Hahaatje schreef:ik kan mij goed voorstellen dat je er tegenop ziet om aangifte te doen, maar bekijk het even zo: het zal altijd enorm moeilijk blijven om aangifte te doen. Of je dat nou aanstaande maandag, over een maand of over een jaar doet. En hoe langer je wacht, hoe langer je tegen dat moment van daadwerkelijk aangifte doen blijft aanhikken. Je hebt nu al zoveel bereikt, al die dingen waar je zo tegenop zag, eerst hier je verhaal neerzetten, daarna de SOA test, de gesprekken met instanties, het aan je moeder vertellen en uiteindelijk de eerste stap om naar het politiebureau te gaan. Maar als ik al jou berichten lees, was er telkens na al die moeilijke stappen toch een soort van opluchting!
Dit is de laatste stap die gezet moet worden. En ik geef toe, het zal een hele zware worden maar als je dat eenmaal gedaan hebt, kan je pas echt verder gaan met je leven en dit allemaal goed proberen te verwerken. Denk daar even over na en maak dan de beslissing wanneer je aangifte doet.
Hier sluit ik me volledig bij aan, heel mooi gezegd!
Van uitstel komt afstel, je kan er beter voor knokken en dan kan je later zeggen: Jeetje wat ben ik blij dat ik het heb gedaan!
En je bent al zo ver gekomen! You can do it girl!