Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-07-10 09:34

Geplaatst: 22-07-10 09:34

met mij is het ook nog steeds niet zo goed.
Ging gisteren weggaan, eens fijn iets doen, was ik helemaal misselijk en over van de spanning/hoofdpijn. Ik zit alsmaar te piekeren, denken. Raak er niet van weg.
Ik vind het ook alsmaar moeilijker om alleen te zitten thuis.. Ik voel dat ik men controle verlies telkens.

sorry dat ik nu even niet op jullie reageer

**Geplaatst**: 22-07-10 10:41

Geplaatst: 22-07-10 10:41

charlot Heb je geen huisdier(en) waar je wat steun van krijgt? Alleen thuis zitten is geen pretje als dat lang duurt, ik spreek uit ervaring. Ik ben ook alleen, met veel dieren. Ik wandel veel, dat is een van de niet zoveel dingen die nog zonder probleem kan. En ja, de winter................... wanneer begint ie????? Ben dit weer ook zat, de jeuk zat, de buren/familie ruzies zat *die schijnbaar nu buiten uit gevochten moeten worden zodat de hele wijk mee kan genieten* Hoe gaat het verder met je arm?

pw Borderline klink heftig, ik twijfel of dat op jou van toepassing is. En van de deeltijd had ik volgens mij ergens (kan het niet meer vinden) al gezegd dat ik mijn twijfels had of het wel bij jou paste. Ik ben nog steeds van mening dat het jou niet helpt, al ziet de dag indeling er wel interessant uit, maar wel erg druk. Ik heb nog het een en ander in mijn hoofd wat ik je mee wil geven, maar weet niet goed hoe ik het op moet tikken, komt nog wel. Beperk in ieder geval nutteloze prikkels, reclames (in wat voor een vorm dan ook) veel geuren/kleuren/geluiden (als dat mogelijk is. Hiermee creëer je al meer rust. Je komt er wel :(:)

biieniie In 1 woord top meis. Ik vind het goed dat je voor je zelf gekozen hebt en naar huis bent gegaan. Dat je vrind het vind lijken op een definitief afscheid zet hem misschien aan het denken. Zo als jij hem vaak omschrijft is hij meer iemand die lang leve de (zijn) lol leeft. Hij mag wel meer rekening gaan houden met jou en jou gevoelens/wensen.

kido & kohtje & ..... Welkom, hopelijk kunnen jullie leren en delen in onze ervaringen.

Ik ben dit weer meer dan spuug zat, met alle bijkomende ongemakken. Ik doe weinig *denk ik* en als ik 's avonds op een rijtje zet wat ik allemaal gedaan heb schrik ik toch weer. Het is dan weer meer dan ik besef. Ik zweet als een otter met de meest simpele dingen (zwaardere dingen nog meer) Ik heb nog nooit zoveel gezweet dan nu, is dat te verklaren dat het komt door het depri zijn? Ik loop dus enigszins zweverig rond, moet meer drinken doe het alleen niet.

Eten schiet er ook vaak bij in, het is me te warm om te eten (warm eten al helemaal niet) Ik raak gefrustreerd van een kat en van hond goofy. Kan ze wel achter het behang plakken.
Het is wel weer lekker rustig in huis nu nichtje weer bij mams is. Misschien kwam ze deze vakantie nog een weekje.

Ik heb gister de oudste pony gelongeert met zadel op en hoofdstel om (lukte alleen, heb knippen aan het hoofdstel en aan het bit) Hij deed niks, niet bokken gek doen wel liepen er nieuwe paardjes naast ons, meneer was aardig aan het showen

Misschien was ie erg afgeleid door het vrouwelijk schoon

Ga van de week op hem klimmen.

**Geplaatst**: 22-07-10 14:59

Geplaatst: 22-07-10 14:59

Pff.. geloof dat ik even op m'n rem moet stappen! Vanmorgen vroeg de fysio, daarna naar een verjaardag paar uurtjes. Na de verjaardag naar huis, naar de kapper (ze is een uur bezig geweest, zit je naar jezelf in de spiegel te kijken.. hoe erg), naar huis, naar de apotheek (ze waren bij m'n medicijnpaspoort een aantal medicijnen vergeten te noemen), naar de winkels, naar huis, als een gek in de regen de was afhalen..
en nu.. bij elke stap begint alles te draaien :roll:

Wilde eigenlijk nog puin gaan ruimen, maar blijf maar even rustig zitten..

Bijlezen lukt ook even niet, sorry meiden. Komt wel weer

**Geplaatst**: 22-07-10 15:46

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 22-07-10 15:46

Ik ben ook de hele dag van huis geweest. Eerst op de boerderij, toen naar mijn moeder. Nog even naar de Welkoop, kwam daar de vriend van mijn vriendin tegen die ons spontaan uitnodigde voor de koffie. Dus onverwachts ook nog daar geweest en net weer thuis. Ik ben kapot.

Wel een goed gesprek gehad met mijn behandelaar. We hebben drie kwartier zitten praten. Dinsdag weer een afspraak.

**Geplaatst**: 22-07-10 20:00

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 22-07-10 20:00

Ik kom echt niet meer bij van het lachen

Kunnen jullie je nog herinneren dat er iemand van de gemeente aan de deur was over de heg? Mijn vriend en zijn vader hebben van het weekend de heg gesnoeid...

... En wat staat er in de plaatselijke krant?
Jawel een bericht van gemeente

Dat er een vrouw in de stad rondloopt die zich voordoet als iemand van de gemeente, maar dit niet is

Die is dus ook hier aan de deur geweest. Haha

Vond het al gek, want ze zei dat we nog een brief zouden krijgen, maar die is nooit gekomen. Ik vind het echt humor

Kon wel even zo'n lolletje gebruiken!!

**Geplaatst**: 22-07-10 21:40

Geplaatst: 22-07-10 21:40

Sorry dat ik hier binnen kom vallen, maar ik moet dit even kwijt.. Ik ben zo geladen met positieve spanning, het moet even van me af. Weet niet met wie ik dit moet delen. Ik kan alleen maar janken; van geluk.

Ik mag in therapie! Eindelijk.. Ik ben zo blij.. Eindelijk heb ik écht het gevoel dat iemand me begrijpt en me wil helpen. Eindelijk begin ik te beseffen dat ik echt hulp nodig heb en dat ik zo niet verder kom.. En dat ik niet zeur.. en dat ik er nog lang niet ben..
Begin dit jaar ben ik burnout geraakt.. Ben momenteel op therapeutische basis aan het werk, maar het schiet niet op, heb nog steeds het gevoel niet verder te zijn en aan de grond te zitten.. Slaap nog steeds ontzettend veel en word dan met geen mogelijkheid wakker.. Ben nog steeds uitgeput en was eigenlijk nu ten einde raad.. Tot ik vandaag telefoon ontvang over de therapievorm die ze mij aan willen bieden. Een therapievorm in combinatie met sporten en goede begeleiding.. Ik ben er zo enthousiast over en hoop zo dat dit gaat lukken.. Wil het liefst morgen al beginnen!

Verder wil ik kwijt dat ik met jullie meeleef en dat jullie allen toppers zijn! Voor vragen over mij mag via pb.

**Geplaatst**: 22-07-10 23:07

Geplaatst: 22-07-10 23:07

jeeetje pw, dat is inderdaad wel een giller!

hier gaat het nu IETSJE beter. Hier komt een heel verhaal. Als je het niet leest vind ik het ook prima, maar dan ben ik het allemaal even kwijt..

Gisterenavond heb ik mijn hond naar mijn schoonzus gebracht en ben ik met mijn beste vriendin de stad in gedoken aangezien ze vandaag op vakantie ging. Hebben heerlijk met wat mensen in een club gezeten en een wijntje gedronken. Heb enorm gelachen, maar belangrijker, ik was me enorm bewust dat ik nu even lol mocht maken en niet naar huis toe moest omdat iemand op me zat te wachten. Aan het eind van de avond heb ik haar ook gezegd dat ik na 4 jaar eindelijk weer een beetje plezier heb in het uitgaan en gewoon uit me dak kan gaan en me niks aan te trekken van mijn omgeving. Gewoon naar de klote gaan van de alcohol en met je ogen dicht lekker uit je dak gaan op de muziek. Aandacht van mannen? Niet nodig joh, ik heb mezelf! Ergste is dat ik 5-6 jaar geleden zo was en dat haar liep te vertellen! Ik zou haar vanochtend vroeg naar schiphol brengen dus ik zei, anders blijf ik slapen. Zo gezegd, zo gedaan. Vanochtend vroeg nam ik om 06:40 afscheid van haar op Schiphol.. Een oud collega had gisteren gebelt dat hij werk voor mij had. Dus na schiphol ben ik naar hem toe gegaan. Ik ben vanaf vandaag consulente voor een nieuw voedingssupplement dat de groei en het herstel van hoeven bevordert, de gewrichten versoepelt en als bij effect het verharen en de algehele conditie bevordert. Onze ex-werkgever had het product al in gebruik. Het is bizar, maar het werkt dus echt! Dus bij deze. Als jullie geinteresseerd zijn of iemand weten. PB me.
Daarna ben ik naar mijn schoonzus gegaan, samen de honden uitgelaten waarna ik richting huis ben gegaan.
Eenmaal thuis kwam ik na een uurtje mezelf tegen.. Ik ben in foto albums van vroeger gaan neuzen. Van mijn vader, mijn moeder. Trouwfoto's. Babyfoto's van mij en mijn broertje. Vakantie foto's. Ik heb 16 neefjes en nichtjes. Met mijn oudste neef heb ik altijd iets bijzonders gehad. Op een gegeven moment kwam ik een boekwerk tegen met allemaal geschreven teksten van vrienden en familie toen mijn ouders gingen trouwen en cadeau kregen. Hierin kwam ik 2 bijzondere dingen tegen ;
- beschrijvingen van mijn vader zoals hij was, zoals ik hem kende als kind en ik in hem nu mis als vader. Een levensgenieter, een gangmaker, een harde werker, een 'overlever'. Zo was hij. Niet de onzekere, verdrietige alcoholist zoals hij nu is.. Het huis waar ik de afgelopen dagen verbleven heb, 'ons' huis, heeft hij voor een groot gedeelte met zijn eigen handen verbouwt tot het 'paleisje' dat het nu is. Foto's dat ik bij hem lig in het zonnetje.. ik was echt een papa's kindje.. Tot een paar jaar geleden. Het diepe respect dat beschreven wordt door vrienden en familie naar mijn ouders toe. De eenheid die ze uitstraalden, de waardering van vrienden voor de tijd die ze voor hun en hun problemen vrijmaakten, mijn opa en oma die zo christelijk als wat waren en die ondanks het feit dat mijn vader alles behalve christelijk geleefd heeft (de auto van zijn vader stelen bijvoorbeeld, waarna opa hem gewoon met de reserve sleutel weer naar huis reed en mijn vader liet zweten omdat die auto weg was) zo mooi over mijn ouders schreven (zij zijn al ruim 10 jaar dood, ik kwam letterlijk tot hun dood elke dag bij hen, de vreugde en gezelligheid van mijn oma, en de wijsheid en verhalen van mijn opa vond ik heerlijk).
- Als 2e kwam ik een verhaaltje tegen van mijn oudste neef. Waarin hij schreef hoeveel mijn ouders voor hem betekenden, hoeveel hij genoot van de avonden bij hen, de steun en wijsheid die ze boden, maar ook de vreugde en gezelligheid. Maar als allerbelangrijkste.. hij schreef 18!! jaar geleden, dat hij hoopte dat hij ooit hetzelfde voor mij zou kunnen betekenen (ik was toen al geboren namelijk) wat zij destijds voor hem betekenden. Van alle 16 neefjes en nichtjes (waarvan maar 6 jonger dan ik) is hij de enige geweest bij wie ik altijd aan kon kloppen, die me door alle oliebol, de scheiding, het verdriet heen heeft gesleept. Me steun bood. Dus ik heb hem gesmst, gezegd wat ik had gelezen en verteld dat hij het me datgeeft. Hij als enige weet hoe mijn vader kon zijn als hij gedronken had, niemand heeft het ooit gehoord, meegemaakt, hij wel. Vanaf dat moment was en is hij er voor me. Maar pas vandaag merk ik hoeveel mij dat raakt. Hoe erg ik het waardeer, en misschien wel teveel voor lief neem. Terwijl ik erorm dankbaar moet zijn dat ik zo'n persoon in mijn leven heb.

Er waren toen ik jong was altijd mensen bij ons thuis, altijd feestjes, altijd gezelligheid. Ik was jong, tussen mijn 5e en mijn 11e. Maar ik heb het gevoel en de sfeer zo mee gekregen. Terwijl ik door de foto's bladerde kwam ik foto's tegen van mijn ouders en hun beste vrienden. De beste vriend van mijn pa en zijn vrouw die vanuit Amerika naar Nederland is gekomen. Zij woonden op een gegeven moment 8 huizen bij ons vandaan. Elk weekend was het feest, soms ook doordeweekse dagen. Op vrijdagmiddag terwijl het keihard regende besluiten dat ze zin hebben om te barbequen, en dus diezelfde avond onder het afdakje voor de deur vleesjes staan te grillen.. De spontaniteit, de vreugde, de gezelligheid.. Maar toen zij 9 jaar geleden uit mekaar gingen was het over met de pret.. het is sindsdien niet meer hetzelfde geweest..
De vreugde verdween uit huis.. de gezelligheid.. de spontaniteit.. Zij is terug naar Amerika gegaan met hun zoon, en hij ging al bijna 2 jaar vreemd en is met die heks samen gaan wonen en is nu zelfs getrouwd met haar. Het is een compleet andere man geworden, niks meer van over van die lieve, zachtaardige grappige kerel die hij toen was.. zoals ik hem nog ken mijn herinneringen.

Iedereen wordt ouder en groeit uit elkaar.. net zoals mijn ouders. Het doet pijn.. ik mis die tijd en wil het liefst terug naar toen. Het leven was toen nog leuk, vol vreugde, gezelligheid en relaxt.. En niet vol met de pijn, verdriet en bitterheid van nu.

De scheiding van mijn ouders heeft een plek, maar alle mooie dingen van daarvoor die ik nu mis niet. Dat is duidelijk..

Mijn vriend heeft dezelfde jeugd gehad als ik, althans, een alcholistische vader die alles in zijn omgeving kapot maakt met veel geweld.. zoals dat hier dus ook ging. Hij zit alleen maar achterover en genieten maar.. Ergens ben ik jaloers omdat ik dat dus niet kan.. Het enige wat ik nu kan doen is dat respecteren en accepteren dat ik nog niet zover ben.

Mijn neef kwam met het idee, je moet vier a4tjes aan elkaar plakken met plakband. In het midden heel groot 'ik' neer zetten en de a4tjes voor de rest verdelen in 'wat vind ik belangrijk', 'wat wil ik nog in mijn leven', 'wat wil ik vooral niet' en 'wat voel ik nu'. Om zo mijn gedachten te ordenen.
Zo gezegd zo gedaan, mij voornaamste conclusie tot nu toe, ik wil niet meer afhankelijk zijn. Ik ben van relatie naar relatie gegaan op zoek naar bevestiging dat ik er mag zijn terwijl ik dat eigenlijk in mijzelf moet zoeken. Maar ook financieel wil ik onafhankelijk zijn. Ik ben me echt bewust geworden dat ik eerst tevreden moet zijn met mezelf en daaruit zekerheid moet halen. Dat ik dat niet moet gaan lopen zoeken bij een ander want dat werkt niet..
Hoe ik die 'ontdekkingstocht' moet gaan invullen weet ik nog niet. Al denk ik op dit moment wel dat het beter is dat ik dat alleen doe. Dat ik daarbij geen relatie kan gebruiken omdat ik deze niet moet willen onderhouden. Nu eerst ik. Harry Jekkers schreef ooit het lied 'Ik hou van mij' en het wordt nu maar eens tijd dat ik daar iets mee ga doen.
Ondertussen heb ik een weekend geboekt met mijn neef naar Ibiza om even COMPLEET uit mijn plaat te gaan. Alleen maar te dansen want dan kan ik alles ook fysiek uit mijn lijf te gaan gooien. Kost me veel geld terwijl ik dat eigenlijk niet helemaal kan missen. Maar nu ga IK voor..

Tevens heb ik een gozer ontmoet per toeval in de stad na de wedstrijd Nederland-Uruguay. Ander leven gehad, maar reageert PRECIES hetzelfde zoals ik. Maar dan is hij een half jaar jonger. Zo fijn om toch met iemand iets van je gedachten te kunnen wisselen met het idee dat hij er tenminste IETS van begrijpt of herkent..

Heb mijn vriend vanavond over de telefoon gesproken en verteld hoe erg ik nu met mijzelf loop te stoeien en waarover. Afgesproken dat ik hem zie nadat ik met mijn neef heb gegeten zaterdag en niet eerder. Meneer kwam namelijk gewoon 3 dagen eerder naar thuis..

Ondanks dat ik nu erg veel verdriet heb en echt al de halve dag loop te janken ben ik toch erg blij dat ik nu tot deze inzichten kom en niet pas over een paar jaar.. Nu kan ik ze nog gebruiken terwijl ik de rest van mijn leven nog voor me heb..

Het is een lang verhaal.. als je het wel leest hoop ik dat je er misschien iets aan hebt.. voor mij is het een ENORME opluchting om het even van me af te schrijven.. Iedereen slaap lekker gewenst..

**Geplaatst**: 23-07-10 13:14

Geplaatst: 23-07-10 13:14

Biienniie, heb je verhaal gelezen hoor. Ik vind het heel goed en mooi verwoord allemaal. Vind dat je, ondanks het misschien zelf anders voelt, grote stappen maakt. Je overziet het allemaal goed.
Weet even niet wat ik verder erop moet zeggen.. maar vind het knap 'gezien' van je

**Geplaatst**: 23-07-10 13:31

Geplaatst: 23-07-10 13:31

Hier meldt zich wellicht een nieuw lid.

Ik weet niet precies wat de symptomen zijn maar ik voel me zo:

Moe, lusteloos, gestrest, hartkloppingen, duizelig, tot een paar keer toe ineens afgevallen terwijl er niets is verandert aan mijn eet- of drinkpatroon.
Gestopt met de studie in december, hond ging dood, relatie ging kapot. Sindsdien de weg helemaal kwijt. Ik voel me niet depressief, maar lekker ook niet echt. Ik heb bloed laten prikken omdat ik vermoed dat ik pfeiffer heb. Ik vind het moeilijk om uit dit gat te komen, ik wil me weer de oude voelen.

Ik heb mijn werk ingelicht dat ik er binnenkort stop, 7 jaar supermarkt is mooi geweest. Pak van mijn hart. Ik wil wat anders, ik wil iets met mijn MBO diploma's doen en in de toekomst weer studeren op HBO-niveau. Maar wat en hoe, dat weet ik allemaal nog niet.

Kortom: ik voel me doorgaans niet zo lekker. Ik baal er nog steeds van dat de studie niet is gelukt, dat het niet was wat ik had verwacht. Dat mijn ex geen moeite deed om in te zien wat nu eigenlijk mijn probleem was en dat mijn hond dood is (tja daar doe je natuurlijk niets aan).

Ik heb het gevoel dat alles anders moet, nu er al 3 dingen zijn veranderd. Nu nog mijn baan, mijn leven.

Zo dat is eruit!

**Geplaatst**: 23-07-10 16:21

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 23-07-10 16:21

maaike, het voelt ook als grote stappen. En dat vind ik best wel stoer van mezelf. Ik voel me 'rijk' dat ik dit nu in mijn leven heb en niet pas op mijn 35e ofzo. Ik wil gewoon echt niet verder zoals ik leefde, ik werd er steeds ongelukkiger van. Rennen van hot naar her om alles voor elkaar te krijgen en tussendoor proberen nog even met een vriendinnetje iets leuks te gaan doen.. Het ging gewoon niet, want van dat uurtje kon ik niet meer genieten omdat ik daarna nog 80 dingen moest doen..

Ik vind ook dat ik vanaf nu geen dingen meer MOET doen, maar mag of ga doen. Het klinkt al heel anders dus wie weet veranderd mijn tegenzin in bepaalde dingen dan ook.

**Geplaatst**: 24-07-10 17:40

Geplaatst: 24-07-10 17:40

Ik had op dit moment in Engeland moeten zitten, maar.. helaas, ik ben weer thuis.
Heb 4,5 uur gereden tot in Frankrijk, daar zouden we op de trein gaan naar Engeland..
Er bleek alleen iets niet in orde te zijn met het paspoort van de hond en daar doen ze in Engeland nogal lastig over.
Blijkt dat er geen datum staat bij de laatste tekenbehandeling en niet bij wanneer zijn chip geplaatst is..
Bovendien moet iedere hond die Engeland in wil, in de laatste 24 uur gezien worden door een DA!!
We zijn al een half jaar bezig geweest met bloedonderzoeken etc. om hem mee te krijgen en nu dit..
Dus.. door die rare regeltjes, ben ik weer 3,5 uur (oke, iets te plankgas) teruggereden naar huis en nu zit ik met m'n zusje en de hond thuis,
de rest is gearriveerd op onze vakantiebestemming.
Weekenddierenarts etc. konden niets voor ons doen, we moeten wachten tot onze eigen praktijk maandag open is..
En dan die data plus handtekening halen dat hij gezien is en op naar Engeland..
Dan hopen dat alles wel goed komt..

**Geplaatst**: 24-07-10 18:10

Geplaatst: 24-07-10 18:10

Biieniie, gefeliciteerd, hoop dat je een beetje een leuke dag hebt gehad..

Dit is echt saai joh.. als je verwacht op vakantie te zijn en dat je dan thuis zit..

**Geplaatst**: 24-07-10 18:35

Geplaatst: 24-07-10 18:35

Maaike: Wat balen zeg! Jeetje wat een gedoe om je hond mee te nemen zeg.. Jammer dat je weer helemaal terug moest.. En de rest er nu wel zit.. Gelukkig is je zusje bij je. Hoelang blijf je in Engeland? Stoer dat je zelf rijd. Kun je ook afwisselen met je zusje, of heeft zij geen rijbewijs?

Bieniie: Gefeliciteerd met je verjaardag! $*\o/*$ Vier je het nog..? Heb je verhaal ook gelezen, fijn om even van je af te schrijven he? Voelt vaak gelijk weer opgeruimd en geordend in je hoofd. Goed dat je zo kunt verwoorden welke inzichten je nu hebt. Vanavond met je neef eten dus.. en daarna zie je je vriend weer..? Succes en eetsmakelijk!
Je laatste bericht klinkt heel herkenbaar. Leuke dingen even gauw tussendoor moeten doen..

PW: Fijn dat het gesprek met je behandelaar goed verliep. Moest wel lachen om je verhaal van de heg! Nou ja, hij is in ieder geval weer netjes nu!

Hoe is het nu verder met je?

Charlot: Hoe is het nu met je? Kun je niet je vriendin bellen of ze langskomt, wanneer je voelt dat je de controle kwijtraakt..?

Bouncebabe: Als ik jou was zou ik even naar de dokter gaan. Die kan je vertellen of je inderdaad tegen een burnout aan zit. Wat wil je veranderen aan je leven? Misschien kun je er hulp bij krijgen.. Bedenk wel dat als je je baan opzegt en erachter komt dat een studie ook te zwaar blijkt te vallen, je dan niks hebt.. Sterkte.

aikon: Wat leuk dat het goed gaat met longeren van je pony en dat het lukt alleen. Kun je dit ook voelen als een soort overwinning of stapje vooruit? Stoer dat je er binnenkort op gaat! ik ben beniewd!
En het weer.. tja vandaag is het gelukkig heerlijk, zonnetje, maar een lekker koel windje.. Maar ik zei laatst ook tegen iemand; ik heb geloof ik nog nooit zo veel gezweet als deze zomer! Niet normaal. Vooral bij de wei ben ik het gauw zat als het zo heet is..

Hier is de spanning weer iets gezakt.. Donderdag na het telefoontje over de therapievorm die ik hopelijk mag gaan volgen kwam alles er even uit.. een ontlading van emotie.. poeh, kon alleen maar janken.. en heb er de hele nacht niet van kunnen slapen.. Ben die man zo dankbaar dat ie mij gebeld heeft want wist het eigenlijk allemaal even niet meer.. Wist ook heus wel dat er íets moest gebeuren..
Dit voelt alsof het zo had moeten zijn, precies op het goede moment lijkt het antwoord daar.. Misschien bekijk ik het wel erg rooskleurig allemaal, maar ik ben er erg enthousiast over. En ik heb het gevoel dat dit me eindelijk weer op de been moet gaan krijgen en dat ik er ga komen! Eindelijk durf ik te beseffen dat ik er zelf niet kom. En dat het geen zin heeft langer mezelf voor de gek te houden. Het word tijd dat ik mijn situatie écht onder ogen ga komen en accepteer.., en er voor te gaan om weer de oude te worden, want ik wil niets liever! Het heeft mijn ogen even geopend.

Maandag gaat de arts het voorstel van de therapie aan mijn werkgever doen en ik hoop zo dat hij akkoord gaat.. In dat geval zou ik er binnen een week al mee kunnen beginnen! Terwijl ik ondertussen nog steeds op bericht van de psycholoog zit te wachten..
Duimen jullie met me mee..?

**Geplaatst**: 24-07-10 20:43

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 24-07-10 20:43

Wat voor soort therapie is het?

**Geplaatst**: 24-07-10 20:51

Geplaatst: 24-07-10 20:51

even een kort berichtje, met mij gaat het iets beter.
Ik heb mij een hond gekocht!! was er al een week voor aant kijken en deze is het geworden. moet zeggen ik wordt er ook activer van
[BB-ITP] mijn asielhond jari

morgen reageer ik op jullie!

**Geplaatst**: 24-07-10 21:13

Geplaatst: 24-07-10 21:13

goeieavond iedereen!

welkom nieuweling! wat al gezegd werd, even een bezoekje aan je huisarts, die je mss door zal verwijzen naar een psycholoog of wat dan ook, wss een burn-out, overspannen met licht depressieve klachten? ik weet het niet natuurlijk, daarom zou ik indd een bezoekje doen aan je HA!

En van harte gefeliciteerd Biieniie met je verjaardag!!!
En heb je verhaal gelezen! zat vrijdag op me werk en zag je verhaal, maar kon het toen niet helemaal lezen....dacht, ik doe het thuis wel! Maar halverwege mijn werkdag hebben mijn man en ik de planning gemaakt om onverwachts naar mijn zus te gaan(240km verderop) dus, savonds werd dit verhaal lezen ook niks meer! zijn nu net thuis, ben bekaf! we hebben dus andere auto gekocht die aan het andere kant van nederland stond, vandaar die slaapplek bij mijn zus!
Maar kan me voorstellen dat die gelezen brieven je erg goed doen! en dat die neef en jij dus een speciale band hebben!!!! heerlijk! houden zo!

En Charlot, lief lief lief leuk leuk leuk een jong hondje!
en voor de rest, ik weet het even niet meer precies, maar las een mooie samenvatting van Ikbenellie! dus sluit me daar volledig bij aan!
dus in het algemeen: redt iedereen het een beetje?

hier gaat ie aardig! over het algemeen een stijgende lijn, met af en toe een dalletje....
info per pb, zitten me teveel bekenden hier waaronder 1 iemand die mij wss wel volgt maar waar ik nooit meer iets mee te maken wil hebben! En die gun ik mijn dingen dus niet....

**Geplaatst**: 25-07-10 11:29

Geplaatst: 25-07-10 11:29

biieniie Mooi verhaal, en dat je neef zo'n grote steun voor je is, top +:)+

Geef hem maar een dikke knuffel. Veel plezier op Ibiza. En wat goed dat je meer inzicht heb gekregen (door neef lief) over wat JIJ wel en niet wilt in je leven. Ga denk ik ook eens een poging wagen.

charlot Wat een schatje zeg, en ook nog op de zelfde datum jarig als jij. Who, het heeft zo moeten zijn.

Ik wens jullie ontiegelijk veel plezier met elkaar. En echt, een huisdier helpt je in je leven. Ik kan mij een leven zonder dieren niet voorstellen, denk dat ik dan er echt aan onderdoor ga. Heel veel wandel plezier.

ikbenellie Wat heerlijk dat er eindelijk een opening voor je gekomen is. Dat zal wel een erg grote opluchting zijn. Acceptatie is moeilijk, de juiste begeleiding/behandeling is nog moeilijker.

pw Wat een giller _O-

Een muts die zich zo voor doet. Misschien was ze van mening dat de stad er wel beter uit kon zien.

Hoe gaat het nu met je?

maaaike Balen zeg dat jullie hond niet verder mocht, Engeland is heel streng wat dat aangaat. Hopelijk komt het straks wel voor elkaar.

Hier een beetje veel spierpijn

Ben gister weer met mijn pony bezig geweest, nu bokt hij wel om het zadel af te krijgen

Na wat grond werk ben ik voorzichtig bezig geweest met druk in de beugels en steeds hoger in de beugels staan. Zowel links als rechts (dat ging moeilijk door mijn minkukel hand). Eindelijk hing ik over hem heen, verloor ik mijn evenwicht en zat ineens op de grond

Een wit/grijs hoofd met grote ogen en de oortjes naar voren keek mij aan zo van "was dit de bedoeling?" Ik ben wel weer over hem heen gaan hangen. Zitten wacht ik nog ff mee. Het geeft wel een top gevoel, weer verder te kunnen met mijn kerels

**Geplaatst**: 25-07-10 13:29

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-07-10 13:29

wow Aikon, zal vast een grappig gezicht geweest zijn!
zie je pony al kijken van: oh, nou zo moet het dus??

**Geplaatst**: 25-07-10 13:40

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-07-10 13:40

Ik kwam wel wat hard neer, maar de blik in zijn ogen was onvergetelijk. Hoop niet dat hij nu denkt dat het de volgende keer ook zo moet en me gaat helpen om het weer voor elkaar te krijgen.

**Geplaatst**: 25-07-10 14:07

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-07-10 14:07

whaha nee indd! nou zal duimen voor je!
en zo'n blik maakt dan veel weer goed he!

**Geplaatst**: 25-07-10 15:05

Geplaatst: 25-07-10 15:05

Even een berichtje van mij. Ik ben er regelmatig, maar weet niet wat te posten. Op een of andere manier lukt het niet. Als jullie me missen komt dat dus daardoor. Verder gaat het redelijk. Wat beter dan begin van de week.

**Geplaatst**: 25-07-10 18:23

Geplaatst: 25-07-10 18:23

Ik voel me zwaar geirriteerd en boos..
Net wel lekker bij m'n tante gegeten met m'n zusje, hoefden we zelf niets te regelen (aangezien we dachten op vakantie te zijn en dus ook niets in huis hadden) en was ook wel even gezellig.
Moet mezelf straks prikken (injectie B12..) en omdat ik me daar onzeker in voelde, heeft de huisarts het de laatste keren gedaan.
Maar ik heb een shotje nodig en de huisarts is op vakantie. Ik heb geleerd zelf te prikken en ik kan het ook, dus toch maar doen straks..
Als ik in zo'n bui ben is dat makkelijker gezegd dan gedaan.
Had de net m'n moeder aan de telefoon, laatste dingen doorgeven die we moeten regelen bij de dierenarts morgen.
Ik was zo geirriteerd dat ik zei; weet je, ik kom wel helemaal niet meer, blijf wel lekker met de hond thuis!!
Achteraf bedoel ik dat helemaal niet zo, maar dan doe ik zo onaardig..

**Geplaatst**: 25-07-10 19:08

Geplaatst: 25-07-10 19:08

Hehe, eindelijk geprikt..

Ben nu naar boven gevlucht. M´n zusje is met de hond rondjes aan het rennen beneden, de hond speelt ondertussen met een piepballetje, de tv staat hard aan en zusje maakt herrie roept allerlei dingen naar de hond..
Kortom; ik werd gek en ben boven gaan zitten. Werd me niet in dank afgenomen, maar het was of even naar boven, of ontploffen, dus dan maar zo..

**Geplaatst**: 25-07-10 21:41

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-07-10 21:41

hey Maaaike,
Goed gedaan dat je toch geprikt hebt!
En heb je nog wat laten horen aan je ouders van dat je het zo niet bedoelde?

en hoop voor je dat de rust weer terug is in je huis met je zusje.....
al enig idee wanneer je toch naar engeland kan?

**Geplaatst**: 25-07-10 23:35

Re: Mensen met een Burnout/overspannen, deel 5

Geplaatst: 25-07-10 23:35

hallo iedereen.. bedankt voor de felicitaties..

gisteren een enorm leuke dag gehad. Met mijn neef als toerist door Amsterdam gegaan. Met een grote tourbus, inclusief koptelefoontje met allemaal verhalen. Met een rondvaart boot in het zonnetje met een biertje door de grachten. Was echt heerlijk.

S'avonds naar mijn vriendin gegaan in Purmerend om daar nog even een feestje te maken. Was 5 uur dat ik in bed lag. Moe maar voldaan. Beste verjaardag in JAREN. Niet moeilijk omdat ik het al jaren niet meer vier. Dus het was een erg groot succes.

Ook iedereen bedankt die me gecomplimenteert heeft op mijn schrijven. Het gaat me meestal vrij gemakkelijk af om mijn gevoel op papier te zetten al gaat daar wel een behoorlijk periode aan denkwerk aan vooraf tot ik daadwerkelijk mijn vinger kan leggen op hetgeen mij zo bezighoudt/raakt. Een dag zoals gisteren zorgt ervoor dat ik weer even met volle teugen van het leven geniet.. een dag als vandaag doet me weer realiseren hoe snel die avonden voorbij gaan en hoe snel het leven weer gaat en dus hoeveel je er wel niet van moet genieten en het moet waarderen.