Bokt.nl

**Geplaatst**: 07-04-25 21:39

Geplaatst: 07-04-25 21:39

Soepblik schreef:
Zo, één jaar later zit ook ik aan de Ritalin.

Ik heb vrijdag m'n officiele diagnose gekregen en mocht ook meteen medicatie proberen. Ik was best wel huiverig ervoor, maar het afgelopen jaar heb ik al zoveel gedaan om mezelf te helpen. Ik laat eigenlijk nergens steken vallen; ik heb gezonde routines, ochtendrituelen waarvan ik me goed voel, ga op tijd naar bed, heb een manier van plannen gevonden die goed bij mij past, het psychotherapie wat me op heel veel vlakken ontzettend heeft geholpen, etcetera. Maar wanneer het erop aankomt en ik moet gaan zitten om mijn werk te doen, of ik het nou heel stom vindt of juist héél erg graag wil; die concentratie lukte gewoon niet. En dat leverde zo'n ontzettende bak frustratie op. Al mijn hele leven is het een dagelijkse worsteling.

Het verschil met ritalin (lage dosis, 5 mg) is niet normaal. Ik had me echt niet voor kunnen stellen dat je zo lekker geconcentreerd kan werken, dat dit is hoe "normale" mensen de wereld beleven. Ik heb vrijwel geen last van bijwerkingen. Ik heb controle over mezelf en mijn impulsen, en ook als ik wel bewust besluit ernaar te luisteren kan ik daarna ook gewoon weer terug naar waar ik mee bezig was.

Ik lees best vaak horrorverhalen over Ritalin en mensen die er slecht op gaan, maar hebben meer mensen zo'n goede ervaring als ik?

Wat fijn voor je! Ik heb sinds een week ook officieel de diagnose en ben ook begonnen met medicatie. Ik slik 2 á 3x per dag kortwerkende 10mg methylfenidaat. Ik wist al dat dit voor mij iets zou toevoegen omdat ik het eerder wel eens heb geslikt (en het daarom op dagelijkse basis voorgeschreven wilde krijgen). Ik heb wel wat bijwerkingen, zoals misselijk en hoofdpijn. Ook als het uitgewerkt is merk ik de rebound wel even. Toch wegen de voordelen voor alsnog zwaarder dan de nadelen. Ik heb niet 87811 gedachtes tegelijkertijd, ik kan 1 ding tegelijkertijd doen, ik word minder snel afgeleid, ik spring minder van de hak op de tak. En het allerfijnste is dat ik me rustiger voel, in mijn hoofd en in mijn lichaam. Hetgeen waar ik in mijn dagelijks leven tegen aanliep was het onrustige, opgejaagde gevoel. Ik wil naast de medicatie hier wel mee aan de slag, ik ben niet van plan om deze medicatie voor de rest van mijn leven te slikken.

**Geplaatst**: 08-04-25 06:45

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 06:45

Rebound is een teken dat je dosis te laag is. Maar dat is niet zo gek met 1 week.
Mijn advies zou zijn over mqqr langwerkend en per 2 weken ophogen.

**Geplaatst**: 08-04-25 07:11

Geplaatst: 08-04-25 07:11

plutolover schreef:
Ergens denk ik, ik ben wie ik ben. Maar ik zit mezelf vooral in de weg. Snel last van depressie, en laag zelfbeeld, doe vaak impulsive dingen, heb weinig geduld en is nooit rustig in mijn hoofd. Nu heb ik ook nog pms dus zijn we daar ook mee bezig.

laat ik zo zeggen de eerste stappen zijn gezet. Nu nog uitzoeken wat werk enz. Maar dat heeft ook weer tijd nodig. En enige wat ik denk ik, wil mezelf weer zijn. haha

Je kunt ook eerst 5 htp proberen dat is een natuurlijk middel

**Geplaatst**: 08-04-25 08:46

Geplaatst: 08-04-25 08:46

smurffie schreef:
Rebound is een teken dat je dosis te laag is. Maar dat is niet zo gek met 1 week.
Mijn advies zou zijn over mqqr langwerkend en per 2 weken ophogen.

Ik heb ook wel eens een paar keer langwerkend gebruikt maar daar werd ik naderhand echt geen gezelliger persoon van. Zooooo enorm prikkelbaar . Ik wacht eerst even aankomende weken af en dan heb ik weer een afspraak met de psychiater.

**Geplaatst**: 08-04-25 09:23

Geplaatst: 08-04-25 09:23

Miljaar, het hele topic in één keer uitgelezen. En de herkenning is zooooo groot.

Maar tegelijk vraag ik me dan af: voelen echt niet alle mensen zich zo? Ik kom nu zo veel mensen tegen hier en op insta dat het lijkt of iedereen denkt ADHD te hebben en symptomen herkent. En ik ben zo gewend dat het leven zo is en voelt. Is dat echt niet 'gemiddeld'??? Ik kan het gewoon bijna niet geloven.

Ik ben er tot nu toe gewoon heel ver mee gekomen. Er is niemand om mij heen die denkt dat er 'iets mis is' met mij. Maar ik blijf me er maar over verbazen dat andere mensen dingen zo makkelijk gedaan lijken te krijgen. Of dingen niet als zwaar beschouwen. Maar ja, is dat niet gewoon 'de buitenkant'. Net zoals op sociale media. Het plaatje wast we aan de wereld laten zien?

Als ik het aan iemand voorzichtig probeer aan te geven hoor ik alleen: jij? Maar jij bent zo georganiseerd? En dan geloof ik mijn oren gewoon niet.
Want intern is er veel chaos en lawaai en wisselende energie niveaus en zie ik alleen maar dingen die niet af zijn of veel beter hadden kunnen zijn als ik echt even opgelet had.
Ik hang extreem aan mijn highs, dat ik wat mensen ook zien. Dan ben ik echt (ahum, sorry dat ik het zeg) briljant.
Maar dan die momenten dat alle kleine dingen niet lukken (die ik echt prima kan, maar waar ik dan wezenloos naar zit te staren, weken en weken aan het stuk), die ík wel zie maar anderen niet.

Maar dan kom ik weer terug op de 2e alinea. Dat hebben andere mensen toch ook..........?

Dus vraag ik me al een jaar af of ik naar de huisarts moet gaan. Wil je op zoek naar een label? Wat wil je precies verbeteren in je leven als je er al zo ver mee gekomen bent? Wil je wel iets veranderen aan jezelf met medicijnen? Ik ben aardig happy met wie ik ben. Zie ook zeker de voordelen.
En oh, ja: het daadwerkelijk plannen van die afspraak :')

Gaat niet gebeuren (hij staat al een half jaar op mijn to do lijstje. Tot ik gewoon een nieuw lijstje gepakt heb om het op te schrijven en vervolgens verstop achter een gordijn) Op datzelfde lijstje staat de tandarts afspraak die ik al 3 jaar moet inplannen.

Wat mij nu weer triggerde: een gesprek over waarom ik mijn uren nooit op tijd schrijf en daarmee topaanvoerder ben binnen ons bedrijf. En dan al die goedbedoelde tips waar ik van denk: no oliebol sherlock, als dat werkte had ik het 6 jaar geleden al wel op orde. Maar ik loop totaal leeg als ik alleen maar dénk aan zoiets uren schrijven. Dus denk ik er gewoon niet aan blijkbaar. Lekker constructief dit. -O-

**Geplaatst**: 08-04-25 09:35

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 09:35

ooooh @pol013 ik had jouw stuk tekst ook kunnen schrijven. behalve dat ik wel echt verstrooid ben en iedereen dat ook van me weet.

als ik smiddags om 2 uur een afspraak heb en de rest van de dag niets, dan kan ik eigenlijk de hele dag niets doen, omdat ik zo met die afspraak bezig ben. en bijv. niet te laat wil komen. de hele dag voorbereiden, maar toch niet op tijd kunnen komen (gaat beter de laatste tijd).
verder heb ik mijn leven goed op de rit en is add niet iets waar mensen aan denken.

toch zie ik wel veel dingen. het verstrooide, mega slechte concentratie (2 proefjes op een wedstrijd is voor mij al erg lastig), maar soms juist ook weer hyper focus. het huishouden kan ik heel erg tegenop kijken en dus inderdaad verstart op de bank filmpjes kijken en me rot voelen. om vervolgens in een half uur alles te doen waar ik al een week tegenop kijk.

maar ja wat moet je met het stempeltje. ik zou inderdaad heel graag een betere concentratie willen en dat het eens rustig in mijn hoofd is. aan de andere kant gaat dat laatste steeds beter en ben ik wat bang dat medicijnen je dof maken in je emoties, dat wil ik ook niet. en het labeltje zal veel verklaren en dan? lastig hoor. of nog erger, als je het label niet krijgt, dan ben je dus een neppert/loser/aansteller (mijn mening, is natuurlijk niet zo).

**Geplaatst**: 08-04-25 09:51

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 09:51

Nou het grote voordeel van mezelf door een ADHD bril bekijken is wel al dat ik weet dat er meer mensen zijn die moeite hebben met bepaalde dingen, los van een diagnose. En dat er ook strategieën zijn die je toe kunt passen die weliswaar niet iedereen nodig heeft maar jou wel helpen.

Ik kom nu ein-de-lijk op tijd voor iets wat ik met de paarden ga doen. Een les of een wedstrijd. Daarvoor zet ik een volledig schema in mijn telefoon/horloge. Met alle blokken: opstaan, aankleden, paarden voeren, zelf eten, trailer inpakken, paard poesten, reistijd, zadelen, losrijden.

En eigenlijk moet ik dat voor alles doen wat niet binnen mijn echte routine valt. Zoals ook uit eten gaan. Dat ik niet verrast ben door het feit dat de paarden binnen halen, douchen, aankleden, mijn autosleutel zoeken, mijn telefoon zoeken, mijn schoenen zoeken, weer mijn autosleutel zoeken omdat ik hem ergens neergelegd heb toen ik mijn telefoon ging zoeken..... daadwerkelijk allemaal tijd kost en ik nu weer te laat weg gereden ben en mezelf weer een dwaas vind.
Maar dat lijkt op te veel structuur en moeite. En dus pas ik mijn handige structuur nog niet toe op alle aspecten van mijn leven.

Maar dat werk ontwijkende gedrag.... Ik wéét dat het helpt om nu een wekker te zetten voor 5 minuten en dan in ieder geval 5 minuten ergens aan te werken.... maaaaaaaaaaar {:)-:(

**Geplaatst**: 08-04-25 10:32

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 10:32

ooh je die planning doe ik altijd in mijn hoofd, al overkomt het me soms nog steeds.
maar als ik 14:30 les heb, wil ik er 14:00 zijn, 1/2 uur rijden is dus 13:30 van stal 15 minuten inladen, 15 minuten van huis trailer ophalen en naar stal. dan weet ik hoe laat ik van huis moet. gaat meestal goed, maar laatst stapte ik in, ooh ja nog tanken. ik reken dus altijd nog wat tijd voor onvoorziene zaken. maar deze berekening maak ik vaal wel 100 keer en niet dat ik er dan op vertrouw dat t klopt of zo

**Geplaatst**: 08-04-25 11:53

Geplaatst: 08-04-25 11:53

Ik was vandaag ruim een uur te vroeg bij de tandarts :')

dat gebeurd nog al eens. Ik ben of veel te vroeg of net te laat.

**Geplaatst**: 08-04-25 12:02

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 12:02

Ik ben ook echt altijd 2 minuten te laat.

**Geplaatst**: 08-04-25 12:11

Geplaatst: 08-04-25 12:11

Dat probeer ik bij echte afspraken te voorkomen maar dan ben ik dus echt veel te vroeg. Er stonden vanmorgen 4 alarmen, voor medicijnen, daarna voor eten, dan camper verplaatsen en daarna om aan te lopen naar de tandarts. :))

Anders gaat het gegarandeerd mis.

Wat ik raar vind aan mezelf is dat naarmate ik ouder word ik meer "last" heb van mijn drukke gedrag. Ik word steeds vaker veroordeeld zelfs wildvreemden vinden het soms nodig om er wat van te zeggen, of je ziet ze met hun ogen draaien en roddelen, erg irritant naar ook erg kwetsend. Ik kan het ook niet helpen -O-

. Maar 50 plus en vrouw dan heb je je kennelijk te "gedragen" en doe je dat niet dan is het kennelijk volstrekt logisch dat je er dan iets van zegt.

Dat doet best pijn.

Maffe is het overkomt me eigenlijk alleen bij nederlanders waar ook in europa.

Gewoon stom. Ik heb geen medicatie (mag ook niet ivm allergie) en zou niet eens weten hoe het is om niet druk te zijn in bewegingen en spraakwaterval. Dan heb ik het nog niet eens over de continue chaos in mijn hoofd

Iemand vroeg me wanneer heb je de officiele diagnose? Sinds mijn tweede hersenvlies ontsteking op ongeveer mijn 5 e verjaardag was ik daarna alle dagen heel druk. De officiele diagnose (radboud universiteit heeft het gedaan, ik had het nodig voor de uwv en een mogelijke revalidatie) is ongeveer een jaar of 9 geleden, en luidt ernstige adhd als gevolg van niet aangeboren hersenletsel.

**Geplaatst**: 08-04-25 13:02

Geplaatst: 08-04-25 13:02

Rawr schreef:
De keerzijde van medicatie is dat ik weet dat ik weet dat ik aan het einde jaren inlever van m'n leven. Maar fiets it... kwaliteit over kwantiteit.

Bedoel je dat het consequenties heeft voor je gezondheid?

**Geplaatst**: 08-04-25 13:34

Geplaatst: 08-04-25 13:34

Prairy schreef:
Ik gebruik RoutineFlow, wel betaald maar voor mij werkt hij goed.

De ontwikkelaar is nu ook met een soort to do lijst app bezig geloof ik, die heb ik nog niet echt geprobeerd.

RSD heb ik ook wel last van, al probeer ik wel steeds meer de fiets it dit ben ik, take it or leave it. Gaat de ene keer beter als de andere uiteraard.

Dat schema therapie heb ik het laatste zeg half jaar dus uit mezelf gedaan, grappig om te lezen dat er dus een naam aan hangt. Iets om eens verder onderzoek naar te doen.

Vooral de acceptatie dat iets de ene dag gewoon niet lukt, en dan kunnen denken, jammer dan, morgen of volgende week of gewoon niet, weer een dag, heeft ontzettend lang geduurd. Maar wat voelt dat bevrijdend.

Ook hiervoor geldt, de ene dag of week of langer gaat dat beter als de andere... Ik merk vooral in de week /1,5 week voor de volle maan dat het lastiger tijden zijn en probeer me daarop aan te passen. Of dat de week voor mijn normaal gesproken menstruatie is zou ook kunnen, maar aangezien ik de pil nu door slik weer ik mijn natuurlijke cyclus niet

Nu werk ik niet dus dat scheelt echt enorm. Eindelijk tijd om mezelf eens wat meer op orde te krijgen en vooral kunnen houden in meer of mindere mate.

En dan zien we wel hoe en of werken nog gaat lukken. Ik heb heel veel geluk met mijn man die genoeg verdient zodat ik niet zou hoeven werken. En dat ik nu dus de tijd heb (met uitkering) om met mezelf aan de slag te gaan.

Ik quote mezelf even, wat is er in een jaar tijd enorm veel gebeurd bij mij

Ik gebruik nog steeds MedikinetCR, meestal 20 in de ochtend en als ik het niet vergeet 5-10 in de middag. Soms 15 in de ochtend, afhankelijk van de tijd van de maand.

In april vorig jaar heb ik me ingeschreven bij de KvK, heb ik in juli voor het eerst op een opdracht gereageerd én gelijk binnen gehaald als zelfstandige. Daar zit ik nu nog steeds 2 dagen per week op de facilitaire afdeling, maar ik weet niet hoe lang dat nog blijft (zowel het contract dat in juli al dan niet verlengd wordt als mijn eigen interesse die er niet meer zo is).

Ik ben nu keihard bezig met het opzetten van een ander bedrijf en ik moet uitkijken dat ik niet te veel wil in 1x, sommige dingen duren gewoon even, en die rust heb ik nu ook een beetje gevonden. De zoektocht naar wat ik leuk vind is hier heel belangrijk in (geweest) en echt niet altijd makkelijk, maar dat ik nu inzicht heb in mijn eigen hoofd en waar sommige dingen vandaan komen is echt goud waard.

De hoeveelheid werk die ik nu verzet, de ideeën die ik krijg én waar ik naar handel, dat had ik vorig jaar echt nooit kunnen bedenken. Ik zit eindelijk in een goede flow.

Zonder de diagnose en ook zeker zonder de medicijnen, had ik dit echt niet kunnen bereiken.

**Geplaatst**: 08-04-25 14:59

Geplaatst: 08-04-25 14:59

pol013 schreef:
Miljaar, het hele topic in één keer uitgelezen. En de herkenning is zooooo groot.

Maar tegelijk vraag ik me dan af: voelen echt niet alle mensen zich zo? Ik kom nu zo veel mensen tegen hier en op insta dat het lijkt of iedereen denkt ADHD te hebben en symptomen herkent. En ik ben zo gewend dat het leven zo is en voelt. Is dat echt niet 'gemiddeld'??? Ik kan het gewoon bijna niet geloven.

Dit heb ik exact hetzelfde! Inderdaad door een eerder topic op bokt en wat ik de laatste tijd op Instagram voorbij zie komen, zoveel herkenning!! Een heleboel dat op z'n plaats valt! Aan de andere kant denk ik dan, heeft niet iedereen dit??

Ik twijfel dus nu nog heel erg of ik hiermee wel naar de huisarts wil. Ik red me al heel lang met mijn drukke hoofd, maar aan de andere kant heb ik ook zo'n behoefte aan rust en niet altijd die interne struggle....

**Geplaatst**: 08-04-25 15:02

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 15:02

Ik zou niet weten waarom je het niet zou doen?

**Geplaatst**: 08-04-25 15:33

Geplaatst: 08-04-25 15:33

Malenka schreef:
Ik zou niet weten waarom je het niet zou doen?

omdat ik dus nog steeds twijfel of ik het wel echt zou kunnen hebben

maar je hebt ook wel gelijk

**Geplaatst**: 08-04-25 15:34

Geplaatst: 08-04-25 15:34

nou voor mij om het gevoel "zij is ook op zoek naar een stempeltje, ze moet gewoon gestructureerder gaan werken" "ze is gewoon lui en zoekt een excuus".

en verder, ik red me nu. bij mijn kind is wel al eens ADD genoemt (niet onderzocht nog) en dan lees je veel over erfelijkheid. dus dat bevestigd dan ook wel weer wat. maar wat brengt zo'n stempel me? ik ben (nu) nog niet van plan dan medicijnen te gaan nemen

**Geplaatst**: 08-04-25 15:34

Geplaatst: 08-04-25 15:34

Met interesse dit topic gelezen. Eén van mijn volwassen dochters kampt al heel lang met psychische problemen. Allerlei medicatie en behandelingen ondergaan, maar niet echt succesvol. Onlangs heeft één van haar behandelaren geopperd of ze ADHD zou kunnen hebben. Er zijn wat gesprekken geweest en e.e.a. begon er steeds meer op te lijken.
Ze moest zelf een vragenlijst invullen als onderdeel van de diagnosestelling en aan ons werd gevraagd hetzelfde te doen, het ging in ons geval over haar kindertijd, ik meen tussen 5-6 jaar en 12 jaar. In een gesprek hebben wij onze antwoorden mogen toelichten,

Het rare is nu dat de vragen die wij hebben beantwoord haaks staan op de antwoorden die zij zelf heeft ingevuld over haar volwassen leven. De conclusie n.a.v. de antwoorden die zij zelf gaf ( en ik ben het 100% eens met haar antwoorden ) geven duidelijk ADHD aan, maar de situatie in haar kindertijd is echt heel anders.
Conclusie: ze heeft geen ADHD, want zo stelt men, ADHD word je mee geboren, dat ontwikkelt zich niet later.
Ik blijf het heel vreemd vinden, zeker na het doorlezen van dit topic. Haar gedrag en hoe ze zich voelt komen zó overeen met wat ik hier lees, vooral die chaos in het hoofd.
Iemand die dit herkent of er wat zinnigs over zeggen kan?

**Geplaatst**: 08-04-25 15:39

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 15:39

Adhd kan ook ontstaan na een hersenletsel/hersenziekte in welke vorm dan ook. Wie heeft gezegd dat het alleen aangeboren is?

**Geplaatst**: 08-04-25 15:42

Geplaatst: 08-04-25 15:42

karuna schreef:
Adhd kan ook ontstaan na een hersenletsel/hersenziekte in welke vorm dan ook. Wie heeft gezegd dat het alleen aangeboren is?

Psychiater zegt dit. Hersenletsel/-ziekte is bij haar niet van toepassing.

**Geplaatst**: 08-04-25 15:51

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 15:51

Zijn er meer mensen die het alles of niks herkennen? En daar eventueel met mij over willen sparren in PB of privé?

**Geplaatst**: 08-04-25 16:10

Geplaatst: 08-04-25 16:10

thequeensmum schreef:
Met interesse dit topic gelezen. Eén van mijn volwassen dochters kampt al heel lang met psychische problemen. Allerlei medicatie en behandelingen ondergaan, maar niet echt succesvol. Onlangs heeft één van haar behandelaren geopperd of ze ADHD zou kunnen hebben. Er zijn wat gesprekken geweest en e.e.a. begon er steeds meer op te lijken.
Ze moest zelf een vragenlijst invullen als onderdeel van de diagnosestelling en aan ons werd gevraagd hetzelfde te doen, het ging in ons geval over haar kindertijd, ik meen tussen 5-6 jaar en 12 jaar. In een gesprek hebben wij onze antwoorden mogen toelichten,

Het rare is nu dat de vragen die wij hebben beantwoord haaks staan op de antwoorden die zij zelf heeft ingevuld over haar volwassen leven. De conclusie n.a.v. de antwoorden die zij zelf gaf ( en ik ben het 100% eens met haar antwoorden ) geven duidelijk ADHD aan, maar de situatie in haar kindertijd is echt heel anders.
Conclusie: ze heeft geen ADHD, want zo stelt men, ADHD word je mee geboren, dat ontwikkelt zich niet later.
Ik blijf het heel vreemd vinden, zeker na het doorlezen van dit topic. Haar gedrag en hoe ze zich voelt komen zó overeen met wat ik hier lees, vooral die chaos in het hoofd.
Iemand die dit herkent of er wat zinnigs over zeggen kan?

Mijn ervaring is dat veel ouders antwoorden dat hun kind 'normaal' was omdat ze het vergelijken met hun eigen kindertijd... En dat ze dan uiteindelijk zelf ook neuro divergent blijken te zijn. Tja... Dan was je dus zelf ook niet 'normaal' en had je geen goed vergelijkingsmateriaal. En als psychologen dan dus niet goed doorvragen komt het er niet uit.

**Geplaatst**: 08-04-25 16:28

Re: adhd bij volwassen vrouwen

Geplaatst: 08-04-25 16:28

De vragen waren niet of ze ‘normaal’ was.
Er was een waslijst aan vragen.
Was ze rustig, druk, georganiseerd, hoe deed ze het op school, met familie, waren er vriendinnetjes, was ze vaak dingen kwijt en ga zo maar door.
Heb samen met mijn man de vragen zo goed mogelijk beantwoord en het later ook nog voorgelegd aan naaste familie.
Deze hadden dezelfde antwoorden als wij.
Gaan we naar de vragenlijst over haar volwassen tijd dan is het precies het tegenovergestelde.
Denk dus niet dat het aan ons perspectief ligt

**Geplaatst**: 08-04-25 16:37

Geplaatst: 08-04-25 16:37

thequeensmum schreef:
De vragen waren niet of ze ‘normaal’ was.
Er was een waslijst aan vragen.
Was ze rustig, druk, georganiseerd, hoe deed ze het op school, met familie, waren er vriendinnetjes, was ze vaak dingen kwijt en ga zo maar door.
Heb samen met mijn man de vragen zo goed mogelijk beantwoord en het later ook nog voorgelegd aan naaste familie.
Deze hadden dezelfde antwoorden als wij.
Gaan we naar de vragenlijst over haar volwassen tijd dan is het precies het tegenovergestelde.
Denk dus niet dat het aan ons perspectief ligt

Het kan dat het zich op een andere manier uit dan vroeger? Ik heb afgelopen vrijdag precies deze dag gehad (bij mij ging mijn vader mee om de vragen over de kindertijd van inderdaad 5 tot 12 te beantwoorden), en daar viel het ook op dat ik vroeger álles vergat, niet plande, niet georganiseerd was, maar ook niet oplette en een dromertje was. Inmiddels, nu ik 27 ben, uit de adhd zich bij meer in de vorm van hyperacitiviteit, maar plan ik bijvoorbeeld wel.

**Geplaatst**: 08-04-25 16:41

Geplaatst: 08-04-25 16:41

Ik weet welke vragen je krijgt.

Als dat niet aan de hand is dan heeft ze dus inderdaad geen adhd want ik ga er vanuit dat jullie maskeren dan ook ondervangen hebben.