Wat heb jij het goed doorstaan (zoals ik lees
)En patat, dat heb je nu wel verdiend!
Moderators: Essie73, NadjaNadja, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird, Polly
Zag dat niet zitten. Heb 3 weken voor de chemo's mijn haar kort laten knippen en een wek na de 1e chemo alles eraf geschoren. Ben naar de V&D geweest en heb daar een paar leuke petjes en sjaaltjes gekocht. Deed dan zo'n sjaaltje om mijn hoofd, achter in de nek een knoop en dan het petje op. Stond heel erg leuk. Mocht je interesse hebben, je mag ze van mij overnemen.LiVetime schreef:Misschien is het heel raar hoor dat ik het doe, maar ik probeer de positieve dingen te halen uit deze ziekte.
Kom nu veel angsten onder ogen waar ik niet onderuit kan om mee aan het werk te gaan.
Was normaal echt bang voor infusen, grote naalden, ziekenhuizen, ziekenhuisgeur, liften, behandeltafels..en noem maar op..
Heb de komende maanden alle tijd om aan mezelf te werken... M'n eigen grenzen nu écht aan te leren geven..
Ben een grote controle-freak, dus loslaten is ook een leerdoel, steeds weer.
Ik denk dat zodra je alleen maar denkt: "Waarom moet dit MIJ overkomen???!" dat je dan je eigen herstel in de weg zit. En ik wil toch zsm weer beter worden.
Hoewel dat natuurlijk lang niet altijd even makkelijk is.
Dapper van je dat je haren kort gaat laten knippen. (nu is dat voor mij de normaalste zaak van de wereld maar ik kan mij inbeelden dat genoeg mensen niet graag met een korte coupe rondlopen.)
LiVetime schreef:Misschien is het heel raar hoor dat ik het doe, maar ik probeer de positieve dingen te halen uit deze ziekte.
Kom nu veel angsten onder ogen waar ik niet onderuit kan om mee aan het werk te gaan.
Was normaal echt bang voor infusen, grote naalden, ziekenhuizen, ziekenhuisgeur, liften, behandeltafels..en noem maar op..
Heb de komende maanden alle tijd om aan mezelf te werken... M'n eigen grenzen nu écht aan te leren geven..
Ben een grote controle-freak, dus loslaten is ook een leerdoel, steeds weer.
Ik denk dat zodra je alleen maar denkt: "Waarom moet dit MIJ overkomen???!" dat je dan je eigen herstel in de weg zit. En ik wil toch zsm weer beter worden.
) kun je je schrift erbij pakken en mooie, positieve en vooral je EIGEN dingen lezen! Mij heeft dit toen heel erg goed geholpen toen ik herstellende was van depressie (uiteraard heel iets anders, maar het gevoel van "door de bomen het bos niet meer zien" of "waarom doe ik dit?" lijken me wel iets wat ook in jou geval naar voor kunnen (zullen?) komen. )
LiVetime schreef:Misschien is het heel raar hoor dat ik het doe, maar ik probeer de positieve dingen te halen uit deze ziekte.
Kom nu veel angsten onder ogen waar ik niet onderuit kan om mee aan het werk te gaan.
Was normaal echt bang voor infusen, grote naalden, ziekenhuizen, ziekenhuisgeur, liften, behandeltafels..en noem maar op..
Heb de komende maanden alle tijd om aan mezelf te werken... M'n eigen grenzen nu écht aan te leren geven..
Ben een grote controle-freak, dus loslaten is ook een leerdoel, steeds weer.
Ik denk dat zodra je alleen maar denkt: "Waarom moet dit MIJ overkomen???!" dat je dan je eigen herstel in de weg zit. En ik wil toch zsm weer beter worden.
