
Aan mij zijn spinnen absoluut niet besteed, of tenminste niet die zwarten (ieh, ik schrik gewoon van alles nu, onder het typen

Kikkers en padden moeten ook niet te dicht in de buurt komen, van een afstand zijn ze best leuk.
Maar afschuwelijk vind ik toch wel Wandelende takken.

Vroeger heb ik ze gehad, en vond ik het geweldig (kleutertijd). Toen ik een jaar of 12/13 was kreeg ik er opnieuw twee van mijn broer. In het begin best leuk, maar ze werden toch wel erg groot.

En hoe ze bewegen, en opgaan in de achtergrond.... Was soms gewoon panisch van angst dat ze zouden ontsnappen. Op een gegeven moment durfde ik zelfs het hok niet meer te verschonen, moest m'n moeder doen. Toen was het echt over voor mij, die beesten komen er nóóit meer in!
Oh en orenkruipers. Verschríkkelijk!
Heb er ooit eens een plaag van gehad in ons tentje op de camping. We konden er niet van slapen!
Als ik er nu een zie word ik haast misselijk!