De wachttijden in de ziekenhuizen zijn herkenbaar tenenkrommend

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Tallie1979 schreef:Meiden, ik loop met mijn ziel onder mijn arm. Ik laat morgen mijn rode kater inslapen. En ook al is het tijd, mijn hart schreeuwt moord en brand. Mijn hoofd neemt wel de juiste beslissing.
Dus buiten dat ik me al niet lekker voelde en al het gezeik met mijn werk, ben ik nu ook een zielig hoopje mens.
Gelukkig heb ik nu wel 3 weken vakantie.
Sorry voor ego post.
Tallie1979 schreef:Meiden, ik loop met mijn ziel onder mijn arm. Ik laat morgen mijn rode kater inslapen. En ook al is het tijd, mijn hart schreeuwt moord en brand. Mijn hoofd neemt wel de juiste beslissing.
Dus buiten dat ik me al niet lekker voelde en al het gezeik met mijn werk, ben ik nu ook een zielig hoopje mens.
Gelukkig heb ik nu wel 3 weken vakantie.
Sorry voor ego post.
Tallie1979 schreef:Meiden, ik loop met mijn ziel onder mijn arm. Ik laat morgen mijn rode kater inslapen. En ook al is het tijd, mijn hart schreeuwt moord en brand. Mijn hoofd neemt wel de juiste beslissing.
Dus buiten dat ik me al niet lekker voelde en al het gezeik met mijn werk, ben ik nu ook een zielig hoopje mens.
Gelukkig heb ik nu wel 3 weken vakantie.
Sorry voor ego post.
Tallie1979 schreef:Meiden, ik loop met mijn ziel onder mijn arm. Ik laat morgen mijn rode kater inslapen. En ook al is het tijd, mijn hart schreeuwt moord en brand. Mijn hoofd neemt wel de juiste beslissing.
Dus buiten dat ik me al niet lekker voelde en al het gezeik met mijn werk, ben ik nu ook een zielig hoopje mens.
Gelukkig heb ik nu wel 3 weken vakantie.
Sorry voor ego post.
Tallie1979 schreef:Ik herken het. Hier ook chronisch ziek en ik ga per 1 juli het 3e ziektejaar in. Ik werk momenteel wel (re-integratie) maar het is heel zwaar en ongelooflijk vermoeiend. Het kost me ongelooflijk veel energie.
Ik heb zenuwschade en dus heel veel pijn. Ik heb ook spier afbraak door de zenuwschade. Ik heb gelukkig wel medicatie die op dit moment wel ondersteunt.
Een middag winkelen zit er voor mij niet in. Een concert bezoeken evenmin. Ik ging vorig jaar naar de Efteling en ben de hele dag rond gereden in een rolstoel, op die manier kon ik het wel volhouden.
Als ik iets doe, dan lukt dat in eerste instantie nog wel. zoals paardrijden bijvoorbeeld. Rondje met mijn paard gaat goed. Maar zodra ik af stap, gaan mijn benen branden en steken, soms steekt het al terwijl ik nog zit. Wandelen lukt ook, zo lang ik maar niet stil ga staan.
Op mijn werk vullen mensen in dat ik de boel in de maling neem. Mijn leidinggevende weet wat ik mankeer, maar de rest gaat het geen fluit aan. Dus ze oordelen maar. (Dat komt door mijn voormalig leidinggevende die het ook zelf maar invulde en hele rare dingen heeft gedaan.)
Als ik met iemand sta te praten, dan sta ik te wiebelen. Meestal ga ik ergens tegenaan staan leunen om te kunnen blijven staan. Soms denken mensen dat ik heel nodig moet plassen, omdat ik zo sta te wiebelen. Nope, mijn zenuwen en spieren hebben genoeg gehad, dus ik moet gaan zitten.![]()
Maar ik snap het dus zeker wel, die vooroordelen. Mensen zijn ook echt heel hard, vandaag de dag. Als ze iets niet zien, zoals een gebroken arm of been, dan vullen ze gewoon in dat je je aanstelt. Sterker nog, ik kwam een keer een bureau tegen wat mensen zou laten re-integreren. "Ziek zijn is een keuze" was hun leus.![]()
Maar goed, ik vind mezel alles behalve zielig. Ik knok gewoon door en hou het positief. De dagen dat het goed gaat, vier ik ook gewoon.De mensen waar ik om geef, weten alles en zijn het inmiddels gewend dat ik sta te wiebelen of ineens ga zitten
En ze behandelen me niet als een zielig hoopje mens, gewoon normaal, met wat gekreukte zones, haha
Tallie1979 schreef:Murphy is heel vredig, luid snurken in mijn armen ingeslapen. Hij lag hier ook altijd vol overgave te snurken, te knorren en bellen te blazen.
Ik heb hem dicht tegen me aangedrukt, tegen hem gepraat en verteld hoe veel ik van hem hou.
En toen is hij naar de regenboog gegaan. Op zoek naar zijn grijze “broertje”
Ik ben verdrietig, maar ik heb er vrede mee. Het was tijd.
14 jaar en een beetje. Mijn hartendief.
[ [url=m/Fv2W9V.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/XOsHfB.jpg]Afbeelding[/url] ]
Tallie1979 schreef:Murphy is heel vredig, luid snurken in mijn armen ingeslapen. Hij lag hier ook altijd vol overgave te snurken, te knorren en bellen te blazen.
Ik heb hem dicht tegen me aangedrukt, tegen hem gepraat en verteld hoe veel ik van hem hou.
En toen is hij naar de regenboog gegaan. Op zoek naar zijn grijze “broertje”
Ik ben verdrietig, maar ik heb er vrede mee. Het was tijd.
14 jaar en een beetje. Mijn hartendief.
[ [url=m/Fv2W9V.jpg]Afbeelding[/url] ]
[ [url=m/XOsHfB.jpg]Afbeelding[/url] ]
Dreamboy schreef:Sterkte. Ik baal best wel. Gisteren zijn we weer druk geweest. We hebben boxen over genomen die straks un de schuur bij mijn buren komen voor mijn paardjes. Deze moesten we ophalen, 1,5 uur rijden, zelf demonteren en op de aanhangers laden, 1,5 uur terug rijden en weer afladen. Ik ben dus weer vet over mijn grenzen gegaan en dus veel pijn en mega moe. Wel goed geslapen gelukkig. Maar ik had me voor genomen om vandaag naar de dag van het paard in Orvelte te gaan. Dat gaat hem dus helaas niet worden vandaag. In plaats daarvan maar rustig aan en proberen weer zoveel mogelijk op te laden voor een nieuwe werkweek.
Telpeva schreef:Dreamboy schreef:Sterkte. Ik baal best wel. Gisteren zijn we weer druk geweest. We hebben boxen over genomen die straks un de schuur bij mijn buren komen voor mijn paardjes. Deze moesten we ophalen, 1,5 uur rijden, zelf demonteren en op de aanhangers laden, 1,5 uur terug rijden en weer afladen. Ik ben dus weer vet over mijn grenzen gegaan en dus veel pijn en mega moe. Wel goed geslapen gelukkig. Maar ik had me voor genomen om vandaag naar de dag van het paard in Orvelte te gaan. Dat gaat hem dus helaas niet worden vandaag. In plaats daarvan maar rustig aan en proberen weer zoveel mogelijk op te laden voor een nieuwe werkweek.
Balen is altijd, wanneer juist de leuke dingen niet door kunnen gaan, omdat je alles al hebt moeten geven voor de noodzakelijke dingen. Ik hoop dat je ondanks dat toch een leuk weekend hebt en weer voldoende bij kan tanken