Nou, na vanaf half 4 tot 8 uur op de SEH gezeten te hebben; Weinig opgeschoten... En dus ook toch niet opgenomen.
Ik kwam daar, er is bloed geprikt, gewoon buisjes en 6 flesjes om bloed op kweek te zetten om te kijken of daar geen bacterie in zit. En urine op kweek gezet. 2 Paracetamols gekregen.
En onderzocht door de Arts assistent.
Poosje later kwam arts assistent terug, ze had overlegd en er was nog een ander soort AB die uit de vorige kweek gekomen was. Dus over op die.
Bloed was goed.
Reageer wss gewoon slecht op de ciprofloxacine, daardoor zo beroerd nu. En verder komt het er nu een beetje op neer dat als ik hierna nog klachten houd van een blaasontsteking, dat dat irritatie is door de ontstekingen en niet meer door een bacterie. Die moet dan echt wel dood zijn. Tja, dat blijkt uit alle kweken die de afgelopen tijd gedaan zijn.
Ik doe steeds mijn best om positief te blijven, maar momenteel zit ik er helemaal doorheen... Niet omdat ik persé opgenomen wou worden, maar omdat ik dacht dat er nu écht alles op alles gezet zou worden om te zorgen dat ik 100% zeker van die ontsteking af kom... Maar nee, de zoveelste kuur en nu een beetje de boodschap; Hierna nog klachten? Tja, jammer, maar niks aan te doen. Niet; Neem contact op als het niet beter gaat, laat je urine na de kuur opnieuw op kweek zetten, nee, gewoon; Niks..
Ik ga steeds meer op zien tegen het testen van de neurostimulator... Want als dat ding niet werkt, of niet voldoende werkt, dan moet ik de rest van mijn leven zo doorgaan. En dat idee maakt me heel verdrietig, omdat ik weet dat ik niet zo lang positief kan blijven... Dat gaat fout. En nee, ik heb geen plannen om mezelf iets aan te doen, voordat iemand zich nu kapot schrikt en denkt dat ik iets van plan ben. Maar ik ben daar bang voor... Juist omdat ik het niet wil.
Edit; Nu 2x pd 960 mg co-trimoxazol, voor 5 dagen.
Laatst bijgewerkt door J1995 op 07-12-18 22:25, in het totaal 1 keer bewerkt