Jeetje Eefste, dat blijft dus nog steeds vreselijk spannend. Heel veel sterkte!
Welkom dasalijn!
Hier ook paarden in eigen beheer. Wel aan huis, dus dat scheelt alweer.
Ik ben in de eerste weken van mijn zwangerschap vreselijk door mijn rug gegaan, waardoor mijn man direct zoiets had van 'jij mag niet meer tillen'. In de praktijk betekent dit dat hij nu 12 van de 14 voerbeurten per week op zich neemt (alleen de zware slobber emmer van de oude pony en grote hooinetten voor mijn eigen pony, de rest doe ik zelf). De twee keer dat hij al om half 6 naar kantoor vertrekt, komt er iemand helpen om de zware emmer te tillen.
Uitmesten heb ik verdeeld met de dames die hier pony's hebben staan, waardoor ik nu gemiddeld 4x per week alleen de halve paddock/wei hoef te doen. Met een kiepwagentje waardoor het echt bijna geen kracht kost, gaat dat nog heel goed.
Kleine hooinetjes doe ik ook nog wel. Het scheelt al dat we een klein hijskraantje boven de waterbak hebben om het natgemaakte hooi omhoog te tillen. Dat kraantje kan ik ook draaien zodat het hooinet boven de hooibak van mijn pony hangt, dus daar komt echt 0 kracht bij kijken.
Alleen de waterbakken doe ik echt niet meer. Schoonmaken wil nog wel, maar om schoon te maken, moet ik ze eerst leeggooien en dat is precies waar ik in het begin mee door m'n rug ben gegaan...
Rijden doe ik ook niet meer. In het begin nog een paar stapritjes gemaakt met de verzorgster ernaast, maar ten eerste is mijn pony, hoe braaf ook, soms erg onvoorspelbaar en ten tweede vind ik mezelf nu te zwaar geworden voor hem...