Bokt.nl

**Geplaatst**: 24-05-23 01:08

Geplaatst: 24-05-23 01:08

Wintu schreef:
VuurVleugels schreef:
Gelukkig neemt niet één iemand die dingen te ver vind gaan de beslissingen over procedures aangaande slopende genderdysforie, maar gaat daar een compleet team van mensen die er daadwerkelijk voor gestudeerd hebben over. Zo fijn he, kunnen wij onze energie richten op het steunen van de mensen die het zwaar hebben omdat ze nooit écht thuis en ontspannen kunnen zijn!

Nee, zou wat zijn als ik daar de beslissing over zou nemen

Ik zou zo zeggen,Google eens op tavistock. Zo fijn zijn puberteitsblokkers niet.

Joh, liever puberteitsblokkers dan boobs, vergaande genderdysforie en intense depressie met zelfmoordneigingen, maar dat is geheel persoonlijk uiteraard.

Voordat je roept dat iets een probleem is, is het slim om over het alternatief na te denken

**Geplaatst**: 24-05-23 01:10

Geplaatst: 24-05-23 01:10

Tavistock is mij allang bekend. Met alle respect, zie je mij ergens zeggen dat puberteitsblokkers in alle gevallen the way to go zijn? Nee. Maar één kliniek met discussiewaardige resultaten als voorbeeld nemen, tegenover duizenden waar mensen daadwerkelijk beter van zijn geworden? Als er dan gegoogled wordt, Google dan op 'Karl Popper' en 'falsificatie'.

**Geplaatst**: 24-05-23 01:11

Re: Gender-gate, slaan we niet een beetje door?

Geplaatst: 24-05-23 01:11

En google voor de gein ook eens de gevolgen van een transgender kind die zorg onthouden. Maar nee, puberteitsblokkers, dát is een ramp. Vreselijk!

**Geplaatst**: 24-05-23 01:27

Re: Gender-gate, slaan we niet een beetje door?

Geplaatst: 24-05-23 01:27

Nou, kan het ook een beetje een andere toon. Ik vind iets te ver gaan en mijn hoofd moet op het blok? Doe ff normaal zeg.

Ik vind het nogal wat dat het al op soms erg jonge leeftijd wordt voorgeschreven. En wat voor effect heeft het op je lijf, om hormoongroei af te remmen, hormonen hebben meerdere functies. Ik lees veel over depressiviteit, achterstand in botdichtheid. Sommige landen zetten er al een rem op, niet alleen vanwege de risicos van de medicatie, maar ook door het groeiende aantal jonge patiënten tegenwoordig.
Kritisch ergens naar kijken, eer je het in een jong kind stopt is enkel maar goed hoor.

**Geplaatst**: 24-05-23 01:35

Geplaatst: 24-05-23 01:35

Wintu schreef:
Nou, kan het ook een beetje een andere toon. Ik vind iets te ver gaan en mijn hoofd moet op het blok? Doe ff normaal zeg.

Ik vind het nogal wat dat het al op soms erg jonge leeftijd wordt voorgeschreven. En wat voor effect heeft het op je lijf, om hormoongroei af te remmen, hormonen hebben meerdere functies. Ik lees veel over depressiviteit, achterstand in botdichtheid. Sommige landen zetten er al een rem op, niet alleen vanwege de risicos van de medicatie, maar ook door het groeiende aantal jonge patiënten tegenwoordig.
Kritisch ergens naar kijken, eer je het in een jong kind stopt is enkel maar goed hoor.

Maar zeg dát dan, in plaats van basically 'nou dat vind ik, punt'. Onderbouw het. Dan hoeven mensen het nog niet met je eens te zijn, maar is het niet zo'n losse flodder waar niemand iets mee kan, en kunnen we er een gesprek over hebben. Woorden kwetsen (net als dat jij het niet fijn vind via woorden je hoofd op het hakblok gelegd te krijgen), en kunnen nare herinneringen brengen aan mensen die in depressies zijn belandt omdat ze niet aan de blokkers mochten bijvoorbeeld.

**Geplaatst**: 24-05-23 01:42

Geplaatst: 24-05-23 01:42

Nee, dat kan niet op een andere toon. Ik snap dat je niet weet wat genderdysforie met iemand doet of hoe het voelt. Maar veel transgender mensen hebben vanaf hun 12de ongeveer last van chronische depressie. 3x raden waar dat mee te maken heeft. De hoeveelheid zelfmoorden bij tieners die transgender zijn is schokkend hoog. Het is aangetoond dat puberteitsblokkers letterlijk levens redden.

Nogmaals, zet de risico's van puberteitsblokkers af tegen de risico's van chronische depressie en zelfmoorden. Het risico is niet hetzelfde, op geen enkele manier, en om nu te doen of puberteitsblokkers, die zeer goed geresearched zijn en door zeer ervaren artsen worden ingezet, om een definitieve beslissing en eventuele transitie te kunnen uitstellen, net zo heftig of niet heftiger zijn dan de gevolgen van genderdysforie en chronische depressie is imo stompzinnig.

Ik vind dat in dezelfde categorie vallen als een drama schoppen over vaccins tegen kinkhoest of de mazelen of zo. Tuurlijk zitten er risico's aan, maar kinkhoest krijgen is helemaal klote, want daar ga je namelijk dood aan. Ik denk werkelijk niet dat jij enig besef hebt van de risico's van transgender kinderen die zorg onthouden.

**Geplaatst**: 24-05-23 01:53

Geplaatst: 24-05-23 01:53

Ik reageerde er zo op, omdat het werd gebracht als een simpele oplossing. 'Ach dan geef je ze toch puberteitsblokkers'. Dat vind ik erg lichtzinnig gebracht.

Er is amper gedegen onderzoek gedaan naar de effecten van dit medicijn voor dit soort patiënten. Het wordt in het buitenland soms al voorgeschreven aan kids van 8. Hormonen hebben ook invloed op je brein, wat betekent het als die hersenen dat hormoon niet krijgen, wat voor gevolgen heeft het en is het allemaal wel zo omkeerbaar.
Mooi artikel die beide kanten imo belicht:

https://www.nytimes.com/2022/11/14/heal ... ender.html

Mijn lijf heeft nooit normaal gedaan wat betreft hormonen. Ik was 13 en mijn testosteron levels waren ongekend. Dus ik kreeg de Diane 35 pil, werd eigenlijk heel makkelijk voorgeschreven. Mijn zus met hetzelfde probleem kreeg het ook met dezelfde reden. Die ging bijna dood aan een longembolie op 23 jarige leeftijd, welke men weet aan die pil .
Hormonen moet je daarom mi niet te veel mee rommelen. Heeft soms meer effect op je lijf later, dan gedacht. Zekers als er geen gedegen onderzoek is gedaan naar gebruik bij andere situaties dan waar het medicijn oorspronkelijk voor bedoeld is.

**Geplaatst**: 24-05-23 01:57

Geplaatst: 24-05-23 01:57

Avalanche schreef:
Nee, dat kan niet op een andere toon. Ik snap dat je niet weet wat genderdysforie met iemand doet of hoe het voelt. Maar veel transgender mensen hebben vanaf hun 12de ongeveer last van chronische depressie. 3x raden waar dat mee te maken heeft. De hoeveelheid zelfmoorden bij tieners die transgender zijn is schokkend hoog. Het is aangetoond dat puberteitsblokkers letterlijk levens redden.

Nogmaals, zet de risico's van puberteitsblokkers af tegen de risico's van chronische depressie en zelfmoorden. Het risico is niet hetzelfde, op geen enkele manier, en om nu te doen of puberteitsblokkers, die zeer goed geresearched zijn en door zeer ervaren artsen worden ingezet, om een definitieve beslissing en eventuele transitie te kunnen uitstellen, net zo heftig of niet heftiger zijn dan de gevolgen van genderdysforie en chronische depressie is imo stompzinnig.

Ik vind dat in dezelfde categorie vallen als een drama schoppen over vaccins tegen kinkhoest of de mazelen of zo. Tuurlijk zitten er risico's aan, maar kinkhoest krijgen is helemaal klote, want daar ga je namelijk dood aan. Ik denk werkelijk niet dat jij enig besef hebt van de risico's van transgender kinderen die zorg onthouden.

Dan nog kun je wel gewoon normaal reageren.
Verder heb jij geen enkel besef of weet, welke ervaring ik heb met zware depressiviteit en suicide. Die gevoelens zijn niet enkel in dit soort situaties relevant

**Geplaatst**: 24-05-23 01:58

Geplaatst: 24-05-23 01:58

Het artikel zit helaas achter een betaalmuur.

Ik snap wat je probeert te zeggen. Heb je toevallig ook wetenschappelijke artikelen over het effect van puberteitsblokkers? Het moeilijke aan journalistieke artikelen is namelijk dat het vaak één of enkele ervaringen betreft (waarbij je tegengestelde ervaringen niet leest) en het niet getoetst kan worden op betrouwbaarheid omdat het aan veel minder eisen hoeft te voldoen dan wetenschappelijke artikelen.

**Geplaatst**: 24-05-23 02:01

Geplaatst: 24-05-23 02:01

VuurVleugels schreef:
Het artikel zit helaas achter een betaalmuur.

Ik snap wat je probeert te zeggen. Heb je toevallig ook wetenschappelijke artikelen over het effect van puberteitsblokkers? Het moeilijke aan journalistieke artikelen is namelijk dat het vaak één of enkele ervaringen betreft (waarbij je tegengestelde ervaringen niet leest) en het niet getoetst kan worden op betrouwbaarheid omdat het aan veel minder eisen hoeft te voldoen dan wetenschappelijke artikelen.

Dat was het mooie aan dit artikel, het is objectief geschreven.
Ik vind er maar weinig wetenschappelijks over te vinden, zou er toch moeten zijn, aangezien alles in Nederland is gestart. Ik ga nu ook niet meer zoeken, ik ga te bed! 6 uur gaat de wekker -O-

**Geplaatst**: 24-05-23 02:05

Geplaatst: 24-05-23 02:05

Dit is genuanceerder imo dan wat je eerder schreef.
In Nederland worden die dingen nooit zomaar voorgeschreven. Dat gebeurt altijd door een genderpoli, in geval van redelijke twijfel of zeker weten dat een kind transgender is, en na gedegen onderzoek. Het wordt ook alleen voorgeschreven door heel ervaren artsen, het is dus niet zo dat ze makkelijk voorgeschreven worden.
Puberteitsblokkers zelf zijn ook nadrukkelijk geen hormonen, dat is ook goed om te weten. Het is een middel dat hormonen blokkeert, zodat je lichaam niet de secundaire geslachtskenmerken gaat aanmaken.

Ik geloof dat de Diane-35 best een hele zware pil is, die mag nu geloof ik niet eens meer aan tieners voorgeschreven worden, en ik vind er ook wel iets van dat zomaar mocht.
Bij puberteitsblokkers is het doel ook om juist de effecten van de hormonen die je niet wilt tegen te gaan wat betreft je lijf.

Excuses overigens voor mijn eerdere felheid. Ik ben zelf als tiener chronisch depressief geweest, onder andere door hormonen en door zelfhaat. Ik weet wat dat doet met een mens, en ik gun het niemand.

**Geplaatst**: 24-05-23 02:13

Geplaatst: 24-05-23 02:13

@Vuurvleugels, heb het artikel even voor je gequote (een hele lap, excuus!), staan ook wetenschappelijke onderzoeksverwijzingen aan het einde. Er waren ook wat links naar uitspraken van artsen op twitter, maar die krijg ik hier niet goed gekopieerd. Nou, is het bedtijd :wave:

The medical guidance was direct.

Eleven-year-old Emma Basques had identified as a girl since toddlerhood. Now, as she worried about male puberty starting, a Phoenix pediatrician advised: Take a drug to stop it.

At 13, Jacy Chavira felt increasingly uncomfortable with her maturing body and was beginning to believe she was a boy. Use the drug, her endocrinologist in Southern California recommended, and puberty would be suspended.

An 11-year-old in New York with deepening depression expressed a desire to no longer be a girl. A therapist told the family the drug was the preteen’s best option, and a local doctor agreed.

“‘Puberty blockers really help kids like this,’” the child’s mother recalled the therapist saying. “It was presented as a tourniquet that would stop the hemorrhaging.”

As the number of adolescents who identify as transgender grows, drugs known as puberty blockers have become the first line of intervention for the youngest ones seeking medical treatment.

Their use is typically framed as a safe — and reversible — way to buy time to weigh a medical transition and avoid the anguish of growing into a body that feels wrong. Transgender adolescents suffer from disproportionately high rates of depression and other mental health issues. Studies show that the drugs have eased some patients’ gender dysphoria — a distress over the mismatch of their birth sex and gender identity.

“Anxiety drains away,” said Dr. Norman Spack, who pioneered the use of puberty blockers for trans youth in the United States and is one of many physicians who believe the drugs can be lifesaving. “You can see these kids being so relieved.”

But as an increasing number of adolescents identify as transgender — in the United States, an estimated 300,000 ages 13 to 17 and an untold number who are younger — concerns are growing among some medical professionals about the consequences of the drugs, a New York Times examination found. The questions are fueling government reviews in Europe, prompting a push for more research and leading some prominent specialists to reconsider at what age to prescribe them and for how long. A small number of doctors won’t recommend them at all.

Dutch doctors first offered puberty blockers to transgender adolescents three decades ago, typically following up with hormone treatment to help patients transition. Since then, the practice has spread to other countries, with varying protocols, little documentation of outcomes and no government approval of the drugs for that use, including by the U.S. Food and Drug Administration.

But there is emerging evidence of potential harm from using blockers, according to reviews of scientific papers and interviews with more than 50 doctors and academic experts around the world.

The drugs suppress estrogen and testosterone, hormones that help develop the reproductive system but also affect the bones, the brain and other parts of the body.

During puberty, bone mass typically surges, determining a lifetime of bone health. When adolescents are using blockers, bone density growth flatlines, on average, according to an analysis commissioned by The Times of observational studies examining the effects.
Many doctors treating trans patients believe they will recover that loss when they go off blockers. But two studies from the analysis that tracked trans patients’ bone strength while using blockers and through the first years of sex hormone treatment found that many do not fully rebound and lag behind their peers.

That could lead to heightened risk of debilitating fractures earlier than would be expected from normal aging — in their 50s instead of 60s — and more immediate harm for patients who start treatment with already weak bones, experts say.

“There’s going to be a price,” said Dr. Sundeep Khosla, who leads a bone research lab at the Mayo Clinic. “And the price is probably going to be some deficit in skeletal mass.”

Many physicians in the United States and elsewhere are prescribing blockers to patients at the first stage of puberty — as early as age 8 — and allowing them to progress to sex hormones as soon as 12 or 13. Starting treatment at young ages, they believe, helps patients become better aligned physically with their gender identity and helps protect their bones.

But that could force life-altering choices, other doctors warn, before patients know who they really are. Puberty can help clarify gender, the doctors say — for some adolescents reinforcing their sex at birth, and for others confirming that they are transgender.

“The most difficult question is whether puberty blockers do indeed provide valuable time for children and young people to consider their options, or whether they effectively ‘lock in’ children and young people to a treatment pathway,” wrote Dr. Hilary Cass, a pediatrician leading an independent review in England of medical treatments of adolescents presenting as transgender.

On her recommendation, England’s National Health Service last month proposed restricting use of the drugs for trans youths to research settings. Sweden and Finland have also placed limits on the treatment, concerned not just with the risk of blockers, but the steep rise in young patients, the psychiatric issues that many exhibit, and the extent to which their mental health should be assessed before treatment.

In the United States, though, there is no universal policy, and the public discussion is polarized.

Republican governors and lawmakers in more than a dozen states are working to limit or even criminalize the treatments, as some in their party also seek to restrict access to sports and bathrooms, ban discussion of gender in public schools, and call into question whether transgender identity even exists. (This month, the Florida medical board banned medications and surgeries for new patients under 18.) Meanwhile, the Biden administration describes transgender medicine as a civil right. And some advocates criticize anyone who questions the treatments’ safety.

Long-awaited research funded by the National Institutes of Health could provide more guidance. In 2015, four prominent American gender clinics were awarded $7 million to examine the effects of blockers and hormone treatment on transgender youth. In explaining their study, the researchers pointed out that the United States had produced no data on the impact or safety of blockers, particularly among transgender patients under 12, leaving a “gap in evidence for this practice.” Seven years in, they have yet to report key outcomes of their work, but say the findings are coming soon.

Many young patients and their families have concluded that the benefits of easing the despair of gender dysphoria far outweigh the risks of taking blockers. For others, the limited studies and politicization of trans medicine can make it difficult to fully evaluate the decision. A Reuters examination of a range of transgender treatments also found scant research into the long-term effects.

Three years after starting the drugs, Emma Basques believes she’s on the right path.

Jacy Chavira, now 22, decided that the medical treatment was not appropriate for her and resumed her female identity.

And the New York adolescent had such a significant loss in bone density after more than two years on blockers that the parents halted use of the drugs.

“We went into this because we wanted to help,” the mother said. “Now I worry that we got into a situation with a very powerful drug and don’t understand what the long-term effects will be.”

‘Time to Start’
It didn’t take long for Cherise and Arick Basques to realize that their toddler was different. The child rejected pants, toy trucks and sports in favor of dresses, Barbie dolls and ballet. When Ms. Basques ran into a friend at a restaurant in their Phoenix suburb and introduced her then-4-year-old as her son, the child shouted: “No! I’m your daughter!”

The couple worked with children — Ms. Basques as an occupational therapist, her husband as a teacher and school administrator — but this was unfamiliar territory. None of the therapists the parents called felt equipped to help. Their pediatrician offered only that things could change once the child started school, Ms. Basques said. Eventually, the couple discovered a local support group for parents of transgender children.

The next year, they allowed the child, then 5, to begin using the name Emma, grow longer hair and take other steps to socially transition. In 2019, when Emma turned 11, a physician at a local gender clinic advised starting blockers.

“At the first subtle signs of puberty, it was like: ‘Yep, that’s it. Time to start!’” recalled Ms. Basques. Along with her husband and Emma, she asked that their full names be used because they consider themselves advocates of the treatment.

For decades, transgender medical treatment in multiple countries was restricted to patients 18 and older. But in the 1990s, a hospital clinic in Amsterdam began treating adolescents.

Puberty blockers can be given as an injection or an implant. (The best known is Lupron, made by AbbVie.) They were being used in the United States and elsewhere, with approval by the F.D.A. and its counterparts overseas, to treat prostate cancer; endometriosis, a painful disease that causes uterine tissue to grow elsewhere in the body; and the unusually early onset of puberty, typically age 6 or 7. If blockers were safe for patients with that rare condition, known as central precocious puberty, the Dutch doctors reasoned, they were likely to be safe for trans adolescents too.

The first trans patient treated with blockers, from age 13 to 18, moved on to testosterone, the male sex hormone. Halting female puberty had offered emotional relief and helped him look more masculine. As the Dutch clinicians prescribed blockers, followed by hormones, to a half-dozen other patients in those early years, the medical team found that their mental health and well-being improved.

“They were usually coming in very miserable, feeling like an outsider in school, depressed or anxious,” recalled Dr. Peggy Cohen-Kettenis, a retired psychologist at the clinic. “And then you start to do this treatment, and a few years later, you see them blossoming.”

In 1998, she worked with a small international group — which would later expand and become known as the World Professional Association for Transgender Health, or WPATH — to include puberty blockers and hormones for adolescents in their treatment guidelines.

The Dutch doctors had yet to publish any research findings, she acknowledged. Some other physicians, including the one overseeing transgender medical treatment in England, were wary of potential harm.

But doctors in the group considered the early results from Amsterdam as reassuring enough to move forward. They were eager to treat the psychological distress observed in many trans adolescents.

Doctors debated about whether “starting the puberty blockers would somehow damage the children,” recalled Dr. Walter Meyer, a Texas pediatric endocrinologist and psychiatrist involved with the 1998 standards of care.

“The Dutch were saying, ‘Oh, no, it’s not causing a problem,’” said Dr. Meyer, who continues to support the use of the drugs.

Dr. Cohen-Kettenis hoped physicians in other countries would adopt the Dutch protocol, and document and share the outcomes as she and her colleagues in Amsterdam planned. Her clinic treated only patients who had consistently presented as transgender since early childhood and did not suffer from distinct psychiatric disorders that could interfere with diagnosis or treatment. They had to be at least 12 for puberty blockers, with the option of moving on to hormones at 16.

The international standards of care advised similar criteria. But they were recommendations, not requirements. Soon, the use of puberty blockers spread. In the United States and Canada, countries without centralized health systems, protocols were largely left to the discretion of individual clinics and practitioners. Dr. Spack, the pediatric endocrinologist who led U.S. adoption of the treatment, opened the first American clinic in 2007 at Boston Children’s Hospital; others eventually followed in nearly every state.

Some started children on blockers at the first signs of puberty and prescribed testosterone or estrogen to patients 14 or younger. Doctors believed that earlier treatment would lead to more successful medical transitions, and wanted to spare patients the difficulty of watching their peers develop while their own bodies remained unchanged.

The doctor in Arizona who treated Emma, for example, tells preteen patients that if he prescribed blockers and didn’t start hormones for five years, they would look 12 at age 16.

Transgender activists across the country pushed for early and easy access to the treatment. At a 2006 Philadelphia medical convention, Jenn Burleton, an advocate from Oregon, heard Dr. Spack describe his experience starting to treat adolescents with blockers. Like others of her generation, Ms. Burleton, now 68, could not medically transition until adulthood, and puberty had been traumatic. Treating adolescents with blockers was “game-changing,” said Ms. Burleton, founder and program director of the organization now known as the TransActive Gender Project at the Lewis & Clark Graduate School for Education and Counseling.

Back home, Ms. Burleton prodded pediatric endocrinologists to adopt the practice for their patients. “We have a chance to prevent them from being emotionally broken,” she recalled saying.

Advocates successfully pushed Oregon, Massachusetts, California and other states to allow for Medicaid coverage of puberty blockers for adolescents identifying as trans. They also helped win approval in Oregon for a variety of medical workers — doctors, nurse practitioners, naturopaths — to administer blockers if overseen, even long-distance, by an endocrinologist.

“It went so quickly that not even centers but individual clinicians, people who were not knowledgeable, were just giving this kind of treatment,” said Dr. Cohen-Kettenis, the Dutch psychologist. “There was a great concern.”

By the time Emma Basques began taking blockers in 2019, multiple medical groups had endorsed their use for gender dysphoria. Among them were the American Academy of Pediatrics and the international Endocrine Society, which in 2017 had described the limited research on the effects of the drugs on trans youth as “low-quality.” Still, the organizations were encouraged by what they saw as a promising treatment.

Many doctors point out that it’s not unusual for research to lag behind the launch of new treatments and for drugs to be used off-label on patients without F.D.A. approval, especially in pediatric medicine.

An F.D.A. spokeswoman said in a statement that doctors have the discretion to do so, but also noted that just because a drug has been approved for one class of patients doesn’t mean it’s safe for another.

There is no centralized tracking of blocker prescriptions in the United States. Komodo Health, a health technology company, compiled private and public insurance data for Reuters, showing a sharp increase in the number of children ages 6 to 17 diagnosed with gender dysphoria, from about 15,000 in 2017 to about 42,000 in 2021. During that time, 4,780 patients with that diagnosis were put on puberty blockers covered by insurance, the data shows, with new prescriptions growing each year. But the data does not capture the many cases in which insurance does not cover the drugs for that use, leaving families to pay out of pocket.

Some leading American practitioners asked AbbVie and Endo Pharmaceuticals, maker of another blocker, to seek F.D.A. approval for the drugs’ use among trans adolescents. The drugmakers would have to fund research for a patient population that made up just a small part of their market. But the physicians argued that regulatory approval could help establish the safety of the treatment and broaden insurance coverage of the drugs, which can cost tens of thousands of dollars a year. In the end, AbbVie and Endo said no. The companies declined to comment on the decision.

Emma Basques was on blockers for two years. Then, after she turned 13 in October of last year, a doctor in the Portland, Ore., suburb where her family had moved, prescribed estrogen, starting her transition. It had become increasingly awkward to feel left behind as her classmates physically matured. And she felt confident that she was ready.

“It was just really exciting,” Emma said. “I finally got to be who I was.”

‘We Need to Give This a Chance’
The 11-year-old in New York, who had begun puberty and started at a new school, was increasingly distressed — refusing to bathe or go to class and, for the first time, expressing a desire to no longer have a girl’s body.

When the parents consented to blockers in 2018, they hoped the drug would bring emotional stability and time to consider next steps.

“If everyone thinks this will help, and it’s reversible, then we need to give this a chance,” said the mother, who asked that her name be withheld to protect the family’s privacy.

The first two years were promising, with the patient, by then a teen, taking Prozac in addition to the blockers. But at the start of the third year, a bone scan was alarming. During treatment, the teen’s bone density plummeted — as much as 15 percent in some bones — from average levels to the range of osteoporosis, a condition of weakened bones more common in older adults.

The doctor recommended starting testosterone, explaining that it would help the teen regain bone strength. But the parents had lost faith in the medical counsel.

“I was furious,” the mother recalled. “I’m thinking, ‘I worry we’ve done permanent damage.’”

A full accounting of blockers’ risk to bones is not possible. While the Endocrine Society recommends baseline bone scans and then repeat scans every one to two years for trans youths, WPATH and the American Academy of Pediatrics provide little guidance about whether to do so. Some doctors require regular scans and recommend calcium and exercise to help to protect bones; others do not. Because most treatment is provided outside of research studies, there’s little public documentation of outcomes.

But it’s increasingly clear that the drugs are associated with deficits in bone development. During the teen years, bone density typically surges by about 8 to 12 percent a year. The analysis commissioned by The Times examined seven studies from the Netherlands, Canada and England involving about 500 transgender teens from 1998 through 2021. Researchers observed that while on blockers, the teens did not gain any bone density, on average — and lost significant ground compared to their peers, according to the analysis by Farid Foroutan, an expert on health research methods at McMaster University in Canada.

The findings match what practitioners of the treatment have seen, including Dr. Catherine Gordon, a pediatric endocrinologist and bone researcher at Baylor College of Medicine in Houston. “When they lose bone density, they’re really getting behind,” said Dr. Gordon, who is leading a separate study on why the drugs have such an effect.

Many doctors caring for young trans patients are reassured by the rebounds seen in the children who take blockers for unusually early puberty. In most cases, their bone strength fully recovers after they stop the drugs at about age 11 and resume full puberty, which can last up to five years. But patients identifying as trans take the drugs later, interrupting their normally timed puberty and limiting that crucial period of development.

“That’s the difference,” Dr. Gordon said. “You shorten that critical window of puberty.”

So far, only two small studies, published by Dutch doctors, have tracked the bone development of trans patients from beginning blockers through early hormone treatment. In both studies, dozens of patients started blockers at 14 or 15, on average, and began estrogen or testosterone at 16. The participants, followed in one study through age 18, and in the other through age 22, saw their bones strengthen, on average, once on hormones. Still, most patients continued to lag behind their peers; trans men neared average levels, but trans women fell far below.

“I think there’s a false sense of security,” said Dr. Khosla, the Mayo Clinic specialist, who is skeptical that all trans patients can catch up.

Dr. Khosla and Dr. Gordon don’t believe the effects on bones are reason for medical providers to halt use of the drugs in adolescents. But they think the risks should be factored into patient decisions and that bones should be carefully monitored.

If any harm resulted from the use of blockers, it likely would not be evident until decades later, with fractures. However, for children who already have weak bones as they start treatment, the dangers could be more immediate. While there is no systematic record-keeping of such cases, some anecdotal evidence is available.

After more than a year on blockers, a 15-year-old in Texas, who had not had a baseline scan, showed spinal bone density so low that it was below the first percentile for the teen’s age and weight, indicating osteoporosis, according to medical records from earlier this year.

A transgender adolescent in Sweden who took the drugs from age 11 to 14 with no bone scans until the last year of treatment developed osteoporosis and sustained a compression fracture in his spine, an X-ray showed in 2021, as reported earlier in a documentary on Swedish television.

“The patient now suffers from continued back pain,” medical records note, describing a “permanent disability” caused by the blockers.

Some practitioners in the United States and Australia do not provide the drugs to patients who are well into puberty, concerned that the treatment poses the greatest threat to bones in that period.

“You’re potentially taking on risks that I felt should be avoided,” said Dr. Stephen Rosenthal, medical director of the University of California, San Francisco, Child and Adolescent Gender Center.

He won’t prescribe blockers as a stand-alone treatment to anyone over 14. That includes the growing number of nonbinary youths who don’t want to mature into either male or female bodies. “We make it very clear that no one stays on a blocker,” he said.

Dr. Rosenthal is a principal investigator in the yearslong N.I.H. study, which also involves gender clinics in Los Angeles, Chicago and Boston. Asked why they have yet to report on key outcomes, he said their research was delayed when the pandemic halted in-person treatment. Papers on the effects of blockers on bones and other findings should be published next year, he said.

Like many physicians, Dr. Rosenthal believes the benefits of using blockers to alleviate gender dysphoria are much greater than any risks to bones. (He was among the doctors who filed statements in a lawsuit against an Alabama ban on medical treatment of trans youth.)

Emma Basques, for example, takes calcium, makes an effort to exercise and has undergone scans that showed her bones are healthy. “I can’t even imagine how life would be for Emma,” said her mother, Ms. Basques, “if she was not given blockers and had to go through male puberty.”

Emma added: “I wouldn’t like my body at all.”

But the parents in New York insisted on ending treatment for their teen, who has yet to have a follow-up scan to see if bone density has improved since going off blockers.

“I don’t think we have the science behind them to be prescribing these drugs,” the mother said.

‘I Wish There Had Been More Questions’
Jacy Chavira, in Southern California, had already cut her hair short and begun binding her chest when she was prescribed blockers at age 13. A therapist and her parents agreed that gender dysphoria, a condition Jacy learned about from a magazine, could explain the mounting anxiety and discomfort that she was experiencing during early puberty.

Once on blockers, Ms. Chavira said, she became fixated on moving ahead with a medical transition. She was thrilled shortly after turning 16 when her pediatric endocrinologist prescribed testosterone. But soon she started having doubts. Her body was growing more masculine, but she was secretly putting on dresses. At 17, in a consultation for breast removal, she worried aloud about the potential loss of feeling in the nipples. To her, this was a sign of not wanting to go through with the surgery.

She came to realize that her anguish had stemmed from a larger inner conflict, and that continuing with a gender transition would be a mistake. “I believe it was an issue with my identity, accepting who I was, and not just the physical female portion of it,” she said.

Like Ms. Chavira, most patients who take puberty blockers move on to hormones to transition, as many as 98 percent in British and Dutch studies. While many doctors see that as evidence that the right adolescents are getting the drugs, others worry that some young people are being swept into medical interventions too soon.

Over the past decade, growing numbers of medical providers have lowered the ages at which they prescribe the treatments. Today, the WPATH and Endocrine Society advise that blockers can be prescribed at the first signs of puberty and hormone treatment, in some cases, earlier than 16. The American Academy of Pediatrics says blockers can be provided anytime during puberty and hormones from “early adolescence onward.”

Some doctors and researchers are concerned that puberty blockers may somehow disrupt a formative period of mental growth. With adolescence comes critical thinking, more sophisticated self-reflection and other significant leaps in brain development. Sex hormones have been shown to affect social and problem-solving skills. It’s believed that brain growth is connected to gender identity, but research in these areas is still very new.

In a 2020 paper, 31 psychologists, neuroscientists and hormone experts from around the world urged more study of the effects of blockers on the brain.

“If the brain is expecting to receive those hormones at a certain time and doesn’t, what happens?” said Dr. Sheri Berenbaum, head of a gender research lab at Penn State, and one of the authors of the paper. “We don’t know.”

The physicians in the Amsterdam clinic, where the treatment began, have lowered their minimum ages for starting blockers and hormones. But they are very cautious in selecting patients.

“Our concern is always: When is gender identity fixed or not fluid anymore? And when do you fully understand the lifelong consequences of such treatment?” said Dr. Annelou de Vries, head therapist at the clinic.

For some medical professionals across the country, there are too many uncertainties about the effects of blockers to provide the treatment.

Among them are seven pediatric endocrinologists and pediatric endocrine nurse practitioners in Florida who recently wrote to the state health department that evidence to support the use of those treatments in adolescents “is simply lacking” and asking that it be confined to research settings.

“Without much data, it’s hard to make a conclusion that we’re doing the right thing,” said Dr. Matthew Benson, an assistant professor of pediatrics at Mayo Clinic College of Medicine in Jacksonville and an author of the letter. (He also voiced concerns at a state hearing in July on whether to stop allowing Medicaid coverage in Florida for transgender medical treatment.)

Even enthusiasts, like Emma and her parents, acknowledge it can be hard to fully grasp all the potential results of treatment. Infertility is among other lasting effects for patients who start blockers at the first stage of puberty and proceed to hormones and surgery. Emma was advised that, to possibly preserve fertility, she would need to pause treatment at some point down the line, with the hopes of developing and freezing sperm.

“I knew what I wanted,” Emma said of her medical transition. “But all this other stuff was kind of just confusing.” Her father said, “We worked really hard to talk to her at her age level to make sure she understood some of these more complicated things.”

When Dutch doctors launched the use of blockers and hormones on trans youth decades ago, they warned in their early papers of the possibility of “false positives” — patients who medically transition, then later declare they are not transgender.

There’s no official tracking of those cases and many practitioners believe the total numbers are small. So far, scores of accounts have emerged in social media, news stories and published research.

Keira Bell, who was prescribed blockers at age 16, then moved on to testosterone and breast-removal surgery, no longer identified as transgender five years after starting to transition. She sued the Tavistock gender clinic in London where she had been treated. (A judge ruled that patients under 16 were unable to consent to puberty blockers — a decision later overturned on appeal.)

Jacy Chavira, looking back on her own experience, thinks that drugs were prescribed too quickly. At 18, she halted her medical treatment and resumed her female identity. Now, she is left with a voice that sounds like a man’s and other enduring physical changes.

“I wish there had been more questions asked by the doctors,” she said. “I wish I hadn’t been steered into transitioning the way I was, and that I had been told there were other ways to cope with the discomfort of puberty.”

Alarmed by the uncertain number of cases like Jacy’s, as well as the rising numbers of patients with gender dysphoria and the psychiatric disorders many display, Sweden is working to standardize adolescent transgender medical treatment and restrict it to research settings.

Finland is also limiting treatment, more closely following the Dutch protocol, and doctors there remain concerned about the physical effects of blockers, including on brain development, said Dr. Riittakerttu Kaltiala, chief of adolescent psychiatry at a gender clinic in Tampere. (Dr. Kaltiala testified this fall before the Florida medical board as it was considering its ban on treatment.)

As European countries continue to examine and tailor their treatment, in the United States the public discourse about transgender care is growing more incendiary.

Last month, the American Academy of Pediatrics and other medical groups wrote to Attorney General Merrick B. Garland, urging the Justice Department to investigate growing threats of violence against physicians and hospitals that provide transgender medical treatment to adolescents. As more Republicans frame the treatment as child abuse, some doctors have become wary of discussing their work for fear of becoming targets.

More than a dozen doctors declined to be interviewed for this article, and several who spoke to The Times — some who support treatment, others who question it — asked not to be named.

The climate could have a chilling effect on research, said Dr. Natalie Nokoff, assistant professor of pediatric endocrinology at the University of Colorado, who recently conducted a soon-to-be-published study showing that a longer treatment period on puberty blockers was associated with a lower bone density.

“It’s leading to concerns that people’s well-intentioned scientific research could be misconstrued” and exploited for political gain, she said.

The prospect of such an outcome is disheartening for the families of Emma Basques, Ms. Chavira and the teen in New York. Despite their differing experiences, they share the same hopes for transgender medicine: less vitriol, more science.

Methodology

The analysis commissioned by The Times examined the findings of seven observational studies from the Netherlands, England and Canada, documenting the association between puberty blockers and bone density in about 500 adolescents.

In each study, bone density was measured at the spine and the hip using Dual-energy X-ray absorptiometry, or DEXA scan. The analysis looked at group means, because not every study released individual person data. Each study’s findings were weighted based on its number of participants.

The change in bone density while adolescents were on blockers was observed to be zero. The analysis also showed that the adolescents’ Z-scores, a measure of bone density that is benchmarked to peers, consistently fell during treatment with blockers.

The studies included are:

“Bone Mass in Young Adulthood Following Gonadotropin-Releasing Hormone Analog Treatment and Cross-Sex Hormone Treatment in Adolescents With Gender Dysphoria,” Klink et. al, Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 2015

“Effect of Pubertal Suppression and Cross-Sex Hormone Therapy on Bone Turnover Markers and Bone Mineral Apparent Density (BMAD) in Transgender Adolescents,” Vlot et. al, Bone, 2017

“The Effect of GnRH Analogue Treatment on Bone Mineral Density in Young Adolescents With Gender Dysphoria: Findings From a Large National Cohort,” Joseph et. al, Journal of Pediatric Endocrinology and Metabolism, 2019

“Physical Changes, Laboratory Parameters and Bone Mineral Density During Testosterone Treatment in Adolescents With Gender Dysphoria,” Stoffers et. al, The Journal of Sexual Medicine, 2019

“Bone Development in Transgender Adolescents Treated With GnRH Analogues and Subsequent Gender-Affirming Hormones,” Schagen et. al, Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism, 2020

“Short-Term Outcomes of Pubertal Suppression in a Selected Cohort of 12- to 15-Year-Old Young People With Persistent Gender Dysphoria in the U.K.,” Carmichael et. al, PLOS One, 2021

“Pubertal Suppression, Bone Mass and Body Composition in Youth With Gender Dysphoria,” Navabi et. al, Pediatrics, 2021

**Geplaatst**: 24-05-23 02:20

Geplaatst: 24-05-23 02:20

Avalanche schreef:
Dit is genuanceerder imo dan wat je eerder schreef.
In Nederland worden die dingen nooit zomaar voorgeschreven. Dat gebeurt altijd door een genderpoli, in geval van redelijke twijfel of zeker weten dat een kind transgender is, en na gedegen onderzoek. Het wordt ook alleen voorgeschreven door heel ervaren artsen, het is dus niet zo dat ze makkelijk voorgeschreven worden.
Puberteitsblokkers zelf zijn ook nadrukkelijk geen hormonen, dat is ook goed om te weten. Het is een middel dat hormonen blokkeert, zodat je lichaam niet de secundaire geslachtskenmerken gaat aanmaken.

Ik geloof dat de Diane-35 best een hele zware pil is, die mag nu geloof ik niet eens meer aan tieners voorgeschreven worden, en ik vind er ook wel iets van dat zomaar mocht.
Bij puberteitsblokkers is het doel ook om juist de effecten van de hormonen die je niet wilt tegen te gaan wat betreft je lijf.

Excuses overigens voor mijn eerdere felheid. Ik ben zelf als tiener chronisch depressief geweest, onder andere door hormonen en door zelfhaat. Ik weet wat dat doet met een mens, en ik gun het niemand.

Dank je wel en ook mijn excuses, op dit tijdstip ben ik veelal niet genuanceerd meer

Hormonen hebben invloed op zoveel dingen, ze onderdrukken moet ergens een reactie tot gevolg hebben nu of later en daar is nog te weinig over bekend.

Depressiviteit leidt tot zelfdestructie, ik ken het, ik woog uiteindelijk nog maar 46 kilo en stond op het suicidale lijstje van de psych. Ik ben nu 5 jaar van het lijstje af $*\o/*$

**Geplaatst**: 24-05-23 08:57

Geplaatst: 24-05-23 08:57

Dat was wel een hele lap tekst, dat artikel :))

Drie dingen vallen mij op:
Het is een groot probleem in de VS omdat daar per staat de regels/wetten/afspraken anders zijn - als ze er al zijn.
In de VS wordt (soms) veel eerder met puberteitsremmers gestart, en psychologisch onderzoek lijkt geen vast vereiste te zijn.
Het grootste risico is minder botdichtheid, met MTF de grootste kans op een lage botdichtheid die je normaal pas bij osteoporose aantreft.

Helemaal objectief was het artikel trouwens ook niet, want de regering Biden kreeg wel nog even een trap na

Ik ben (nog) niet in de referenties gedoken overigens.

Vergelijk je dat met NL, dan zijn er in NL protocollen die sowieso zeggen dat er eerst uitgebreid psychologisch onderzoek moet zijn, én dat puberteitsremmers vanaf 12 jaar kunnen/mogen worden voorgeschreven, en hormoontherapie vanaf 16.

Hoewel het niet in het artikel staat, is er voor die lagere botdichtheid (voor osteoporose dus, want dat is het in feite) gewoon een behandeling.

Het zou een interessant onderzoek kunnen zijn of bv een half jaar of een jaar bisfosfonaten gebruiken voldoende zou kunnen zijn om de botdichtheid naar een normaal niveau te brengen.

**Geplaatst**: 24-05-23 09:00

Geplaatst: 24-05-23 09:00

Ik ben het met jou eens Wintu, hormonen kunnen voor enorm veel problemen zorgen..zowel nu als op latere leeftijd en imo moet daar niet te licht over gedacht worden.

Daarnaast weet ik niet wat ik moet denken van een kind van 8 die een ander gender wilt zijn..zijn de hersenen dan al voldoende uitgegroeid om uberhaupt zo te kunnen denken? Is het niet juist zo dat de meeste kinderen zichzelf pas beginnen te ontdekken als de aanmaak van hormonen begint in de puber leeftijd?

Ik vind het wel lastige materie..natuurlijk krijgen veel meiden ook al hormoonbehandelingen dmv AC in de puberteit.

**Geplaatst**: 24-05-23 09:14

Geplaatst: 24-05-23 09:14

Ik vind dit net al met abortus, als het jou niet persoonlijk treft kun je er niet over oordelen.

Natuurlijk zitten er bijwerkingen aan puberteit remmen, net als andere vormen van ingrijpen in het natuurlijke verloop. Maar dat zijn een hoop andere dingen zoals in de stad wonen, koffie drinken en de pil slikken ook niet perse gezond.

Onze buren hebben ooit goed geinformeerd afgeweken van een standaard begandeling bij botkanker van hun zoon. Ze riskeerden daarmee dat hij uit huis geplaatst zou worden en de standaard behandeling buiten ouderlijke macht zou krijgen. Hij is hen nu dankbaar dat ze verder gekeken hebben want met de standaard behandeking was hij nu o.a. onvruchtbaar geweest.

Kritisch blijven is goed, oordelen is niet nodig.
De enige uitzondering zie ik in het geval waar de wens van de ouders geleefd wordt, dan is het misschien handig om dit op een bepaalde manier aan te kaarten.

Laatst bijgewerkt door Mungbean op 24-05-23 09:17, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 24-05-23 09:17

Geplaatst: 24-05-23 09:17

Ik denk dat het zeker niet alleen 'hersenwerk' is dat voor genderdysforie zorgt.
Sterker, ik denk dat als een kind zo ongeveer vanaf dat-ie kan praten zegt: ik ben geen meisje ik ben een jongetje (of omgekeerd) dat denkwerk het laatste is dat daar een rol bij speelt.
Ik vermoed eerder dat die héél vroege kinderen die als peuter al duidelijk aangeven dat ze wat anders willen zijn, níet de twijfelgevallen zijn.

De twijfelgevallen komen - denk ik - juist in de puberteit, op school, als er over uiterlijk, puistjes, menstruatie, morning glories, boobies en schaamhaar wordt nagedacht en dat wordt vergeleken met eigen gender en het andere...

**Geplaatst**: 24-05-23 09:18

Geplaatst: 24-05-23 09:18

Sizzle:
Maar dat zijn wel volwassenen die dan de (weloverwogen) beslissingen maken.

Ik vind daar wel een verschil in zitten wbt het maken van belangrijke beslissingen door een kind.

Maar goed, wellicht weet ik er te weinig van en is het zoals Ibbel zegt dat het er dan al vanaf baby af aan in zit oid. Het is best complexe materie.

**Geplaatst**: 24-05-23 09:19

Geplaatst: 24-05-23 09:19

Een kind neemt nooit alleen die beslissing, daar zijn altijd volwassenen mee gemoeid.

**Geplaatst**: 24-05-23 09:21

Re: Gender-gate, slaan we niet een beetje door?

Geplaatst: 24-05-23 09:21

Ja maar in hoeverre hebben die invloed op het kind?

Nou goed, er zal vast goede begeleiding bij zijn die dat allemaal eerst uit zoekt.

**Geplaatst**: 24-05-23 09:24

Geplaatst: 24-05-23 09:24

Ik heb een aantal jaar in het onderwijs gewerkt. Ooit één kind gezien dat op kleuterleeftijd duidelijk niet in het juiste lichaam zat. Daar was een hele omkadering voor en dat kind werd zeer nauwgezet opgevolgd. Ik herinner me niet dat men toen al met hormonen ging beginnen. Maar het was duidelijk dat dit een zeer uitzonderlijke situatie was. Bij de ouders was er niets van genderdysforie te bespeuren, dus voor hen was dit ook nieuw. En ik spreek nu over bijna 15 jaar geleden.

In de puberteit draait het echt om vorming van identiteit, fysiek en mentaal, dus ik ga er ook vanuit dat het meestal dan pas begint te spelen?

**Geplaatst**: 24-05-23 09:26

Geplaatst: 24-05-23 09:26

Elisa2 schreef:
Ja maar in hoeverre hebben die invloed op het kind?

Nou goed, er zal vast goede begeleiding bij zijn die dat allemaal eerst uit zoekt.

Stel je die vraag ook bij pilgebruik bij minderjarigen? Daar weet je al dat het verhoogde kans op kanker en trombose geeft, dat hoeft niet meer onderzocht te worden.

Zolang jouw kind niet met zo‘n probleem voor je neus staat hoef je geen oordeel te hebben of beslissing te maken toch? Waarom zou je voor anderen iets willen „verbieden“ op basis van een buikgevoel?
Kritisch zijn vanuit interesse is nooit een probleem, oordelen wel.

**Geplaatst**: 24-05-23 09:28

Geplaatst: 24-05-23 09:28

In denk dat die invloed van ouders met name dan weer in de VS het grootst is. Wat iemand al eerder hier postte: die bizarre 'barbiepop' kinder beauty contests zijn daar een goed voorbeeld van. Echt afgrijselijk.

In NL is het vanaf heel jonge leeftijd al gebruikelijk om als arts óók aan het kind te vragen: wat vind jij ervan.

Bij medisch wetenschappelijk onderzoek geldt dat vanaf 12 (het moment dat er hier met remmers wordt gestart) het kind óók consent moet geven, vanaf 16 mag een kind dat zonder de ouders doen, en vrijwel alle kinderartsen hanteren die regel ook bij gewone behandelingen. Domweg omdat ze ook wel weten dat er van therapietrouw geen barst terecht komt als een kind niet wil.

En idd, je kunt als vrouw onder de 16 in principe ook zonder dat je ouders het weten de pil vragen aan je huisarts. Hij mag dat niet weigeren én hij mag dat niet aan de ouders doorgeven.

**Geplaatst**: 24-05-23 09:31

Geplaatst: 24-05-23 09:31

Je weet natuurlijk nooit wat er thuis besproken is tussen kind en ouders, maar in de wachtkamer bij het Vu wordt het kind opgehaald door de behandelende psych, en wordt het kind gevraagd of de aanwezige ouder ook meegaat naar binnen. Daar kan je als kind dus zeker wel zonder invloed van een volwassene spreken met de behandelaar.

Elisa2 schreef:
Daarnaast weet ik niet wat ik moet denken van een kind van 8 die een ander gender wilt zijn..zijn de hersenen dan al voldoende uitgegroeid om uberhaupt zo te kunnen denken? Is het niet juist zo dat de meeste kinderen zichzelf pas beginnen te ontdekken als de aanmaak van hormonen begint in de puber leeftijd?

Ja, zo kan je inderdaad al wel denken als pre-puber kind.
Voor mij was het duidelijk zodra ik verschil begon te snappen tussen jongens en meisjes, ergens halverwege de basisschool (tot dan was alles gewoon 'kind' in mijn hoofd, en was er geen verschil tussen beide).
Ik wist alleen tot ver in de puberteit niet dat het iets was waar ik niet alleen in was, en waar iets aan te doen was.

Over de hormoonbehandeling: Ik heb nooit de kans gehad om hormoonremmers te gebruiken, maar voor mij zou verminderde botdichtheid een risico zijn dat ik met liefde zou nemen. Dat is echter wel iets wat je als patiënt moet weten voordat je begint. Net zoals je bij elke andere medicatie en behandeling informatie krijgt.
En bij zowel de medicatie die ik kreeg om de ongesteldheid te stoppen, bij de testosteron, en bij de operaties die ik al heb gehad en die ik nog wil kreeg ik die informatie over eventuele risico's en bijwerkingen ook netjes.

Er was toen ik begon met hormonen ook wel onderzoek gaande over wat dat met botdichtheid deed. Botscans voor begin met testosteron, en later opnieuw. Altijd goed om onderzoek te doen naar mijn idee.

Ik ben momenteel wel nogal huiverig voor artikelen en 'kennis' vanuit de VS rondom transgender gerelateerde dingen gezien de situatie daar, maar ik vind de manier waarop transgenderzorg in dat stuk van de wereld geregeld is sowieso bizar.

Afhankelijk van de staat waar je woont en welke verzekering je hebt kan je wel/geen/'goedkope'/dure zorg krijgen. De ene staat ben je strafbaar als je je in een andere wc dan die van je geboortegeslacht bevind (ik kan me de gezichten voorstellen als ik nu in een Amerikaanse dameswc zou binnenstappen, maar daar denken ze blijkbaar niet over na :')

), in de andere staat kan je elke operatie naar keuze krijgen, zo lang je maar betaald.

**Geplaatst**: 24-05-23 09:33

Geplaatst: 24-05-23 09:33

Hier is ook geen jungle aan medicijncompetitie.

In de US is momenteel bijv. HRT booming business. Iedereen die maar een halve opvlieger heeft wordt meteen door zelfbenoemde vrouwen promotieclubjes overgehaald om aan de HRT te gaan. De omzet cijfers zijn nog nooit zo hoog geweest en de producenten kunnen de vraag nauwelijks aan.
Over bijwerkingen praat niemand uiteraard.
Maar dat is de US.