Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Electra63 schreef:Maar goed, ik denk dat de injectie geholpen heeft. Ik kan aardig goed lopen en met zitten minder pijn.
Maar ik voel me wel raar, dat heb ik iedere middag, dat zal wel van de medicatie zijn.
En ik doe al bijna 4 weken niets dan een beetje hangen op de bank en in bed liggen.
Dus vanaf morgen ga ik alles weer een beetje opbouwen, hoop ik.
Electra63 schreef:Hoi Veertje99,
Klinkt heftig, zeker op jouw leeftijd.
Ik zit te denken om naar een chiropractor te gaan.
Mijn vader heeft dat jaren gedaan met zijn hernia om te kunnen blijven werken.
Maar ik ben jaren geleden naar een chiropractor geweest met mijn kanaalstenose en dat bleek achteraf niet goed geweest te zijn.
Ik ben trouwens ook bijna 4 weken in de ziektewet. Ik kan niet zitten, maar ben ook suf door de medicatie en ik heb een zittend beroep waar ik echt moet nadenken.
Paardjes83 schreef:Ik zoek wat ervaringsverhalen over operaties. Ik ben onwijs bang voor artrose littekenweefsel of zenuwbeschadiging.
Muronia schreef:Tja ik heb in 2017 een hernia-operatie aan L5/S1 gehad en nu zit ik met de gebakken peren (artrose op de operatieplek) en er is niks meer aan te doen. Had ik dit geweten dan had ik alles gedaan om die operatie te voorkomen.
hoogendroog schreef:Ik ben een aantal jaren terug geopereerd aan Cauda Equina. In mijn geval was de gehele tussenwervelschijf op de L5-S1 er volledig uitgedrukt. In verband met alle complicaties en de niet te verdragen pijn, alsmede mogelijk blijvend letsel ben ik de volgende dag geopereerd. Ik hoopte weer als vanouds te worden, maar helaas. Ik heb altijd pijn, in erge en in mindere mate. Ik heb restschade en artrose op de operatieplek. Maar ik laat er niks aan doen, ik durf niet meer. Kun je het redden zonder operatie, dan zeg ik, niet doen. Ik heb de minst invasieve operatiemethode gehad, weet niet hoe die heet.
hagelslag schreef:Paardjes83 schreef:Ik zoek wat ervaringsverhalen over operaties. Ik ben onwijs bang voor artrose littekenweefsel of zenuwbeschadiging.
Ik ben 3.5 jaar geleden geopereerd.
L4-l5
Ik ben er vooralsnog blij mee.
Ja ik heb goede en slechte dagen
Maar wat vooral echt heel belangrijk is,
Je rugspieren trainen.
Toen ik door de zwangerschap het niet kon, had ik duidelijk meer last.
Ook moet ik extreem op mijn houding letten, rechtop blijven rechtop staan.
Netjes tillen niet vanuit een draaibeweging tillen etc etc.
Dan gaat alles prima
Ohja en absoluut geen kou/verkampen door de kou.
Dan ben ik ook de klos
Muronia schreef:Tja ik heb in 2017 een hernia-operatie aan L5/S1 gehad en nu zit ik met de gebakken peren (artrose op de operatieplek) en er is niks meer aan te doen. Had ik dit geweten dan had ik alles gedaan om die operatie te voorkomen.
BloemBloem schreef:Muronia schreef:Tja ik heb in 2017 een hernia-operatie aan L5/S1 gehad en nu zit ik met de gebakken peren (artrose op de operatieplek) en er is niks meer aan te doen. Had ik dit geweten dan had ik alles gedaan om die operatie te voorkomen.
Hier hetzelfde, helaas ben ik drie keer geopereerd![]()
![]()
L3/4 (1x) L5/S1 (2x)
Wat jij zegt, heb ik ook, het gevoel hebben dat je leeft met een handicap, enig dag beter als
de andere, ik probeer mijn dagelijkse dingen er niet onder te laten lijden.
Lang op 1 plek staan is hier hel, maar een hele avond dansen lukt me dan weer wel!
Gelukkig heb ik op werk geen zittende functie en ben ik baas over mijn eigen agenda en
houding ( staan, zitten, lopen, liggen), anders had ik nooit meer terug kunnen gaan naar 36 uur werken.
O en ik rij sinds twee jaar automaat, zit veel op de weg voor werk, en dat is toch een verademing!