Bokt.nl

Niwla schreef:

Es, wat ben je toch een geweldig sterk mens.
En mochten er momenten komen dat je minder sterk bent, weet dan dat ik er voor je ben.

Blue_Eyes schreef:

Niwla schreef:

Es, wat ben je toch een geweldig sterk mens.
En mochten er momenten komen dat je minder sterk bent, weet dan dat ik er voor je ben.

Dat dus. Hoef niet meer te zeggen dan Deb hier net doet

LiVetime schreef:

Wow wat een reacties!! Heb alles gelezen hoor. Ik waardeer echt oprecht iedere vorm van steun op welke manier dan ook van jullie lieve bokkers!

UPDATE:
Afgelopen nacht best wel beroerd geweest. Het idee dat ik vandaag ziek gemaakt zou worden.. want zo voelt het toch echt.. maakte een ziek gevoel in me los.
Vanochtend bij het eten al prednison gehad en nog een ander spul. Daarna op naar het ziekenhuis.
Pfoe wat zag ik er tegenop!!
Eenmaal op de behandelkamer helemaaaaaaal. Stonden 3 stoelen in de kamer, voor 3 mensen.
Op zich wel fijn, zo'n klein aantal aan andere patiënten die je dan mee maakt. Die waren ook niet enorm ziek, dus dat gaf wel wat rust. Maar het zag er wel erg uit als een behandelkamer. Best een kale bedoening, met alleen maar een stoel in iedere hoek.
M'n moeder was mee.
Kreeg een coolpack op m'n hoofd die strak werd aangetrokken met kinband. Heb aan het eind van de kuur echt gezegd dat dat ding van m'n hoofd moest, want werd er echt beroerd van van die kou.
Deed me erg pijn ook. Toen dat ding er eenmaal af ging (na 2,5 uur), zat m'n haar vast gevroren aan dat ding.
Kun je nagaan hoe koud het was. Eigenlijk moest die nóg 1,5 uur blijven zitten, maar ik trok het echt niet meer. Dan zou ik van m'n stokje gaan.

Toen ik in de behandelkamer kwam sloeg wel ineens de paniek toe en het gevoel dat ik nu definitief écht ziek was.
Was doodsbenauwd.. tot het eerste pakketje met vloeistof aan infuus werd bevestigd. Toen overspoelde me een rust.
Toch was ik nog wel bang hoe ik zou reageren op dit eerste pakketje. Voor de zekerheid bleef de verpleegster erbij.
Dit pakketje duurde nog geen 10 minuten voordat ie helemaal leeg was. Daarna werd het slangetje even gespoeld. Volgend pakketje duurde een kwartier. Ik zou druk op m'n hoofd kunnen voelen en hoofdpijn kunnen krijgen, maar niks van dit heb ik gevoeld.
Daarna weer spoelen en werd laatste pakketje eraan gehangen. Ook een kwartier.
De andere patiënten bij mij in de kamer waren erg aardig en hebben me tips gegeven. Zij zijn al veel verder in de behandeling.

Tot op dit moment voel ik me nog gewoon goed. Voel me niks anders dan anders. Misschien wel beter dan de afgelopen dagen, omdat deel van de spanning eruit is.
Het kan nog alle kanten op gaan de komende dagen, maar iedere minuut dat ik me goed voel is mooi mee genomen.
Die coolpack doen we dus echt niet meer. Als die verpleegster 'm zelf niet van m'n hoofd had gehaald dan had ík het wel gedaan. Dáár werd ik echt ellendig van.
Er is tussen de middag wel goed voor me gezorgd. Kreeg een waslijst met broodjes, beleg en drinken waar ik uit kon kiezen. Heb dus ook zoveel mogelijk gegeten, denkend aan de tips van jullie bokkers, dat eten goed helpt om de misselijkheid tegen te gaan.

Vind het een raar idee dat binnenkort m'n haar uit gaat vallen en ik er echt als een patiënt uit zal gaan zien, maar het is voor het goede doel: die rottumor vernietigen.