MamboBeach schreef:Het ligt aan de hele situatie Lielle, als jij op de reacties van mijn kind ingaat en je praat terug zou ik als ouder denken dat je het niet erg vindt...
kijk, en die aanname vind ik dus vreemd, zeker als je ziet dat de persoon in kwestie met iets anders bezig is. Zo kan ik het nooit goed doen, negeren is onbeleefd (terecht) en antwoord geven = niet erg vinden. Ik zal overigens net als anderen hier aangeven dat ik geen behoefte heb aan een praatje en voorstellen dat ze terug gaat naar haar moeder, maar eigenlijk verwacht ik ook dat ouders hier zelf op letten.
Citaat:Kijk, vergeet niet dat niet alle ouders in de gaten hebben dat er mensen zijn die een beetje een hekel aan kinderen hebben en dat is iets heel anders dan dat jij mijn kind leuk moet vinden, maar dat heeft in mijn ogen met verdraagzaamheid te maken. Moet ik mijn dochter hierin remmen? Zelf vind ik het juist fijn dat ze heel sociaal is en een praatje met mensen maakt en dat doet ze heus geen half uur. Net of veel kinderen zin hebben in een lang gesprek...
Mijn zoon zegt juist niets of heel weinig terug maar ik vind ook wel dat hij netjes gedag moet zeggen en antwoord moet geven als iemand iets vraagt...
Sociaal is prima, maar een kind moet toch ook leren dat zo'n praatje niet altijd 'gewenst' is? Ik vind het normaal dat ik net als jouw zoon beleefd antwoord geef, maar meer is IMO niet nodig.