marije86 schreef:*ik heb even een stukje tekst opgehaald uit ts haar begin verhaal*
Mijn moeder heb ik die vrijdag wel het een en ander verteld. Mijn vriendje is blij dat ze het weet.
niet om te zeggen dat ze liegt maar ik snap niet hoe haar ouders der dan nu ineens niks van afweten
Ik heb dit topic eigenlijk niet voor dot soort dingen.
Mijn moeder heb ik toen het een en ander verteld. Ja. Maar dat betekend niet meteen dat ze van alles weet. Dat staat namelijk Nergens.. Ze weet dat hij last heeft van hele erge hoofdpijn en dat hij wel eens is flauwgevallen of dat kan gebeuren door die hoofdpijn. meer niet.
Als je nog meer gaat twijfelen aan mij of mijn verhaal alsjeblieft laat dit topic dan gewoon weg oke? Dit kan ik er echt niet bij hebben. Mensen die aan me twijfelen..
Bastiaantje:
Ik heb niks gezegd over de relaties hem en zijn ouders. Nou zijn vader ziet hij nauwelijks. En met zijn moeder heeft hij echt geen goede moeder zoon band. Hij wil gewoon niet dat zij het weet en hij zal het haar (denk ik) ook nooit vertellen. Zij was gekomen en hij vertelde over hoofdpijn bloed enzo (wat allang was gestopt eze er was) maar niet over die hallicunaties etc. Dat heeft hij niet verteld toen en nog steeds niet.
Mijn veder weet ook niks en dat zal zo blijfen. Mijn moeder is in mijn ogen wel een persoon die ik kan vertrouwen. Ze weet dus iets en als mijn vriend dat wil oof ooit behoeftye aan heeft dan vertellen we wel meer aan haar.
Kijk niet iedereen heeft ouders waar je terecht kunt. Sommige mensen hebben zoveel meegemaakt dat er geeneens vertrouwens is in hun ouders.
In princiepe hebben we alleen elkaar.
Faelivrin schreef:Zorg in ieder geval dat er altijd iemand bij hem in de buurt is, en reageer niet constant zo koel, en ga ZEKER niet gewoon weer met het OV wanneer hij een aanval heeft gehad. >;)
Right.
Oke il constant niet zo koel reageren? Mijn vriendje moet BLIJ zijn dat ik zo koel blijf als hij hallicuneert over gedaantes met messen dan mijn keel aanraakt omdat die open is gesneden!! En niet als een bezeten kind ga rond rennen en janken en schreeuwen dat ie me wil vermoorden!
En daarna zeker niet met het OV gaan? Wat moest ik dan? He? vertel me dat eens? Mijn avder bellen? NO. Mijn mam? Was werken. Zijn ouders. nee dat gaat neit ik ben dan bang dat ie van een brug afpringt ofzo. Hem alleen daar laten in dat huis? Hij woont in een huis met 2 andere studenten die we waren. En ik kon NIET blijfen om persoonlijke redenen. Als ik een auto had was ik naar huis gegaan en had hem zo snel mogelijk opgehaald LOGISCH. Maar toen we met de bus gingen waren we ook een paar uur verder totdat hij echt normaal stabiel was.
Zo don't fokkin blame me.
Ik heb ECHT het beste met hem voor en bij ALLES wat ik doe denk ik aan hem.