Mindim schreef:Als ik je tekst zo lees,d an kan je met een adoptief kind dan toch ook gelijk weer aan het werk?
Klopt helemaal, maar ik zeg dan ook niet dat wie bevallen is weer moet werken zodra dat kan. Ik vind de huidige verlofperiode nogal lang. Zes weken zwangerschap + zes weken bevallingsverlof klinkt mij 'redelijker' in de oren. En dan voor adoptie natuurlijk geen zes weken zwangerschapsverlof, maar zes weken adoptieverlof. Gelijk aan bevallingsverlof dus, in plaats van twee weken minder.
Mindim schreef:Verder zijn er veel mensen die het niet kunnen veroorloven hun baan op te zeggen, vooral in de huidige tijd niet. Van baan wisselen gaat dan ook niet zo gemakkelijk.
Maar er zijn ook veel mensen die graag een paard willen en zich dat niet kunnen veroorloven. Je kunt niet én je carrière én veel tijd voor je kind hebben. Dan moet je kiezen, net als iedereen die graag iets wil.
Mindim schreef:Maar als je de zwangersschapsverloven aan wilt pakken, dan ook flink controle op de ww en de bijstand en op kinderbijslag naar kinderen in het buitenland, wat mnder voetbal op de publieke televisie en wat minder hulp aan groepen jongeren die niet zijn te handhaven.
Verder heb je als werkende vast meebetaald aan het verlof van een andere moeder en aan andermans huurtoeslag.
Ik snap even niet wat de lengte van het zwangerschapsverlof met anderen zaken te maken heeft? Mijn oorspronkelijke vraag was, en is nog steeds, of ik de enige ben die 16 weken verlof voor het ter wereld brengen van een kind, wat lang vindt.
Mindim schreef:Stel je zou zelf zwanger worden (weet ik , wil je niet, is maar een voorbeeld) dan neem ik aan dat je de 16 weken vrij van je werk zou af slaan?
Ik zou voor abortus kiezen. Maar goed, de ervaring leert dat ik veel met m'n werk bezig ben, ook buiten normale werktijden en ik kan ook thuis werken. Ik zou mogelijk wel minder gaan werken, maar sommige projecten zijn zo lastig over te dragen dat die vermoedelijk 4-6 weken op stand-by gezet zouden worden. Omdat het simpelweg meer tijd zou kosten om een ander voor tijdelijke vervanging in te werken (ik heb niet de illusie dat ik onmisbaar ben, als ik arbeidsongeschikt raak, een andere baan zou aannemen of dood ga komt er natuurlijk wel gewoon iemand anders). Overigens gaat het bij mij op het werk precies zo als mensen ziek zijn of om welke reden dan ook hun vakantie in een langere aaneengesloten periode willen opnemen. Ik zou dus zeker geen 16 weken full-time vrij nemen, maar ik zou ook niet de hele periode full-time doorwerken.
Mindim schreef:Ik denk ook niet dat je die weken krijgt om alleen maar te herstellen van je bevalling, maar om te wennen aan de giga wending die je leven heeft genomen. En dan niet zeggen, dat weet je van te voren, je hebt een idee, maar echt voorbereiden er op kan je niet.
Maar dat geldt toch met adoptie net zo goed??? En klaarblijkelijk vinden de beleidsmakers daarvoor 4 weken voldoende. Dus ofwel valt het best mee met het wennen aan die verandering in je leven, ofwel worden adoptieouders nogal achtergesteld bij biologische ouders. Daar heb ik dan nogal moeite mee.