Moderators: NadjaNadja, Essie73, Polly, Muiz, Telpeva, ynskek, Ladybird




.
Ik bleef na mijn trailrun vorige week woensdag moe, ondanks amper spierpijn, en horloge gaf ook direct te intens aan, toen bleek ik corona te hebben.

Ondanks dat mijn hoofd er helemaal niet naar stond, ben ik toch de piramide gaan lopen. Misschien juist wel even goed. 




En het ging echt heel lekker ondanks de uitdagingen onderweg. Ik heb een paar keer tussendoor gewandeld, voornamelijk om mijn route aan te passen of omdat ik half door de bosjes moest. Hierdoor heb ik mijn hartslag voor mijn doen heel laag gehouden en voelde het niet heel zwaar.
Toen hoefde ik gelukkig nog maar 2,5 kilometer, maar mijn voeten zijn niet meer warm geworden in dat stuk. De omgeving was werkelijk prachtig en de zon scheen, dus tijd voor een fotospam!











Vandaag had ik weinig zin en motivatie, maar Iris gaf mij nog wat motivatie mee en een andere vriendin wilde wel een rustig rondje van 6 a 7 km meelopen (zij is aan het opbouwen omdat ze een blessure had). Uiteindelijk met moeite de 20 km gehaald, liep de laatste 3 km volop tegen die fijne oostenwind in. Nog wel een versnelling in kunnen zetten omdat ik er gewoon klaar mee was. Mijn hartslag deed onderweg een beetje vreemd, schoot ineens door naar 170, en na enkele seconden wandelen weer terug naar de 140. Weet niet of dat een foutje van mijn horloge was of dat mijn hart echt even een op tilt sloeg... Maar voel me verder prima.

Heb een tortilla gebakken met een salade. En verder vooral wat extra chips en chocola op.
Vooral op asfalt. Alsof mijn coördinatie om mijn voeten op te tillen spontaan uitvalt als ik stop met rennen. Heb ik wel alleen bij temporondjes of na sprinten.