HedwigO schreef:Ik meld me hier ook even omdat mijn psychotherapeut laatst zei dat ze vond dat ik ADD had.
Ik vind ADD een hele lastige "ziekte" om over te beslissen of je het hebt of niet. Het overlapt namelijk ook veel met hooggevoeligheid( wat ik zelf eerder denk dat ik dat heb) en ook vind ik het allemaal heel breed gedefinieerd. Bijv: staren in je boek zonder iets te lezen of chaotisch zijn dat hebben wel meer mensen en vast niet al die mensen zullen ADD hebben.
Overigens zullen er zeker mensen zijn die dit hebben (zeker de mensen waarbij ritalin aanslaat), maar ik vind dus dat mensen (therapeuten) voorzichtig moeten zijn met het diagnosticeren ervan
Het is ook heel lastig. Sowieso wordt het stempeltje adhd bij kinderen veel te snel gegeven tegenwoordig. Elk druk kind heeft ADHD lijkt het wel! Daarom ben ik ook naar een aparte ADHD afdeling gegaan, hier zijn ze wat grondiger in hun diagnose. Deze diagnose krijg je daar ook echt niet zomaar gelukkig. Ik vraag me ook af wat je hebt aan een diagnose die niet klopt... Maar ik ben het helemaal met je eens dat je voorzichtig er moet zijn. Iederen herkent wel dingen van zichzelf in lijstjes met symptomen, maar dat houd nog niet in dat je het werkelijk hebt...
Ik ben zelf niet thuis in hooggevoeligheid, zou mezelf niet omschrijven als een hooggevoelig persoon... Heb je misschien een goede link voor me?
Ik denk dat voor jezelf de grens moet liggen bij de vraag of het je dagelijks leven belemmert of niet. Een beetje chaos en eens slechte concentratie is zo erg niet. Of het dan ADD of niet is, maakt eigenlijk ook helemaal niet uit. Ik heb bijv dat ik het huishouden niet bij kan houden, mn studie loopt spaak door concentratieproblemen, heb al vanaf de wieg inslaapproblemen, ik heb moeite met grote groepen mensen en ga nog maar eventjes door. Kortom: aan alle kanten problemen hierdoor... dan is het toch zeker fijn dat je een diagnose kan krijgen en hieraan kan gaan werken.
Maar het is zeker een lastig ziektebeeld, ook omdat het sterk variabel is.