Bokt.nl

**Geplaatst**: 22-11-19 13:35

Geplaatst: 22-11-19 13:35

Het is helemaal niet gek dat je je nog onzeker voelt. En zelfs niet al die gevoelens hoeven rechtsreeks met je ex te maken hebben, we hebben allemaal onze eigen issues nog eens bovenop datgene wat onze omgeving ons aandoet en dat maakt het zo moeilijk om uit te zoeken hoe je jezelf kan helpen. Durf extra hulp zoeken als het je in de weg zit!

Let toch op met jezelf bloot te stellen aan hem, ook al gaat het helemaal goed, je mag niet vergeten dat je jezelf ook in een rol geduwd hebt bij hem en dat het al erg moeilijk is jezelf weer te vinden als hij uit je leven is. Bescherm jezelf, je hebt er alle recht op!

**Geplaatst**: 22-11-19 15:46

Geplaatst: 22-11-19 15:46

Fijn dat het beter gat TS. het zal nog lang nodig hebben om te helen. Ik geloof dat ik het al eens gezegd heb, maar het eerste half jaar van mijn nieuwe relatie liep ik op mijn tenen rond en verwachtte ik op elk moment een uitbarsting van mijn vriend. Ik moest toch wel eens ergens iets migedaan of misgedragen hebben. Ik ben er na vijf jaar nog steeds op aan het wachteh

.

Mij hielp het gewoon enorm om mezelf eraan te herinneren dat er geen persoon of relatie in mijn wereld is geweest behalve hij, die mij ooit moeilijk, slecht communicerend, arrogant, verwaand, empathieloos...heeft genoemd. Blijkbaar is mijn manier van omgaan bij andere mensen perfect normaal en daarbij stel ik mezelf voor dat mijn manier van doen in mijn huidige relatie perfect normaal is, en dat is het ook.

Persoonlijk zou ik wel uitkijken als je besluit om toch contact te houden. Ik weet hoe moeilijk het is, maar ik kan je alleen maar aanraden om het te laten verwateren en weg te stappen. Juist periodes waarin het beter lijkt te gaan kunnen heel gevaarlijk zijn. Hij lijkt toch verandert te zijn...je krijgt toch een beetje medelijden...ja tuurlijk mag hij wel eens bellen als het even moeilijk is...goh, gewoon een keertje afspreken, als vrienden op een openbare plek, kan geen kwaad?.... Snap je? Ik ben er op die manier wel eens een paar keer terug ingeluisd. Het is zoals zo snel ik fysieke dreigementen ontving voor iets compleet banaals en mij tegen het einde van de avond bij hem excuseerde voor MIJN ongeoorloofd gedrag, zo snel was het over en uit tussen ons en lag ik dan toch weer in zijn bed. Pas toen ik echt alles weggooide en alles blokkeerde was ik eindelijk vrij.

**Geplaatst**: 22-11-19 17:07

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 22-11-19 17:07

Pff Kwanyin ik vind jouw verhaal ook zoooo herkenbaar. Eigenlijk best bizar hoe vaak de 'na' verhalen op elkaar lijken..

**Geplaatst door de TopicStarter** : 23-11-19 13:22

Geplaatst door de TopicStarter : 23-11-19 13:22

Ik ben zeker niet van plan om terug "vriendjes" te worden met hem.
We hebben afgesproken contact te houden ivm de honden en dit is eigenlijk ook het enige contact dat we hebben buiten dat hij soms laat weten hoe het staat met de therapie en wanneer hij binnen gaat. (Dan komt zijn moeder met beide honden te zitten en is het mss makkelijker dat ik tijdelijk -of al dan niet vast- 1 van de jongens terug neem).
Verder praten of appen we niet.
Ik heb namelijk ook geen zin om terug datzelfde pad te bewandelen, want ja, ergens zijn er nog gevoelens, dus van het moment dat hij begint door te praten, blokkeer ik hem vaak al gewoon. Hij weet dat ik het niet slecht bedoel, maar ook niet geconfronteerd wil worden. Ik wil verder!

De nieuwe jongen.. tsjah ergens begrijpt hij het en ergens ook niet.
Zijn visie is gewoon "loslaten".. en ja inderdaad, het is ook loslaten, en dat lukt ook goed. Maar op sommige momenten komt alles weer naar boven borrelen en reageer ik het soms af op hem. Ik heb er naderhand wel een kunst van gemaakt om mezelf neer te halen en slecht te praten.
En dat gaat dan vaak in de trant van "ik denk dat het beter is dat we hiermee stoppen, want ik ben er niet klaar voor en wil niet mijn verleden op jou projecteren, je verdiend beter" tot inderdaad "ik ben waardeloos, wat zie je in mij,.." wat hij uiteraard klinkklare onzin vind, -edit;; het doet hem pijn dat ik zo reageer omdat hij mij niet kwijt wil- maar ik vind het logisch om niet iets serieus te beginnen in deze mentale toestand.
Hij vraagt dan waarom ik zo reageer.. ja gewoon, daarom dus.. ik kan het niet uitleggen. Ik vind mijzelf soms niet waardig genoeg voor hem terwijl ik gvd zo een geweldig persoon ben en hem absoluut wel waard ben. Maar toch, het gevoel blijft hangen, de stemmen en het geschreeuw die al komen aanbulderen op de achtergrond dat "het niet goed is" wat je doet, dat je "niet genoeg bent". Vreselijk vind ik het zelf!!!!

**Geplaatst**: 23-11-19 13:31

Geplaatst: 23-11-19 13:31

Wanneer jij niet van je trauma wat je narcistische/borderliner ex je heeft bezorgd afkomt zal elke relatie dit probleem opduiken, probeer om elke keer duidelijk te beseffen dat je door je ex tot voetveeg bent gedegradeerd en je dat zeker niet bent.

**Geplaatst**: 23-11-19 14:17

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 23-11-19 14:17

Billy wat fijn dat het beter met je gaat.
Al zal de angst in een relatie nog wel blijven bestaan.

Misschien is praten met een therapeut een idee voor je?
Je ben prima zoals je ben. En ook jij mag een fijne relatie hebben.

**Geplaatst**: 25-11-19 16:36

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 25-11-19 16:36

Het lijkt mij ook zinvol om eerst de dingen voor jezelf op een rij te zetten met een therapeut of coach. Patronen en valkuilen zijn niet zomaar opgelost. Zoals je merkt liggen verstand en gevoel lang niet altijd op één lijn. Therapie kan je helpen dat wel aan te leren/ veranderen.

**Geplaatst**: 25-11-19 18:07

Geplaatst: 25-11-19 18:07

bigone schreef:
Wanneer jij niet van je trauma wat je narcistische/borderliner ex je heeft bezorgd afkomt zal elke relatie dit probleem opduiken, probeer om elke keer duidelijk te beseffen dat je door je ex tot voetveeg bent gedegradeerd en je dat zeker niet bent.

Dit dus. Plus dat het me verstandig lijkt een definitief besluit te nemen met je ex wat betreft de honden en dan het contact volledig te verbreken. Je kan zo niet verder, meisje.

Geen relatie, maar in therapie en eerst eens aan jezelf werken, heling en genezing vinden, en dan wordt het leven echt veel leuker.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 26-11-19 18:16

Geplaatst door de TopicStarter : 26-11-19 18:16

Ok... na alle advies hier en van vrienden, inderdaad besloten, hoe dierbaar de honden mij ook zijn, het contact te verbreken

Het doet mij pijn, maar het is inderdaad het beste.

Ik moet zeggen dat de jongen die ik heb leren kennen, wel echt zijn tijd pakt met mij, niets opdringt en heel veel respect heeft voor me.
(Zo zijn we na al die tijd ook nog niet effectief intiem geweest, terwijl ik normaal wel een "snelle" ben.) We vinden het fijn hoe het loopt, willen niks overhaasten en ik heb het gewoon écht getroffen.

Qua therapie,
Ik ben een tijd in groepstherapie geweest voor "partners en familie van borderliners".
In het echte leven, en zelfs prive op gesprek of bij vrienden en familie, de nieuwe 'vriend', heb ik ontzettend moeite mij open te stellen. Nu ben ik altijd wel een heel erg gesloten persoon geweest hoor op dat vlak.
Ik ben verder wel sociaal en mensgericht, maar om echt over gevoel/emotie/gedachtengangen te praten, blijft een moeilijk topic.
Het zou mij, zeker nu, misschien wel sneller verder helpen. Maar, gezien de vooruitgang die ik momenteel boek, wil ik het nog even op mezelf aankijken, tenzij ik een therapeut of groep vind waar ik mij écht op het gemak voel.
Het is dus niet dat ik therapie volledig uitsluit, ik ga wel opzoek naar een goede manier om mij verder te helpen.
Voorlopig helpt bokt ook énorm, en, ik heb hier echt al énorm veel neergepent hahaha :Y)

**Geplaatst**: 26-11-19 18:21

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 26-11-19 18:21

Daar zijn we voor

Het is heel erg verstandig van je dat je toch het contact weer verbreekt! En geef niet te snel op met zoeken naar therapie, vaak zijn er manieren om te helen waar je zelf helemaal niet opkomt en gaat het niet enkel sneller, maar ook 'completer' zijn met hulp van buitenaf. Geen commentaar, want ik vind je heel goed bezig :+:

**Geplaatst**: 26-11-19 22:04

Geplaatst: 26-11-19 22:04

Heel verstandig dat je toch het contact hebt verbroken. Geloof me, het voelt ontzettend rot maar het is écht het beste. Daar durf ik m’n hand voor in het vuur te steken.

Ga verder zo door, neem de tijd en maak dingen met je naasten bespreekbaar. Dat helpt enorm met verwerken. Zelfs na therapie kan het zijn dat je nog wat resten hebt, je moet immers alles wat je in therapie hebt besproken ook weer in de praktijk leren toepassen. Maar het komt goed.

Je mag me ook altijd PBen

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-19 10:33

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-19 10:33

Vandaag is weer een ontzettende baaldag, zo erg dat ik met tranen in de ogen van werk ben weggelopen.. ik heb hulp nodig..

**Geplaatst**: 03-12-19 10:50

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 03-12-19 10:50

Heb je een PB gedaan :(:)

**Geplaatst**: 03-12-19 15:31

Geplaatst: 03-12-19 15:31

BillyJ schreef:
Vandaag is weer een ontzettende baaldag, zo erg dat ik met tranen in de ogen van werk ben weggelopen.. ik heb hulp nodig..

Ooh TS

je verdient hulp hoor,zeker doen!! Soms moet je even rock bottom bereiken voor je omhoog kan

meestal omdat je dan pas beseft hoe diep het zit (en dat is geen verwijt, we doen het allemaal, problemen onderschatten wanneer het over onszelf gaat).

Je gezondheid, mentaal en fysiek, is het aller aller belangrijkste!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-19 18:52

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-19 18:52

Ergens wil ik ook niet onder ogen komen hoe geschaad ik hier werkelijk ben uitgekomen. Ik hou een muur voor me op. Ik probeer me sterk te houden maar diep van binnen kwijn ik weg. Ik probeer elke dag dingen te ondernemen maar vaak eindig ik alsnog huilend in bed. Ik heb de energie niet meer. En vooral. Ik heb hulp nodig om de negatieve gedachtenspriaal te onderbreken want het lukt me niet alleen. Ik ben echt op een punt dat dit mijn volledige "zijn" begint te overschaduwen.
Ik reageer heel fel op 'de new guy' terwijl hij eigenlijk helemaal geen slechte intenties heeft, in sommige maten herken ik zelfs gedrag van mijn ex naar mij toe, dat ik nu gewoon zelf doe bij de nieuwe jongen

het vissen, het manipuleren om achter "de waarheid" te komen, want ja hij is natuurlijk niet te vertrouwen en... absolute onzin!
Ik heb geen idee waar ik mee bezig ben, maar kan zo niet verder!

**Geplaatst**: 03-12-19 19:01

Re: Partner met Borderline, eeuwige strijd.

Geplaatst: 03-12-19 19:01

BillyJ:
Hou je alvast aan één ding vast: jij zíet dat je hulp nodig hebt. Daar zit het hele grote onderscheid met je ex. Hou dat altijd voor ogen!
Ga naar je HA, en laat je naar een goede psycholoog verwijzen. Het is geen schande er niet alleen uit te kunnen komen.
In de VS word je voor gek versleten als je níet minimaal 1 'shrink' hebt gehad in je leven!

**Geplaatst door de TopicStarter** : 03-12-19 20:15

Geplaatst door de TopicStarter : 03-12-19 20:15

Ibbel schreef:
BillyJ:
Hou je alvast aan één ding vast: jij zíet dat je hulp nodig hebt. Daar zit het hele grote onderscheid met je ex. Hou dat altijd voor ogen!
Ga naar je HA, en laat je naar een goede psycholoog verwijzen. Het is geen schande er niet alleen uit te kunnen komen.
In de VS word je voor gek versleten als je níet minimaal 1 'shrink' hebt gehad in je leven!

Ik zou me er verder ook zeker niet voor schamen. Wil alleen niet gelijk naar de eerste de beste therapeut gaan. Ik wil echt iemand vinden waarbij ik mij vanaf de 1e ontmoeting, helemaal goed voel. Zodanig dat ik echt kan loskomen en aan alles werken. Dit lukt me niet als de klik er niet is.