Bokt.nl

**Geplaatst**: 15-01-12 23:37

Geplaatst: 15-01-12 23:37

MamboBeach schreef:
Colway schreef:
btw ongepland zwanger raken hoeft vandaag de dag niet meer

Toch verkijk je je daarop! Ik kan me zo voorstellen dat als je daar de ballen verstand van hebt of je je er niet in wil verdiepen iedereen na praat maar er zijn nu eenmaal erg vruchtbare vrouwen...

Ettis vrij simpel, als et zaadje niet bij et ei'tje raakt komt er geen kindje. Mogen jullie allebei zo vruchtbaar zijn als het maar kan. De enige die dat kon was Maria en ik denk nog steeds dat ze gewoon vreemd gegaan is en een haal naïeve vent had _O-

Maar kan enkel respect hebben voor het feit dat ze het verkocht geregen heeft :')

**Geplaatst**: 16-01-12 00:19

Geplaatst: 16-01-12 00:19

kamsel schreef:
Wat fijn dat jullie kinderen hebben gebaard omdat jullie je zorgen maakten over het pensioen en de gezondheid van jullie kinderloze medemens. Zo onbaatzuchtig en wat vervelend dat niet iedereen dat voor de mensheid overheeft.

Jeetje

Mensen zouden elkaar een beetje meer mogen gunnen

Ik vind het bv zonde dat de oma van de buurvrouw in een verpleeghuis zit, kost een hoop geld, een spuitje in het rechterpootje is goedkoper.

Zonder dollen... we betalen allemaal belasting en iedereen heeft wel bepaalde richtingen waar die persoon liever niet aan mee wil betalen, maar helaas... we leven in een maatschappij.
Niet klagen over anderen, niet zeiken op anderen, gewoon werken, je waffel houden en betalen.

Ik ben vanaf 1 februari ineens weer 100% gezond (ja joh, dat fixen ze tegenwoordig binnen no time!!) en moet toch ook betalen voor andermans WAO, terwijl ik volgens doktoren toch echt nog niet 100% gezond ben. Kan ik wel gaan zitten zeuren en miepen, maar heb ik alleen mezelf mee.

**Geplaatst**: 16-01-12 08:54

Geplaatst: 16-01-12 08:54

Quellian, ik ben het helemaal met je eens.
Het zal me werkelijk een biet zijn hoe lang zwangerschapsverlof duurt, kinderbijslag mag blijven (inkomensafhankelijk maken prima, of is dat al zo?).
Adoptie zou wat mij betreft meer gestimuleerd mogen worden.

Maar ik snap daadwerkelijk niet waarom moeders zich altijd genoodzaakt voelen een topic als deze praktisch over te moeten nemen.
En dan met kul argumenten komen als ons aow en onze konten wassen.

**Geplaatst**: 16-01-12 09:43

Geplaatst: 16-01-12 09:43

kamsel schreef:
Maar ik snap daadwerkelijk niet waarom moeders zich altijd genoodzaakt voelen een topic als deze praktisch over te moeten nemen.
En dan met kul argumenten komen als ons aow en onze konten wassen.

Maar hoe gaat dat overnemen in z'n werk dan? Da's toch gewoon een kwestie van zelf niet reageren op dingen waar je niks mee hebt/kunt? Of nog een keertje doorgaan op dingen waar je juist wel iets mee kunt?

Ik moest best lachen om je sneer over het baren van kinderen uit zorg voor het pensioen van de medemens, maar 't zat er wel dik in dat mensen daar een persoonlijke aanval in zouden zien ipv een sarcastische opmerking. En nu quote iemand die opmerking weer en reageert daarbij ook weer geprikkeld, volgens mij krijg je zo die negatieve toon door het hele topic. Ik geloof helemaal niet dat bokt vol zit met mensen die elkaar niks gunnen, ik denk wel dat de sfeer in dit soort topics beter zou blijven als mensen wat selectiever zijn in waar ze op reageren. Niet reageren is niet hetzelfde als het ergens mee eens zijn. Sorry voor de preek, was goed bedoeld.

On topic heb ik nog een vraag aan de kinderlozen.
Ik heb nooit kinderen gewild en krijg daar maar heel zelden een vraag over. Soms is een vraag echter terecht, een vriendin van mij bleek jarenlang te denken dat ik misschien uiteindelijk toch aan het baren zou slaan omdat ik ooit iets gezegd had in de trant van "als ik ooit kinderen zou hebben, dan...". Dat heb ik ook vast wel eens gezegd, maar je kunt op meer manieren aan kinderen komen dan ze zelf baren. Ik geloof niet dat ik zou kunnen weigeren als een stervende ouder mij persoonlijk zou vragen de zorg voor zijn/haar kind op zich te nemen. Hypothetisch geval natuurlijk, maar het zou kunnen (ik had ooit de ambitie om in de Derde Wereld te gaan werken, daar ligt het al meer voor de hand). Hoe staan anderen hier in? Zou je in zo'n geval de zorg voor andermans kinderen op je nemen? Ben je misschien zelfs voogd/meter voor de kinderen van een broer of zus?

En nog eentje: nu eenmaal duidelijk is dat ik m'n genen niet ga doorgeven begint eigenlijk nooit iemand daar nog over. Wel wordt regelmatig met grote verbazing vastgesteld dat ik heel erg leuk ben met kinderen en dat kinderen mij ook heel erg leuk vinden. In plaats van de vraag of ik kinderen wil, krijg ik nu de vraag waarom ik geen kinderen wil, ik kan immers zo goed met ze overweg (en dat had niemand verwacht, da's dan een compliment). Als ik eerlijk uitleg waarom ik ze niet wil (7 miljard mensen, wat zouden mijn genen in vredesnaam bijdragen, in wat voor wereld zet je je kind, je bent je eigen vrijheid kwijt, levert een stuk energie en gezondheid in, allemaal voor een wezentje dat zich verschrikkelijk langzaam en even voorspelbaar ontwikkelt tot een puber die keuzes gaat maken waar jij totaal niet achter staat), dan weten ouders meestal niet hoe ze moeten reageren. Ik kan er natuurlijk voor kiezen om geen echt antwoord te geven om het die ouders niet moeilijk te maken, maar ze vragen het zelf. Ik ben van het type dat als je iets vraagt, je antwoord krijgt. Als het antwoord je niet bevalt pech, dan had je het maar niet moeten vragen. Ik ben er niet op uit om anderen een ongemakkelijk gevoel te geven, maar als ik zomaar een politiek correct antwoord verzin dan zit ik zelf met een ongemakkelijk gevoel. Is dit een herkenbaar dilemma en zo ja, heeft iemand een antwoord waar beide partijen zich goed bij voelen?

**Geplaatst**: 16-01-12 10:00

Re: ik wil geen kinderen.

Geplaatst: 16-01-12 10:00

Als een stervende mij zou vragen de zorg voor haar kinderen op me te nemen zou ik zeker weigeren. Dat is echt het beste voor die kinderen

**Geplaatst**: 16-01-12 10:16

Geplaatst: 16-01-12 10:16

Het vergelijk met van een paard af vallen is wel een erg dom argument.
Niemand heeft gesproken over dat iemand met complicaties het zelf heeft uitgelokt en geen uitkering verdient.
Het ging over gezond zijn en dan lang thuis zijn.

Wij zijn gevraagd voogd te zijn en dat hebben we niet gedaan.
Nu zijn ondertussen die kinderen iets ouder en kunnen ze zelf wat zeggen.
Ze zijn erg gek op mijn vriend en mij. Gisteren waren we daar en tussen en op ons hangend werd er mega mindy gekeken.
Mocht er iets met beide ouders gebeuren en de kinderen zouden zelf aangegeven bij ons te willen zijn dan weet ik niet wat ik zou doen.
Niet direct een nee die in me opkomt.

**Geplaatst**: 16-01-12 10:37

Geplaatst: 16-01-12 10:37

als mijn oudste zus en haar man zou komen sterven zou hun dochter naar mijn ouders gaan.
indien mijn ouders er niet meer zouden zijn of niet meer voor het kind zouden kunnen zorgen wilden ze graag dat ik die taak op me zou nemen.
waarom? omdat ik ondanks meerdere zussen MET kinderen als de meest verantwoordelijke werd gezien..... :')

ik heb dit goed gevonden omdat 1] de kans zo wel heel klein werd dat het ooit zou gebeuren.
2] het hier om een zeer goed opgevoed kind gaat en 3] voor mij een hele belangerijke,het kind inmiddels al een redelijke zelfstandige leeftijd had.
kind is inmiddels volwassen en het zou dus niet meer nodig zijn [gelukkig]
zou ik nu ooit die vraag nog krijgen is mijn antwoord echt nee.....

**Geplaatst**: 16-01-12 10:46

Re: ik wil geen kinderen.

Geplaatst: 16-01-12 10:46

De zoon van mijn oudste zus (11 jaar) heeft zelf aangegeven bij mij (ons) te willen wonen als zijn ouders komen te overlijden. Hij is van harte welkom

**Geplaatst**: 16-01-12 11:38

Re: ik wil geen kinderen.

Geplaatst: 16-01-12 11:38

Ik denk niet dat ik voor zoiets kom te staan. De mensen in mijn omgeving weten hoe ik tegenover kinderen sta en zullen mij zoiets niet vragen. Al is het maar met het welzijn van de kinderen in gedachten...

**Geplaatst**: 16-01-12 11:49

Geplaatst: 16-01-12 11:49

schrikdraad schreef:
Het vergelijk met van een paard af vallen is wel een erg dom argument.
Niemand heeft gesproken over dat iemand met complicaties het zelf heeft uitgelokt en geen uitkering verdient.
Het ging over gezond zijn en dan lang thuis zijn.

Wij zijn gevraagd voogd te zijn en dat hebben we niet gedaan.
Nu zijn ondertussen die kinderen iets ouder en kunnen ze zelf wat zeggen.
Ze zijn erg gek op mijn vriend en mij. Gisteren waren we daar en tussen en op ons hangend werd er mega mindy gekeken.
Mocht er iets met beide ouders gebeuren en de kinderen zouden zelf aangegeven bij ons te willen zijn dan weet ik niet wat ik zou doen.
Niet direct een nee die in me opkomt.

Het ging om een keuze die je maakt, de een kiest om zwanger te worden, de ander op een paard te stappen waar risico's aan vast zitten. Allebei geheel vrijwillig.

@Schrikdraad, is compleet je eigen keuze toch. Ik zou liever hebben dat iemand me dat eerlijk zei dan uit plichtgsgevoel ja zou zeggen. Ik heb wil mijn kind naar een adres wara het gewenst is en niet naar een plek waar iemand hem liever niet heeft.

@maura, zo ben ik ook hoor, vraag je me wat, dan krijg je antwoord, maar ik ga ook niet om de hete brij heen draaien. Deed ik altijd wel bij de kindervraag, maar geef gewoon nu mijn antwoord. Dan kijkt men wat op zijn neus, nou jammer dan. Ik heb al aardig wat van die opmerkingen moeten incasseren en was er strontzat van.

**Geplaatst**: 16-01-12 11:51

Re: ik wil geen kinderen.

Geplaatst: 16-01-12 11:51

Als de opties voor een kind zijn of pleeggezinnen of bij mij, dan zou ik toch kiezen dat het kind hier mag komen. Van pleeggezin naar pleeggezin lijkt me niets voor een kind. Dus het hangt er van af of ik de kinderen van mijn zus zou opnemen.

**Geplaatst**: 16-01-12 11:56

Geplaatst: 16-01-12 11:56

Het vergelijk was appels en peren.
Een ongeval met paardrijden tegen een gezonde bevalling toch lang thuis blijven.

Een eerlijk vergelijk is complicaties tijdens of na bevalling en een ongeluk met paardrijden.
Of een gezonde bevalling en ook geen ongevallen met rijden.

En dan vraag ik me af waarom er zo lang gezond thuis gezeten moet worden. Zie vorige berichten om herhaling te voorkomen.

Het is niet zo dat ik die kinderen perse niet in huis wil. Daarom geen directe nee.
Maar kinderen van mezelf blijft wel een nee.

**Geplaatst**: 16-01-12 12:18

Geplaatst: 16-01-12 12:18

Neen, zo'n geval zou ik ook niet op me nemen. Mijn broer is ouder dan ik dus ni het slechtste geval had hij mijn voogd geworden en inmiddels zijn we beide volwassen (nouja, op onze identiteitskaart toch) dus dat is niet meer aan de orde. Verder heb ik ook aan iedereen duidelijk gemaakt geen meter of peter te willen zijn.

Ik antwoord de 1e keer dat ik er geen wil en als daar mee de kous af is, is er geen ongemakkelijke situatie, de tweede keer zeg ik heel kort dat ik om medische redenen geen kinderen mág krijgen (is ook zo overigens) en dan mogen ze in hun eigen sop gaar koken als ze zich dan ongemakkelijk voelen.

**Geplaatst**: 16-01-12 12:44

Geplaatst: 16-01-12 12:44

schrikdraad schreef:
En dan vraag ik me af waarom er zo lang gezond thuis gezeten moet worden. Zie vorige berichten om herhaling te voorkomen.

Je hebt zelf geen kinderen?
Het is nu geloof ik 16 weken? Dat vond ik prima, ze willen het verlengen naar 20 weken en vooruit... zou ik ook prima vinden (hoewel ik dat niet meer zélf zal mee maken, gokje). In Denemarken is het 9-12 maanden... IK zou gek worden, maar er zullen ook genoeg mensen voor tekenen. Ik werk zelf 32 uur per week en zou op zich best 8 uur minder willen werken, maar zou niet willen stoppen met werken. Na mijn verlof kwam ik in de WW (contract werd tegelijkertijd met verlof beëindigd), dus ik ben de eerste 6 maanden thuis geweest... gék werd ik

Wel is een bevalling een aanslag op je lijf (man, ik moet er nog steeds elk weekend van uitslapen: 'ik ben pas bevallen, ik moet bijslapen') en de binding met je kind is er ook niet zo 123, het is een flinke inbreuk op je privacy

Wel vind ik die ene dag verlof voor vaders te belachelijk voor woorden!

Overigens is mijn neefje van 11 een heerlijk jong, want met mijn andere neefje (8 jaar) zou ik ook eerst vragen: 'wil Oma hem niet?'

Foei Diane

**Geplaatst**: 16-01-12 12:52

Geplaatst: 16-01-12 12:52

Mars schreef:
Ik denk niet dat ik voor zoiets kom te staan. De mensen in mijn omgeving weten hoe ik tegenover kinderen sta en zullen mij zoiets niet vragen. Al is het maar met het welzijn van de kinderen in gedachten...

En ik denk dat je daar de spijker op zijn kop slaat. Ik denk dat velen hier echt niet bang hoeven te zijn dat iemand zijn/haar kinderen bij hen achterlaat, hoor, als ik het zo lees.

Moet er niet aan denken mijn dochter bij bepaalde bokkers hier achter te laten, als ze een rol in ons echte leven zouden spelen.

Nee hoor, ze heeft gelukkig nog een lieve vader, opa's en oma's die dol op haar zijn en ik denk dat de nieuwe partners van haar ouders (mijn vriend zeker

) haar met alle liefde zou ontvangen in zijn eigen gezin. Maar goed.... ik hoop dat het nooit zo ver komt, want ik wil mijn kind graag zelf op zien groeien.

Overigens zou mijn nichtje waarschijnlijk wel bij mij en mijn dochter komen, indien mijn zus komt te overlijden. Zij heeft helaas minder geluk dat er geen liefdevolle vader meer in het spel is en mijn zus wil wel dat haar dochter bij een relatief jong gezin (opa en oma zijn toch een stuk ouder) opgroeit. Maar goed, ik hoop dat dat allemaal niet nodig is, want het zou voor mij behoorlijk ingrijpend zijn. Dat zeker wel. Maar haar weigeren, nee. Dat zou ik niet kunnen.....

**Geplaatst**: 16-01-12 13:18

Geplaatst: 16-01-12 13:18

Allemaal dank voor de antwoorden. Deze vind ik wel erg herkenbaar:

mariska32 schreef:
als mijn oudste zus en haar man zou komen sterven zou hun dochter naar mijn ouders gaan.
indien mijn ouders er niet meer zouden zijn of niet meer voor het kind zouden kunnen zorgen wilden ze graag dat ik die taak op me zou nemen.
waarom? omdat ik ondanks meerdere zussen MET kinderen als de meest verantwoordelijke werd gezien.....

Verantwoordelijkheidsgevoel wordt inderdaad niet altijd standaard meegeleverd als er een kind (of huisdier) komt, wel mooi eigenlijk dat je oudste zus destijds zo naar haar eigen zussen kon kijken.

Toevallig stond er afgelopen weekend een stukje in de Volkskrant over bevolkingsgroei en vruchtbaarheid. Volgens die theorie neemt de vruchtbaarheid af met de leegloop van de kerken. Religieuze mensen zouden meer de neiging hebben om in een hiernamaals te geloven dan atheïsten. Het besef dat dit leven hier en nu het enige is dat je hebt, zou maken dat atheïsten zoveel mgelijk van het leven willen genieten. En dan moet er, zeker in het (kans)rijke westen, wel heel veel worden opgegeven voor een kind. Ik ben zelf niet gelovig en ga er - tot het tegendeel bewezen wordt - van uit dat aan het eind van de rit het licht voor altijd uit gaat. Hoewel voor mij ook zeker factoren meespelen die niet direct met mijzelf te maken hebben en ik deze theorie behoorlijk kort door de bocht vind, pas ik er zelf wel in: ik geloof niet (echt) in een hiernamaals en heb geen kinderwens. Hoe is dat bij jullie?

**Geplaatst**: 16-01-12 13:37

Re: ik wil geen kinderen.

Geplaatst: 16-01-12 13:37

Sja, ik geloof wel in een hiernamaals en heb twee (drie) kinderen. Maar die heb ik niet gekregen met de gedachte dat ik dan niet meer van het leven zou genieten. Weet je? Paardrijden vond ik altijd al heerlijk, maar nu ik samen met mijn eigen dochter lekker op bosrit kan gaan, geniet ik nog 100x meer!

**Geplaatst**: 16-01-12 13:47

Geplaatst: 16-01-12 13:47

Ik word er ook helemaal niet goed van.
Ik heb ook zo'n 'leuke' schoonmoeder die geen kans onbenut laat om duidelijk te maken dat ze toch echt wel kleinkinderen wil.
Ik wil nu en misschien wel nooit kinderen en punt 2 is het in mijn geval ook niet handig waarschijnlijk.
Maar werkelijk als ik dan zo iets duidelijk maak moet je haar horen.
Ggrrr gek word je ervan, alsof ik dan een misdaad bega.
Je zou toch denken dat je die beslissing met je parnter neemt i.p.v. met je schoonmoeder??!!!
Oeps sorry, ik bedoel dat je dat opgelegt krijgt van je schoonmoeder!!!

**Geplaatst**: 16-01-12 13:52

Geplaatst: 16-01-12 13:52

twiggy, er ziin ook mensen/ ouders die anders denken dan jou. Die zouden nooit een kind bij jou laten.
De mensen die vroegen of wij voogd wilden worden hadden ook familie met een kind waar ze zo van wisten dat die voogd wilden worden.
Maar die hebben ze nooit gevraagd.
Die hebben ook de denkwijze dat alles draait om ouders en kinderen en dat elk daar maar aan moet bijdragen en een vrije opvoeding.
Daar is niet ieder van gediend.

**Geplaatst**: 16-01-12 14:01

Geplaatst: 16-01-12 14:01

Wat ik me afvraag wat zeg je tegen zó iemand die al veel te lang veel te ver gaat?

**Geplaatst**: 16-01-12 14:05

Geplaatst: 16-01-12 14:05

letterlijk zeggen dat die keuze niet bij haar ligt.
En zeggen dat de kans groot is dat er nooit geen komen.

**Geplaatst**: 16-01-12 14:44

Geplaatst: 16-01-12 14:44

schrikdraad schreef:
letterlijk zeggen dat die keuze niet bij haar ligt.
En zeggen dat de kans groot is dat er nooit geen komen.

Nou.... dat denk ik niet bij haar.
Maar kan het proberen, maar denk dat het geen nut heeft.

**Geplaatst**: 16-01-12 15:00

Geplaatst: 16-01-12 15:00

Mindim schreef:
De pensioenvoorziening die je nu betaald, wordt nu gebruikt om de huidige pensioengerechtigden van te betalen. Dus als het jouw tijd is om met pensioen te gaan, wordt jouw pensioen betaald van degenen die dan het geld binnenbrengen.

Dat heet het omslagstelsel,
de werkenden betalen de uitkeringen van de inactieven (oa gepensioneerden). Dus jouw pensioen moet betaald worden van de werkenden van later, omdat jij het voor de gepensioneerden van nu betaald. En met de vergrijzing in het verschiet, kan het allemaal wel nijpend worden.

alleen werkt dat bij zelfstandig ondernemers dus niet zo... ik moet gewoon sparen bij de bank en hopen dat het nog wat waard is als ik in de 70 ben

**Geplaatst**: 16-01-12 15:02

Geplaatst: 16-01-12 15:02

R.X., er is wel iets dat je kunt proberen maar gemakkelijk is het niet.
Neem je schoonmoeder een keer mee lunchen, of uit eten, of ga met haar in het bos wandelen. Maakt niet uit, als je maar samen ergens bent waar geen van tweeën thuis is en geen van tweeën zomaar weg kan lopen.
En ga dan het gesprek aan. Leg haar uit dat je er begrip voor hebt dat ze graag een kleinkind wil, dat je die wens ook respecteert, maar dat jij je erg ongemakkelijk voelt bij de druk die je ervaart. Hou het probleem bij jezelf en val haar niet aan (zoals je het vertelt ben jij zelf degene die aangevallen wordt. Daarom is het ook zo moeilijk om in een gesprek jezelf kwetsbaar op te stellen en te zeggen dat jíj ergens een probleem mee hebt, maar in dit geval is de aanval echt de slechtste verdediging. Vergelijk het met een paard dat aan de teugels trekt, dan moet je ook niet terug gaan trekken).
Als het je lukt om beleefd en vriendelijk en kwetsbaar enzo te blijven is de kans groot dat schoonmama je voortaan niet meer lastig valt. Misschien omdat ze je begrijpt, misschien omdat ze voelt dat ze te ver gaat als ze ook na zo'n gesprek nog doorzeurt. Stopt ze niet met haar opmerkingen over kleinkinderen dan zou ik verder klaar zijn met schoonmama. Het is oneindig onbeschoft om door te gaan met gedrag waarvan je weet dat een ander daar veel last van heeft, dus bij de eerstvolgende opmerking zou ik dan m'n spullen pakken, beleefd aan haar uitleggen dat je haar gedrag niet accepteert en naar huis gaan (wel even manlief vantevoren waarschuwen natuurlijk, anders komt die tussen ma en vrouw terecht en dat vinden de meenste mannen dan weer niet zo'n leuke positie).

**Geplaatst**: 16-01-12 18:33

Geplaatst: 16-01-12 18:33

schrikdraad schreef:
twiggy, er ziin ook mensen/ ouders die anders denken dan jou. Die zouden nooit een kind bij jou laten.
De mensen die vroegen of wij voogd wilden worden hadden ook familie met een kind waar ze zo van wisten dat die voogd wilden worden.
Maar die hebben ze nooit gevraagd.
Die hebben ook de denkwijze dat alles draait om ouders en kinderen en dat elk daar maar aan moet bijdragen en een vrije opvoeding.
Daar is niet ieder van gediend.

Oh ja, vast, dat snap ik ook wel. Maar ik zit er ook niet op te wachten, hoor. Op anderman's kinderen om op te voeden (al vind ik mijn nichtje een uitzondering, zij is familie, en de kinderen van mijn vriend hoef ik niet (meer) op te voeden, daar heb ik het vooral heel gezellig mee).