Bokt.nl

**Geplaatst**: 27-08-13 16:07

Geplaatst: 27-08-13 16:07

Nee... Alleen aan goede vrienden. Niet iedereen kan zn mond houden
Toen ik gedwongen (!!! was er totaal niet mee eens, ik heb gehuild, gedreigd) te vertellen dat ik autisme heb, wist de rest van de school het binnen een maand.

**Geplaatst**: 27-08-13 16:11

Geplaatst: 27-08-13 16:11

Fijn dat het goed is gegaan zeg!

Ik zou het niet zomaar aan de klas vertellen. Hooguit tegen groepjes waar je veel mee samen moet werken.

Ik was heel erg in mijn eigen wereldje, erg dominant in doordrukken hoe ik het wilde en praatte veel over iedereen heen. Gaf weinig kans aan de introverte mensen, diegene die van zichzelf niet zo snel praten. Door de jaren heen heb ik daar langzaam mee leren om gaan en me leren inhouden. Als ik veel en intensief met een groepje moest samenwerken legde ik dat wel uit dat ik dat niet zo goed kon inschatten en het van mezelf niet doorhad. Dat ik graag had dat ze er mij op attendeerde als ik door andere mensen heen praat. Het hielp met begrip kweken. Maar dat was vooral omdat ik ook echt liet merken er heel bewust mee bezig te zijn om dat gedrag te verminderen.

Als jij zelf ook zo in elkaar zit zou ik het inderdaad aan groepjes waar je veel mee samen werkt uitleggen. Of mensen waarmee je echt veel optrekt, omdat ik merk dat autistisch gedrag irritaties kan opwekken, als je het uitlegt kan dat in ieder geval begrip kweken.

Maar ik zou het niet zomaar aan de klas aankondigen, maar het gewoon van persoon tot persoon en van situatie tot situatie bekijken.

**Geplaatst**: 27-08-13 16:23

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 27-08-13 16:23

Nu moet ik trouwens denken. Hebben jullie ook vaak dat als je reageerd op een ander (op bokt, sms, email ed.) dat je heel to the point bent en gelijk antwoord geeft op een vraag, maar daarbij vergeet op de overige dingen te reageren.

Ik moet echt altijd als ik een sms of email versturen, weer even terug naar het begin en nog even dingen toevoegen die interesse tonen in de ander. Dingen in de vorm van "hoe ist het met jou? heb je nog van dit of dat gehoord" of "hoe was je vakantie" of inhoudelijk op wat zij over zichzelf vertellen. Ik vergeet dat altijd in eerste instantie.

Ook aan de telefoon of zo, ben ik nooit van het gezellig bij kletsen, maar heel snel to the point met mijn vraag.

**Geplaatst**: 27-08-13 17:18

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 27-08-13 17:18

Klopt

, het is heel irritant soms

Had de Q Buzz een mailtje gestuurd , gebruik misschien 1 keer per week maar die bus op dat tijdstip maar ze zullen onder andere door mijn geklaag een extra bus inzetten :')

, ik bescheurm het hier omdat het meestal maar 1 x per week is hahaha , maar erg fijn scheelt mij een paniek aanval (gelukkig kan ik tegenwoordig me van binnen helemaal paniekeren en ziet men er niks van )

**Geplaatst**: 29-08-13 19:29

Geplaatst: 29-08-13 19:29

Heb een super leuke dag gehad vandaag!!!! Ik ben de komende paar uur alleen thuis en ben zo verdrietig over de toekomst. Moeten jullie horen.

1.
Er bestaan wel ponykampen voor mensen met autisme, maar alleen voor als je onder de 16 bent en voor een weekje moet je 1200,- ophoesten.

2.
Één van mijn favoriete personeelsleden komt niet meer. Ze hielp me met opzadelen, ze babbelde altijd het was altijd gezellig, ze was hartstikke goed met kleine kinderen en pony's, werkte heel hard... Echt een aanwinst voor de stal en ze zorgde voor een heel goede sfeer.

En wie komt er in plaats van haar extra werken? Ik noem maar geen namen maar zij heeft me echt een keer heel gemeen behandeld waardoor ik de hele week niet meer heb kunnen slapen, nog bedankt. Ze scheld pony's uit in bijzijn van de kinderen, rookt meer dan dat ze zich nuttig maakt, snauwt me altijd af als ik met iets probeer mee te helpen, lacht me altijd uit, bediend me nooit in de kantine als ik iets wil en negeert me altijd tenzij ze rottig tegen me doet. Ontzettend asociaal mens dus.

Alleen al bij het typen van dit bericht moet ik weer huilen en ik heb totaal geen zin meer in het weekend naar stal te gaan. Mocht een bekende dit lezen, mij maakt het niet uit, dan had dit maar niet moeten gebeuren en die ik genoemd heb niet zo'n rotmens moeten zijn.

Verder gaat het okey. Met jullie?

**Geplaatst**: 29-08-13 19:47

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 29-08-13 19:47

Kan je niet met iemand praten over haar? Dit is best vervelend en bederft je pret daar. .

Ik ben voor de 6de keer tante geworden

**Geplaatst**: 29-08-13 19:48

Geplaatst: 29-08-13 19:48

Telefoneren is ook niet mijn hobbie...

Zo, weet mijn rooster, heb echt een fijn rooster qua tijden, én een paar docenten die ik graag wilde hebben! Daarnaast zit ik in de klas met een paar andere klasgenoten en verder zie ik wel, spannend dus. Vrijdag introductie dag (lees: Naar Scheveningen met de tram om op het strand te gaan sporten...). Spannend dus. En 20 mensen nieuwe mensen die ik niet tot nauwelijks ken in mijn nieuwe klas. Hopelijk gaat alles goed!

Erg leuk TM! Veel broers en zussen?

**Geplaatst**: 29-08-13 20:04

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 29-08-13 20:04

Ik hoop ook voor je dat alles goed gaat. Klinkt wel erg leuk!
TM hoe heet de kleine?
Praten met de stalhoudster, ik weet niet of dat goed gaat. Heb dat al eerder gedaan over iemand die me heel kleinerend behandelde nadat ze via een roddel hoorde dat ik autistisch ben. Naar een andere stal is geen optie. Ik hoop dat morgenochtend het beter gaat en niet zoiets heb van ''oh jee de wereld vergaat'' zoals nu.

**Geplaatst**: 29-08-13 20:49

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 29-08-13 20:49

Komt goed Eskegirl! 20 is veel maar als je een paar eenmaal wat kent...

Ik ken het als ik boos ben blijf ik dat heel lang in mijn hoofd en maak allemaal scenario's wat ik kan doen en wat andere doen ..

Hij heet Y.urre P.ieter , ga zondag naar hem toe!

**Geplaatst**: 29-08-13 20:51

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 29-08-13 20:51

Heb je wel medicijnen takkie_muis?

**Geplaatst**: 29-08-13 20:52

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 29-08-13 20:52

Nee wouden mijn ouders niet en ik ook niet , wil geen troep in mijn lijf ..

**Geplaatst**: 29-08-13 21:01

Geplaatst: 29-08-13 21:01

Leuk dat je tante bent geworden!!

Hannahaapje erg lastig!

Ik heb vandaag alleen maar gestapt met mijn pony.
Ik was zo boos opmezelf en als ik Dan Ga draven enzo ziet mijn pony spoken en Dan wordt ik onterecht boos. Ik kan zo boos op mezelf worden, om zulke kleine dingen. Ik heb geen grip op teugels . Heb nu rubbere en dat gaat redelijk goed. Maar die hebben geen stopjes. Ik heb geen controlemiddel om te zien of ik ze gelijk hebt. En voor me gevoel heb ik ze Niet. Maar krijg het dus ook Niet goed. En Dan wordt ik dus boos omdat ik dat na 6 jaar nog steeds niet kan. Grrrr. Verder we'll lekker bezig geweest op stal. Zie heeeel veel herkenning in de sympthomen van autisme. Dit geeft eigenlijk een heel goed gevoel, en begin langzaam te begrijpen waarom ik Anders Ben. Helaas jammer dat ze daar als kind zijnde nooit Aandacht aan geschonken hebben.

**Geplaatst**: 29-08-13 21:07

Geplaatst: 29-08-13 21:07

takkie_muis schreef:
Nee wouden mijn ouders niet en ik ook niet , wil geen troep in mijn lijf ..

Ik zou toch eens bedenken of je er niet eens iets mee kan doen, hoeven niet per definitie medicijnen te zijn..
Dit is niet fijn hoor, ik durf te wedden dat als je tijdelijk kan leven zonder die problemen je jezelf niet meer terug kent.
Supplementen doen ook soms wonderen of voeding eens kijken of er iets triggert.
Dit is denk ik gewoon echt niet nodig, en fijn dat je ouders er zo in staan, maar zij hebben niet het gevoel wat jij hebt.

Ik heb soms nog het gevoel wat ik altijd had en dan kan ik het echt niet meer uithouden.
Dat is overleven, niet echt comfortabel. Slopend noem ik het maar.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 29-08-13 21:35

Re: Leven met Autisme

Geplaatst door de TopicStarter : 29-08-13 21:35

EG het komt allemaal wel goed joh! gelukkig ken je er al een paar en ken je de school! dat lijkt me wel super fijn.

TM gefeliciteerd!!

lemanthia, waarom ben je zo boos dan?

Ik mis mn papa -O-

een nieuw klasgenootje heb ik verteld dat mijn papa niet meer leeft, en 2 jaar geleden overleden is. Haar reactie: ow maar 2 jaar geleden is toch al vet lang

je kunt het niet uitleggen, maar het doet zoveel pijn, en 2 jaar.... het is zo kort en ik mis hem zo ontzettend

**Geplaatst**: 29-08-13 21:42

Geplaatst: 29-08-13 21:42

Dikke knuffel hoor Ladybird! Mijn opa is in 2009 overleden en de tijd vliegt lijkt wel!
Knuffel en kop op, mensen weten nou eenmaal niet beter. -O-

Ik heb het wel eens, ik heb Lyme weet ik sinds 2,5 maand.
Kreeg voorheen wel eens de vraag of ik nog steeds niet aan het werk was.
HALLO?! Ik ben al jaren aan het knokken voor wat ik nu ben, en jij denkt al aan werken?
Ik mag blij zijn als ik mijn dag goed door kom zeg, en dan staan ze me raar aan te kijken als ik dat zeg.

Ze hebben overigens alle klachten die ik had jaren gezegd dat het mijn Asperger was, maar dat had ik toen al jaren.

**Geplaatst**: 29-08-13 21:48

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 29-08-13 21:48

Ladybird.

Omdat ik met 6 jaar rijervaring nog steeds niet kan zien of ik me teugels gelijk hebt. Heb rubbere omdat ik Dan redelijk grip hebt. Maar geen stops of iets in die trend als controle middel of ik ze gelijk hebt.

**Geplaatst**: 29-08-13 21:50

Geplaatst: 29-08-13 21:50

lemanthia schreef:
Leuk dat je tante bent geworden!!

Hannahaapje erg lastig!

Ik heb vandaag alleen maar gestapt met mijn pony.
Ik was zo boos opmezelf en als ik Dan Ga draven enzo ziet mijn pony spoken en Dan wordt ik onterecht boos. Ik kan zo boos op mezelf worden, om zulke kleine dingen. Ik heb geen grip op teugels . Heb nu rubbere en dat gaat redelijk goed. Maar die hebben geen stopjes. Ik heb geen controlemiddel om te zien of ik ze gelijk hebt. En voor me gevoel heb ik ze Niet. Maar krijg het dus ook Niet goed. En Dan wordt ik dus boos omdat ik dat na 6 jaar nog steeds niet kan. Grrrr. Verder we'll lekker bezig geweest op stal. Zie heeeel veel herkenning in de sympthomen van autisme. Dit geeft eigenlijk een heel goed gevoel, en begin langzaam te begrijpen waarom ik Anders Ben. Helaas jammer dat ze daar als kind zijnde nooit Aandacht aan geschonken hebben.

Er zijn rubberen teugels met verschillende kleurtjes, kijk daar anders eens naar.
http://www.animoruitersport.nl/teugels- ... p-444.html

**Geplaatst**: 29-08-13 21:55

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 29-08-13 21:55

Dat is ook nog idee!

Alleen is dat Niet raar voor een volwassene dat Al 6 jaar rijdt??

**Geplaatst**: 29-08-13 21:57

Geplaatst: 29-08-13 21:57

Kan jou dat nou schelen, als het voor jou werkt?
Ik vind het wel vrolijk ook trouwens.

**Geplaatst**: 29-08-13 22:07

Re: Leven met Autisme

Geplaatst: 29-08-13 22:07

Ja dat is ook we'll weer zo..

**Geplaatst**: 29-08-13 22:30

Geplaatst: 29-08-13 22:30

moonfish13 schreef:
takkie_muis schreef:
Nee wouden mijn ouders niet en ik ook niet , wil geen troep in mijn lijf ..

Ik zou toch eens bedenken of je er niet eens iets mee kan doen, hoeven niet per definitie medicijnen te zijn..
Dit is niet fijn hoor, ik durf te wedden dat als je tijdelijk kan leven zonder die problemen je jezelf niet meer terug kent.
Supplementen doen ook soms wonderen of voeding eens kijken of er iets triggert.
Dit is denk ik gewoon echt niet nodig, en fijn dat je ouders er zo in staan, maar zij hebben niet het gevoel wat jij hebt.

Ik heb soms nog het gevoel wat ik altijd had en dan kan ik het echt niet meer uithouden.
Dat is overleven, niet echt comfortabel. Slopend noem ik het maar.

Hhmm ergens wel je punt , ik wil niet teveel 'experimenteren' daar gaan maanden overheen. .
Op de zorgboerderij willen ze meer over mijn woede buien weten want ze kunnen niks met me , tsja ze komen en gaan. .. Praat al wekelijks met iemand en met gesprekken die officieler zijn zit nog de psycholoog erbij , word er lichtelijk moe van. Ik functioneer opzich goed. Ben snel moe en heb niet veel concentratie maar meer dan vroeger kan het knopje al omzetten , heb mijn boze buien en na een boze bui heb ik tijd nodig die persoon weer te mogen en ik negeer die personen compleet voor maanden dan praat ik weer met ze. Slapen wil met periodes slecht en ben dan prikkelbaar , zal kijken of dat lukt reageer morge weer op jullie!

**Geplaatst**: 29-08-13 22:46

Geplaatst: 29-08-13 22:46

Je kan eens bijnierconcentraat proberen, dat is een supplement wat bijnierhormonen aanvult.
Dat kan al een hoop schelen opzich omdat je van zo'n tekort gewoon psychisch erg van de rel kan raken.
Het is van koeien, maar nemen wij heel goed op. Ik zeg het erbij voor het geval je vega bent ofzo.

Opzich valt proberen wel mee hoor, kwestie van eerst bepaalde groepen rigoreus schrappen en dan als het verbetering geeft langzaam wat toevoegen.
That's it, bij mij zijn melk en gluten bijvoorbeeld echt killing.
Mocht je het willen proberen en je hebt hulp nodig mag je alles vragen.
Ik ben echt het voorbeeld van iemand die heel extreem veranderd is met voeding aanpassen en supplementen, ik weet er ook genoeg van om je waarschijnlijk prima te kunnen helpen.

Nogmaals niets naar je ouders, want opzich is het een goed uitgangspunt.
Maar het zou zó fijn zijn als je wat meer rust zou kunnen hebben in je hoofd en qua prikkels!
Ik denk dat praatjes geen gaatjes vullen mocht voeding iets uit maken, maar dat is puur vanwege mijn eigen ervaring hoe de reactie was op voeding veranderen.
Je kan praten wat je wil, maar als je lichaam fysiek niet goed reageert op iets is het een moeilijke taak.

Een van de mensen daar mag ook best contact met me opnemen hoor, zelfs als het alleen uit interesse is en niet specifiek voor jou.
Overigens denk ik niet dat je gek bent hoor, even om dat duidelijk te hebben.

Ik was ook geirriteerd door gewoon overprikkeling, eigenlijk allemaal weg op soms een stressmoment na.

**Geplaatst**: 29-08-13 23:09

Geplaatst: 29-08-13 23:09

Ik heb de hele avond gepraat met me ouders en dat lucht op zeg. Werd daarna wel erg druk maar ach.

Kleurenteugels zijn helemaal niet kinderachtig hoor. Ik had er ook mee gereden (ben ook volwassen en zometeen 9 jaar ervaring) alleen is het voor mij te dik en juist te veel grip. En als je de vraag krijgt waarom je teugels kleuren hebben, zeg je gewoon dat je met deze de teugels ze kunt blijven vasthouden en dat je de kleurtjes er gratis bij kreeg.

**Geplaatst**: 29-08-13 23:10

Geplaatst: 29-08-13 23:10

Ik geloof niet dat woede te maken heeft met eten oid.
Je word namelijk boos als je iets anders niet wil voelen.
Het is veel effectiever om te leren om te gaan met je emoties (en dat is echt niet zo moeilijk, en ik kan het weten

).
Al kan voeding wel een domino-effect veroorzaken, maar het kan zeker geen oorzaak zijn en die kan je beter aanpakken anders is het altijd symptoombestrijding.
Mijn mening.

En gefeliciteerd TM!

**Geplaatst**: 29-08-13 23:18

Geplaatst: 29-08-13 23:18

milou123 schreef:
Ik geloof niet dat woede te maken heeft met eten oid.
Je word namelijk boos als je iets anders niet wil voelen.
Het is veel effectiever om te leren om te gaan met je emoties (en dat is echt niet zo moeilijk, en ik kan het weten ).
Al kan voeding wel een domino-effect veroorzaken, maar het kan zeker geen oorzaak zijn en die kan je beter aanpakken anders is het altijd symptoombestrijding.
Mijn mening.

En gefeliciteerd TM!

Ehm ik wordt zo depressief als een deur van melk hoor, als je het niet geloofd wil ik best eens naar de Mac met je als je er dan een week bij blijft. O:)

Mogelijk hoef je daarna niet eens meer om te leren gaan met je emoties namelijk, of het is veel makkelijker omdat ik veel meer orde heb zo.

Dat het geen oorzaak kan zijn is dus wat mij betreft pertinent niet waar, maar het mag jou mening zijn.

Waarom zou het volgens jou niet kunnen?
Er zijn ook zat adhd'ers die niet tegen een of ander e nummer of stofje kunnen, dus ik snap echt niet waar je vandaan haalt dat het niet kan.
Heb je dit toevallig op school geleerd of iets? Als dat het is snap ik dat je die conclusie trekt namelijk.. Ze weten er nog weinig over namelijk.

Als het je werk is wat ik vermoed zou het best nog wel eens kunnen lonen er eens in te duiken waarom bepaalde voeding verbetering kan geven.
Het is namelijk eigenlijk heel logisch, en ik denk dat er mensen zijn die je tekort zou doen door te ontkennen dat het niet een veroorzaker kan zijn.
Ik heb jaren medicijnen geslikt en met drie dagen dieet was ik van die klachten af waar ik jaren pillen voor heb geslikt.
Valt mij heeeel erg tegen van de huidige zorg nog steeds dat er zoveel mensen stellig ontkennen en er worden echt duizenden mensen mee tekort gedaan in mijn ogen. -O-

Heel jammer dit. -O-

Ik had gewoon niet meer geleefd namelijk zonder mijn dieet, ik was nl extreem uitgeput van de dingen waar ik last van had en verloor echt alle plezier in mijn leven. Kreeg mijn hoofd gewoon niet meer op orde, en dat was binnen 3 dagen wel mooi weg.
Ik heb ook uren gepraat met mensen hoor, opbouwend werk gedaan, dagschema's je kan het zo gek niet bedenken maar het hielp geen zak allemaal.
Net als die berg medicijnen, eigenlijk hadden ze op dezelfde tour gewild als met Takkie_muis met mij trouwens, maar ik ben blij dat mijn ouders voor 300% achter mij gestaan hebben met alles wat ik geprobeerd heb en altijd in mij geloofd hebben wat dat betreft.
En dat is niet omdat ik geen doorzettingsvermogen heb kan ik je zeggen.