darwin schreef:Ik zou willen dat alle mensen zo goed over een kind nadachten als TS.
Iedereen "neemt" maar te pas en te onpas, gewenst of ongewenst , een kind, en beseffen totaal niet hoeveel impact dat op je leven heeft.
Het percentage "onspoorde kinderen" was nog nooit zo hoog, en waar ligt dat aan ????
Ik vind TS heel verstandig, dat zij wel inziet dat ze het kind niks te bieden heeft, en dus ook haar verantwoordelijkheid neemt.
Ik wens je heel veel sterkte TS.
Je hebt helemaal gelijk, alleen imo had de verantwoordelijkheid weken eerder genomen moeten worden. Dat is het enige wat mij stoort aan de hele zaak.
Abortus kan ik me in haar situatie nog voorstellen, maar de tekenen van zwangerschap waren er.
Citaat:
Ook toen het weer beter ging en dus ook de seks weer in de relatie kwam ben ik geen nieuwe strip gaan halen.
Afgelopen maanden ben ik gestopt met roken, en merkte ik vanalles aan mijn lichaam.
Pijnlijke borsten, opgezette buik, buikpijn en soms bijna flauwvallen.
Dat wijdde ik aan het stoppen met roken.
Maar ook mijn menstruatie bleef weg.
Afgelopen weken werd ik steeds stressvoller en emotioneler.
Maar ook dit kon met mijn terugval te maken hebben of troubles op het werk.
Toch groeide ook de angst voor zwangerschap. Nu heb ik vanmiddag eindelijk een test gehaald (2), en ik bleek bij de eerste zwanger. De 2e heb ik niet gedaan.
Seksen zonder pil en dan alle zwangerschapstekenen aan iets anders wijten, dat snap ik niet. De angst voor zwangerschap groeide en eindelijk heeft ze een test gehaald.
Dit komt uit de beginpost, vandaar mijn vermoeden dat TS het al wel wist en haar hoofd in het zand gestoken heeft. En daarom heb ik weinig begrip voor de late abortus.