval heb, mezelf echt dik voelen en vinden (zoals nu) $:\$
Ik weet wel dat ik niet dik ben, maar ik kan mezelf er vooral momenteel niet van overtuigen..

Ik zal zoveel mogelijk meelezen zodat ik jullie n beetje leer kennen!

**Geplaatst**: 12-01-14 09:54

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 12-01-14 09:54

Goed van dat broodje xSwanHeart! En wat leuk dat je waarschijnlijk een baan hebt, en ook nog eens in Berlijn

Heb je er zin in om naar daar te verhuizen?

@Shivatjuh01, welkom hier! Wat jammer dat je geen hulp meer hebt op dit moment, heb je nog steeds erg last van je depressie? Heb je op dit moment een dagbesteding?

Hier gaat het nog steeds niet top, maar ik denk wel dat ik weet waar die onzekerheid en negatieve gedachten ineens weer vandaan komen. Ik heb een 6-tal weken geleden een driedaagse gehad met mijn opleiding, en daar heb ik één van mijn klasgenoten op een positieve manier leren kennen. Ik denk dat ik hem eigenlijk echt leuk vind.
We hebben elkaar tijdens deze examenperiode al vaak gezien, we studeren regelmatig samen en kunnen het goed met elkaar vinden. Maar ik denk niet dat hij mij leuk vindt zoals ik hem leuk vind. Daardoor voelde ik mij ineens weer heel onzeker over mezelf en mijn eetstoornis, en word ik heen en weer geslingerd tussen twee gedachten. Aan de ene kant zegt mijn 'gezonde' ik dat ik van mijn eetstoornis moet zien af te komen als ik ooit een goeie en stabiele relatie wil opbouwen, maar aan de andere kant zegt mijn anorexia-ik dat hij me wél leuk zou vinden als ik maar genoeg afval.

Deze tweestrijd heeft voor heel wat verwarring gezorgd, ik denk dat ik eigenlijk nog niet aan een relatie toe ben. Eerst moet ik mezelf terug leren aanvaarden zoals ik ben, en de rest komt dan wel vanzelf. Ik wil hem voorlopig even uit mijn hoofd zetten, zodat ik met mezelf aan de slag kan. Door een beetje afstand te nemen van hem zal de eetstoornis-ik in elk geval minder hard aan me trekken denk ik...

**Geplaatst**: 21-01-14 03:03

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 21-01-14 03:03

Hoi lieve bokkers!

Ik lees al een tijdje mee maar ik ga me nu toch maar eens melden.

Ik ben altijd al een redelijk slank meisje geweest maar een aantal maanden geleden vond ik toch wel dat er qt af mocht en was ik erg ontevreden over mijn uiterlijk. Ik eet nu alleen als het moet en ben 10 kilo afgevallen. Verder nog geen hulp gehad en dus ook geen idee of het echt een eetstoornis is maargoed.

Ik heb het vanavond aan mijn vriend verteld en die wilde dat ik meteen hulp ging zoeken. Hij is de enigste die het weet en ik wil het van het weekend tegen mijn ouders vertellen zodat ik hulp kan zoeken. Maar ik heb nog geen idee hoe ik het moet vertellen, ik kan niet echt goed praten met mijn ouders en vind het nu ook nog heel moeilijk uitleggen wat ik precies voel. Hebben jullie misschien nog tips?

**Geplaatst**: 21-01-14 08:58

Geplaatst: 21-01-14 08:58

Ietje, goed dat je je komt melden! Ik denk dat het vooral ook gezien je leeftijd heel verstandig is dat je het je ouders gaat vertellen en daarna hulp gaat zoeken!

Hier gaat het mja.... redelijk?
Ik ben dinsdag bij een dieetiste begonnen en daar is opnieuw vastgesteld dat ik toch echt een vorm van boulimia heb. Inmiddels komt dat niet zo hard meer aan gelukkig. Ik moest een week lang een eetdagboekje bij houden en straks mag ik terug om dit te bespreken. Heb wel een kleine (voor mijn doen dan..) eetbui gehad maar kon deze halverwege stoppen. Op zich ben ik daar wel tevreden mee. Op het moeilijkste punt had ik om de dag wel een eetbui en nu eentje in 10 dagen... Aan de andere kant wil ik wel kilo's eraf hebben en dat is volgens mijn weegschaal nog niet gelukt. Maar goed, de eetbuien moeten eerst weg en de rest komt dan wel hoop ik.

Heb verder ook via een schema gezien wat iemand van mijn leeftijd per dag verbrand en zou mogen eten. Ik viel bijna stijl achterover!

**Geplaatst**: 21-01-14 09:27

Geplaatst: 21-01-14 09:27

GeekGirl hoe gaat het momenteel? Voor die jongen hoef je niet meer af te vallen. Daar ga jij je alleen maar slechter van voelen, althans jou lijf.

Sivatjuh01 wat rot dat je daardoor geen hulp meer kan krijgen. Maar tweede lijns wordt als het goed is gewoon vergoed.. Zou je daar niet eens naar kunnen kijken?

Cayenne wat knap dat de eetbuien tot nu toe wel minder zijn en je naar een diëtiste gaat. Heb je ook nog een andere vorm van behandeling, therapie?

ietjelover hoelang speelt dit al? En ik denk dat je het beste zo snel mogelijk aan je ouders moet gaan vertellen. Want als je nog verder hierin doorgaat, doorslaat zal dat een stuk moeilijker worden. Dat neemt niet weg dat het nu al niet moeilijk is. Want dat is het zeker. Het is iets 'van jou' wat je moet vertellen. Wel knap dat je vriend het al weet, nu je ouders nog. En dan zo snel mogelijk hulp zoeken!

Hier gaat het heel wisselend. De operatie en ziekenhuis opname, dat ik onverwachts moest blijven is toch een trigger geweest om terug te vallen.. Dokter kwam voor m'n buik en vanzelf kwam het op het eten. Na een poosje praten toch besloten dat ik aangemeld wordt bij een hulp instantie (voor eetstoornissen). Vind het heel eng, maar besef wel dat ik het na 3/4 jaar niet meer alleen kan..

**Geplaatst**: 21-01-14 19:15

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 21-01-14 19:15

Knap van je Pink! En het is zeker geen schande om te erkennen dat het alleen niet lukt.

Kom hier eigenlijk nooit meer, maar dacht: 'laat ik weer eens lezen.' En dan wil ik dit wel gezegd hebben

**Geplaatst**: 21-01-14 19:33

Geplaatst: 21-01-14 19:33

PINK schreef:
GeekGirl hoe gaat het momenteel? Voor die jongen hoef je niet meer af te vallen. Daar ga jij je alleen maar slechter van voelen, althans jou lijf.

Al weer wat beter, gelukkig

Met die jongen wil ik eigenlijk liefst gewoon vrienden blijven, ik vind hem nog steeds heel leuk maar ik ben er voorlopig gewoon nog niet aan toe. Ik moet eerst nog wat aan mezelf werken, en dat lukt niet als ik steeds het gevoel heb dat ik me moet sterker voordoen voor iemand.

Wat lastig dat het nu zo wisselend gaat PINK! Maar het is wel goed dat je hulp gaat zoeken, ik snap dat je dat eng vindt maar ze zullen je echt proberen te helpen. Na zo lang alleen vechten zal je wel merken dat het een stuk makkelijker gaat als je de steun hebt van een behandeling...

**Geplaatst**: 07-02-14 14:30

Geplaatst: 07-02-14 14:30

Eventjes een paar drukke en vervelende weken gehad.

Twee weken geleden een brief aan mijn ouders gegeven, helaas hier nooit reactie op gekregen en word er verder niets aan gedaan of aandacht aan besteed.

Toch maar de moeilijke stap genomen om zonder hun hulp te gaan zoeken met alleen mijn vriend.
vanmorgen uiteindelijk toch na de huisarts geweest en helaas minder goed nieuws gekregen.
Stiekem wist ik het wel, maar je wilt zoiets toch niet horen.
Ik heb Anorexia nervosa.

Meteen aangemeld bij het ziekenhuis met een hele hoop specialisten.
Over twee weken laten ze iets weten en krijg ik een intake gesprek.
Als het goed is ben ik over een maand in behandeling.

**Geplaatst**: 07-02-14 15:52

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 07-02-14 15:52

Ik heb geen anorexia , maar mijn jongere zusje wel. Ze is al 2x opgenomen in het ziekenhuis en heeft ook aan de sondevoeding gezeten het hing om leven en dood. Afgelopen maandag is ze weer in het ziekenhuis opgenomen voor 4 a 6 weken alleen sinds vandaag ligt ze op de intesive care ze is in schock toestand en haar been valt uit. Ik voel me echt compleet machteloos

**Geplaatst**: 07-02-14 15:57

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 07-02-14 15:57

GeekGirl hoe is het inmiddels met je? En met die jongen?

Ietjelover weet je ook hoe het komt dat je ouders er geen reactie op hebben gegeven? Wel heel fijn dat je vriend je zo steunt en jullie samen hulp hebben gezocht voor jou. Te horen krijgen dat je een eetstoornis hebt is nooit fijn, makkelijk. Nu is het dus nog even volhouden en dan krijg je hulp. Hoe voelt dat voor je?

Sammert wat heftig! Hoe is dit voor je ouders? Is je zusje wel bij bewustzijn?
Niet meer dan ‘normaal’ dat je je machteloos voelt. Je wilt helpen maar je weet niet hoe. Het is echt een ontzettend gevecht wat je zusje door maakt. Maar ook voor jullie moet dit vreselijk zijn. Voor zowel je ouders als jou om je zusje zo te zien afglijden en je kunt gewoon niks doen. Heel erg veel sterkte voor jullie toegewenst! :(:)

**Geplaatst**: 07-02-14 16:06

Geplaatst: 07-02-14 16:06

PINK schreef:
GeekGirl hoe is het inmiddels met je? En met die jongen?

Ietjelover weet je ook hoe het komt dat je ouders er geen reactie op hebben gegeven? Wel heel fijn dat je vriend je zo steunt en jullie samen hulp hebben gezocht voor jou. Te horen krijgen dat je een eetstoornis hebt is nooit fijn, makkelijk. Nu is het dus nog even volhouden en dan krijg je hulp. Hoe voelt dat voor je?

Sammert wat heftig! Hoe is dit voor je ouders? Is je zusje wel bij bewustzijn?
Niet meer dan ‘normaal’ dat je je machteloos voelt. Je wilt helpen maar je weet niet hoe. Het is echt een ontzettend gevecht wat je zusje door maakt. Maar ook voor jullie moet dit vreselijk zijn. Voor zowel je ouders als jou om je zusje zo te zien afglijden en je kunt gewoon niks doen. Heel erg veel sterkte voor jullie toegewenst!

Ze is wel bij 'bewust zijn' alleen afwezig.. je krijgt geen reactie en ze kan geen woorden uitbrengen. Mijn ouders zijn gescheiden dat heeft haar ook geen goed gedaan me vader is vrij zwart wit en mijn moeder gaat er bijna aan onder door die leeft op haar laatste beetje energie. Mijn middelste zusje en mijn jongste zusje ( met de anorexia ) die waren beste vriendinnen maar die kan het niet aanzien en is bij mijn vader gaan wonen dus me moeder heeft het erg zwaar. Ik woon samen met mn vriend dus ik kan zo nu en dan afstand doen van de situatie.

Het is gewoon vreselijk.. Je ziet haar in 'elkaar storten' maar je kan niets doen.. je kan niets zeggen..want daar word alles alleen maar erger van. Je staat met je rug tegen de muur. Het is alleen maar wachten tot zij de knop om kan zetten dat eten belangrijk is.. en weer langzaam wil eten. Je wil zo graag helpen .. maar je kan niet..

**Geplaatst**: 07-02-14 23:26

Geplaatst: 07-02-14 23:26

Jeetje lijkt me echt zwaar. Precies zoals je zegt; je kan niets doen, niet zeggen. Je staat met je rug tegen de muur en moet maar hopen dat die 'knop' om gaat. Je wilt helpen, maar dat gaat niet. Ze zal moeten inzien dat dit haar kapot maakt en ze meer is dan die eetstoornis.

**Geplaatst**: 08-02-14 11:16

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 08-02-14 11:16

Oh wat afschuwelijk..jeetje, wat zullen jullie je machteloos voelen. Ik hoop echt dat je zusje die knop inderdaad om weet te zetten voor het te laat is.

**Geplaatst**: 08-02-14 11:44

Geplaatst: 08-02-14 11:44

Hier ben ik weer.. Ik heb een schop onder mijn kont nodig. De laatste weken ging het echt goed, ik had amper eetbuien en 'moest' dus niet compenseren, ik at goed, sportte niet overdreven en ik voelde me blij. Maar sinds deze week gaat het weer flink mis. En ik begrijp niet waarom. Elke dag kom ik thuis van mijn werk en begin ik aan de voorraad koeken om vervolgens over te geven. Ik ben het beu, mijn lichaam is uitgeput, mijn keel doet pijn en mijn speekselklieren zijn opgezwollen. Ik geniet niet eens van het eten, ik kick op het gevoel dat het braken mij geeft.

Sorry voor de egopost. Ik ga vandaag proberen om niet over te geven, ik hoop dat het lukt.

**Geplaatst**: 10-02-14 01:18

Geplaatst: 10-02-14 01:18

Dianta schreef:
Hier ben ik weer.. Ik heb een schop onder mijn kont nodig. De laatste weken ging het echt goed, ik had amper eetbuien en 'moest' dus niet compenseren, ik at goed, sportte niet overdreven en ik voelde me blij. Maar sinds deze week gaat het weer flink mis. En ik begrijp niet waarom. Elke dag kom ik thuis van mijn werk en begin ik aan de voorraad koeken om vervolgens over te geven. Ik ben het beu, mijn lichaam is uitgeput, mijn keel doet pijn en mijn speekselklieren zijn opgezwollen. Ik geniet niet eens van het eten, ik kick op het gevoel dat het braken mij geeft. Sorry voor de egopost. Ik ga vandaag proberen om niet over te geven, ik hoop dat het lukt.

Ik heb niet de 'symptomen' die jij vertoont, maar begrijp je hopeloze gevoel, je onbegrip voor je eigen gevoel en gedrag maar al te goed! Wat waren de redenen of omstandigheden dat t zo goed ging? Probeer dat terug te halen, misschien beurt dat je iets op en veranderd je gedrag daardoor ook weer. :(:)

**Geplaatst**: 10-02-14 01:25

Geplaatst: 10-02-14 01:25

GeekGirl schreef:
@Shivatjuh01, welkom hier! Wat jammer dat je geen hulp meer hebt op dit moment, heb je nog steeds erg last van je depressie? Heb je op dit moment een dagbesteding?

Depressie gaat echt op en neer, met hoge pieken en diepe dalen. Terwijl de dokter me nog altijd aan de medicatie wil, ben ik er van overtuigd dat ik dit op eigen houtje -in ieder geval zonder antidepressiva- moet kunnen overwinnen. Als je met dagbesteding bedoelt bezigheden, ja zat. Ik draai n werkweek van n gemiddelde 38 uur, wat -ja ik weet het- voor iemand die slecht slaapt, eet etc etc echt niet verstandig is. Maar de rekeningen moeten toch betaald aangezien ik op mezelf woon en daar alleen voor sta. Verder heb ik twee keer per week n verzorgpaardje en afspraakjes met vriendinnen en natuurlijk ook nog n huishouden haha..

**Geplaatst**: 10-02-14 09:07

Geplaatst: 10-02-14 09:07

Shivatjuh01 schreef:
GeekGirl schreef:
@Shivatjuh01, welkom hier! Wat jammer dat je geen hulp meer hebt op dit moment, heb je nog steeds erg last van je depressie? Heb je op dit moment een dagbesteding?

Depressie gaat echt op en neer, met hoge pieken en diepe dalen. Terwijl de dokter me nog altijd aan de medicatie wil, ben ik er van overtuigd dat ik dit op eigen houtje -in ieder geval zonder antidepressiva- moet kunnen overwinnen. Als je met dagbesteding bedoelt bezigheden, ja zat. Ik draai n werkweek van n gemiddelde 38 uur, wat -ja ik weet het- voor iemand die slecht slaapt, eet etc etc echt niet verstandig is. Maar de rekeningen moeten toch betaald aangezien ik op mezelf woon en daar alleen voor sta. Verder heb ik twee keer per week n verzorgpaardje en afspraakjes met vriendinnen en natuurlijk ook nog n huishouden haha..

Ik heb al een tijdje niet meer gereageerd in dit topic, maar hier wil ik toch even op ingaan. Ik herken namelijk heel veel in je wil om niet aan de AD te gaan. Ik heb dit ook een tijd gehad en vond dat ik het zelf moest kunnen. Maar hierbij vergeten we dat depressie daadwerkelijk een ziekte is, ondanks dat dat niet altijd zo voelt. Een depressie is iets wezenlijk anders dan 'een beetje somber zijn'. Ik vergelijk het altijd met iemand die diabetes heeft. In sommige gevallen is het mogelijk om zonder insuline of andere medicatie de diabetes onder controle te krijgen. Maar wat als je merkt dat dat niet (meer?) lukt en je zelfs met een enorm streng dieet het niet meer redt zonder medicatie? Of dat je het nog net wel redt, maar je bloedsuikers schieten eigenlijk alle kanten op? Zou je dan ook zo stellig vinden dat je het op eigen houtje moet kunnen?

Oké, nu ik hier toch reageer, zal ik even een kleine update geven. De laatste tijd gaat het niet zo goed. Veel last van eetbuien, maar nog meer van depressie met de daarbij horende nare gedachten. Ik zit (na veel tegenstribbelen) sinds ongeveer een maand aan de AD en ik vind het echt een wondermiddel! Had ik veel eerder moeten doen.
Wat betreft de ES: dat gaat dus niet zo lekker. Ik ben tijdelijk gestopt met mijn studie en ga binnenkort beginnen met de deeltijdbehandeling bij Novarum. Ik weet nog niet precies hoe en wanneer, maar het staat in ieder geval te gebeuren

**Geplaatst**: 10-02-14 11:07

Geplaatst: 10-02-14 11:07

PINK schreef:
GeekGirl hoe is het inmiddels met je? En met die jongen?

Bedankt voor je interesse PINK

Met mij gaat het al weer wat beter ondertussen. Het eten gaat weer beter en de storm in mijn hoofd is wat gaan liggen. Ik heb er zelfs net een heel leuk scoutsweekend achter de rug, en daar heb ik gewoon met de groep meegegeten!
Met die jongen zal het voorlopig niks worden. Ik ben er duidelijk nog helemaal niet klaar voor en ik wil eigenlijk graag mijn eigen leven een beetje op orde hebben voor ik aan een relatie begin. Ik laat het even rusten en ik steek mijn energie liever in beter worden.

Ik heb net mijn resultaten van school gekregen, en die zijn echt goed

Dat is ook weer een grote opluchting voor mij

**Geplaatst**: 15-02-14 17:51

Geplaatst: 15-02-14 17:51

Komt ook weer eens om de hoek !
Hier gaat het met ups en downs, zodra er stress is gaat het eten rond om bagger.
Maar kan nu de balans een beetje vinden en loop niet meer dwars over mezelf heen.

Ik ben inmiddels alweer een tijdje uit behandeling en merk dat ik het toch wel mis.
Ik heb geen plek meer om even te spuien en krop dan veel op wat als resultaat geeft dat ik walg van mezelf. maar aan de andere kant is het ook dat ik niet wéér in behandeling wil of bij iemand lopen.
Want kom op ik ben 21, al 5 behandelingen verder ? ik wil ook eens uit het behandelingscircuit.
Ik moet ooit op me eigen benen leren staan, maar soms heb ik het gevoel dat ik dat nooit ga kunnen.

@Saz
Coolw ik heb ook bij novarum gelopen ! Voelt het een beetje oke om daar te gaan starten ?

**Geplaatst**: 15-02-14 18:05

Geplaatst: 15-02-14 18:05

Wat goed van je scoutsweekend en je schoolresultaten, GeekGirl!

@Nestle: is er misschien iemand anders bij wie je af en toe even kan spuien? Ik snap dat je niet weer in behandeling wilt, maar alles opkroppen lijkt me ook niet ideaal?

Ik heb gisteren trouwens te horen gekregen dat ik volgende week dinsdag (de 25e) mag beginnen met de deeltijd bij Novarum. Nu komt het toch wel heel dichtbij en vind ik het best spannend worden

**Geplaatst**: 16-02-14 15:48

Re: Bokkers met eetstoornissen?

Geplaatst: 16-02-14 15:48

Dankjewel Shivatjuh01 voor het berichtje!

Ik heb deze week 'maar' drie dagen gecompenseerd, echt een verbetering t.o.v. vorige week dus het gaat weer een beetje beter. Soms gaat het heel goed, maar dan zijn de slechte momenten eens zo slecht. Hoge pieken, diepe dalen.. Maar we komen er wel doorheen, op een dag gaan we dit gevecht winnen

Veel sterkte aan iedereen!