Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-03-10 19:02

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 09-03-10 19:02

Mijn vriend en ik hebben ook heel bewust gekozen om geen kinderen te nemen.
Ik heb zelf ook totaal geen moeder gevoelens.
we zijn erg gelukkig met ons leventje zoals die nu is met onze beesten en vrienden

We zouden zoveel dingen op moeten geven als er een kind zou komen en dat hebben we er domweg niet voor over

Tuurlijk krijg je er ook een hoop voor terug (zeggen ze) Maar wij zien dat nou eenmaal niet zo

Ben gek met mijn 'nichtjes' (dochtertjes van goeie vriendin' wil ook best oppassen en alles (behalve de luier :')

)
Maar voor ons zelf?? overduidelijke NEE......

**Geplaatst**: 09-03-10 19:52

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 09-03-10 19:52

Hoe weet je eigenlijk wanneer je wél moedergevoelens hebt?
Ik heb echt nog altijd het idee dat het misschien nog wel komt bij mij...al ben ik nu 33.

**Geplaatst**: 09-03-10 19:57

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 09-03-10 19:57

Ja dat weet ik dus ook niet precies :')

aangezien ik er geen last van heb.
Maar het schijnt dat je dan een grote drang krijgt om zwanger te worden ofzo....

**Geplaatst**: 09-03-10 19:58

Geplaatst: 09-03-10 19:58

Onassa schreef:
kamsel schreef:
Ik vind het ook interessant (grappig soms ook) om te lezen over de verandering in sommige mensen en over de beweegredenen van mensen, sommige posts in het begin vind ik echt zeer persoonlijk geschreven en echt uit het hart.

Maar daar gaat dit topic allang niet meer over en dát is mijn probleem.

(en nu ga ik naar huis)

Ik moet idd zelf ook wel beamen dat het topic in het begin wat respect voller was.
Ben het hierin dus wel met Kamsel eens.
Als er op een gegeven moment niet meer serieus op een vraag een antwoord komt en dan maar een reaktie van....ohh, terug lezen doe ik neit en heb ik geen zin in, tja...dan word het toch lastig om elkaars stantpunten misschien wat beter te leren begrijpen.

En daar kan ik dan weer helemaal in mee gaan.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:03

Geplaatst: 09-03-10 20:03

Lielle schreef:
Iets wat me trouwens opvalt, is dat kindervrijen vaak bewuster over hun keuze hebben nagedacht, dan ouders dat hebben gedaan. Ik heb zelf een keer ouders gehoord die dat via de medische mallemolen hebben gedaan, die niet verder kwamen dan 'ja, waarom niet'? En dat snap ik niet. Zo'n ingrijpende keuze, daar denk je toch over na?

Dit heb ik eerder in het topic ook geschreven. Mensen vragen je zonder schaamte of je er wel goed over nagedacht hebt dat je geen kinderen wilt. Maar die vraag wordt nooit eens andersom gesteld. Dat moet maar gewoon en hoort zo. Terwijl ik van verschillende wel kan zetten dat ze niet goed na hebben gedacht. Nooit eens bedacht hebben wat het kost. Want nu is het steen en been klagen, dat het zoveel tijd kost en geld kost. En dan denk ik, dat kon je ook van te voren weten.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:05

Geplaatst: 09-03-10 20:05

Citaat:
Ik heb zelf een keer ouders gehoord die dat via de medische mallemolen hebben gedaan, die niet verder kwamen dan 'ja, waarom niet'? En dat snap ik niet. Zo'n ingrijpende keuze, daar denk je toch over na?

Ik heb gehoord dat...... foei, dat riekt naar discussiëren op Story-niveau, of op z'n minst naar moralistische bemoeizucht. Het zou 's heel best kunnen zijn dat als jij die informatie uit 'eerste hand' hebt, die mensen jou toevallig niet bij hun problematiek willen betrekken en helemaal geen zin hebben om jouw commentaar aan te horen of hun beweegredenen met jou willen delen. Je staat wel erg snel klaar met "daar denk je toch over na"..

In de praktijk zijn al die behandelingen sowieso geen pretje; je moet wel een goede volhouder zijn wil je dat ondergaan. Voor het leuke ga je dit niet doen.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:10

Geplaatst: 09-03-10 20:10

Lielle schreef:
Jannepauli schreef:
Ach, niets menselijks is ons vreemd toch Sparta en Lielle ? Lees even terug.. daar werden bepaalde vragen niet naar genoegen beantwoordt. De poster(!) in kwestie ging toen herhalen en zeuren om antwoord . Dat is ook een soort van brullen toch?
Wat ik normaal gedrag vind is niet aan de orde - wel ben ik verbaasd over hoe mensen over kleinigheden kunnen .. zeuren..

tja, dat kan je vinden. Ik vind het geen kleinigheid, ik vind het persoonlijk erg vreemd als je in discussie met iemand gaat en vervolgens niet meer ingaat op een onderwerp, zonder daar nog enig woord aan te wijden. Dat is dus nog wat anders dan 'niet naar genoegen bantwoord', ik vind het vergelijkbaar met dat 'hallo' van een kind negeren namelijk gewoon elementaire fatsoensnormen niet in acht nemen. Ik ga er vanuit dat iemand die een volwassen discussie wil ingaan, dat ook op een volwassen manier kan afronden. En niet de moeite willen nemen om een post aandachtig te lezen of even twee posts terug te lezen vind ik vreemd als je echt geinteresseerd bent in de discussie.

En je mag het van mij betitelen als herhalen en zeuren, daar kan ik wel tegen. Maar voor een kind is dat niet het geval?

Ik vind de acties van een volwassen mens niet te vergelijken met die van een klein kind nee.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:12

Geplaatst: 09-03-10 20:12

laetitia schreef:
Hoe weet je eigenlijk wanneer je wél moedergevoelens hebt?
Ik heb echt nog altijd het idee dat het misschien nog wel komt bij mij...al ben ik nu 33.

Daar ben ik ook benieuwd naar. Wat is dat voor gevoel, wat denk je dan, wat voel je dan?

Voor mezelf is dat het gevoel 'dat wil ik ook!' en dat gevoel is tot nu toe weggebleven. De gedachte 'die kleine is best leuk' heb ik soms wél, bij mijn neefjes en soms bij kinderen van een vriendin, maar dat betekent voor mij niet automatisch dat ik zelf ook een kind wil. Ik vind wel meer dingen leuk, maar dan voor eventjes of eens in de zoveel tijd. Dat wil niet zeggen dat ik het dan ook zelf wil doen of hebben, dat gaat allemaal net weer een flinke stap verder. Dus laat die neefjes maar komen logeren, zolang ik ze maar weer kan overdragen aan de rechtmatige ouders.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:12

Geplaatst: 09-03-10 20:12

Lielle schreef:
Op zich kan ik om jouw vergelijk nog wel lachen trouwens Een beetje zelfspot is mij ook niet vreemd. Maar er is wel 1 klein verschil. In de discussie waar ik het over heb hebben beide partijen welbewust gekozen om mee te doen, en bij die krijsende peuter is dat niet het geval. En volgens mij ging het mij niet om aandacht maar om de inhoud.

En nu laat ik me toch weer verleiden tot een antwoord in een discussie die inmiddels eigenlijk nergens meer over gaat.

Alleen snapt zo'n peuter dat nog niet, spreek de ouders er dan op aan.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:13

Geplaatst: 09-03-10 20:13

Jannepauli schreef:
Citaat:
Ik heb zelf een keer ouders gehoord die dat via de medische mallemolen hebben gedaan, die niet verder kwamen dan 'ja, waarom niet'? En dat snap ik niet. Zo'n ingrijpende keuze, daar denk je toch over na?

Ik heb gehoord dat...... foei, dat riekt naar discussiëren op Story-niveau, of op z'n minst naar moralistische bemoeizucht. Het zou 's heel best kunnen zijn dat als jij die informatie uit 'eerste hand' hebt, die mensen jou toevallig niet bij hun problematiek willen betrekken en helemaal geen zin hebben om jouw commentaar aan te horen of hun beweegredenen met jou willen delen. Je staat wel erg snel klaar met "daar denk je toch over na"..

In de praktijk zijn al die behandelingen sowieso geen pretje; je moet wel een goede volhouder zijn wil je dat ondergaan. Voor het leuke ga je dit niet doen.

Moralistische bemoeizucht... Is het 'maar waaróm wil je dan geen kinderen, ze zijn toch zo leuk' dat dan ook niet?

**Geplaatst**: 09-03-10 20:18

Geplaatst: 09-03-10 20:18

Mindim, dat zal ik eventueel ook wel doen, maar dat zou niet nodig moeten zijn.

Jannepauli, nogal kort door de bocht zeg. Ik weet niet wat ik jou misdaan heb maar ik vind dit geen prettige en erg persoonlijke manier van discussieren, om het niet lomp te noemen.

Voor jouw informatie, het is dus informatie uit de eerste hand en niet van vage kennissen. En ik geef hier een korte samenvatting van de discussie, die was echt wel wat uitgebreider. En nee, ik stond niet al vooraf klaar met mijn oordeel, het was een van mijn kant oprechte interesse waarom zij bereid waren zoveel moeite te doen voor kinderen, waarbij ons vooraf al was gevraagd waarom wij geen kinderen wilden. Dus graag wat minder bot oordelen.

Laatst bijgewerkt door Lielle op 09-03-10 20:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 09-03-10 20:19

Geplaatst: 09-03-10 20:19

Wat de bewustheid van het "nemen" van kinderen betreft: een goede vriend van mij is donorvader van een kindje van een lesbisch stel. In die situatie is het krijgen van een kind niet zo heel vanzelfsprekend en wordt er dus heel bewust nagedacht over de wel of niet aanwezige kinderwens. Het is voor zo'n stel nog een heel technisch traject voordat dat kind er daadwerkelijk kan komen. Je zou dat dan ook verwachten van mensen die de hele medische molen ingaan?

@laetitia, waarom heb jij het gevoel dat je nog wel een kinderwens gaat krijgen?

**Geplaatst**: 09-03-10 20:19

Geplaatst: 09-03-10 20:19

Even research gedaan en volgens mij heb je moedergevoelens als:

- Je door elke baby/peuter/kleurer vertederd wordt en denkt "ik ook"
- Je heel graag zwanger wilt zijn
- Je heel graag een gezin wilt stichten
- Jaloers bent op mensen die zwanger/bevallen zijn

Bovenstaande punten heb ik allemaal niet, dus ik heb geen moedergevoelens

**Geplaatst**: 09-03-10 20:22

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 09-03-10 20:22

@equimotion: omdat ik nu voor het eerst een serieuze relatie mét toekomst heb. Voorheen heb ik nooit een echte relatie gehad en dan is de keuze om kinderen te nemen toch al geen echte keuze (je hebt immers geen partner).
Maar goed, tot nu toe blijven moedergevoelens uit. Ik weet echter niet wat de toekomst brengt.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:25

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 09-03-10 20:25

Het lijkt mij dat je het wel echt merkt als je die gevoelens hebt.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:30

Geplaatst: 09-03-10 20:30

laetitia schreef:
- Jaloers bent op mensen die zwanger/bevallen zijn

Valt voor mij ook onder 'dat wil ik ook'.

Of zoals dat voorbeeld eerder in dit topic, van iemand die teleurgesteld bleek toen de test negatief was en niet had verwacht dat ze teleurgesteld zou zijn.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:31

Geplaatst: 09-03-10 20:31

Zou die partner een absolute voorwaarde zijn? Er zijn immers ook vrouwen die absoluut een kind willen, dan maar zonder man

Volgens mij merk je zoiets vanzelf als het komt. Hangt voor een groot deel ook wel af hoe je partner erin staat denk ik. Als je zelf niet enorm de behoefte hebt maar er ook niet echt enorm wat op tegen hebt, en je partner heeft wel een sterke kinderwens dan kan ik me voorstellen dat het anders loopt dan wanneer je een partner treft voor wie het helemaal niet hoeft.

Ik zit al een paar jaar in die leuke en stabiele relatie en hoef ze nog steeds niet. (maar ik heb ook een redelijk hartgrondige hekel aan (kleine) kinderen, heks die ik ben

) Als ik vriendinnen of familie met hun gezinnetjes zie dan kan ik me wel voorstellen dat mensen dat leuk vinden, maar het is voor mij een totaal andere wereld, alsof er een aquariumruitje tussenzit zegmaar

Mijn relatie zou het bijv. niet overleven als mijn partner nu zou gaan besluiten dat hij per se vader wil worden en dat gaat met mij niet lukken.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:37

Geplaatst: 09-03-10 20:37

Equimotion schreef:
Mijn relatie zou het bijv. niet overleven als mijn partner nu zou gaan besluiten dat hij per se vader wil worden en dat gaat met mij niet lukken.

Herkenbaar. En ik kan me heel goed voorstellen dat relaties stuklopen op een kinderwens bij de een dan wel bij de ander.

Ik kan me ook goed voorstellen dat je eerder/sneller voor kinderen kiest als je partner graag kinderen wil en jij staat er in principe niet afwijzend tegenover, maar je bent er ook nog niet helemaal zeker van.

Mijn vriend wil ook geen kinderen, zijn leven is ook compleet zonder. Ik hoop niet dat hij van gedachten verandert, maar hij hoopt bij mij hetzelfde. Of we moeten allebei van gedachten veranderen. :))

**Geplaatst**: 09-03-10 20:44

Geplaatst: 09-03-10 20:44

Lielle schreef:
Mindim, dat zal ik eventueel ook wel doen, maar dat zou niet nodig moeten zijn.

Jannepauli, nogal kort door de bocht zeg. Ik weet niet wat ik jou misdaan heb maar ik vind dit geen prettige en erg persoonlijke manier van discussieren, om het niet lomp te noemen.

Voor jouw informatie, het is dus informatie uit de eerste hand en niet van vage kennissen. En ik geef hier een korte samenvatting van de discussie, die was echt wel wat uitgebreider. En nee, ik stond niet al vooraf klaar met mijn oordeel, het was een van mijn kant oprechte interesse waarom zij bereid waren zoveel moeite te doen voor kinderen, waarbij ons vooraf al was gevraagd waarom wij geen kinderen wilden. Dus graag wat minder bot oordelen.

Je hebt me niks misdaan hoor, maar je zult ook wel kunnen begrijpen dat ik geen andere gegevens heb om over te oordelen dan die jij zelf aanreikt. Dat je van mijn kritische kanttekening iets persoonlijks van maakt.... meid, dat is jouw probleem - ik stel alleen iets vast op basis van wat er te lezen valt.

**Geplaatst**: 09-03-10 20:49

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 09-03-10 20:49

Als je alleen iets vaststelde had ik er geen moeite mee, je hecht er een waarde oordeel (moralistische bemoeizucht) aan en dat betrek je rechtstreeks op mij. Maar goed, ik ga geen discussies meer voeren over hoe je discussieert.

Voor mij zou idd een relatie met iemand die een duidelijke kinderwens heeft, tot mislukken gedoemd zijn.

**Geplaatst**: 09-03-10 21:03

Geplaatst: 09-03-10 21:03

Lielle schreef:
een traumatische herinnering uit het verleden is trouwens dat ik in de trein geconcentreerd zat te lezen en toen idd door een medepassagier werd aangesproken met de legendarische woorden "ja, je zit toch niets te doen dus ... " om vervolgens een heel verhaal te gaan ophangen.

(mss verklaart die herinnering een hele hoop )

Nou dit verklaard voor mij bar weinig, of juist heel veel waarom jij hier zo extreem reageerd,
jij ervaart iemand die jou aanspreekt met die zinnen als traumatisch? $:\$
Wat moet er dan wel niet gebeuren als je een echt traumatische ervaring meemaakt.
Of interpreteer ik dit stukje compleet verkeerd? (Mag het hopen

)

**Geplaatst**: 09-03-10 21:10

Re: Bewust kinderloos.

Geplaatst: 09-03-10 21:10

Chiqa, dat was een poging om eea wat luchtiger toon te geven, en dat mag dus met een hele grote korrel zout genomen worden.
Maar de kern dat lezen als niets down gezien wordt, dat vond en vind ik wel schokkend.
Overigens vind ik mijn reacties niet zo vreselijk extreem, maar wij zitten sowieso op een heel andere lijn in wat we normaal, beleefd en extreem vinden.
Hoi!

**Geplaatst**: 09-03-10 21:14

Geplaatst: 09-03-10 21:14

Karin schreef:
Als iemand de medische molen in gaat, dan zou je verwachten dat diegene heel bewust heeft nagedacht over 'waarom doe ik mezelf dit hele traject aan'? Maar als je dan bij de vraag 'waarom' als reactie krijgt 'waarom niet?' - nee, dat snap ik ook niet.

Ik denk dat dat een vraag is die moeilijk te beantwoorden is. Het is een gevoel en dat is vaak moeilijk te omschrijven. Het hele traject is niet mis en het onderwerp vaak gevoelig, het is een wens die mensen zo graag willen en waarom? Ik denk dat het moeilijk onder woorden te brengen valt. Misschien willen de mensen in kwestie het liever ook niet met je bespreken?

_Sparta_ schreef:
Dit heb ik eerder in het topic ook geschreven. Mensen vragen je zonder schaamte of je er wel goed over nagedacht hebt dat je geen kinderen wilt. Maar die vraag wordt nooit eens andersom gesteld. Dat moet maar gewoon en hoort zo. Terwijl ik van verschillende wel kan zetten dat ze niet goed na hebben gedacht. Nooit eens bedacht hebben wat het kost. Want nu is het steen en been klagen, dat het zoveel tijd kost en geld kost. En dan denk ik, dat kon je ook van te voren weten.

Klagen alle ouders dan zo steen en been over de kosten van hun kind? Ik hoor het nooit, maar goed mijn geldzaken gaan een ander niet aan en zo zullen er wel meer mensen denken.
Mij wordt gevraagd wanneer de tweede komt, nou die komt er niet en dann wordt je gevraagd waarom niet. Die brutale vragen worden niet alleen aan bewust kinderlozen gesteld

Moeder worden was voor mij een logisch gevolg van mijn relatie, ik wilde graag moeder worden. Onze situatie qua relatie en financieel was uitstekend, dat leek ons een goede basis. Wanneer we van een uitkering rond moesten komen zonder perspectief, had ik waarschijnlijk hier niet voor gekozen. Want ik vind ook dat wanneer je een kind wilt, je basis toch wel op orde moet zijn.
Kamsel, ik vind de meeste moeders hier wel mee vallen hoor, ik heb nog nergens een moeder haar kind heilig horen verklaren. Moeders zijn echt geen wezens die dan ook alle kinderen maar per definitie leuk vinden vanzelf.

**Geplaatst**: 09-03-10 21:15

Geplaatst: 09-03-10 21:15

Ik lees om te relaxen en dus eigenlijk om niets te doen

**Geplaatst**: 09-03-10 21:17

Geplaatst: 09-03-10 21:17

Ja die ken ik genoeg. Er zijn ook mensen die dat doen bij een hond of een paard. Pas later tegen dingen aanlopen waarvan ik dan denk, dat had je al kunnen weten. Die mensen gaan zich pas dingen af vragen als het al zover is. Ik zit heel wat anders in elkaar. Ik ga me dat eerst afvragen en dan besluit ik pas of het bij me past of wel haalbaar is.