Bokt.nl

**Geplaatst**: 06-01-17 18:40

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-17 18:40

Het uitsluiten van lichamelijke problemen is inderdaad belangrijk. Zeker ook bij de aanpak van psychosomatische klachten is het uitsluiten van lichamelijke problemen de eerste en belangrijke stap.

Het kan inderdaad heel frustrerend zijn wanneer je zelf zeker bent dat er lichamelijk iets mis is en anderen zeggen dat 'het tussen je oren zit'. Ik heb zelf ook klachten gehad die op zeker moment als psychosomatisch bestempeld leken te worden door bepaalde artsen. Uiteindelijk is gebleken dat er wel degelijk een lichamelijke oorzaak was. Ik had wel het geluk dat er nog artsen waren die mij wel geloofden en onderzoek deden.
Iemand die dicht bij mij stond werd niet gelooft toen ze aangaf te denken dat er een ernstig medisch probleem was. Onderzoeken werden dan ook niet gedaan. Er bleek medisch wel degelijk een ernstig probleem wat veel te laat ontdekt is...
Ik persoonlijk ben daardoor erg voorzichtig wanneer het gaat om psychosomatische klachten, al weet en geloof ik wel dat ze bestaan

.
Maralyn: soms kan het zinvol zijn een andere arts te raadplegen die jou en jouw voorgeschiedenis niet kent voor een second opinion.

**Geplaatst**: 06-01-17 19:18

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-17 19:18

Hmmmm dankjewel ikkkke!!
Dat zou nog wel eens n goede kunnen zijn!!!

Was het n opluchting dat je er achter kwam?

**Geplaatst**: 06-01-17 20:37

Geplaatst: 06-01-17 20:37

maralyn schreef:
Was het n opluchting dat je er achter kwam?

Goh, moeilijke vraag. Ik vond het spijtig niet geloofd te worden door arts in kwestie, terwijl ik wel degelijk met testresultaten aankwam die er niet om logen en aangaven dat het probleem waarover ik sprak wel degelijk aanwezig was. Ok, als je het echt zou willen, zou je die testresultaten wel min of meer kunnen beïnvloeden, maar als ik dat had gedaan, had het resultaat er echt wel anders uitgezien. Plus: ik had geen reden om dat te doen... Moeilijke was ook dat de aanvankelijke diagnose er eentje was waarbij er in 9 op de 10 gevallen geen oorzaak gevonden wordt. En tja, als je dan al bekend staat met psychische klachten, is de stap voor sommige artsen naar 'het zal wel tussen je twee oren zitten' niet zo groot - althans, dat is mijn ervaring in mijn eigen situatie en situatie van andere persoon die ik beschreef.
Ik heb mijn klachten eigenlijk wel snel aanvaard. Ik dacht heel in het begin dat het wel gewoon zou overgaan, dus lang gewacht om naar de dokter te gaan. Maakte mij er niet zo druk om terwijl het wel een redelijk probleem vormde. Bleek dat ik 'te laat' naar de dokter gegaan was (al had het bij nader inzien geen verschil gemaakt of ik eerder was gegaan of niet). Ik heb vanuit mijn opleiding kennis van psychosomatische klachten en dat maakte wel dat ik verschillen zag met mijn eigen situatie. Ik denk dat ik wel genoeg het onderscheid kan maken tussen psychosomatische klachten (die ik ook wel ooit heb gehad) en andere klachten. En als ik mij vergis zal ik eerder te snel het probleem wijten aan stress oid en daardoor niet zoveel aandacht schenken aan het probleem dan omgekeerd.
Na een half jaar onderzoeken waar nooit iets uitkwam werd de oorzaak, voor mijn klachten, die (gelukkig!) zeer zeldzaam is, gevonden. Ik heb in dat half jaar wel veel steun gehad van familie, vrienden en professionals die mij wel geloofden

.
Enerzijds was ik wel blij om een bevestiging te krijgen van het feit dat het niet psychosomatisch was. Al wrong het ergens toch nog wel dat ik naar mijn gevoel moest bewijzen aan bepaalde mensen. Anderzijds had een iets positievere diagnose wel fijn geweest. Maar goed, ben op zich wel goed geholpen geweest toen ontdekt was wat het probleem was. Bepaalde problemen zijn wel onomkeerbaar, maar kan er zeker goed mee leven.

Nou wat o.a. Joolien zegt klopt natuurlijk ook. Sommige mensen zetten inderdaad emoties en stress om in bepaalde lichamelijke klachten (die er dan ook wel degelijk zijn). Het kan dan helpen om je emoties enz te leren uiten op een andere manier om van de lichamelijke klachten af te raken.

Wat je noemt ivm bijnieren, cortisol enz...depressie heeft invloed op je hormoonhuishouding en je hormoonhuishouding kan invloed hebben op je psychische gesteldheid waaronder dus depressie. Dit is een beetje een kip of ei vraag in sommige gevallen.
Wat zegt je psycholoog van je klachten?

De mogelijke klachten die je opsomt, nl.
Kun je zo moe zijn, voordat je op staat ben je het al.
Depressief worden.
Vaak koud hebben.
Gespannen spieren.
Nerveus.
Trek in zoet of zout.
Vergeetachtig.
... zijn erg algemeen en kunnen natuurlijk wel op verschillende dingen wijzen. Als ik er even vluchtig doorga heb ik er zelf ook zeker 4 van, terwijl ik die vanuit een ander standpunt zou (kunnen) verklaren... Maar dat is het natuurlijk hé, zoals het hier staat is het behoorlijk subjectief en iedereen bekijkt het op zijn eigen manier.

**Geplaatst**: 06-01-17 20:45

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 06-01-17 20:45

Ik heb die klachten ook, in meerdere of mindere mate.

**Geplaatst**: 06-01-17 21:16

Geplaatst: 06-01-17 21:16

ikkkke schreef:
Wat je noemt ivm bijnieren, cortisol enz...depressie heeft invloed op je hormoonhuishouding en je hormoonhuishouding kan invloed hebben op je psychische gesteldheid waaronder dus depressie. Dit is een beetje een kip of ei vraag in sommige gevallen.
Wat zegt je psycholoog van je klachten?

Onwijs klote is dat, dat je gewoon niet gelooft wordt, en dat het daarna zelfs te laat is.
Ook erg fijn dat je bij familieleden wel gesteund voelt.

Waarom ik dit ene stukje quote...
Als ik het één kan aanpakken en doorbreken, en daarna tegelijkertijd werk aan het ander, dan pas zie ik eigenlijk vooruitzicht.
Beetje kort door de bocht misschien.

Mijn psycholoog is er gelukkig heel open in.
"Eerst het lichaam goed, dan de geest. En anders beide. Maar behandel je alleen geest terwijl je lichaam er niet is, val je te gemakkelijk weer terug!"

**Geplaatst**: 08-01-17 17:44

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 08-01-17 17:44

Wanneer vertelden jullie het je omgeving?
Zonder ze het gevoel te geven dat het aan hun ligt. En hoe reageerde men?

**Geplaatst**: 08-01-17 18:07

Geplaatst: 08-01-17 18:07

Knert schreef:
Wanneer vertelden jullie het je omgeving?
Zonder ze het gevoel te geven dat het aan hun ligt. En hoe reageerde men?

Verschilt heel erg, mijn vriend heb ik direct meegenomen in het traject, mn ouders ook wel, mn vader reageerde goed, maar mijn moeder voelde zich enorm aangevallen. Andere vrienden heb ik ook vrij snel op de hoogte gebracht.
Het ligt er denk net aan wat er is gebeurd en met wie je het gesprek hebt.

**Geplaatst**: 08-01-17 18:21

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 08-01-17 18:21

Bij mij heel neutraal eigenlijk.
Ze steunen me allen.

Heb de tip van janneke gekregen voor n orthomoneculaire arts te bezoeken.
Direct actie ondernomen. Zaterdag heeft de betreffende arts open dag. En hij vind mijn casus intressant en wil me graag helpen.

**Geplaatst**: 08-01-17 18:50

Geplaatst: 08-01-17 18:50

maralyn schreef:
Bij mij heel neutraal eigenlijk.
Ze steunen me allen.

Heb de tip van janneke gekregen voor n orthomoneculaire arts te bezoeken.
Direct actie ondernomen. Zaterdag heeft de betreffende arts open dag. En hij vind mijn casus intressant en wil me graag helpen.

Heb ik ook gedaan, hielp mij toen niet en kostte een fortuin dus heb er maar een half jaar gelopen.

Mijn moeder wist langer van mijn depressie maar heeft het ontkend voor zichzelf. Toen ik het er echt open over had met haar was ze wel "boos" (snapte ik, zij is/was een van de factoren). De rest van mijn familie kwam er gaandeweg achter en ik kan van eigenlijk iedereen wel op support rekenen.
Al is mijn vader op zijn manier lief en zegt hij dat ik nu toch echt wel dingen moet gaan ondernemen want zo op de bank is niets

**Geplaatst**: 08-01-17 19:33

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 08-01-17 19:33

Okey.
Nouja het is een opendag. Zit het niet in mn pakket dan ga ik het denk ik niet doen.
Heb geen schip met geld voor de deur in t kanaal :')

**Geplaatst**: 08-01-17 19:35

Geplaatst: 08-01-17 19:35

Ik ben er best open over heb iedereen in de buurt hebben enorm veel mensen mijn verlaten
doe nu veral op eigen kracht, met me ouders Botst het heel erg door me Depressie ze willen het niet acpeteren,

**Geplaatst**: 09-01-17 18:43

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-01-17 18:43

Joyce, woon jij nou nog bij je ouders? Wel heel vervelend hoor, dat ze het niet accepteren.

Vanmorgen EMDR gehad, was heftig, maar wel goed te doen. Voelde me daarna eigenlijk best heel goed. Alleen moe, maar dat kwam ook door een heel druk weekend. Dus eerste emdr geeft een goed gevoel.

**Geplaatst**: 09-01-17 20:15

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-01-17 20:15

Ja ik woon inderdaad nog bij mijn ouders, heb gewoon het geld niet eens om per maand rond te komen laat staan een eigen huisje

**Geplaatst**: 09-01-17 20:38

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-01-17 20:38

Fijn Jolien, een goed gevoel over emdr!!

**Geplaatst**: 09-01-17 20:56

Geplaatst: 09-01-17 20:56

Janneke2 schreef:
Fijn Jolien, een goed gevoel over emdr!!

Ja, zeker fijn. En ik had dat echt niet verwacht. Had verwacht dat het veel zwaarder was. Moet wel zeggen dat ik al kapotmoe was door een slechte nachtrust zaterdag nacht. Dus ik weet niet helemaal goed of ik er nou ook heel moe van was. Maar ik voelde me eigenlijk best heel goed daarna, dus dat is prettig, ook voor de volgende keer.

**Geplaatst**: 09-01-17 21:00

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 09-01-17 21:00

Hoop dat t spoedig verlichting geeft hoor!

**Geplaatst**: 10-01-17 17:00

Geplaatst: 10-01-17 17:00

Wat fijn Jolien dat de EMDR goed is gegaan! Heb je het idee dat je je emoties nu beter kan handelen?

Ik heb vanmiddag een eerste sessie massagetherapie gehad. Dat was eerst erg confronterend (kwam boosheid naar boven en ik voelde hoe erg gespannen ik eigenlijk was), maar nu voel ik me lichter. Alsof er een last van mijn schouders is gevallen. En eindelijk kan mijn lijf ontspannen.
Mijn hoofd is zelfs leger...

**Geplaatst**: 10-01-17 20:29

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-01-17 20:29

Ik hoop dat het jullie gaat helpen! Ik twijfel ook om een andere therapie te proberen omdat ik me momenteel niet top voel. Alles ging vandaag niet zoals het moet en nu baal ik daar zo van.

**Geplaatst**: 10-01-17 20:31

Geplaatst: 10-01-17 20:31

xLiez schreef:
Ik hoop dat het jullie gaat helpen! Ik twijfel ook om een andere therapie te proberen omdat ik me momenteel niet top voel. Alles ging vandaag niet zoals het moet en nu baal ik daar zo van.

Andere therapie proberen kan nooit kwaad natuurlijk.
Maar aan de andere kant kan het ook zijn dat het morgen allemaal wel mee valt achteraf :(:)

**Geplaatst**: 10-01-17 20:56

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-01-17 20:56

Ik voel me al langere tijd niet top. Vandaag was gewoon echt een rotdag. Ben nu ongeveer een jaar uit therapie en heb het gevoel dat ik weer helemaal terug val.

**Geplaatst**: 10-01-17 21:36

Geplaatst: 10-01-17 21:36

xLiez schreef:
Ik voel me al langere tijd niet top. Vandaag was gewoon echt een rotdag. Ben nu ongeveer een jaar uit therapie en heb het gevoel dat ik weer helemaal terug val.

Dat kan

. Terugvallen horen er spijtig genoeg vaak bij... Kan je misschien een opvolggesprek krijgen? Dat kan soms helpen. En verder: wacht niet al te lang om terug hulp in te schakelen. Hoe sneller je ingrijpt, hoe minder diep je doorgaans valt en hoe makkelijker je er weer bovenop bent.

**Geplaatst**: 10-01-17 22:13

Geplaatst: 10-01-17 22:13

xLiez schreef:
Ik voel me al langere tijd niet top. Vandaag was gewoon echt een rotdag. Ben nu ongeveer een jaar uit therapie en heb het gevoel dat ik weer helemaal terug val.

Vaak zit je gevoel goed.

Hoe verging je herstel de vorige keer? Is het wat om dat te hervatten of..?

**Geplaatst**: 10-01-17 22:38

Geplaatst: 10-01-17 22:38

Knert schreef:
xLiez schreef:
Ik voel me al langere tijd niet top. Vandaag was gewoon echt een rotdag. Ben nu ongeveer een jaar uit therapie en heb het gevoel dat ik weer helemaal terug val.

Vaak zit je gevoel goed.

Hoe verging je herstel de vorige keer? Is het wat om dat te hervatten of..?

De laatste keren heb ik individuele gesprekken gehad en dat hielp beter dan groepstherapie. Ik neem eerst maar weer even contact op voor een gesprek en dan kan ik het altijd nog hebben over andere mogelijkheden.

**Geplaatst**: 10-01-17 22:55

Geplaatst: 10-01-17 22:55

Onder het mom... deel ook de goede dagen.

Ik heb doorgeslapen afgelopen nacht... eet al twee dagen normaal en heb vandaag zelfs een rondje hardgelopen.

Ben er blij mee. Mijn buik moet wel wennen aan al dat eten... 3/4 jaar was dit wel anders

Waar je blij mee kan zijn.

**Geplaatst**: 10-01-17 23:07

Re: Burn-out/depressie lotgenoten?

Geplaatst: 10-01-17 23:07

Dat is wel fijn Knert

Liez, idd wel slim om even weer contact op te nemen met je vorige behandelaar.

Ik heb vandaag toch een mindere dag, niet zo heel gek natuurlijk. Heb vannacht wederom een droom gehad, die bleef lang in mn hoofd zitten. Wissel de hele tijd tussen goede gedachten en slechte gedachten en gevoelens. Had ook weer het gevoel vandaag pfff moet dit allemaal nog? Ik hoop dat het morgen beter is...