Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-10-12 18:45

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 24-10-12 18:45

Heej, even een vraagje voor de concertagebruikers onder ons

Slikken jullie naast je concerta ook melatonine?

**Geplaatst**: 24-10-12 19:36

Geplaatst: 24-10-12 19:36

Ladybird schreef:
Heej, even een vraagje voor de concertagebruikers onder ons

Slikken jullie naast je concerta ook melatonine?

Ja, dat heb ik gedaan.

Ben inmiddels gestopt met Concerta, maar slik nog steeds Melatonine.

**Geplaatst**: 24-10-12 21:12

Geplaatst: 24-10-12 21:12

Ik kom het topic weer even binnenvallen...

Ik heb in een soort van golfbeweging periodes van een paar weken dat ik totaal geen last van ADD lijk te hebben en alles me makkelijk afgaat, en weken zoals nu, dat alles moeite kost en ik het liefst gewoon de hele dag thuis zit te nietsen, maar daardoor word ik steeds depressiever... Blegh... Iemand tips om die cirkel te doorbreken?

**Geplaatst**: 24-10-12 21:18

Geplaatst: 24-10-12 21:18

Nee. Jammer genoeg niet. Heb precies hetzelfde momenteel.

Ik probeer positief te blijven denken. That's all.

Maar wel leuk dat je d'r weer bent! :):)

**Geplaatst**: 24-10-12 21:23

Geplaatst: 24-10-12 21:23

We doen ons best. Het is inderdaad ook heel erg mijn eigen gevoel en gedachten waardoor ik me extra down ga voelen... Denk nu ook steeds van ja, het gaat eigenlijk gewoon nog net zo moeizaam allemaal als toen ik begon bij de psych, terwijl dat niet echt waar is... :(:)

**Geplaatst**: 24-10-12 22:13

Geplaatst: 24-10-12 22:13

Hier ook een ADD-er en wil hier graag aansluiten wie weet heb ik wat aan jullie tips of jullie aan die van mij.
Ik heb nu 4x daags ritalin 10mg per keer en ik merk er eigenlijk nog weinig van.
Maar dit kon waarschijnlijk ook komen door mijn seraquel die ik heb ivm borderline, dit vertelde de psygiater vandaag.
Daarom gaan wij kijken hoe we dit kunnen oplossen, iemand hier ervaring mee ?

Ik slik om 9 uur, om 12 uur, om 3 uur en om 6 uur. (40mg per dag dus totaal).

Heb een wekker in mijn telefoon die om deze tijden af gaat.

**Geplaatst**: 24-10-12 22:47

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 24-10-12 22:47

@LS, welkom!

Dat je niet veel of niets merkt van Ritalin kan natuurlijk verschillende oorzaken hebben, misschien is het niet het juiste medicijn voor je, misschien heeft t idd een wisselwerking (daar weet je psychiater meer van dan wij hier in dit topic, denk ik) of misschien is je dosis te laag. Kan allemaal

Heeft het helemaal geen effect of gewoon heel weinig? In het geval van heel weinig: wat doet het wel?

**Geplaatst**: 24-10-12 22:55

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 24-10-12 22:55

Ik heb het idee dat het niets doet, als het al weg zo zou zijn weet ik niet wat... Ze had ook concerta wat ik hier lees maar dat moet je zelf betalen, is voor mij geen optie vind het onzin om voor mijn medicatie buiten de eigen risico te betalen..

**Geplaatst**: 24-10-12 23:37

Geplaatst: 24-10-12 23:37

hallo bokkers, ik breek heel brutaal even in dit topic in, omdat ik een probleem zie bij vrienden en ik niet weet of ik er iets aan kan/moet doen. Ik hoop dat jullie mijn verhaal willen lezen en misschien tips hebben.

De situatie: vrienden van mij hebben 2 kinderen. M van 14 jaar en V een nakomertje van nu 10 maanden. De vader en M hebben beiden ADD. De vader heeft hier dus zijn hele leven mee rondgelopen toen bij M (dus de zoon) ADD werd geconstateerd ging er bij de vader ook een lampje branden, onderzoeken gedaan en inderdaad ook ADD.

V is er bij gekomen en regeert nu het gezin (logisch kindje van 10 maanden kan niet zoveel)

Afgelopen weekend zijn we met een vriendengroep weggeweest en ik ben erg geschrokken van de situatie waar genoemd gezin nu in zit. Vader en zoon kunnen elkaar niet luchten of zien Moeder weet niet meer hoe ze met de situatie om moet gaan en steekt haar kop in het zand. Al met al hebben ze als gezin hulp nodig, ik hoop dat ze dit snel inzien.

Het gaat mij om M, een puberjongen van 14 jaar. Zaterdag heeft hij van 13.00-23.00 bijna aan één stuk door achter zijn computer gezeten. Na ruzie met zijn vader ging de computer onder protest uit. De ruzie werd uitgevochten waar wij allemaal bij zaten, wij namen het op voor M, dus vader boos, wilde er niet meer over praten en ging slapen.

Wij hebben verder met M gesproken, wat zijn gevoelens waren of hij zelf een oplossing ziet. Ik heb het eea in dit topic gelezen, maar ik begrijp toch niet goed wat er in zijn koppie omgaat. De volgende dag hebben we hem op sleeptouw genomen en veranderde hij in een gezellige puber (wat we eigenlijk gedaan hebben is hem positieve aandacht gegeven)

Wat hij zelf aangeeft is dat hij alles zelf wil oplossen en dat hij met rust gelaten wil worden.
Hij vindt school leuk, maar heeft veel moeite met indelen van huiswerk
Sinds kort heeft hij een hobby, gitaarspelen, hij doet dit niet onverdienstelijk
Hij geeft aan heel moe in zijn hoofd te zijn (hij ziet er ook heel slecht uit)
In het gesprek geeft hij meerdere keren aan niet bang te zijn voor de dood

Kortom allemaal heel complex en natuurlijk kan ik jullie niet vragen om een oplossing, maar ik wil graag een eerste aanzet naar M doen, soort vertrouwenspersoon zijn of hem eens een keer laten lachen en hem wat minder zwaar op de hand laten zijn. Is dat mogelijk? hoe doe je dat? Heeft hij primair dagelijks structuur nodig? In hoeverre kan hij zich aan structuur houden. Ik weet dat hij ritalin gebruikt. Verder medicijn gebruik ben ik niet van op de hoogte. Of kan ik hem niet helpen op een af en toe basis en moet hij dagelijks begeleiding hebben, kan hij daardoor gelukkiger worden?

Kortom ik weet het even niet of het zin heeft om 'in te grijpen'

Poeh respect als jullie mijn verhaal lezen en nog meer respect als jullie reageren.

**Geplaatst**: 25-10-12 00:48

Geplaatst: 25-10-12 00:48

sambagirl, ik heb je verhaal gelezen. Moeilijke situatie. Ik herken me wel een beetje in de jongen M. Ik had ook geen goede band met mijn pa vroeger. Nou vermoed ik dat mijn pa ook iets ADD-achtigs heeft.

Ik snap alleen je verhaal niet wat betreft de ruzie met zijn pa? Moest hij van de computer af van zijn pa en ontstond daar de ruzie over?

Ik wilde vroeger ook alles zelf oplossen en met rust gelaten worden, maar ik KON het niet alleen oplossen. Ik was ook niet bang voor de dood. Rond mijn 14de heb ik een behoorlijke dip gehad. Om het maar even zo te zeggen. Maar ik ben hier toen uitgekomen. Op eigen kracht, dat wel. Later ben ik dus nog wel naar een psycholoog gestapt.

Vind het moeilijk te zeggen wat je kan doen.. Ik ken het verhaal niet goed genoeg.

**Geplaatst**: 25-10-12 10:17

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 25-10-12 10:17

kan iemand mij nu echt even richting de winkel sturen voor de boodschappen zodat ik daarna kan gaan leren :roll:

**Geplaatst**: 25-10-12 10:23

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 25-10-12 10:23

*schopt* hup! Boodschappen doen!

**Geplaatst**: 25-10-12 10:36

Geplaatst: 25-10-12 10:36

Sonja, nu boodschappen doen *schop onder je hol
:')

**Geplaatst**: 25-10-12 10:57

Geplaatst: 25-10-12 10:57

Sambagirl, heb je zelf kids? Het lijkt mij gewoon puberaal gedrag. Ik wil het even opnemen voor de vader. Als jij je met de opvoeding van mijn kinderen zou bemoeien zou ik echt even duidelijk laten horen wat ik daar van zou vinden. Helemaal als je waar een kind bij zit de autoriteit van zijn vader gaat ondermijnen. Als je niet eens bent met pa dan neem je hem even apart als het kind het niet door heeft. Ik vind het echt niet netjes dat je dit zo doet.

Het lijkt me dat de vader gewoon gelijk heeft. Van 13.00 tot 23.00 achter de pc. En wie weet hoe vaak hij daar al discussie over heeft gehad?

Ik vind dat je je er niet mee moet bemoeien. Weet je hoe vaak ik in me leeftijd van 12-17 heb geroepen dat ik mijn ouders haatte, uit huis ging, ze slechte ouders waren? En ja, ook dat ik mezelf voor de trein zou gooien en dat ze dan wel spijt zouden hebben van wat ze me allemaal hadden aangedaan ( in mijn zwaar puberale ogen) Dat doen heel veel pubers, als de hormonen door hun lijf gieren. Met ADD kun je dan zelfs nog extra onredelijk zijn. Hem met rust laten? Ja als hij op zichzelf gaat wonen. Tot die tijd zal hij het met de regels van zijn ouders moeten doen.

Ik snap dat je schrikt als een jongen zoiets tegen je zegt. Zeg tegen hem dat hij je altijd mag bellen als er iets is, maar laat je niet uitspelen door een puber tegen zijn ouders. En bemoei je niet met zaken die je niets aangaan. Ik vind dat je echt veel te ver gegaan bent in deze.

**Geplaatst**: 25-10-12 12:07

Geplaatst: 25-10-12 12:07

Rensiepensie, daarom vroeg ik naar de ruzie. Als zoiets vaker gebeurd en als de vader wilde dat hij van de pc ging (wat ik na zo lang niet zo vreemd vind) en de zoon gaat in protest moet niemand zich op dat moment ermee bemoeien. Dan verliest die jongen zijn respect voor zijn vader. Pas als de jongen in bed ligt en het niet meer kan horen zou je de discussie hierover kunnen aangaan met vaders.

**Geplaatst**: 25-10-12 12:12

Geplaatst: 25-10-12 12:12

@ DarkDreamer dat klinkt als een hele strijd die je hebt moeten voeren. Als je daar aan terug denkt en je leest mijn verhaal, had ik dan bijvoorbeeld iets voor je kunnen betekenen?

@ Rensiepensie
Ik realiseer me ook steeds meer dat ik me er eigenlijk niet mee moet bemoeien, dus dank je voor de heldere kijk. Pubergedrag is het zeker, basisprobleem van het gezin is dat ze ook geen structuur en regels kennen. Ik kan daar niets aan veranderen. Het is trouwens niet zozeer dat we ons met de opvoeding bemoeide, dus ik vind niet dat ik te ver gegaan ben. We hebben de hele dag aangehoord hoe negatief en onredelijk de vader tegen M was. De moeder nam het op voor M en wij ondersteunde haar daar in en probeerde hem te laten zien hoe het anders kan. Heel voorzichtig, maar ik kan me voorstellen dat de vader het als aanval voelde.

Wat wij als vrienden zouden verwachten is dat de vader en zoon die beiden ADD hebben van elkaar weten wat ze voelen en elkaar kunnen helpen, maar in praktijk werkt dat niet?

Bedankt voor jullie reacties!

**Geplaatst**: 25-10-12 12:20

Geplaatst: 25-10-12 12:20

Nee helaas niet juist door ADD kan je nog eens extra onredelijk zijn ook. Als puber maar ook als volwassenen. Je snel aangevallen voelen hoort daar ook bij. Voor zowel vader als zoon. Dat + de hormonen maakt de band lastiger nu tussen beiden denk ik.

Maar daarnaast denk ik dat je niet uit het ook moet verliezen dat vader en zoon niet gelijkwaardig zijn. Het is wel belangrijk om rekening te houden met de gevoelens en ADD van de zoon. Maar tot op zekere hoogte. Vader is nog steeds de baas in huis, en zoon hoort te doen wat vader zegt, en niet andersom. Dus wat dat betreft is dat met heel veel pubers hetzelfde. Ik denk dat je hem dan geen speciale rechten moet geven omdat hij ADD heeft, het blijft een kind met een onvolgroeid brein. Dus hij zal voorlopig nog even op de wijsheid van zijn vader en moeder moeten vertrouwen. Hoe moeilijk dat ook is voor een puber met ADD.

Goed dat je de adviezen ter harte neemt en succes ermee.

**Geplaatst**: 25-10-12 12:50

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 25-10-12 12:50

boodschappen zijn inmiddels gedaan, ook al weer bezoek gehad , dank voor de virtuele skup

**Geplaatst**: 25-10-12 13:12

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 25-10-12 13:12

Nee ik denk niet dat iemand mij had kunnen helpen. Ik snapte mezelf toen ook niet. Het enige wat me toen hielp waren de paarden, dan had ik mijn moment van rust. (Mijn oude verzorgingponys stonden bij iemand aan huis dus was vaak uren alleen).

Misschien dat een luisterend oor mij had geholpen... Maar ik uite toen moeilijk emoties en praten deet ik al helemaal niet..

Maar goed, ik weet het nooit zeker, ik heb het zelf opgelost. Wie weet hoe het gegaan was als iemand me had geholpen..

**Geplaatst**: 25-10-12 15:53

Geplaatst: 25-10-12 15:53

LS_fotos schreef:
Ik heb het idee dat het niets doet, als het al weg zo zou zijn weet ik niet wat... Ze had ook concerta wat ik hier lees maar dat moet je zelf betalen, is voor mij geen optie vind het onzin om voor mijn medicatie buiten de eigen risico te betalen..

Concerta heeft ook dezelfde werkzame stof, als ritalin niets doet zal concerta dat ook niet doen (hoewel het dus inderdaad wellicht wel nog aan de dosis of wisselwerking kan liggen).
Overigens zijn er zorgverzekeringen die concerta wel vergoeden, als je dat wil weten kun je je verzekering het best even bellen.

**Geplaatst**: 25-10-12 15:55

Geplaatst: 25-10-12 15:55

sambagirl schreef:
Wat wij als vrienden zouden verwachten is dat de vader en zoon die beiden ADD hebben van elkaar weten wat ze voelen en elkaar kunnen helpen, maar in praktijk werkt dat niet?

In sommige gevallen is dat inderdaad zo, maar ik heb het ook wel eens gezien dat het botst JUIST OMDAT ze zich zo in elkaar herkennen en omdat ze allebei het gedrag vertonen wat ze van zichzelf niet leuk vinden. Ik heb dat met mijn vader ook jarenlang gehad, ik reageerde nogal heftig en dat kon hij totaal niet hebben juist omdat hij dat zelf ook zijn hele leven al doet (en daar zelf een schurfthekel aan heeft).

**Geplaatst**: 25-10-12 18:45

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 25-10-12 18:45

Hoe voelt de rebound bij jullie?
En hebben jullie het ook wel eens ijskoud en dat je dan gewoon niet meer opwarmt?
En hoofdpijn alsof er een olifant op je hoofd zit?
En dan vaak van die rode blosjes op je wangen?

Heb ik m'n concerta verlengd, heb ik nóg koppijn en irritaties. Alleen kan me wel concentreren...
Ik dacht daarstraks even dat ik gek werd en nú iets moest slopen of keihard gillen of íets doen. Maar wist niet wat ik nou wilde. Was zwaar geïrriteerd door getril van whatsapp in groepsgesprekken.
Ben in bed gaan liggen en heb t nu warm en ijskoude handen, m'n hartslag bonkt in m'n hoofd alsof ik de trap heb opgerend.

**Geplaatst**: 25-10-12 22:53

Geplaatst: 25-10-12 22:53

Even een heel andere -best wel beladen- vraag tussendoor: hoe zijn jullie met vreemdgaan?

Als ik heel eerlijk tegen mezelf ben, geef ik gewoon altijd toe aan die aantrekkingskracht van een jongen die ik 'wel leuk' vind... }:0

Heel slecht excuus, maar ik ben op zo'n moment bijna dronken van de aandacht en de kick die ik krijg van het iemand versieren, dat ik ook gewoon niet denk van dat ik fout bezig ben... Net voor het eerst iemand afgewezen die suggereerde dat we ons gesprek in mijn bed voort zouden zetten en die ik ook niet onaantrekkelijk vond, maar wel met de grootste moeite en ik moest mezelf constant voorhouden dat ik dat gewoon niet kon maken...

Zo stom, want ik heb gewoon een vriend op wie ik gek ben, maar die prikkels zijn dan bijna onweerstaanbaar. Ofzo.
En nu hoop ik dat jullie niet heel slecht over me denken...

**Geplaatst**: 25-10-12 22:55

Geplaatst: 25-10-12 22:55

Lady_M schreef:
Even een heel andere -best wel beladen- vraag tussendoor: hoe zijn jullie met vreemdgaan?

Als ik heel eerlijk tegen mezelf ben, geef ik gewoon altijd toe aan die aantrekkingskracht van een jongen die ik 'wel leuk' vind... Heel slecht excuus, maar ik ben op zo'n moment bijna dronken van de aandacht en de kick die ik krijg van het iemand versieren, dat ik ook gewoon niet denk van dat ik fout bezig ben... Net voor het eerst iemand afgewezen die suggereerde dat we ons gesprek in mijn bed voort zouden zetten en die ik ook niet onaantrekkelijk vond, maar wel met de grootste moeite en ik moest mezelf constant voorhouden dat ik dat gewoon niet kon maken...

Zo stom, want ik heb gewoon een vriend op wie ik gek ben, maar die prikkels zijn dan bijna onweerstaanbaar. Ofzo.
En nu hoop ik dat jullie niet heel slecht over me denken...

Haha, ik merk dit ook bij andere ADD'ers.
Soort onweerstaanbaar nieuw avontuur en uitdaging. Terwijl we toch ontzettend veel van onze vriend houden.

**Geplaatst**: 25-10-12 23:06

Re: ADD - ik word er zo MOE van!

Geplaatst: 25-10-12 23:06

Nope. Geen last van. Ben vorige maand getrouwd met mijn eerste en enige vriend. (na 13 jaar relatie hoor, niet van t een op het andere moment) nooit de behoefte gehad om voor een ander te zwichten. Buiten honger krijgen en thuis eten zeg maar.