Bokt.nl

**Geplaatst**: 26-06-25 18:54

Geplaatst: 26-06-25 18:54

Roodvos schreef:
Seks (willen) is een oerdrift. Logisch, daar komen kinderen van. Nu we als mensen anticonceptie hebben uitgevonden is daaruit de mythe van "de kinderwens" ontstaan. Maar weet dat het fenomeen "kinderwens"' vooral sociale druk is.
En naarmate je ouder wordt, wordt die druk hoger. "Heb je ook kinderen?" "Niet te lang wachten hoor, dadelijk lukt het niet meer!" "Het lijkt me zo leuk om oma/opa te zijn!". Enz enz.
En als je dat maar vaak genoeg hoort dan krijg je vanzelf een ongemakkelijk gevoel. En zie, daar ontstaat de kinderwens.

Citaat:
Gedragsbioloog Van Veen vermoedt dat een kinderwens ook hier vooral het gevolg is van ‘sociaal kuddedrag’. Het is simpelweg de norm om je wel voort te planten. ‘Van jongs af aan wordt aan meisjes verteld: jij gaat later baby’s baren.’ We groeien op met het idee dat dit de meest voor de hand liggende route is.
https://archive.is/wqKLh

Hier geloof ik niets van, sorry.

Evolutionair gezien zijn draait alles in het dierenrijk om voortplanten van de sterkste genen..alles! Dat wij als mens dingen kunnen beredenen en veranderen verandert ons primaire brein niet. We zijn gewoon zoogdieren en het enige doel is voortplanten voor het voortbestaan van de soort.

Ik heb geen kinderen en ben altijd een twijfelaar geweest over het onderwerp. Uiteindelijk besloten we dat twijfel gevaarlijk is bij zo iets intens en kozen we voor geen kinderen.

**Geplaatst**: 26-06-25 19:30

Geplaatst: 26-06-25 19:30

Earth schreef:
Kaitlyn schreef:
Het zal vast heel bijzonder zijn, maar dat knuffelen op de bank met iets waar ik intens van houd doe ik wel met de katten (of de hond op de vloer).

Nou ik moet wel zeggen dat knuffelen met een baby oprecht serotonine aan maakt. Ik zat laatst een half uurtje te chillen op de bank met de baby van vrienden en ik voelde me daarna echt onwijs zen. Dus ik moet vaker baby's knuffelen... van anderen...

Nee..

Ik ben ook geen goede tante.
Toen ze ouder waren en zeker geen knuffel meer wilde, ze normaal konden praten, begon ik ze pas leuk te vinden.

Maar chillen met een baby... Eerder bijna een paniek aanval.

Ik chill wel met een kat of een hondje.
Heerlijk.
Gisteren nog afgelebberd op mijn arm door een vreemde hond maar waar mijn vriend stond te kletsen met het baasje die ik niet kende.
Zo'n lief dier.. Heerlijk.

Nee de kinderwens is nooit gekomen.
Ik heb zeker wel de mogelijkheid open gehouden dat als die kwam om dan te gaan zien wat gaan we doen.

Maar ook denk ik onderbewust weg gedrukt.
Want wat heeft een kind aan een moeder met energie level 0.
Morgen gaan we naar de speeltuin, oh nee toch niet.
Niet eerlijk. Heb ik een kind ook nooit aan willen doen.

En dat denk ik ook van drukke moeders.
Heb zelf een tante die alleen maar aan werken dacht.
Oom net zo. Ook pas heel laat kinderen en iedereen die dacht daar hebben ze het ook te druk voor.

Nou toch zwanger.
Dan denk je dat veranderd wel als het kindje er is.
Nou nee. Vlug nummer 2 erbij.
En verwaarlozing komt dichterbij dan opvoeding.
Ja spullen waren er wel. Maar liefde en aandacht?

Nee bij die kinderwens hoort meer.
Kun je je leven zo inrichten dat een kind er ook wat aan heeft?

**Geplaatst**: 26-06-25 21:12

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 26-06-25 21:12

Een klein zacht kinderhandje die doet alsof ze crème uit een leeg tubetje haalt en dat zachtjes op mijn neus en wang smeert en dan zachtjes zegt… Anne oot? (Lees=Andere wang ook)

En dat ritueel herhaald op de andere wang.
Dan mij trots aankijkt.. en begint aan een van mijn oren… “Anne oot?”

Ja, moeilijke bevalling. Poepluiers, nooit uitslapen. Stinkende luieremmers, veel etensresten rondom de keukentafel. Opruimen kan ik wel opgeven.
Altijd alles kwijt zijn, om het op de stomste plekken terug vinden en snot op mijn kleding terwijl ik juist dacht schoon op mijn werk te kunnen verschijnen. En dan toch ziek zijn op de dag dat je zelf een bomvolle agenda hebt.
Ik zie wel in dat ik ook zonder kinderen een heel mooi leven had kunnen hebben…

Tot je 1,5 jarige meisje je vervolgens nog steeds zo lief aankijkt.. “mama, haartjes oot?” En dan met haar zachte handje over je haren strijkt.

Dat kan elke moeder beamen, hoe mooi dat is.. dat hoef ik niet te verdedigen. Net als bewust kindloze mensen dat ook niet hoeven te doen.

**Geplaatst**: 26-06-25 23:18

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 26-06-25 23:18

Ik heb wel een 13 jarige puberzoon voor je te leen… ben je meteen genezen van je kinderwens..

Nee gekheid ik heb 2 jongens, 13 en 17 en wil ze voor geen goud missen. Maar ik was ook gelukkig geweest zonder kinderen denk ik.

De oudste heeft een hersentumor gehad, operatie, chemo, bestraling en nu te kampen met allerlei effecten daarvan. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn… veel stress, angst en verdriet. Zo kan het ook gaan…

En mijn 13 jarige was een heerlijk zorgeloos kind en is ongetwijfeld over 10 jaar een ontzettend leuke vent maar op dit moment is het meer iets met behang en plakken…

**Geplaatst**: 27-06-25 07:03

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 27-06-25 07:03

Ik ben weleens egoistisch genoemd omdat we er bewust voor hebben gekozen om zonder kinderen te blijven

Maar ja, we hebben een papegaai en dat is eigenlijk hetzelfde _O-

**Geplaatst**: 27-06-25 07:23

Geplaatst: 27-06-25 07:23

Johnnydepony schreef:
Ik heb wel een 13 jarige puberzoon voor je te leen… ben je meteen genezen van je kinderwens..

Nee gekheid ik heb 2 jongens, 13 en 17 en wil ze voor geen goud missen. Maar ik was ook gelukkig geweest zonder kinderen denk ik.

De oudste heeft een hersentumor gehad, operatie, chemo, bestraling en nu te kampen met allerlei effecten daarvan. Het is niet altijd rozengeur en maneschijn… veel stress, angst en verdriet. Zo kan het ook gaan…

En mijn 13 jarige was een heerlijk zorgeloos kind en is ongetwijfeld over 10 jaar een ontzettend leuke vent maar op dit moment is het meer iets met behang en plakken…

Dit is nou precies mijn angst (de vreselijke zorgen om je kind) en de periode waar ik voor vrees (pubers). Baby's zijn makkelijk.

**Geplaatst**: 27-06-25 07:35

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 27-06-25 07:35

Heel lastig TS! Zeker omdat je leeftijd jou in de nek hijgt voor je gevoel. Wel is het zo dat een kind nooit perfect uitkomt.

Zelf hoef ik geen kinderen (dit jaar word ik 30). En daar heb ik vooral rationele redenen voor. Dat ik nu geen kinderwens heb dat kan namelijk altijd veranderen.

Maar ik ben met dieren al zo’n helicopter mom. Die zich enorme zorgen maakt over alles. Ik wil de hoeveelheid stress niet weten die een kind mij gaat geven. _O-

Slecht slapen doe ik toch al dus dat wakker liggen boeit me vrij weinig. 5 uur slaap is voor mij voldoende om (langere tijd) op te functioneren. Oefen ik al m’n hele leven voor. Dat argument dat je pas weet wat moe zijn is, als je een kind hebt is zulke onzin.

Ik heb ook eeuwig geduld en ben enorm zorgzaam. Dus de meest voorkomende klachten kan ik denk ik aardig aan.

Maar je moet het wel “voelen” dat je het wil. En als je het wil en je relatie voelt goed dan zou ik niet 5 jaar wachten. Hoeveel mensen hebben eerst 7 jaar een relatie en gaan dan alsnog uit elkaar.

**Geplaatst**: 27-06-25 07:37

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 27-06-25 07:37

Haha en weten wat moe zijn is als je een kind hebt. Wordt eens ernstig ziek. Dan weet je pas wat moe zijn is

**Geplaatst**: 27-06-25 07:38

Geplaatst: 27-06-25 07:38

SansaS schreef:
Haha en weten wat moe zijn is als je een kind hebt. Wordt eens ernstig ziek. Dan weet je pas wat moe zijn is

Ja er zijn zoveel redenen om heel erg moe te zijn. Een kind is er slecht 1 van. En daarbij is een kind vaak een keuze en gaat die vanzelf doorslapen als alles normaal verloopt.

**Geplaatst**: 27-06-25 07:52

Geplaatst: 27-06-25 07:52

MarlindeRooz schreef:
Slecht slapen doe ik toch al dus dat wakker liggen boeit me vrij weinig. 5 uur slaap is voor mij voldoende om (langere tijd) op te functioneren. Oefen ik al m’n hele leven voor. Dat argument dat je pas weet wat moe zijn is, als je een kind hebt is zulke onzin.

Oh my, altijd als ik dergelijke dingen lees dan is er een duiveltje in mij dat denkt wacht maar, mocht je ooit een baby krijgen dan kom je er misschien nog wel achter dat het echt vele malen erger is.... als je al slecht slaapt en nèt op het moment dat je dan in een wat dieper slaapje zit, je weet wel, die slaapcyclus waar je op overleeft....wordt je precies op dat moment heel ruw daar uit wakker gemaakt }:)

Ik dacht ook van nouja ik word toch al elke 3 uur wakker om naar de WC te gaan of lig regelmatig wakker.
Maar laten jouw wakkere momenten nou net niet overeen komen met die van een hongerige baby waardoor je dus nog vele malen vaker onderbroken slaap hebt

Het schijnt wel zo te zijn dat er mensen zijn die op de klok voeden zeg maar, en baby wakker maken voor een voeding.... dan is het misschien anders...? Wij waren veel te blij als hij eindelijk sliep, dat we dat echt niet aandurfden om hem wakker te gaan maken op de momenten dat dat ons uitkwam maar ik weet niet hoe anderen dat doen

**Geplaatst**: 27-06-25 08:05

Geplaatst: 27-06-25 08:05

Suzanne F. schreef:
Moeilijk. Kinderen zijn eigenlijk altijd een egoïstische keuze. Het kind kiest er niet voor. Jij kiest ervoor een kind in deze wereld te zetten met alle problemen die hij/zij later gaat ervaren in deze wereld/maatschappij. Beetje filosofisch maar ik denk daar de laatste tijd steeds meer aan. Je wordt op deze wereld gezet om te werken voor een huis wat je niet kan betalen, als er al huizen zijn. En dan alle klimaat en stikstofshit en de oorlogen met honger, doden en migratieshit. Het is soms lastig om ook de mooie dingen te blijven zien. Dus ik snap de opmerking van Mars zeker wel. Waarom? Omdat jij het wil?

Over leeftijd. Tja tegenwoordig worden vrouwen sowieso later moeder. Op social media kom ik zelfs heel oud tegen en dan vind ik dat je je kind nog meer ontneemt. Ik zie het aan een collega die eind 20 ouders verloor aan ouderdom. Voor mijzelf vind ik tot 35 acceptabel, daarna niet meer. Maar dat is een persoonlijke mening. Het is dat het bij mij ongepland kwam, anders had ik zeer waarschijnlijk geen kinderen gehad. En dat had ook helemaal prima geweest. Ik ben geen oermoeder. Ik heb nu nog een leven voor me liggen en ben niet tot aan mijn pensioen aan het zorgen. Heerlijk om die vrijheid weer te hebben.

Ik zou overleggen met je vriend hoe hij het ziet, praat erover.

Ik heb nog nooit zo een accuraat antwoord gelezen. Dit heb ik ook vaak tegen mijn ouders gezegd wanneer ik het moeilijk had en zij geen enkele hulp boden (als tiener en jongvolwassene). Ik heb hier niet om gevraagd, ik wil dit leven niet. En ik vind dat als je kinderen hebt of maakt, je geen ouder bent tot 18 maar tot je zelf het loodje legt.

Resultaat: met beiden heb ik geen contact meer momenteel. Mijn vader al lang niet meer want dat is een narcist die zichzelf alleen maar als slachtoffer ziet. En mijn moeder omdat ik probeer om die cirkel van generationeel trauma te doorbreken en we niet meer op dezelfde golflengte zitten. Vandaar heb ik afstand genomen.
Ik voel me wel beter daardoor, maar het is niet gemakkelijk eerlijk gezegd.

**Geplaatst**: 27-06-25 08:06

Geplaatst: 27-06-25 08:06

@pmamarena ik heb heel wat lotgenootjes met kindjes en ze zeggen allemaal unaniem dat de vermoeidheid van de kankerbehandelingen echt vele malen heftiger is dan van slecht slapen door hun kinderen

Dus ja er zijn meer opties voor vermoeidheid

**Geplaatst**: 27-06-25 08:12

Geplaatst: 27-06-25 08:12

Hebben jullie dus los van elkaar een huis gekocht? Hebben jullie al weleens langere tijd samen gewoond? Ik zou denken van niet anders had je misschien samen een huis gekocht? Ik zou toch eerst willen weten hoe dat gaat.

**Geplaatst**: 27-06-25 08:31

Geplaatst: 27-06-25 08:31

pmarena schreef:
MarlindeRooz schreef:
Slecht slapen doe ik toch al dus dat wakker liggen boeit me vrij weinig. 5 uur slaap is voor mij voldoende om (langere tijd) op te functioneren. Oefen ik al m’n hele leven voor. Dat argument dat je pas weet wat moe zijn is, als je een kind hebt is zulke onzin.

Oh my, altijd als ik dergelijke dingen lees dan is er een duiveltje in mij dat denkt wacht maar, mocht je ooit een baby krijgen dan kom je er misschien nog wel achter dat het echt vele malen erger is.... als je al slecht slaapt en nèt op het moment dat je dan in een wat dieper slaapje zit, je weet wel, die slaapcyclus waar je op overleeft....wordt je precies op dat moment heel ruw daar uit wakker gemaakt

Ik dacht ook van nouja ik word toch al elke 3 uur wakker om naar de WC te gaan of lig regelmatig wakker.
Maar laten jouw wakkere momenten nou net niet overeen komen met die van een hongerige baby waardoor je dus nog vele malen vaker onderbroken slaap hebt

Het schijnt wel zo te zijn dat er mensen zijn die op de klok voeden zeg maar, en baby wakker maken voor een voeding.... dan is het misschien anders...? Wij waren veel te blij als hij eindelijk sliep, dat we dat echt niet aandurfden om hem wakker te gaan maken op de momenten dat dat ons uitkwam maar ik weet niet hoe anderen dat doen

Dit.
Ik ben vroeger tijden dusdanig moe geweest dat ik er zelfs voor naar de huisarts ging. Maar nu denk ik: Ach meid. Wat viel dat mee.
Wij zijn ook nog eens gezegend met kinderen die tot laat nog steeds regelmatig in de nacht wakker worden (de jongste is nu 5 en slaapt steeds vaker wel een hele nacht door maar geregeld sta ik nog minstens 1x per nacht naast mijn bed om hem terug te leggen. Kortom, ik slaap al 11 jaar zelden een nacht door).
Uiteraard zijn er andere oorzaken waardoor je echt uitgeput kunt zijn. Maar buiten dat is moe zijn zonder kinderen niet te vergelijken met moe zijn met kinderen...

**Geplaatst**: 27-06-25 08:47

Geplaatst: 27-06-25 08:47

JustMe8484 schreef:
Uiteraard zijn er andere oorzaken waardoor je echt uitgeput kunt zijn. Maar buiten dat is moe zijn zonder kinderen niet te vergelijken met moe zijn met kinderen...

Dat weet je niet, want je kunt dat niet voor een ander beoordelen.

**Geplaatst**: 27-06-25 08:57

Geplaatst: 27-06-25 08:57

JustMe8484 schreef:
Dit.
Ik ben vroeger tijden dusdanig moe geweest dat ik er zelfs voor naar de huisarts ging. Maar nu denk ik: Ach meid. Wat viel dat mee.
Wij zijn ook nog eens gezegend met kinderen die tot laat nog steeds regelmatig in de nacht wakker worden (de jongste is nu 5 en slaapt steeds vaker wel een hele nacht door maar geregeld sta ik nog minstens 1x per nacht naast mijn bed om hem terug te leggen. Kortom, ik slaap al 11 jaar zelden een nacht door).
Uiteraard zijn er andere oorzaken waardoor je echt uitgeput kunt zijn. Maar buiten dat is moe zijn zonder kinderen niet te vergelijken met moe zijn met kinderen...

Zal het m'n kennis met gediagnosticeerde insomnia zeggen

.

**Geplaatst**: 27-06-25 08:57

Geplaatst: 27-06-25 08:57

Leuk dat jullie precies het vooroordeel over moeders bevestigen. Die hebben het altijd erger!

Daarbij is een kind nemen vaak een bewuste keuze voor slecht slapen. Ik ben er mee geboren. Mijn slaapproblemen gaan nooit meer over.

Daarbij is mijn probleem niet ‘s nachts wakker worden dus dat vul je maar mooi in.

**Geplaatst**: 27-06-25 08:59

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 27-06-25 08:59

Anders doen we allemaal niet zo kinderachtig om dit topic ook een discussie te maken over iets waar ts het niet voor begon. Jeetje zeg.

**Geplaatst**: 27-06-25 09:01

Geplaatst: 27-06-25 09:01

Uiteraard zijn er meer redenen waarom je heel moe (doodversleten...) kunt zijn, ik ben de laatste die dat zal ontkennen

En het is ook geen wedstrijdje volgens mij

Maar vlak echt niet uit hoe intens martelend het is als je uit je diepe slaap gewekt wordt door prikkels van buitenaf.

Zeker als je al slecht slaapt, vaak wakker wordt, erg moe bent om welke reden dan ook.... trap dan niet in de gedachte van 'ach dat ben ik al gewend' want de slaapjes die je zonder kind wel weet te pakken zijn in ieder geval wel je eigen slaapjes waarbij je een kans hebt om ze te doorlopen / af te maken en als dat ook niet meer lukt dan ben je het haasje.

Ik trek altijd een beetje wit weg als ik van die verhalen lees van mensen die 24-7 de zorg hebben over een zwaar gehandicapt kind of volwassene met dermate zware problemen dat die bvb. elk uur hulp nodig heeft. Erger nog: als je niet precies weet wanneer die hulp nodig heeft maar er wel meteen dikke spoed / paniek kan zijn elk moment van de dag en nacht... en dat dan soms (tientallen) jaren lang. Echt gruwelijk.... dan functioneer je toch niet meer -O-

Maar gelukkig valt het met enigszins gezonde kinderen meestal relatief mee of is het relatief kort, of hebben mensen wat hulp waardoor ze af en toe een nacht of een aantal uren aaneengesloten kunnen slapen (als het dan nog lukt... :(:)

) zodat er doorheen te komen is.

Maar echt...onderschat het niet

Je krijgt er inderdaad heel veel voor terug en al met al is het het waard vind ik, maar het kan echt veel en veel pittiger zijn dan wat je denkt.

Ik vind dit wel een mooie wat dat betreft

**Geplaatst**: 27-06-25 09:02

Geplaatst: 27-06-25 09:02

Het is geen wedstrijd « wie is meer moe »

Maar 5 uur slaap met een jong kind, laat staan een baby, is echt wel heeeeele grote luxe hoor, de lat ligt best wat lager

**Geplaatst**: 27-06-25 09:09

Re: Leeftijd kinderwens

Geplaatst: 27-06-25 09:09

Ik ben benieuwd wat TS van de reacties vindt en of ze nog gaat reageren.

**Geplaatst**: 27-06-25 09:18

Geplaatst: 27-06-25 09:18

Ik vind dat je niet voor een ander kunt bepalen wat erger is. Het is een beetje het standaard verhaal dat de vermoeidheid pas echt vermoeidheid is met kinderen. Ik heb wel ergere momenten meegemaakt, op vakantie zonder kinderen en met de zorg voor paarden in bijzondere situaties. Dus voor mij gaat niet op dat ik nu pas begrijp wat vermoeidheid is. Terwijl we thuis ook wel eens begonnen met een zieke baby waardoor je de hele nacht aan het verschonen en wassen bent, om na die uitputtende nachten als ouders griep met hoge koorts te krijgen en als toetje buikgriep er achteraan. Als je de kracht niet meer hebt om je baby te dragen, je borstvoeding ineens stopt en je echt niet meer weet hoe je iedereen en jezelf in leven moet houden. Ik heb er nog een klein trauma van, maar ik kan zeggen dat ik wel eens helemaal labiel ben geweest van vermoeidheid en uitputting (en de emoties kats niet meer in orde) en dat was toch echt voor het kindertijdperk.

Ik zou me alleen wel zorgen maken als ik van mezelf wist dat ik alleen functioneer op een volledige nachtrust van zo'n 8 uur. Die luxe krijg je bijna nooit met een kind. Ben je zonder kind chronisch vermoeid, dan moet je kinderwens groot zijn om die uitdaging aan te gaan, denk ik.

TS, je hebt al wel 2 topics geopend over dit onderwerp (met een iets andere insteek). Ik snap het principe 'bij twijfel niet oversteken' in deze heel goed, omdat je voor de rest van je leven aan kinderen vastzit en het een ingrijpende verandering is. Toch lijkt het erop dat je toch wel een kinderwens hebt, omdat je je zorgen maakt over je leeftijd en hoe je het kunt combineren met paard. Ik zou het daarom wel serieus gaan bespreken met je partner. Het helpt als je weet waar je zelf echt gelukkig van wordt. Zijn dat zaken die moeilijk te combineren zijn met een kind, dan is een kindloos leven fijn. Heb je ergens een grote kinderwens, maar durf je er niet aan te beginnen door diverse hobbels op de weg, dan zou ik daarmee aan de slag gaan. Het is jammer als je er spijt van krijgt. De zorgen die je uit in je openingspost blijven dan spoken. :(:)

Laatst bijgewerkt door _Lorette_ op 27-06-25 09:27, in het totaal 2 keer bewerkt

**Geplaatst**: 27-06-25 09:23

Geplaatst: 27-06-25 09:23

Even een andere insteek. Een kinderwens is niet alleen wat hormonaals.
Ik heb geen eigen kinderen (wel hele fijne 'bonus-kinderen'). Destijds was dat een bewuste keuze waar ik nog achter sta, en toch ervaar ik dat gemis nog steeds. Niet meer zo sterk, maar weg is het niet.

**Geplaatst**: 27-06-25 09:31

Geplaatst: 27-06-25 09:31

JustMe8484 schreef:
Uiteraard zijn er andere oorzaken waardoor je echt uitgeput kunt zijn. Maar buiten dat is moe zijn zonder kinderen niet te vergelijken met moe zijn met kinderen...

Jij bent moe door je kind, dat wil niet zeggen dat dat erger is dan zonder kind.

Mijn kinderen zijn groot, maar ik moet al jaren 1a2x per nacht piesen... dus slaap daardoor ook al jaren niet door.
Heb long covid en kan je vertellen dat (omdat ik ook wat ouder ben) ik nu veel meer moe ben dan toen de kinderen klein waren.
Toen kon mijn man overnemen en kon ik een dagje bij slapen. Nu heeft bijslapen geen zin.

Ken ook mensen die en hun eigen gezin draaiende houden en werken en mantelzorger zijn.. die zijn pas moe.

**Geplaatst**: 27-06-25 09:36

Geplaatst: 27-06-25 09:36

Dieuwke_ schreef:
JustMe8484 schreef:
Uiteraard zijn er andere oorzaken waardoor je echt uitgeput kunt zijn. Maar buiten dat is moe zijn zonder kinderen niet te vergelijken met moe zijn met kinderen...

Dat weet je niet, want je kunt dat niet voor een ander beoordelen.

Wou net zeggen wil je ruilen? Moe zijn van chemo/kanker is gewoon niet meer van de bank kunne komen van uitputting.