Sanet schreef:Ik heb dus al eens op de vluchtstrook naast de snelweg gestaan. Met mijn moeder viel niet te sollen. En als ik dat soort grappen uithaalde betekende dat echt flinke consequenties. Zeker niet rustig patatjes opeten...
Oh geloof me maar dat ik van mijn vader ook echt wel een uitbrander heb gehad na dat telefoontje. 
Alleen was hij niet zo van het straffen door me mijn eten niet op te laten eten etc, maar door gewoon het gesprek aan te gaan en daarin subtiel (en soms minder subtiel
) duidelijk maken dat ik dit nooit weer moest doen en waarom.
Overigens als hij voor het eten al had geweten dat ik was weggelopen dan had ik echt geen patat of ander eten gehad maar had hij mij gelijk weggebracht, zo was hij dan ook wel weer.
En gek genoeg was ik bij hem altijd een veel rustiger en braver kind, heus weleens een grote mond of baldadig gedrag maar doordat er op een rustige en respectvolle manier mee omgegaan werd wist ik ook heel goed wanneer de grens bereikt was en binnen welke kaders ik mijn streken etc kon uitvoeren.