Ik zou eigenlijk geen reactie meer geven op jouw post maargoed...
Die lijn kun je dus niet trekken en zou iedereen ervoor moeten betalen of geen abortus...
Ik ben zwanger geraakt op een jonge leeftijd, ik had best een goede baan en alles op de rit. Eigen paard, woning, auto, noem maar op. Mijn schoonzusje toendertijd had een kindje en ik dacht toen wel eens, misschien wil ik wel nooit geen kinderen...
Afijn, op het moment dat ik dat dacht raakte ik dus zwanger.
Bij abortus kon ik me niets voorstellen.
Mijn relatie liep al niet echt lekker en ik wist ook dat dat een keer stuk zou lopen. Afijn, ik dacht op dat moment, ik heb nu 2 keuze's of abortus of een kind en nooit meer zeuren. Ik heb (voor mij uiteraard) gekozen voor een kind en ben zielsgelukkig en heb er inmiddels 3. Mijn relatie is op de klippen gelopen en ben alleenstaande moeder geweest en was niet altijd makkelijk, heb mijn paard ervoor op moeten geven die ik bijna 10 jaar had, maar zo was het nu eenmaal. Het was alle eindjes aan elkaar breien maar mijn kind heeft het goed gehad in die tijd en nu nog. Als ik dan hier hoor over financiele zekerheid en dergelijke, daar struikel ik een beetje over, het kan wel. Waar een wil is, is een weg, maar die weg moet je in willen gaan en dingen ervoor op willen geven. Zo niet, dan sla je de andere weg in.
Ik denk, nu ik mijn verhaal heb opgeschreven, dat ik best wel mijn mening ook mag geven aangezien ik ook voor een aantal vuren heb gestaan...
En ik ben gelukkig hoor en mijn kinderen ook!
