Bokt.nl

Sorry dat jullie bezorgd waren. Mijn situatie is niet echt heel veel veranderd dus ook weinig te vertellen momenteel. Ik had een druk weekend bij mijn vriend. De twee weken dagbesteding zijn afgelopen. Tussen 6 en 7 nov moet ik weg uit de Villa. Ik heb nog geen alternatief, al gaat 't team van de dagbesteding wel contact opnemen met zorgverleners die mij kennen. Alleen denk ik dat ik er mij gewoon moet bij neerleggen om terug naar huis te gaan. Mijn vriend heeft aangegeven dat ik altijd bij hem kan komen als ik even het huis uit moet. Het gaat veel moeite kosten om alles weer op poten te zetten. Telkens pendelen naar Gent is nogal tijdrovend.

**Geplaatst**: 17-10-21 21:20

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 17-10-21 21:20

Geen sorry hoor Kaat !!
Miste je gewoon .
Hopelijk is er voor die tijd nog een fijne oplossing

**Geplaatst**: 18-10-21 13:42

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 18-10-21 13:42

Ik voelde geen ongerustheid. Kan niet zeggen of het intuïtie was of juist een gebrek daaraan, maar ik vond Kaat juist redelijk stabiel overkomen te midden van de grote veranderingen in haar omgeving. Sinds vorig jaar vind ik jou daarin erg gegroeid. Ook als je terugvalt, lijk je minder diep te vallen en de dingen veel meer te relativeren. Dus ik dacht: die komt wel weer boven water als er wat te melden valt.

Hopelijk herken je dat zelf ook een beetje.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-21 08:14

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-21 08:14

Het is even geleden dat het minder goed ging met me. Blijkbaar heeft de dagbesteding me toch ergens wel goed gedaan. Ik had ook niet echt problemen met het feit dat het voorbij was. Ik had niet echt iets te doen, maar voldoende om me toch wat af te leiden. Ik kom wel goed overeen met beide huisgenoten nu dus zit daar regelmatig mee samen. Ok, de sessie bij de therapeut riep wel veel emotie op maar draagbaar. Het zinderde ook niet na.

Ik ben sinds gisteren op weekend vertrokken met m'n vriend en een groepje vrienden van hem. Ik ken er eigenlijk niemand van. Ze komen ook samen om een spel af te spelen, dat te gecompliceerd is om als nieuweling zo maar in te springen. Het is me wel aangeboden, maar m'n vriend denkt dat het te veel voor me gaat zijn en daar heeft hij wellicht gelijk in. Echter dacht ik niet dat ik de enigste ging zijn en blijkt dat er geen wifi is. Ik heb een boek mee, maar die is quasi uitgelezen. Ok, small inconvenience.

Was het niet dat ik gisteren helemaal overprikkeld was. Het was al lastig maar dan nam het gespreksonderwerp een wending en dat bleek vrij triggering. Ik kroop nog meer in mezelf en heb urenlang er gewoon gezeten, geluisterd naar niets kunnen zeggen. Op een bepaald moment merkten ze het en probeerden ze er mij uit te trekken door random vragen te stellen maar dat pikte ik niet echt. Het voelde niet als echt oprechte interesse, maar om me gewoon aan het praten te krijgen en ineens was het dus ook all eyes on me waardoor ik me alleen maar nog terugtrok. Het bleef maar uren duren. Elke keer als ik in de badkamer zat voelde ik me zo slecht. Ik was echt nerveus en had ook drang. Uiteindelijk ben ik in stilte rond middernacht de slaapkamer ingetrokken. Ik kon geen goede nacht zeggen. Ik kon niet aangeven dat het niet ok was. Ik kreeg geen woord tussen mijn lippen. Mijn vriend is komen checken en ook tegen hem kon ik niets zeggen buiten dat het ok was. En dat ik gewoon moe was. Dat was uiteraard niet zo. Onze slaapkamer is naast de living. De muren zijn flinterdun. Ik hoorde dus gewoon alles. Tot zeker 2 uur en een half erna zijn ze doorgegaan. Ik had koptelefoon en muziek op maar kan daar helaas niet echt mee doorslapen. Ik moest tussendoor ook eigenlijk naar de wc maar durfde niet naar buiten omdat ik dan langs hun moest dus heb gewoon gewacht.

En nu zit ik in dezelfde situatie. Ik heb misschien 5 uur geslapen? Maar extra slapen zit er niet in met deze papieren muren. Ik ben echt niet goed gezind. Nerveus. Ze zitten aan de ontbijttafel en ik durf niet naar buiten. Ik voel me beschaamd. De indringer in 'eigen huis'.

Ik vind het echt rot want ik wil gewoon blij en gezellig zijn voor hem maar het lukt me niet. Groepje van 4 man max, dat lukt wel nog oké. Maar bijna het dubbele is kenbaar te veel.

**Geplaatst**: 23-10-21 10:40

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 23-10-21 10:40

Hoi Kaat,
even een kort berichtje (want niet zo veel tijd).
Ik wil je even laten weten dat ik je bericht gelezen heb en aan je denk.
Kus.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-21 11:31

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-21 11:31

Ik ben uiteindelijk wel buiten geraakt na een paar uur als het wat rustiger was. Ben net terug van een wandeling in het bos. Mij laten gaan en intuïtie gevolgd door off-road te gaan, maar moeten terug keren ivm er jagers aan het schieten waren en ik ook pijn kreeg. Ik heb sinds kort weer regelmatig pijn scheuten in mijn hart streek. Dat is lang geleden. Ik ben er vrij zeker van dat het angst-gebonden is. Ik heb vorig jaar nog een EKG laten maken en daar was niet echt iets apart op te zien dus mijn hart is gewoon prima.

**Geplaatst**: 23-10-21 13:29

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 23-10-21 13:29

Kaat als het zo zwaar voor je is. Voel je niet schuldig en overleg met je vriend of hij je naar station wilt brengen zodat je naar je eigen plekje kan . Je moet jezelf niet het hele weekend “pesten’ .
Als geld voor treinreis probleem is stuur pb wil je best beetje helpen

**Geplaatst**: 23-10-21 13:38

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 23-10-21 13:38

Kaat zo'n weekend zou zelfs voor mij heftig zijn. Dus schaam je niet en advies genja kan ik me alleen maar bij aansluiten. Zorg goed voor jezelf meis.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-10-21 15:06

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 23-10-21 15:06

Het gaat wel weer wat beter. Ik probeer me een beetje nuttig bezig te houden en heb daar straks ook een dutje gedaan. Het is wat stom om weg te gaan gezien we morgen middag al weer weg zijn. Gewoon nog even op de tanden bijten en er toch wat proberen van te genieten. Morgen gaan we ook zwemmen bijvoorbeeld dus daar kan ik gewoon bij mee gaan. Ik vind het wel spannend want ik ben sinds mijn littekens niet meer geweest. Ik heb wel een lange short gekocht om de ergste te verbergen.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-21 09:48

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-21 09:48

Al bij al heb ik het weekend daar wel nog fijn kunnen afronden. Het zwemmen was erg leuk. Ook met enkele mensen van het groepje apart wel een meer openhartig gesprek kunnen hebben en ik kreeg alleen maar begrip gelukkig.

Deze namiddag vertrek ik naar mijn ouders, want mijn bekapper komt morgen. Eerste keer in een eeuwigheid dat ik er nog eens bij kan zijn.

Voor de rest heb ik nog niet echt nieuws maar probeer het allemaal wat meer op me af te laten komen dan het constant te willen uitvogelen. Ik heb geïnformeerd voor één bepaalde job en cv opgestuurd voor een andere, dus daar wacht ik ook nog voor op een antwoord. Verder hoop ik in de loop van volgende week te verhuizen naar mijn ouders stilletjes aan. Mijn externe therapeut had aangegeven dat we de sessies via video chat kunnen verder zetten. Dus naar een nieuwe therapeut hoef ik niet perse te zoeken. Ik ga mijn kamer waarschijnlijk ook wat herinrichten (als in meubels op een andere plek zetten) zodat ik een gehele 'nieuwe' start heb. En eens bekijken wat ik kan doen om geluid van beneden wat te dempen oid (of terug kijken naar een betere koptelefoon). Mijn allergiepilletjes zijn op, dus wil sowieso ook nog eens langs de HA voor een voorschrift en ga dan ook eens kort bespreken of het niet mogelijk is om toch terug iets te kunnen krijgen tegen de angst/stress. Zodat ik, moest ik terug op sollicitatiegesprek mogen oid, wel ietwat kan functioneren

**Geplaatst**: 25-10-21 18:46

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 25-10-21 18:46

Iets kalmerende kan natuurlijk wel wat draaglijker maken, maar mijn ervaring is dat je er ook net heel suf van kan worden en dat kan je op een sollicitatie natuurlijk ook missen… solliciteren is zeker in het begin erg stresserend. Voor iedereen denk ik wel, en zeker voor mensen met een beperking of psychische kwetsbaarheid.
Wat mij wel al eens heeft geholpen om rustiger te worden voor een sollicitatie is spanning vasthouden en dan weer lossen (dus bv vuisten maken en dan je handen losschudden) en ademhalingsoefeningen (bv 4 tellen inademen, 7 tellen adem vasthouden, 8 tellen uitademen; en dit 4-8 ademhalingen).

Wat vind je zelf van het voorstel van je therapeut? Ik kan me voorstellen dat het wel rust geeft dat de sessies toch kunnen blijven bij een therapeut die je al kent; anderzijds vinden sommige mensen online therapie maar niks en als ik me niet vergis was die therapeut ook dgt-coach, zie je het zitten om met haar wel nog vanuit dat kader te werken?

Fijn dat je het weekend toch nog ok hebt kunnen afsluiten.

**Geplaatst**: 25-10-21 19:04

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 25-10-21 19:04

Natuurlijke rustbrengers zoals bv valeriaan, dat heb ik wel eens gebruik bij veel spanning. Werkt perfect en kun je zo mee beginnen en dag of 2 later mee stoppen. Ik voelde gelijk de werking.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-10-21 21:52

Geplaatst door de TopicStarter : 25-10-21 21:52

Die ervaring heb ik ook wel, vooral bij Temesta destijds. Dipiperon druppels hielp wel een beetje, daar werd ik niet zo suf van. Sedistress is op natuurlijke basis met passiebloemextract maar dat werkte helemaal niet bij mij. Valeriaan heb ik nog niet geprobeerd. Ik ga het hoe dan ook eens met de HA allemaal bespreken. Want ik wil liever ook niet iets dat verslavend is, wat bv wel algemeen bekend is met benzo's.

Dat opspannen en ontspannen kan ik wel eens proberen. Moet het wel wat subtiel kunnen doen, alhoewel het hoe dan ook wel duidelijk is wanneer ik nerveus ben

Adh oefeningen tijdens gesprek is lastiger. We hebben zo eens een oef gedaan, tijdens gesprek erop focussen en dat is niet simpel. Ik zou het dan eens moeten kunnen oefenen nog op voorhand.

Ik vind het op zich geen slecht voorstel van mijn therapeut, gezien ik dan niet hoef te reizen en ik eigenlijk ook comfortabeler ben om vanachter mijn pc te praten. Maar wat wel een beetje minder tof is, is dat het hier niet echt geluidsdicht is. Wij hebben hier wel een bijgebouw waar ik in alle rust zou kunnen praten maar daar is geen internet. Zij heeft overigens verschillende opleidingen gevolgd dus doet gelukkig wel meer dan DGT alleen

Het was wel fijn om met de paarden bezig te zijn vanavond. Ze waren zo vrolijk om me te zien (lees vooral hongerig wel denk ik :')

). Heb me een deuk gelachen met Boris zijn fratsen zoals gewoonlijk. Met ouders apart nog wat bijgepraat. Papa kwam thuis en gaf me een knuffel en is nog even gebleven ook om te praten. Uiteraard as usual, over praktische zaken maar dat is oké. Eerlijk gezegd wil ik ook even niets anders.

**Geplaatst**: 26-10-21 07:40

Geplaatst: 26-10-21 07:40

Fijne update en veel mannen zijn praktisch ingesteld en I love that ! Lief de knuffel.

Vorige week zei ik tegen mijn zoon 34 jaar, "je bent een geweldige man geworden, maar voor mij zul je altijd dat grappige jongetje blijven met zijn kuifje waar ik mijn handen vol aan had. Want G. Je blijft altijd mijn heerlijke lieve ventje, mijn kindje". En dat vond hij zo lief en grappig. ♥ en zo is het maar net.

**Geplaatst**: 26-10-21 07:43

Geplaatst: 26-10-21 07:43

Kaatastrof schreef:
Dat opspannen en ontspannen kan ik wel eens proberen. Moet het wel wat subtiel kunnen doen, alhoewel het hoe dan ook wel duidelijk is wanneer ik nerveus ben Adh oefeningen tijdens gesprek is lastiger. We hebben zo eens een oef gedaan, tijdens gesprek erop focussen en dat is niet simpel. Ik zou het dan eens moeten kunnen oefenen nog op voorhand.

Tijdens een gesprek irl is dat inderdaad heel moeilijk. Aan de telefoon of desnoods een online gesprek is dat iets gemakkelijker.
Bij een gesprek irl waarvan ik weet dat het moeilijk is of gaat zijn, doe ik dat net ervoor. Dat werkt bij mij ook wel. En je kan het ook gerust aangeven dat je nerveus bent. Daar is niets vreemd aan, solliciteren is stresserend. Ik heb het ook wel eens aangegeven op een sollicitatie dat ik erg nerveus was. Ik ben desondanks aangenomen en kon enkele dagen later al starten.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 27-10-21 15:38

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst door de TopicStarter : 27-10-21 15:38

Ik denk dat ik daarom ook altijd wel goed overeen kom met mannen

Ik heb dat nuchtere wel nodig. Het emotionele voorzie ik zelf al voldoende.

Bedankt om je succes verhaal te delen Pateeke! Ik ga het onthouden. Ik mag namelijk volgende week op gesprek voor de job die ik eigenlijk het liefste wou. Ik had vandaag nog gebeld om te dubbelchecken of de vacature nog openstond. Onverwachts dan toch meer feedback gehad, ondanks de persoon die ik aan de telefoon had zei dat de verantwoordelijke daarvoor niet aanwezig was. Ik zal hem misschien toch wel wat nieuwsgierig hebben gemaakt

Dit keer zal ik wel van thuis uit vertrekken wss, dus heb ik moral support van mijn ouders waardoor ik dit keer ook gewoon wel moet gaan. Het is wel een full time dus dat gaat enorm wennen worden. Ik ga ook een intensieve interne opleiding krijgen, maar dat vind ik wel een dik pluspunt gezien ik meestal afhaakte door gebrek aan zelfvertrouwen en ervaring.

Ik vind het errug spannend maar ben ook wel opgetogen. Als ik het zou krijgen, zou het wel een grote vooruitgang zijn voor me. Precies bijna een jaar na mijn eerste opname. Het zou echt een grote cadeau zijn.

**Geplaatst**: 27-10-21 16:22

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 27-10-21 16:22

Dan ga ik duimen voor je!!!

**Geplaatst**: 27-10-21 19:11

Re: Depressief zijn in een lockdown

Geplaatst: 27-10-21 19:11

Heel veel succes met je gesprek!

**Geplaatst**: 27-10-21 20:12

Geplaatst: 27-10-21 20:12

Meis wat LEUK voor je dat je op gesprek mag...! $*\o/*$

En nu een week lang oefenen op ontspanning

.
Tuurlijk ben je op het moment suprème nerveus, 'maar dat geeft niets'. (Ik heb nu makkelijk praten, maar was bloedje nerveus bij alle sollicitatiegesprekken... Nu ja, zodra ik binnen zat, was het ergste leed geleden.)

**Geplaatst door de TopicStarter** : 28-10-21 15:26

Geplaatst door de TopicStarter : 28-10-21 15:26

Heel erg bedankt voor de gelukswensen iedereen! :))

Ik ben vandaag nog even langs de HA gegaan dus voor evt. medicatie en heb uiteindelijk bèta blokkers meegekregen gezien dit de hartslag doet dalen en dit het tegenovergestelde is bij adrenaline. Ik ben erg benieuwd of het gaat helpen. Klinkt alleszins wel vrij logisch. Verder hebben we nog een aangenaam gesprek gehad en heeft ze nog veel tips gegeven ivm stressregulatie en me nog een serieuze hart onder de riem gestoken voor het solliciteren. Als in 'Ze hebben je nodig, natuurlijk krijg je die job'. Ik heb vandaag ook nog een nazorg gesprek gehad met de therapeut van mijn dagbesteding en zij zei ook dat ik gewoon moest aangeven dat ik nerveus ben omdat ik de job graag wil. De HA had dat toevallig ook gezegd dus dat lijkt mij alvast een goeie om te gebruiken. Zo kan ik wel gewoon transparant zijn en hopelijk helpt dat meteen om het ijs wat te breken

Het was overigens een andere HA dan ik gewend was, dus ik was ook nerveus om bij haar te gaan maar ze was echt super lief en behulpzaam. Oprecht beter dan mijn psychiater :')

Ik vind het haast jammer dat ik verhuis want had graag nog naar deze praktijk blijven gaan, maar het is wat het is.

Ook nog leuk pakketje ontvangen voor mijn kostuum en met huisgenoot naar de winkel gegaan samen. Ondanks het feit dat ik ontiegelijk slecht geslapen heb door de stress omdat mijn brein overtoeren draait ivm alles wat ik nog in orde moet brengen, toch gewoon een erg fijne dag.