Bokt.nl

**Geplaatst**: 29-07-25 22:22

Geplaatst: 29-07-25 22:22

Ik vind het heel rot voor je. Een ouder die dit soort bedreigende taal uitslaat.

Misschien toch inzetten op uithuisplaatsing ? Het klinkt hard maar voor jou veiligheid is het wel belangrijk,

Sterkte, :knuffel:

**Geplaatst**: 29-07-25 22:59

Re: Even van me afschrijven... ik voel me leeg.

Geplaatst: 29-07-25 22:59

Laureas, ik had ook zo'n vader. Altijd naar zn kinderen toe een asshole geweest, maar naar de buitenwereld de leuke man spelen. Ik kan me een beetje voorstellen hoe erg dit voor je moet zijn. Het werd ook bij hem erger met het ouder worden maar hij was niet dement of Alzheimer, gewoon een rotkarakter wat nog erger werd. Met mij heeft hij wel altijd de meeste ruzie gehad, ik denk omdat hij voelde dat zn gescheld op mij de meeste impact had. Ik had wel het 'geluk' dat mijn broer hem heeft verzorgd nadat mijn moeder is gestorven, en die kon hem veel beter op zn plaats zetten dan ik.

Wat hij je aandoet is psychisch geweld, dat wordt door de rechtbank als even erg geklasseerd als fysisch geweld, hij zal heus wel beseffen dat hij je daarmee kwetst maar op één of andere manier geeft dat die mensen voldoening denk ik.

Volgens mij moet je eerst van al je eigen gezondheid aanpakken; bloedarmoede is iets aan te doen, dan voel je je vast mentaal ook weer wat sterker. Ik zou ook eens met een advocaat spreken want die man terroriseert je gewoon, dat recht heeft niemand. Besef ook vooral dat hij degene is die in de fout gaat, niet jij. Probeer de beschuldigingen over je te laten waaien (niet gemakkelijk, ik weet het). Wees je bewust van je eigen kwaliteiten, als je lui en nutteloos was had je al die jaren zorg voor beide ouders niet volgehouden.

Volgens mij heb je een prima case voor intrafamiliaal geweld, ik zou hem dat gewoon eens voor zn voeten gooien. Zonder jou is hij helemaal niks, laat hem dat maar eens beseffen. Je kan altijd bellen naar CAW.be voor meer informatie daarover. Laat je tanden zien, gun hem niet dat jij hieraan onderdoor gaat. Kom op meid, vecht met alle middelen die je hebt.

**Geplaatst**: 29-07-25 23:06

Re: Even van me afschrijven... ik voel me leeg.

Geplaatst: 29-07-25 23:06

Ach ik heb geen advies, maar wat ontzettend naar deze situatie. En dat een ouder zulke kwetsende dingen zegt komt nog veel harder binnen dan dat een ander het doet. En daar doe jij je best zo voor. Ik vind dat echt heel erg voor je.

Ik hoop dat er een manier is waarop je vader inderdaad naar een andere plek met zorg kan gaan / moet gaan zodat jij kan opladen en een beetje kan leven. Sterkte!

**Geplaatst**: 29-07-25 23:26

Geplaatst: 29-07-25 23:26

Kun je tijdelijk niet elders verblijven? Je zus en huisarts laten weten dat je er niet meer voor kunt zorgen, dat je helemaal op bent en nu echt bij moet tanken ergens anders. Dus maw dat zij maar eens iets regelen moeten. Alleen nog naar je paardjes gaan of deze ook tijdelijk ergens onderbrengen net als je honden. Er is vast een camping ergens te vinden of bed and breakfast voor bv 2 weken? Dan gaat hij zichzelf neem ik aan verwaarlozen en kan hij sneller en vermoedelijk met spoed opgenomen worden? Want ik begrijp goed dat hij afhankelijk is van jouw zorg en het alleen dus niet red. Of misschien eens 112 bellen als hij weer dreigt met in brand steken van het huis of je achtervolgt op zo'n manier dat je je moet opsluiten, dat gaat namelijk veels te ver en is niet acceptabel .
Ik zou er klaar mee zijn hoor. Makkelijk gezegd natuurlijk, zoiets is erin geslopen maar dat maakt niet dat het niet ernstig is. Ik weet precies waar je mee te maken hebt, mijn schoonvader had ook micro bloedingen en had ook zulk naar agressief gedrag. Ik zou zeggen bel maar eens de politie als het de volgende keer weer escaleert.. Want met sussen en aanpappen kom je er niet. En durf je dat niet zoek svp hulp , er zijn hier echt al goede tips voorbijgekomen ook. Veel sterkte en let goed op jezelf!

**Geplaatst**: 30-07-25 08:13

Re: Even van me afschrijven... ik voel me leeg.

Geplaatst: 30-07-25 08:13

O, ik dacht dat ik gister gereageerd had maar ik kan t nergens meer vinden.

TS wat een situatie zit jij in! Ik snap wel dat jij je soms leeg voelt, jij bent vast elke dag aan op je tenen aan het lopen! Wel heel knap dat je dit alleen kan dragen, jij bent wel een bikkel!

Ik vroeg me af, kan je niet n keer onderdak zoeken voor alle dieren en er zelf ook een paar dagen tussenuit gaan? Dat je even kan bijtanken? Pension of bij kennissen? Als je niet in NL woont, woon ik wss te ver weg, maar je was hier met n paar hondjes en n paar paardjes welkom geweest om even bij te komen!

**Geplaatst**: 30-07-25 08:32

Geplaatst: 30-07-25 08:32

oji schreef:
Hmmm, iedereen roept huisarts. Maar als hij jou bedreigt, dreigt met het huis in de fik te steken zou ik zeggen, aangifte doen bij de politie, iedere keer weer dat hij jou bedreigt.
Als jij maar vaak genoeg aangifte doet, krijgt hij misschien een straatverbod, en dan staat hij nergens met zijn vruchtgebruik. Het is simpel zat crimineel gedrag om mensen te bedreigen, behandel het dan ook als crimineel gedrag.

Ik weet niet of je in België of Nederland woont, maar in NL schiet je echt helemaal niks op met de politie.

Maar met de HA, casemanager en mobiel geriatrisch team heb je iemand die een gevaar voor zichzelf en zn omgeving is veel sneller op een RM uit huis gezet dan met de politie. Oók als er nergens plek is, er worden nl altijd spoedplekken en RM plekken vrijgehouden in de omgeving.

Maar in België bestaat dit blijkbaar allemaal niet. Dan zou ik als eerste naar de HA gaan en vragen wat je moet doen om hem uit huis te krijgen.

Met hem blijven wonen zo kan iig echt niet.

**Geplaatst**: 30-07-25 08:33

Re: Even van me afschrijven... ik voel me leeg.

Geplaatst: 30-07-25 08:33

Ze woont in België.

Ik ga mee met bijna iedereen, dit hou jij niet langer vol en er moet iets veranderen, je moet voor jezelf kiezen. Je gaat hier aan onderdoor. :(:)

**Geplaatst**: 30-07-25 08:42

Geplaatst: 30-07-25 08:42

verootjoo schreef:
oji schreef:
Hmmm, iedereen roept huisarts. Maar als hij jou bedreigt, dreigt met het huis in de fik te steken zou ik zeggen, aangifte doen bij de politie, iedere keer weer dat hij jou bedreigt.
Als jij maar vaak genoeg aangifte doet, krijgt hij misschien een straatverbod, en dan staat hij nergens met zijn vruchtgebruik. Het is simpel zat crimineel gedrag om mensen te bedreigen, behandel het dan ook als crimineel gedrag.

Ik weet niet of je in België of Nederland woont, maar in NL schiet je echt helemaal niks op met de politie.

Maar met de HA, casemanager en mobiel geriatrisch team heb je iemand die een gevaar voor zichzelf en zn omgeving is veel sneller op een RM uit huis gezet dan met de politie. Oók als er nergens plek is, er worden nl altijd spoedplekken en RM plekken vrijgehouden in de omgeving.

Maar in België bestaat dit blijkbaar allemaal niet. Dan zou ik als eerste naar de HA gaan en vragen wat je moet doen om hem uit huis te krijgen.

Met hem blijven wonen zo kan iig echt niet.

Ze woont in België, maar ook in NL zijn politie meldingen van belang bij overmatige agressie. Die worden namelijk meegenomen als zorgmeldingen in de afweging van zorg of dat iemand een gevaar is voor zichzelf of anderen bij een eventuele opname.
Niet in alle gemeenten werkt dit proces goed, helaas.
Maar bij dergelijke vormen van oa bedreiging zijn meldingen wel een toevoeging voor het dossier.

**Geplaatst**: 30-07-25 08:57

Re: Even van me afschrijven... ik voel me leeg.

Geplaatst: 30-07-25 08:57

Ts ik wil je als eerste heel veel sterkte wensen, wat zit je in een moeilijke situatie :knuffel:

Ik haak nog in over het stukje van de psycholoog

"ik heb al geprobeerd te praten met een psycholoog, maar dat werkt voor mij niet. In mijn hoofd blijft dat gevoel zitten dat het gewoon hun werk is. Ik voel me daar niet op mijn gemak bij"

Ik heb het gevoel dat je een vriendin zoekt om te praten over je problemen. Dat is een psycholoog niet, die is een dokter die jou kan helpen met een probleem. Net als de dokter die je helpt met de bloedarmoede kan de psycholoog je bijvoorbeeld helpen met het verwerken van het trauma van het reanimeren van je moeder. Heb je bijvoorbeeld gedacht een emdr of iets soortgelijks, dat je niet alleen maar tegenover elkaar zit te praten maar ben je meer bezig met een oefening. Misschien voelt dat voor jou beter (indien de huisarts en psycholoog daar ook heil in zien natuurlijk)

**Geplaatst**: 30-07-25 08:58

Geplaatst: 30-07-25 08:58

TS heel veel sterkte!
Ik snap je opmerking over het ontbreken van een klik met een psycholoog. Ook ik had pas bij psycholoog nummer vier het gevoel dat het klikte en dat ik mij op mijn gemak voelde. Logisch, ook in het dagelijks leven heb je niet met iedereen een klik.
Wat ik mij afvraag: je vader heeft het vruchtgebruik over de woning. Wie betaalt dan gas, water, verzekering woning etc.?
Ik zie langskomen het goedbedoelde advies om (even) ergens anders te gaan wonen om bij te tanken en misschien ook je dieren tijdelijk te verhuizen. Is dit financieel haalbaar? Want je hebt ook de woning al moeten kopen? Als dit financieel niet lukt, ben ik bang dat je in een vicieuze cirkel blijft zitten en alleen het inroepen van de hulp van je broers/zus overblijft. En natuurlijk de gesprekken met huisarts en psycholoog.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-25 10:02

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-25 10:02

Dank je wel iedereen voor de reacties en de goede raad. Ik moet zeggen dat ik een beetje overweldigd ben door de hoeveelheid berichten. Er zitten er een paar tussen die helemaal juist zijn, dingen waarvan ik weet dat ze eraan zitten te komen.

Eerst wil ik proberen om terug aan mezelf te werken, sterker te worden. Daarna zal ik ook mijn oudste broer en zus opnieuw moeten meekrijgen, want ik kan dit echt niet alleen blijven dragen, bovenop alle andere verantwoordelijkheden. Die nieuwe job die eraan komt, zal ook veel energie vragen. Maar ik ga mijn best doen om verdere stappen te zetten.

Financieel zal het zeker niet makkelijker zijn, maar het is ook niet onoverkomelijk, een vruchtgebruiker is verantwoordelijk voor de kosten maar moest ik ooit zonder hem vallen, zou dat wel te doen zijn. Wat ik wél niet kan, is tegelijk mijn huis blijven afbetalen en ergens anders huur betalen.

**Geplaatst**: 30-07-25 11:01

Geplaatst: 30-07-25 11:01

Laureas schreef:
Mijn vader kan eigenlijk gewoon niet zelfstandig wonen. Hij kan, bij wijze van spreken, nog geen ei bakken. Als ik thuiskom van het werk, mag ik eerst het hele huis kuisen omdat hij constant met vuile schoenen binnen en buiten loopt. En ja… ik zal de ergste dingen maar niet benoemen, maar op zijn leeftijd gebeuren er ook wel eens 'accidentjes'.

Zou het fijn zijn als hij omringd was door mensen die hij wél waardeert? Zeker. Maar hij is op alles en iedereen negatief ingesteld. Hij kan ook niet om met onze nieuwe technologie. Een simpel telefoontje plegen , digitale tv correct bedienen of iets betalen met een creditkaart in de winkel? Vergeet het.

Waarom ik dan blijf? Omdat ik voor mijn dieren wil zorgen hier, voor mijn huis… en ja, zelfs voor hem. Ondanks alles.

Hmmm, wat je hier schrijft heeft niet (alleen) met zijn leeftijd te maken hoor. Mijn vader is 2 jaar jonger dan die van jou. Mijn moeder is nu (bijna) 5 jaar geleden overleden. Mijn vader is hartpatiënt en heeft COPD. Hij woont nog zelfstandig in een vrijstaande woning met grote tuin. Hij heeft 2x in de week hulp in de huishouding want dat lukt niet meer.
Maar er gebeurt niets van het alles dat jij hierboven omschrijft. Mijn vader probeert het huis zo schoon en netjes mogelijk te houden door te wisselen van schoenen naar sandalen. Doet de was, hangt het op, vouwt het op, stopt het in de kast. Plant zijn maaltijden, doet de boodschappen, kookt, ruimt de vaatwasser in en uit. En hij betaalt in de winkel met zijn smartphone $_/-\o_$ .

Dus ik vraag mij af in hoeverre de bovenstaande zaken bij jouw vader een gevolg is van zijn leeftijd of dat het ook een manier is om jou te kleineren. Zeker als het gaat om "accidentjes" zoals je dat zo netjes omschrijft

.
(En ik krijg spontaan medelijden met jouw moeder, ik vermoed zomaar dat hij nu bij jou doet wat hij eerst bij haar deed.)

Verder ben ik ook team "politie bellen". Dat hij zich zo gedraagt is gewoon niet, nooit, ok. Dat staat los van leeftijd, onderlinge relatie of locatie. En dan is hij of dementerend of gewoon een klöötzak. In beide gevallen is er hulp nodig.

Tot slot, m.b.t. jouw fysieke gesteldheid. Als ik kijk naar de leeftijd van je vader doe ik even een gok naar jouw leeftijd. Kan de overgang er nog mee te maken hebben? Dan verandert er veel in je lichaam en dat verloopt niet bij elke vrouw even soepeltjes. De hormonale veranderingen in je lichaam kunnen ook tot gevolg hebben dat je een vermoeid en lamlendig gevoel hebt.

Hoe dan ook: sterkte met de situatie :(:)

.

**Geplaatst**: 30-07-25 11:16

Geplaatst: 30-07-25 11:16

Wat een rot situatie zeg. Ik heb geen inhoudelijke tips en wil je vooral heel veel sterkte wensen. Je zit echt gevangen in deze situatie.

Is het veilig om beeld/audiomateriaal te maken als je vader zo tekeer gaat? Dan heb je iig bewijs. Je weet nooit waar dat handig voor kan zijn. Leg iig een logboek aan waarin je zijn gedrag richting jou vast legt. Mocht je dan toch de stap nemen richting huisarts of zelfs politie dan heb je een dossier wat je verhaal kracht bij zet.

De politie kan trouwens bij een melding je nr onder de sneltoets zetten. Dan krijg je direct iemand aan de lijn, mocht je vader echt gekke dingen willen gaan doen. De wijkagent kan ook het sociale wijkteam van de gemeente inschakelen. Zij kunnen helpen met de juiste zorg

**Geplaatst**: 30-07-25 11:32

Geplaatst: 30-07-25 11:32

Roodvos schreef:
Laureas schreef:
Mijn vader kan eigenlijk gewoon niet zelfstandig wonen. Hij kan, bij wijze van spreken, nog geen ei bakken. Als ik thuiskom van het werk, mag ik eerst het hele huis kuisen omdat hij constant met vuile schoenen binnen en buiten loopt. En ja… ik zal de ergste dingen maar niet benoemen, maar op zijn leeftijd gebeuren er ook wel eens 'accidentjes'.

Zou het fijn zijn als hij omringd was door mensen die hij wél waardeert? Zeker. Maar hij is op alles en iedereen negatief ingesteld. Hij kan ook niet om met onze nieuwe technologie. Een simpel telefoontje plegen , digitale tv correct bedienen of iets betalen met een creditkaart in de winkel? Vergeet het.

Waarom ik dan blijf? Omdat ik voor mijn dieren wil zorgen hier, voor mijn huis… en ja, zelfs voor hem. Ondanks alles.

Hmmm, wat je hier schrijft heeft niet (alleen) met zijn leeftijd te maken hoor. Mijn vader is 2 jaar jonger dan die van jou. Mijn moeder is nu (bijna) 5 jaar geleden overleden. Mijn vader is hartpatiënt en heeft COPD. Hij woont nog zelfstandig in een vrijstaande woning met grote tuin. Hij heeft 2x in de week hulp in de huishouding want dat lukt niet meer.
Maar er gebeurt niets van het alles dat jij hierboven omschrijft. Mijn vader probeert het huis zo schoon en netjes mogelijk te houden door te wisselen van schoenen naar sandalen. Doet de was, hangt het op, vouwt het op, stopt het in de kast. Plant zijn maaltijden, doet de boodschappen, kookt, ruimt de vaatwasser in en uit. En hij betaalt in de winkel met zijn smartphone $_/-\o_$ .

Dus ik vraag mij af in hoeverre de bovenstaande zaken bij jouw vader een gevolg is van zijn leeftijd of dat het ook een manier is om jou te kleineren. Zeker als het gaat om "accidentjes" zoals je dat zo netjes omschrijft .
(En ik krijg spontaan medelijden met jouw moeder, ik vermoed zomaar dat hij nu bij jou doet wat hij eerst bij haar deed.)

Verder ben ik ook team "politie bellen". Dat hij zich zo gedraagt is gewoon niet, nooit, ok. Dat staat los van leeftijd, onderlinge relatie of locatie. En dan is hij of dementerend of gewoon een klöötzak. In beide gevallen is er hulp nodig.

Tot slot, m.b.t. jouw fysieke gesteldheid. Als ik kijk naar de leeftijd van je vader doe ik even een gok naar jouw leeftijd. Kan de overgang er nog mee te maken hebben? Dan verandert er veel in je lichaam en dat verloopt niet bij elke vrouw even soepeltjes. De hormonale veranderingen in je lichaam kunnen ook tot gevolg hebben dat je een vermoeid en lamlendig gevoel hebt.

Hoe dan ook: sterkte met de situatie .

Als je dagelijks zo gekleineerd word dan ga je je vanzelf zo lamlendig voelen. Dat heeft niks met evt de overgang te maken.

TS, hoog gedoseerde vitamine D slikken zou ook goed zijn voor jou.

**Geplaatst**: 30-07-25 11:45

Geplaatst: 30-07-25 11:45

is de huisarts wellicht bereid een gesprek tussen jou en je vader bij te wonen? Wellicht reageert je vader dan minder heftig dan met jou alleen en kun je wel samen praten zonder dat het gelijk escaleerd?
Het is maar een idee, je moet even kijken of dit mogelijk is en of jij er vertrouwen in kan hebben.

In elk geval heel veel sterkte gewenst, het klinkt erg lastig.
Je vader blijft altijd je vader en ondanks dat je soms hard zou moeten zijn is dat dan toch iets wat je liever niet doet. (dat gevoel herken ik, al is mijn situatie heel anders)

**Geplaatst**: 30-07-25 11:51

Geplaatst: 30-07-25 11:51

Hoe doe jij dat dan met een vakantie TS? Zit dat er nu ook niet meer in? Zodat je eens even uit deze situatie komt en het van een afstand kan zien? Of bv een aantal dagen de hele dag op stap en alleen dingen doen waar je van opknapt en bijtankt, bv een dagje wellness? Je broer en zus hebben toch ook een soort zorgplicht? Het is erg makkelijk van je zus die er geen zin in heeft en daardoor dat alles op jou neerkomt. Ik vrees dat alleen zeggen dat je het niet red niet serieus wordt genomen, want je doet het dan toch al mooi en tot nu toe red je het wel en iedereen snapt dat het moeilijk is, alleen zolang jij ermee doorgaat verandert er denk ik niks en blijf je je misschien leeg, uitgeput of bang voelen -O-

. Vader kan toch ook vast wel even bij zus in huis een tijdje logeren? Misschien ziet je zus dan ook in dat het geen doen is en kunnen jullie samen naar de huisarts om vader elders onder te brengen.

**Geplaatst**: 30-07-25 12:55

Re: Even van me afschrijven... ik voel me leeg.

Geplaatst: 30-07-25 12:55

Is je vader mobiel en kan hij bij de paarden komen?

**Geplaatst**: 30-07-25 12:59

Geplaatst: 30-07-25 12:59

Zou het mogelijk zijn tijdelijk een chalet op jullie terrein neer te zetten (waar je al dan niet zelf in gaat)? Zodat je letterlijk wat meer afstand kan nemen? En ik weet helaas ook niet hoe het in België is geregeld maar misschien kan de thuiszorg/huishoudelijke zorg ook geïntensiveerd worden?

**Geplaatst**: 30-07-25 13:09

Re: Even van me afschrijven... ik voel me leeg.

Geplaatst: 30-07-25 13:09

Ik kan me voorstellen dat je je gevangen voelt en je het idee hebt er niet meer uit te kunnen. Weet dat je altijd meerdere opties/ keuzes hebt. Jouw broer en zus hoeven niks te doen voor je vader als ze niet willen, jij ook niet. Laat hem maar voor zichzelf zorgen als hij het allemaal zo goed weet. Misschien dat hij dan gaat beseffen dat hij het alleen niet redt. Je kunt er ook voor kiezen de boel te verkopen of tijdelijk uit huis te gaan. Een maatschappelijk werker zou met je mee kunnen denken in de praktische regelzaken voor je vader. Zorg goed voor jezelf, je gaat eraan onderdoor op deze manier.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-07-25 13:15

Geplaatst door de TopicStarter : 30-07-25 13:15

Mijn vader gedraagt zich anders bij mensen die hij niet zo goed kent, zoals de buren, de thuisverpleging en de dokter. Hij blijft eigenlijk altijd thuis en wil ook niet weg. Als ze hem toch eens kunnen overtuigen om een dagje met andere ouderen door te brengen, komt hij thuis en klaagt de hele avond over hoe vreselijk hij het vond.

Zelf ga ik niet op vakantie. Ik werk fulltime, vijf dagen op zeven, en neem al twee jaar geen volle week vrij, alleen snipperdagen hier en daar. Een hele week thuis blijven met hem kan ik gewoon niet aan. Die dagen dat ik op kantoor ben, zijn echt mijn moment om op adem te komen en wat normaal contact te hebben met collega’s.

Dat ik nu weer van job moet veranderen, maakt het er niet makkelijker op. Veranderingen zijn nooit mijn ding geweest.

En ja, mijn vader is nog mobiel en kan hij, als hij wil, ook bij de paardjes zijn. Hij werkt nog alle dagen in zijn tuin.

De thuiszorg die komt, betekent veel voor mij. Die vrouw is ondertussen echt een vriendin geworden en steunt me waar ze kan.

In het begin dacht ik aan een chalet of tiny house, om wat afstand te nemen, maar dat blijkt niet zo praktisch. Het kost ook veel geld en ik wil mijn energie en middelen later liever steken in mijn eigen huis, dat dringend renovatie nodig heeft.

**Geplaatst**: 30-07-25 13:22

Geplaatst: 30-07-25 13:22

Laureas schreef:
Mijn vader gedraagt zich anders bij mensen die hij niet zo goed kent, zoals de buren, de thuisverpleging en de dokter.

Bij de buitenwereld voert hij een toneelstukje op.
Hierdoor weet niemand hoe jij (met hem) moet leven.
Ik vind dit heel verdrietig!

**Geplaatst**: 30-07-25 13:23

Geplaatst: 30-07-25 13:23

Stel je gaat een week ergens logeren en laat thuis dan de boel, dan tref je wel een puinhoop thuis aan en je vader half ¨verhongert¨ maar dan wordt het voor de buitenwereld wel duidelijk dat het niet meer gaat.Of zou hij omdat hij mobiel is het op je paarden afreageren?

**Geplaatst**: 30-07-25 13:33

Geplaatst: 30-07-25 13:33

Petpa schreef:
Laureas schreef:
Mijn vader gedraagt zich anders bij mensen die hij niet zo goed kent, zoals de buren, de thuisverpleging en de dokter.

Bij de buitenwereld voert hij een toneelstukje op.
Hierdoor weet niemand hoe jij (met hem) moet leven.
Ik vind dit heel verdrietig!

Daarom mijn advies om bewijsmateriaal te verzamelen. Mocht ze stappen willen gaan nemen dan kan ze een beter beeld laten zien/horen.

**Geplaatst**: 30-07-25 13:40

Geplaatst: 30-07-25 13:40

Volgens mij gaat het niet om een paar mini´s maar om een heleboel mini´s?
Dat wordt lastig om die tijdelijk ergens anders onder te brengen.

Zou een goedkope caravan iets zijn? Of een huur caravan al heb ik geen idee of dat bestaat.

Je zit behoorlijk klem zo.

**Geplaatst**: 30-07-25 13:58

Re: Even van me afschrijven... ik voel me leeg.

Geplaatst: 30-07-25 13:58

Hoi TS wat naar.

Ik raad je aan om bij de HA een doorverwijzing te vragen voor/naar Geriant. De Casemanger kan zo nodig ingrijpen maar ook extra ondersteuning inzetten. En is ook een aanspreekpunt voor jou. Deze zijn ook gewend om met zorgmijders om te gaan.
En voor jou TS praten lucht vaak wel op en soms is er niet gelijk een oplossing voor iets.