Wel fijn dat ze in het ieder geval met je meeleven
Hoe voel je je nu??
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
ben eens benieuwd. Neurologe zei dat ze zich niet kon voorstellen. Dat ze me nu gezond konden verklaren.
Jawel, zij gaat mee.
Om nog maar te zwijgen over de pijn en andere nadelen. 
) want ondanks dat ik me vaak beroerd voel heb ik daar nu wel "tijd" voor tegen wanneer ik 40 u/pw zou werken... Dan zou ik daar zelfs geen moment aan denken om dat te proberen... Maar nu, omdat ik me af vraag of ik in het normale werkleven nog wel veel kans maak, sta ik daar wel bij stil en zoek ik wel naar een manier om me op die manier nuttig te maken en misschien, als de dag komt dat de meeste dingen "onder controle" zijn, ik weer onafhankelijk kan zijn... (alsin: niet afhankelijk van een uitkering.)





(ik had gezegd dat als het me niet aan stond hij om kwart over drie alweer op weg naar huis zou zijn.) 
(ik vergeet mijn (gebrek aan) grootte wel eens en kben niet het type dat dingen zomaar laat gebeuren, ik "bevries" niet zeg maar...
)
) toen ze het zagen gebeuren stond eentje voor de zatlap en eentje langs mij die stiekem al aan't rondkijken was naar mijn man... 
hij was zelfs lief tegen mijn hond.

Aangekomen 
