Bokt.nl

**Geplaatst**: 05-07-23 13:11

Geplaatst: 05-07-23 13:11

Ik heb zelf mantelzorg nodig. Mijn lief gaat er nu al bijna aan onderdoor want alle zorg voor zijn ouders komt ook bij hem. Zijn vader woont in een verpleeghuis en zijn moeder kan ook weinig meer. Zijn broer doet geen f*ck. Mijn eigen zorg regelen is al een drama en heeft grote gevolgen momenteel. Kortom, ik hoop vooral inmiddels dat ik niet oud word.

Mijn ouders zijn gelukkig nog heel gezond en ik heb twee broers met wie ik goed overweg kan. Dus wij verdelen zonodig wel. Maar ik kan er geen structurele (zware) zorg voor mijn ouders bij hebben. Kleine dingen, boodschapje bijv. echt wel. Maar daar stopt het. En sowieso willen zowel mijn ouders als ik(wij) niet dat wij zware (lichamelijke) zorg gaan verlenen. Hun huis is jaren terug al zo verbouwd dat ze er tot hun dood kunnen blijven gelukkig.

**Geplaatst**: 05-07-23 13:12

Geplaatst: 05-07-23 13:12

Goof schreef:
Ik zou met liefde dingen regelen, boodschappen doen, de praktische zaken ondersteunen etc.
Ik zou alleen geen zorg (fysieke zorg) willen bieden en ook mijn ouders niet in huis willen nemen.

Dit heb ik ook. En ik zou niet weten hoe ik het qua tijd ook erbij zou moeten doen.
Dingen als de hond uitlaten (gaat alleen niet 4x per dag), boodschappen doen en een keertje de stofzuiger en dweil door het huis, ramen lappen etc, dat is prima. Maar een heel extra huishouden bovenop die van mij én mijn 50-urige werkweek... Dan ben ik denk ik snel rijp voor het gesticht.

Zou al anders zijn als ik broers en/of zussen zou hebben, dan is het te verdelen. Vind de nieuwe regeling dan ook niet goed

. Zij gaan waarschijnlijk uit van een gemiddelde en vergeten dat iemand met 1 kind dus in principe 7 dagen werk weer zou moeten komen zodat de ouders een douche krijgen, terwijl een gezin met 5 kinderen slechts elk 1 dag beschikbaar hoeft te zijn. Heb het hier toevallig een tijdje terug met een vriendin over gehad. Zij is ook enig kind en onze ouders worden zichtbaar ouder. We vinden het maar doodeng, zelfs met het feit dat ik heel dicht bij mijn ouders woon en de vriendin zelfs het skelet van het huis deelt met haar ouders.

**Geplaatst**: 05-07-23 13:23

Geplaatst: 05-07-23 13:23

pmarena schreef:
Ik weet overigens niet hoe het gemiddeld genomen gaat. Maar mijn oma uit 1922 is in de eerste maand van het hele Corona-gebeuren overleden in het verzorgingstehuis (toen alles een beetje paniekerig op slot was weet je wel). Ze woonde daar inmiddels een aantal jaren, in zo'n eigen kamertje.

Mijn moeder ging daar een paar keer per week heen. Ze hielp oma dan met wat dingen.
Zorgde ervoor dat haar koelkastje en fruitmand e.d. aangevuld werd. Nam haar wel even mee het dorp in om wat lekkers te halen ofzo. Nam dan ook vieze kleren mee, om te wassen en de volgende keer weer netjes terug in de kast te leggen / hangen. Even rondje met de stofzuiger en een sopje.

Dat is op zich niet zo héél intensief om te doen en zoiets moet voor veel mensen wel in te passen zijn denk ik...? Boodschappen doe je gewoon meteen met je eigen boodschappen. Extra wasje is ook te doen. En al ga je dan maar 2x in de week een uurtje er naartoe, waarbij je even wat klusjes doet en in de tussentijd wat kwebbelt enzo.... dan zit je ook niet zo ongemakkelijk tegenover elkaar op de bank niks te doen

Boodschapjes meenemen, fruitmand aanvullen, eens naar de stad gaan, zijn inderdaad kleine dingen die voor veel mensen wel doenbaar zijn. Maar de vraag is dan nog of je dat als mantelzorg bestempelt of niet. Mantelzorg kan ook bestaan uit zorg coördineren, fysieke zorg (hulp bij wassen enz), zorg voor veiligheid van dementerenden enz.
En helaas, voor sommige mensen zijn ook die kleine dingen niet mogelijk of wil men dat niet opnemen.

**Geplaatst**: 05-07-23 13:33

Re: Mantelzorgen hoort erbij... Ja of nee?

Geplaatst: 05-07-23 13:33

Mijn vader ging naar een verpleeghuis. Dit was eerst tijdelijk om te revalideren en te onderzoeken of hij naar huis kon met dan zorg of mantelzorg. Maar besloten was echt dat hij 24/7 zorg nodig had en hij vond het uiteindelijk zelf fijner om dan in het verpleeghuis te blijven wonen.

Ik vind zeker dat mantelzorg erbij hoort in het leven maar het hangt van factoren af. Ik vind het fijn voor mensen als ze zo lang mogelijk in hun vertrouwde omgeving kunnen blijven wonen met zorg/mantelzorg aan huis en daarna is het fijn als ze bij kinderen kunnen intrekken. Maar dat is ook niet altijd mogelijk.

**Geplaatst**: 05-07-23 13:43

Geplaatst: 05-07-23 13:43

pateeke schreef:
pmarena schreef:
Ik weet overigens niet hoe het gemiddeld genomen gaat. Maar mijn oma uit 1922 is in de eerste maand van het hele Corona-gebeuren overleden in het verzorgingstehuis (toen alles een beetje paniekerig op slot was weet je wel). Ze woonde daar inmiddels een aantal jaren, in zo'n eigen kamertje.

Mijn moeder ging daar een paar keer per week heen. Ze hielp oma dan met wat dingen.
Zorgde ervoor dat haar koelkastje en fruitmand e.d. aangevuld werd. Nam haar wel even mee het dorp in om wat lekkers te halen ofzo. Nam dan ook vieze kleren mee, om te wassen en de volgende keer weer netjes terug in de kast te leggen / hangen. Even rondje met de stofzuiger en een sopje.

Dat is op zich niet zo héél intensief om te doen en zoiets moet voor veel mensen wel in te passen zijn denk ik...? Boodschappen doe je gewoon meteen met je eigen boodschappen. Extra wasje is ook te doen. En al ga je dan maar 2x in de week een uurtje er naartoe, waarbij je even wat klusjes doet en in de tussentijd wat kwebbelt enzo.... dan zit je ook niet zo ongemakkelijk tegenover elkaar op de bank niks te doen

Boodschapjes meenemen, fruitmand aanvullen, eens naar de stad gaan, zijn inderdaad kleine dingen die voor veel mensen wel doenbaar zijn. Maar de vraag is dan nog of je dat als mantelzorg bestempelt of niet. Mantelzorg kan ook bestaan uit zorg coördineren, fysieke zorg (hulp bij wassen enz), zorg voor veiligheid van dementerenden enz.
En helaas, voor sommige mensen zijn ook die kleine dingen niet mogelijk of wil men dat niet opnemen.

Maar je mag toch hopen dat ze in het verpleeghuis ook nog wel wat dingen doen en niet alleen het onderdak verzorgen zeg maar. Mijn moeder hielp oma ook nog wel een extra keer onder de douche en regelde allerlei dingen verder qua afspraken / geldzaken. Maar als familie de bovenstaande dingetjes zou kunnen regelen dan zou dat al best veel kunnen schelen denk ik voor de druk op het verzorgingstehuis, en de levenskwaliteit van de betreffende oudere, zonder dat het nu meteen een enorme aanslag op de tijd en energie van bvb. een kind met een eigen huishouden e.d. hoeft te zijn

**Geplaatst**: 05-07-23 13:47

Geplaatst: 05-07-23 13:47

Was het maar zo simpel dag je dat zelf kan bepalen.
Ik heb helaas ervaren dat je wel moet, tenzij je er mee kan leven dat je vader of moeder een paar rotte laatste jaren heeft.

Alleen al het regelen van opname in het verpleeghuis, het inrichten, het regelen van de juiste zorg, contactpersoon zijn (ze móeten een contactpersoon hebben), erop toezien dat ze je ouder niet verwaarlozen, dat ze wel doen wat ze moeten doen in de dagelijkse zorg, zorgen dat je ouder er af en toe uitkomt en wat buitenlucht ziet. Simpele dingen als een harinkje af en toe halen, een manicure regelen (of zelf nagels knippen), een wandelingetje, nieuwe kleding/kleding wassen. Allemaal dingen waar de verzorging in een verpleeghuis niet aan toe komt.

Een verpleeghuis komt vaak pas in beeld als het thuis spaak loopt. Dan ben je al vaak wat ellende verder. Dan heb je nog wachtlijsten. Thuiszorg is beperkt beschikbaar en lost eenzaamheid en dingen als het gas aan laten staan of maaltijden bereiden, niet voor je op. Particuliere hulp inhuren is lastig, er zijn niet veel mensen.
Dus tenzij je je ouder wil laten verpieteren, moet je wel.

Laatst bijgewerkt door Schapenwol op 05-07-23 13:49, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 05-07-23 13:49

Geplaatst: 05-07-23 13:49

Ik deed mijn moeder iedere dag aankleden toen zij dement was
Ze vertrouwde niemand meer en door het zingen van een liedje van mijn opa werd zij rustiger

Ging daarom niet op vakantie een kampeerplek dichtbij gevonden en zodoende kon ik toch heen en weer als het nodig was
Deed haar was en hielp.ook met douchen enz....
Lakte altijd haar nagels en deed alles waar ze prijs op stelde toen ze niet dement was.
Heb het met liefde gedaan ondanks haar boosheid vaak toen omdat ze echt in het verleden leefde waarbij je je moet voorstellen dat ze van haar 12de tot haar 15de ondergedoken was.

**Geplaatst**: 05-07-23 13:56

Geplaatst: 05-07-23 13:56

pmarena schreef:
Maar je mag toch hopen dat ze in het verpleeghuis ook nog wel wat dingen doen en niet alleen het onderdak verzorgen zeg maar. Mijn moeder hielp oma ook nog wel een extra keer onder de douche en regelde allerlei dingen verder qua afspraken / geldzaken. Maar als familie de bovenstaande dingetjes zou kunnen regelen dan zou dat al best veel kunnen schelen denk ik voor de druk op het verzorgingstehuis, en de levenskwaliteit van de betreffende oudere, zonder dat het nu meteen een enorme aanslag op de tijd en energie van bvb. een kind met een eigen huishouden e.d. hoeft te zijn

Bij mijn ouder in het verpleeghuis waren hele lieve verzorgden die hun benen uit hun lijf renden maar als je als familie niet langskomt en niks doet, dan is het echt heel, heel erg mager voor de bewoners. Door personeelsgebrek en bezuinigingen. Een bed, douche en eten is wat het is.

Dat stukje wandelen in de buitenlucht, naar het terras brengen, uitleggen hoe de afstandsbediening werkt, een spelletje doen, nagels verzorgen, de planten water geven. Dat gebeurd gewoon niet als je het niet zelf doet. Dus je ontlast het verpleeghuis niet als je dat doet, je levert extra zorg voor je geliefde die er anders gewoon niet is.

En die overleggen waar je bij moet zitten, de verzekeringen, financiën, en dan dus minimaal 2 x per week langsgaan... het was een enórme aanslag op ons leven naast ons gezin en werk. Als je geluk hebt dan heb je nog een ouder of siblings met wie je dat soort zorg kan delen. Dat was in mijn geval niet zo.

Mantelzorg is tegenwoordig echt geen keuze. En dan heb je het nota bene over de situatie dat iemand al in een verpleeghuis zit. Als iemand nog thuis woont heb je helemaal je handen vol.

**Geplaatst**: 05-07-23 14:03

Geplaatst: 05-07-23 14:03

Yv_ schreef:
Goof schreef:
Ik zou met liefde dingen regelen, boodschappen doen, de praktische zaken ondersteunen etc.
Ik zou alleen geen zorg (fysieke zorg) willen bieden en ook mijn ouders niet in huis willen nemen.

Dit heb ik ook. En ik zou niet weten hoe ik het qua tijd ook erbij zou moeten doen.
Dingen als de hond uitlaten (gaat alleen niet 4x per dag), boodschappen doen en een keertje de stofzuiger en dweil door het huis, ramen lappen etc, dat is prima. Maar een heel extra huishouden bovenop die van mij én mijn 50-urige werkweek... Dan ben ik denk ik snel rijp voor het gesticht.

Zou al anders zijn als ik broers en/of zussen zou hebben, dan is het te verdelen. Vind de nieuwe regeling dan ook niet goed . Zij gaan waarschijnlijk uit van een gemiddelde en vergeten dat iemand met 1 kind dus in principe 7 dagen werk weer zou moeten komen zodat de ouders een douche krijgen, terwijl een gezin met 5 kinderen slechts elk 1 dag beschikbaar hoeft te zijn. Heb het hier toevallig een tijdje terug met een vriendin over gehad. Zij is ook enig kind en onze ouders worden zichtbaar ouder. We vinden het maar doodeng, zelfs met het feit dat ik heel dicht bij mijn ouders woon en de vriendin zelfs het skelet van het huis deelt met haar ouders.

In de ideale situatie wel.
Ik heb 2 broers.
Een woont heel ver weg, ander werkt fulltime en doet gewoon geen zorgtaken. Ook niet in het weekend of avond. Doet thuis ook geen klap doet zijn vrouw allemaal.
Dus op wie komt het dan terecht? Precies. En ik woon ook op een half uur rijden en chronisch ziek.
Ook meerdere dagen dat het hier een puinhoop is die ik p goede dage weer in kan halen.

Dus al zijn er meerdere in een gezin zegt dat nog vrij weinig.

**Geplaatst**: 05-07-23 14:20

Geplaatst: 05-07-23 14:20

Ik heb nog 2 zussen en 1 broer. Die laatste woont in het buitenland en de twee zussen die deden niks.
Ik heb alles voor mijn vader moeten regelen ook was ik de enige van ons die op bezoek ging en nog dingen bleef regelen toen mijn vader in het verpleeghuis zat. Ik heb inmiddels geen contact meer met de rest van mijn familie hoe alles rondom mijn vader ging was een druppel voor mij. Ik ben zelf wel heel blij dat ik dingen voor mijn vader goed heb kunnen regelen. Mijn vader zat in een verpleeghuis dicht bij mijn zussen maar ze zijn er niet 1x geweest. Ik ging minstens 3x in de week. En heb ook de zaken rondom zijn huurhuis afgewikkeld. Zijn huis leeg en schoon gemaakt en de sleutel overdracht gedaan. Nam mijn vader mee naar buiten en regelde ook alles met het verpleeghuis. Ook daar komt nog wel wat bij kijken. Maar ik zou dat zo weer doen. Mijn vader is er inmiddels niet meer dus dat laatste stuk is daar heel belangrijk vind ik .

**Geplaatst**: 05-07-23 14:27

Geplaatst: 05-07-23 14:27

pmarena schreef:
Maar je mag toch hopen dat ze in het verpleeghuis ook nog wel wat dingen doen en niet alleen het onderdak verzorgen zeg maar. Mijn moeder hielp oma ook nog wel een extra keer onder de douche en regelde allerlei dingen verder qua afspraken / geldzaken. Maar als familie de bovenstaande dingetjes zou kunnen regelen dan zou dat al best veel kunnen schelen denk ik voor de druk op het verzorgingstehuis, en de levenskwaliteit van de betreffende oudere, zonder dat het nu meteen een enorme aanslag op de tijd en energie van bvb. een kind met een eigen huishouden e.d. hoeft te zijn

Eens hoor. Maar ik denk inderdaad dat die dingen als boodschapjes halen en eens meenemen naar de stad eerder extra's zijn die inderdaad de levenskwaliteit verbeteren ipv de basiszorg die in verpleeghuizen oid geleverd wordt. Dat was 15 jaar terug ook al het geval dat dat de extras waren die familie op zich nam (althans bij mijn grootouders was dat zo).
Helaas hoor ik ook andere verhalen; mensen die niet goed verzorgd worden, in hun eigen urine langere tijd moeten liggen tot iemand het bed komt verschonen en helpt met zich wassen.
Nu zie ik zulke dingen niet enkel in de ouderenzorg, maar bv ook bij mensen met een beperking. Die worden ook lang niet altijd goed genoeg verzorgd en/of basisveiligheid is niet gegarandeerd. De ene zorginstelling is de andere niet, maar er zijn er echt waar ik nooit familie heen zou sturen of zelf naartoe zou willen gaan.

**Geplaatst**: 05-07-23 14:39

Geplaatst: 05-07-23 14:39

@Duo & BeFunny
Ach ja, daar had ik helemaal niet over nagedacht.
Ik keek even terug naar de tijd hoe het bij mijn oma ging, met 5 kinderen. Maar als ik net iets verder had gekeken dan mijn neus lang is, had ik jullie antwoord ook zelfs binnen mijn eigen leven kunnen zien met mijn vader in NL zijn tweelingzus in Ierland en zijn broer in Zuid Afrika. Excuses!

**Geplaatst**: 05-07-23 14:48

Re: Mantelzorgen hoort erbij... Ja of nee?

Geplaatst: 05-07-23 14:48

Daar hoeft geen excuses voor

Daar is een topic toch voor om over en weer het er over te hebben

**Geplaatst**: 05-07-23 14:49

Geplaatst: 05-07-23 14:49

Volgens mij waren die dingen van op stap gaan enzo sowieso al iets dat je vooral als familie moest doen, dat was al zo bij mijn oudere oma een jaar of 30 geleden in het bejaardentehuis dat je toen nog had

Bij het verpleeghuis waar mijn moeder dan het 1 en ander voor oma deed tot een jaar of 3 geleden, waren ze volgens mij wel heel blij hoor met mijn moeder, dat die van die dingen deed zoals ik hierboven noemde. Het scheelt toch als er nog iemand extra wat dingetjes doet om zowel oma als haar kamer netjes te houden. En dat zorgen voor eten en drinken in huis dat oma de hele dag door kon pakken, was ook wel fijn natuurlijk.

Toen oma slecht lag in april 2020 in die eerste lockdown, niemand mocht er in principe in behalve het personeel. In onderling overleg hadden ze besloten dat mijn moeder wel binnen mocht (mits ze geen verhoging had of verkoudheids signalen) omdat zij altijd al kwam en ze het niet over hun hart konden verkrijgen om dat laatste stukje mijn moeder bij oma weg te houden. Dat was wel super lief natuurlijk.

**Geplaatst**: 05-07-23 14:53

Geplaatst: 05-07-23 14:53

Yv_ schreef:
@Duo & BeFunny
Ach ja, daar had ik helemaal niet over nagedacht.
Ik keek even terug naar de tijd hoe het bij mijn oma ging, met 5 kinderen. Maar als ik net iets verder had gekeken dan mijn neus lang is, had ik jullie antwoord ook zelfs binnen mijn eigen leven kunnen zien met mijn vader in NL zijn tweelingzus in Ierland en zijn broer in Zuid Afrika. Excuses!

Geeft toch niet.
Ik had de situatie zoals het met mijn vader liep ook nooit zo kunnen bedenken vooraf want er zijn nog twee zussen die in de buurt woonden en wij woonden verder weg en ik moest elke keer met OV erheen. Heb minder moeten gaan werken om dat te kunnen doen. Terwijl één van de twee zussen lopend zou kunnen. Maar het loopt niet altijd zoals je verwacht. Maar ik had die tijd met mijn vader niet willen missen. Ik heb dat laatste jaar herinneringen terwijl die zussen waarschijnlijk met schaamte rondlopen om hoe het gegaan is ook al van ervoor. Snap je wat ik bedoel? Mantel zorg of überhaupt zorg is best zwaar maar als het moment daar is dan doe je dat gewoon. Tenminste ik wel. Met gelukkig hulp van mijn vriend en een beetje van mijn zwager die nog verder weg woont en die notabenen nog maar kort geleden zijn vrouw, mijn andere zus verloren was en haar thuis heeft verzorgd ontzettend zwaar dus. Die kon niet veel doen kwa echt zorg maar is wel een goede steun geweest dat is ook fijn. Ik ben zelf ziek geweest "goed ziek" eigenlijk 6 maanden na het overlijden van mijn vader. En was toen wel blij dat ik samen woon. Want van mijn familie hoef ik niks te verwachten en gelukkig gaat het met mij nu goed. Maar ja het zet je ook wel meer daarover aan het denken.

**Geplaatst**: 05-07-23 15:01

Re: Mantelzorgen hoort erbij... Ja of nee?

Geplaatst: 05-07-23 15:01

voor mijn partner wel, voor mijn kinderen uiteraard ook.
voor schoonmoeder wordt het wel met wat minder enthousiasme.. maar als het moet, dan gebeurt ook dat.

Ik hoop dat wanneer het zover komt dat mijn kinderen ook naar mij omkijken.

mijn ouders zijn beide jong (58 en 68) overleden, daar heb ik feitelijk geen mantelzorg voor hoeven doen.

**Geplaatst**: 05-07-23 15:19

Geplaatst: 05-07-23 15:19

Mijn ouders zijn overleden zonder extra zorg nodig te hebben, op een paar dagen thuiszorg na op het allerlaatst bij mijn moeder. Mijn schoonouders zijn er ook allang niet meer.

Wij hebben vier kinderen, maar ik moet er niet aan denken hen met de zorg voor ons op te moeten zadelen. We wonen zelf in Spanje, waar mantelzorg door kinderen de gewoonste zaak van de wereld is. Toch denk ik dat hier ook best veel zorg wordt ingekocht en dat lijkt me een fijne oplossing.

Enerzijds zou ik op mijn oude dag voor de nabijheid van de kinderen wel terug naar Nederland willen. Anderzijds juist niet als ik hen daarmee automatisch zou belasten met mantelzorg. Ze hebben gewoon ook hun eigen leven!

Zorg voor mijn partner hoop ik zo lang mogelijk zelf te kunnen dragen, eventueel ook met hulp.

**Geplaatst**: 05-07-23 15:31

Geplaatst: 05-07-23 15:31

MoniqueT schreef:
\Anderzijds juist niet als ik hen daarmee automatisch zou belasten met mantelzorg. Ze hebben gewoon ook hun eigen leven!

Kan je daar ook iets over vastleggen? Dat je dat jezelf kunt herinneren ofzo?
Mijn ouders hebben dat vroeger ook gezegd, maar ik merk nu dat ze er anders instaan, omdat ze angstiger zijn, omdat de wereld te snel gaat, ze zijn wat vergeetachtiger, warrig soms..
En ga dan maar zeggen "ja maar ik hoefde helemaal niet voor jullie te zorgen, heb je vroeger gezegd".. dat is echt heel rot..

Heb je enig idee of dat dan vast te leggen is? (serieuze vraag)

**Geplaatst**: 05-07-23 15:33

Geplaatst: 05-07-23 15:33

Mijn zwager heeft ook zorg ingekocht toen mijn zus terminaal lag, ze wilde persé niet in het ziekenhuis komen te overlijden, wat ik heel goed snap want de zorg in Suriname is waardeloos in het ziekenhuis. Buiten onder de veranda had hij een ziekenhuisbed laten neerzetten en een verpleegster klokje rond. Die particuliere zorg was dan wel weer erg goed.

**Geplaatst**: 05-07-23 15:40

Geplaatst: 05-07-23 15:40

Ik vind het lastig. Werk Zelf in het Ziekenhuis dus dat schept bepaalde verwachtingen. Toen mijn zus twee jaar geleden ziek werd en uiteindelijk terminaal werd heb ik boor haar gezorgd fulltime. Zij wilde geen professionele hulp. Ik heb dit met mijn werk kunnen regelen waar ik ze nog steeds enorm dankbaar voor ben. Van zTerdagmiddag tot zondag middG had ik “vrij” en deden mijn ouders de zorg. Voor de rest van de week deed ik dit zelf. Ze wilde ook niet naar een hospice. Ze is uiteindelijk overleden en de laatste tijd was intensief maar wel erg mooi. Wel zou ik er aan onderdoor zijn gegaan als het langer zou duren.
Helaas werd mijn moeder ziek in oktober en stond ik voor een uitdaging met mijn ouders. Mijn moeder is gediagnosticeerd met uitgezaaide kanker, geopereerd, voor nu schoon maar het gaat sws terug komen. Tijdens haar ziekbed ook voor haar gezorgd. M’n vader geholpen met boodschappen en koken en huishoudelijke hulp boor ze geregeld. Dit echter wel naast fulltime baan. Nu redden ze het weer samen. Ik vond het zwaar maar doe het met alle liefde voor ze.

**Geplaatst**: 05-07-23 16:08

Geplaatst: 05-07-23 16:08

Cer schreef:
MoniqueT schreef:
\Anderzijds juist niet als ik hen daarmee automatisch zou belasten met mantelzorg. Ze hebben gewoon ook hun eigen leven!

Kan je daar ook iets over vastleggen? Dat je dat jezelf kunt herinneren ofzo?
Mijn ouders hebben dat vroeger ook gezegd, maar ik merk nu dat ze er anders instaan, omdat ze angstiger zijn, omdat de wereld te snel gaat, ze zijn wat vergeetachtiger, warrig soms..
En ga dan maar zeggen "ja maar ik hoefde helemaal niet voor jullie te zorgen, heb je vroeger gezegd".. dat is echt heel rot..

Heb je enig idee of dat dan vast te leggen is? (serieuze vraag)

Ik snap je vraag en wij staan dus op het punt om te kijken wat we kunnen regelen in een levenstestament, maar wel in overleg met onze kinderen. Het probleem is dat we zelf ook nog met veel losse eindjes zitten, met name de vraag in welk land we oud willen worden. En wat als een van ons alleen achter blijft, verander je dan nog van mening? Onze kinderen wonen ver uit elkaar, dus verdelen van taken is ook geen optie.

Ik wil graag ook aan de notaris daarover advies vragen. Een ding is duidelijk, in Spanje zullen we alles zelf moeten betalen en dat hakt aardig in wat er ooit over zal blijven voor de kinderen.

**Geplaatst**: 05-07-23 16:25

Geplaatst: 05-07-23 16:25

Ik vind niet dat het normaal is, mantelzorgen. Mijn kinderen hoeven mij niet te verzorgen, wij hebben 10 jaar mijn moeder die naast ons woonde verzorgt. Dat vond ze ook niet meer dan normaal want ze had ook mijn poepluiers verschoond. Wij als gezin hadden iedere ruzie over wie er moest gaan als ze voor de 20e keer had gebeld die dag.
Mijn dochter was 23 toen ze haar iedere avond op bed legde, dat hoeft geen ander half uur te duren, maar oma weigerde zelf nog iets te doen. Thuiszorg wilde ze niet, maar wij hadden dat toch geregeld. Ze dwong ons thuis te blijven, mochten ook geen weekendje meer weg. Want wij moesten haar verzorgen, ze wilde haar huis niet uit terwijl de situatie onhoudbaar was.

**Geplaatst**: 05-07-23 16:29

Geplaatst: 05-07-23 16:29

marleen_usar schreef:
Ik vind niet dat het normaal is, mantelzorgen. Mijn kinderen hoeven mij niet te verzorgen, wij hebben 10 jaar mijn moeder die naast ons woonde verzorgt. Dat vond ze ook niet meer dan normaal want ze had ook mijn poepluiers verschoond. Wij als gezin hadden iedere ruzie over wie er moest gaan als ze voor de 20e keer had gebeld die dag.
Mijn dochter was 23 toen ze haar iedere avond op bed legde, dat hoeft geen ander half uur te duren, maar oma weigerde zelf nog iets te doen. Thuiszorg wilde ze niet, maar wij hadden dat toch geregeld. Ze dwong ons thuis te blijven, mochten ook geen weekendje meer weg. Want wij moesten haar verzorgen, ze wilde haar huis niet uit terwijl de situatie onhoudbaar was.

Je kan daarin echter ook je eigen kaders en grenzen aangeven.

**Geplaatst**: 05-07-23 16:33

Geplaatst: 05-07-23 16:33

Petje af voor de mensen hier die voor hun ouders, broers, zussen intensieve zorg verleend hebben! $_/-\o_$

Het is jammer en ook schrijnend er in dit land steeds meer beroep op familie moet worden gedaan als het om de zorg gaat.
Zal in de toekomst nog veel meer gaan gebeuren.

**Geplaatst**: 06-07-23 23:58

Geplaatst: 06-07-23 23:58

Met veel liefde en plezier voor mijn vader en indirect moeder mantelzorg gedaan. Intensieve Tijd en ook betaald via het pgb.
Later burnout. Niet vanwege de zorg die verleend werd door mij, maar vanwege alle familie trubbels van broer en zussen. Zo'n drama en wat een vreselijk schokkend gezeik ,vzo erg en ontluisterend dat ik gebroken heb na de dood van mijn ouders met de familie op twee broers na. Toen echt kennis gemaakt met de slechtheid van mensen waar ik van hield.
Maar van het directe zorg verlenen aan mijn ouders heb ik 0,0 spijt. Wat waren ze dankbaar. Maar als alleenstaande moeder met drie puber kinderen was het wel een heel heftige tijd.
Maar zelfs de kinderen praten met liefde over die tijd en over opa die (dementie) wel heel vreemd en grappig kon zijn.