Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 16:38

Sizzle schreef:
Dus eigenlijk heeft je partner ook helemaal geen kinderwens of verlangen, hij voelt enkel de druk en schaamte en daarna mag jij zijn „schaamte project“ verzorgen en opvoeden.
Echt gewoon: no way!

Ik zou sowieso in de achtergrond beginnen met investeren in een eigen leven zonder afhankelijkheid van een partner, je hebt immers nooit de garantie dat het gras niet ergens anders groener is.
Het is wel een erg treurig uitzicht dat je het gevoel hebt dat je leven „over“ is zonder je partner.



Wij hebben een relatie vanaf mijn 18e, ben nu bijna 33 dus na 15 jaar samen zal dat inderdaad zo gaan voelen.

We hebben een mooie koopwoning, samen gekocht. Maar alleen zal ik het niet kunnen betalen, hij misschien ? Dan zal hij mij uit moeten kopen.

Maar in deze tijd in je eentje wat kopen, of zelfs huren zie ik geen mogelijkheden in. Dat is niet te betalen als je niet hoog opgeleid bent.

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:40

Mandy_89 schreef:
Ja nou daar ben ik ook bang voor inderdaad. Nou is hij zelf totaal niet gelovig oid, maar denk dat de meeste zorg voor het kind wel bij mij zal neerkomen. Gezien het financiële plaatje (hij verdient gewoon veel meer geld dan mij)


En dan mag jij straks drie dagen werken en hij vijf, waardoor het financiële verschil nog groter wordt? Ik zou dan echt op ieder 4 dagen staan hoor! Het klinkt echt alsof hij wil omdat het zo hoort en alle problemen vervolgens bij jou terechtkomen. Daar zou ik behoorlijk op afknappen bij een man.

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 16:41

Joltsje schreef:
Hey ts,

wat een lastige keuze en deze gaat ook niet makkelijker worden narmate je er meer over nadenkt of lijstjes gaat maken denk ik.

uiteraard deel ik ook mijn ervaring. ik was ook een misschien mens en misschien ook nog wel meer een nee voor kids dan een ja. op babybezoek hoopte ik altijd dat ik het kind niet in de armen kreeg gedrukt en vind ik kinderen van een ander maar stom.

de ommekeer is geweest toen mijn broer een kindje kreeg en ik dus dichterbij betrokken was. dat was voor mij het moment van, ja ik wil toch. en verder toch ook dat het zo "hoort". mijn man had nog even langer tijd nodig.

inmiddels 2 kids en erg blij mee. al was ik ook tevreden geweest als het niet gelukt was.
ik vind andere kinderen nog steeds niet leuk, maar mijn eigen vind ik erg leuk.,
de sleur is niet veranderd, gelukkig zijn komt vanuit jezelf
zorgen erbij, jazeker, maar ook heel veel plezier.


Ah ja dat heeft een vriendin van mij ook nu haar zus kinderen heeft, zelf ben ik enig kind dus heb geen broers of zussen.
Dus zal dat niet mee gaan maken.

Mijn moeder was altijd heel negatief over kinderen krijgen en hoe verschikkelijk dat is. Daarom is er nooit geen 2e gekomen

Mandy_89
Berichten: 1366
Geregistreerd: 23-06-07

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 19-08-22 16:42

Tiggs schreef:
Mandy_89 schreef:
Ja nou daar ben ik ook bang voor inderdaad. Nou is hij zelf totaal niet gelovig oid, maar denk dat de meeste zorg voor het kind wel bij mij zal neerkomen. Gezien het financiële plaatje (hij verdient gewoon veel meer geld dan mij)


En dan mag jij straks drie dagen werken en hij vijf, waardoor het financiële verschil nog groter wordt? Ik zou dan echt op ieder 4 dagen staan hoor! Het klinkt echt alsof hij wil omdat het zo hoort en alle problemen vervolgens bij jou terechtkomen. Daar zou ik behoorlijk op afknappen bij een man.



Ik werk al 24 uur, maar dit heeft te maken met mijn slechte rug waardoor ik fulltime niet vol kan houden.

Joltsje

Berichten: 9515
Geregistreerd: 10-03-06
Woonplaats: in mijn huis

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:44

lieve ts, de adviezen gaan nu wel wat off topic.

luister vooral naar je gevoel en bespreek het met je man.

elnienjo

Berichten: 9541
Geregistreerd: 22-05-19

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:44

Mandy_89 schreef:
Tiggs schreef:

Ja nou daar ben ik ook bang voor inderdaad. Nou is hij zelf totaal niet gelovig oid, maar denk dat de meeste zorg voor het kind wel bij mij zal neerkomen. Gezien het financiële plaatje (hij verdient gewoon veel meer geld dan mij)


En dan mag jij straks drie dagen werken en hij vijf, waardoor het financiële verschil nog groter wordt? Ik zou dan echt op ieder 4 dagen staan hoor! Het klinkt echt alsof hij wil omdat het zo hoort en alle problemen vervolgens bij jou terechtkomen. Daar zou ik behoorlijk op afknappen bij een man.



Ik werk al 24 uur, maar dit heeft te maken met mijn slechte rug waardoor ik fulltime niet vol kan houden.

En dan zou je je slechte rug ook nog willen belasten met een zwangerschap?

absque_dubio

Berichten: 7988
Geregistreerd: 19-04-05
Woonplaats: Ik in Leusden, pony’s in Ederveen

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:45

Ts, vind je ‘het goed hebben samen, een koopwoning en ieder zn hobby’ genoeg om de rest van jullie leven samen te blijven? En vind jij dat een basis voor een kind?
Mokkend de hond uitlaten terwijl dat de passie/hobby van je partner is en deze het tijdelijk niet kan, vind ik alarmerend.

Je geeft duidelijk aan dat jij geen kind wilt en eigenlijk tips zoekt hoe dat hem te vertellen en duidelijk te maken. Iets heel anders dan waarmee je dit topic opende.
Laatst bijgewerkt door absque_dubio op 19-08-22 16:48, in het totaal 2 keer bewerkt

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:46

Mandy_89 schreef:
Tiggs schreef:


En dan mag jij straks drie dagen werken en hij vijf, waardoor het financiële verschil nog groter wordt? Ik zou dan echt op ieder 4 dagen staan hoor! Het klinkt echt alsof hij wil omdat het zo hoort en alle problemen vervolgens bij jou terechtkomen. Daar zou ik behoorlijk op afknappen bij een man.



Ik werk al 24 uur, maar dit heeft te maken met mijn slechte rug waardoor ik fulltime niet vol kan houden.


En hoeveel kan je dan nog werken als er een baby bij komt?

XiiaaooNaa

Berichten: 2869
Geregistreerd: 06-07-11
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:48

Ik wil geen kind, mijn vriend gelukkig ook niet.

Waarom wil ik geen kind? Omdat ik vind dat als je een kind hebt je je leven daarop volledig moet aanpassen. Niet half maar volledig.
Niet 5 dagen na school nog naar de opvang, niet de sport kunnen doen die je zou willen doen, muziekles, afspraakjes, feestjes etc.

Zo een jeugd had ikzelf, waar mijn ouders alle tijd voor ons hadden en ook ons de ruimte gaven voor bovengenoemde zaken.

En om eerlijk te zijn heb ik daar geen zin in, ik wil mijn leven niet aanpassen naar een kind.
Ik wil reizen, paarden, andere dieren en doen wat ik op dat moment wil doen. En daarbij past er voor mij geen kind.
Vandaar mijn keuze geen kinderen te willen, ben ik dan te egoïstisch voor hahah.



Denk trouwens dat je ook met kids goed genoeg in een sleur kan komen.
Gewoon soms wat meer aan julliezelf denken om dingen te doen om uit de sleur te komen.

Tiggs

Berichten: 8555
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:49

XiiaaooNaa schreef:
Ik wil geen kind, mijn vriend gelukkig ook niet.

Waarom wil ik geen kind? Omdat ik vind dat als je een kind hebt je je leven daarop volledig moet aanpassen. Niet half maar volledig.
Niet 5 dagen na school nog naar de opvang, niet de sport kunnen doen die je zou willen doen, muziekles, afspraakjes, feestjes etc.

Zo een jeugd had ikzelf, waar mijn ouders alle tijd voor ons hadden en ook ons de ruimte gaven voor bovengenoemde zaken.

En om eerlijk te zijn heb ik daar geen zin in, ik wil mijn leven niet aanpassen naar een kind.
Ik wil reizen, paarden, andere dieren en doen wat ik op dat moment wil doen. En daarbij past er voor mij geen kind.
Vandaar mijn keuze geen kinderen te willen, ben ik dan te egoïstisch voor hahah.

Denk trouwens dat je ook met kids goed genoeg in een sleur kan komen.
Gewoon soms wat meer aan julliezelf denken om dingen te doen om uit de sleur te komen.


Anderzijds is natuurlijk juist een kind krijgen een egoïstische beslissing, want je doet dat voor jezelf, niet voor het kind :) Er zijn zelfs mensen die voor kinderen kiezen ondanks dat ze een grote kans hebben om erfelijke ziektes door te geven, en dan bedoel ik niet iets simpels als hooikoorts.

Maar ik herken het hoor, ik wil niet om 5 uur op m'n werk moeten denken: oh oliebol, kind moet van de opvang gehaald. Terwijl ik dan net lekker in een klus zit.
Laatst bijgewerkt door Tiggs op 19-08-22 16:50, in het totaal 1 keer bewerkt

Urbanus

Berichten: 45426
Geregistreerd: 05-02-08
Woonplaats: Tollembeek

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:50

elnienjo schreef:
En dan zou je je slechte rug ook nog willen belasten met een zwangerschap?


Je loopt een beetje achter.

Evelijn

Berichten: 7692
Geregistreerd: 12-07-04
Woonplaats: Peize

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:50

XiiaaooNaa schreef:
Vandaar mijn keuze geen kinderen te willen, ben ik dan te egoïstisch voor hahah.


Mijn moeder zegt dat ik niet naïef genoeg was om aan kinderen te beginnen.


Vind de keuze wel of niet kinderen even egoïstisch… je doet beide toch in allereerste plaats hopelijk gewoon voor jezelf om dat je denkt dat dat de keuze is waar jij het meest gelukkig van wordt.

XiiaaooNaa

Berichten: 2869
Geregistreerd: 06-07-11
Woonplaats: Den Haag

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:55

Dat is zeker waar haha. Het is net hoe je het bekijkt :P

Als het maar niet is ‘omdat het zo hoort’ of ‘omdat al mijn vriendinnen ze ook hebben’. Dan lijkt het net alsof je kind je accessoire is om ‘erbij’ te horen en niet een welbewuste keuze/commitment.

En het lijkt er in sommige gevallen echt op dat mensen de gevolgen/nadelen van een kind hebben niet overdacht hebben en alleen denken leukkkkk en dan tegen een lamp lopen. Ten nadele van het kind natuurlijk.

Prairy

Berichten: 10332
Geregistreerd: 28-12-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 16:59

Mandy_89 schreef:
Ja nou daar ben ik ook bang voor inderdaad. Nou is hij zelf totaal niet gelovig oid, maar denk dat de meeste zorg voor het kind wel bij mij zal neerkomen. Gezien het financiële plaatje (hij verdient gewoon veel meer geld dan mij)

------

En dan mag jij straks drie dagen werken en hij vijf, waardoor het financiële verschil nog groter wordt? Ik zou dan echt op ieder 4 dagen staan hoor! Het klinkt echt alsof hij wil omdat het zo hoort en alle problemen vervolgens bij jou terechtkomen. Daar zou ik behoorlijk op afknappen bij een man.

_-------------

Ik werk al 24 uur, maar dit heeft te maken met mijn slechte rug waardoor ik fulltime niet vol kan houden.

Even advocaat van de duivel misschien, maar stel.

Jij zegt vooruit, omdat ik zoveel van je hou, nemen we een kind.

Jij gaat er lichamelijk zeker niet op vooruit. Dus waarschijnlijk ga je nog minder werken.

Hij denkt, das makkelijk, kan ik meer gaan werken (en meer verdienen) en hoef ik nog minder op te voeden, wel de lusten en de maatschappelijke status maar weinig lasten.

En dan is het koekje ineens op. Hij denkt, dit leven is toch niet zo leuk en vindt een ander. En dat gebeurt volgens mij best vaak.

Jij blijft zitten, nu met kind en hond, geen geld en (weinig) inkomen, geen of weinig alimentatie, geen huis of een klein flatje als je mazzel hebt.

Doemscenario misschien, maar zou je dat dan nog steeds willen?

Vwb het sleur gedeelte, welkom in het dertigers dilemma. Dat is namelijk precies het gevoel dat je daarvan hebt. Been there, done that.

Ik heb geen kinderen genomen en besteed mijn tijd zoals ik wil, in ons geval met allerlei projecten, natuur 'beter maken (meer bomen planten) en gewoon de vrijheid hebben om iets te doen of niet.

Niet alleen achter willen blijven, tja. Die garantie heb je toch niet, dat je eventuele kinderen nog op bezoek komen of dat je bij ze mag wonen tzt omdat er geen verpleeghuizen meer zijn.

Goof

Berichten: 31659
Geregistreerd: 12-05-05
Woonplaats: Thuis

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 17:04

Mandy_89 schreef:
We hebben een mooie koopwoning, samen gekocht. Maar alleen zal ik het niet kunnen betalen, hij misschien ? Dan zal hij mij uit moeten kopen.

Maar in deze tijd in je eentje wat kopen, of zelfs huren zie ik geen mogelijkheden in. Dat is niet te betalen als je niet hoog opgeleid bent.


Maar dit is toch geen reden om samen te blijven?
Ik krijg er echt een beetje een verdrietig gevoel bij zo.

Snadrem

Berichten: 4501
Geregistreerd: 24-04-08

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 17:20

Jee TS, wat een dilemma's allemaal. Het twijfelen herken ik wel hoor. Van kleins af aan wist ik al dat ik geen kinderen wilde, ergens van eind twintig tot begin dertig begon ik daar toch wel over te twijfelen en kreeg ik op een gegeven moment zelfs een beetje een kinderwens. Op dat moment klapte mijn relatie en mijn kinderplannen. Ik had altijd in mijn hoofd zitten dat áls ik moeder zou worden, ik dit op een redelijk jonge leeftijd wilde (lees: uiterlijk begin 30 en anders niet). Inmiddels ben ik over die zelf gestelde grens heen en ben ik er ook heilig van overtuigd dat ik geen kinderen wil en ben ik dankbaar dat ik ze niet heb. Ik weet zeker dat ik een hele goede moeder zou zijn, maar ik zou mezelf er geen plezier mee doen. Ik hecht teveel waarde aan mijn rust en mijn vrijheid. Mijn vriend weet ook dat ik er zo in sta. Mocht hij toch kinderen willen, dan zal dat met iemand anders moeten en niet in deze relatie. Ik ga namelijk niet mijn wensen opzij zetten voor een ander en verwacht dat evenmin van hem.

Als ik het zo lees spelen er bij jou wel wat meer twijfels mee. Het enige advies dat ik je kan geven is dat je alleen aan een gezin moet beginnen als je hier zelf helemaal achter staat. Er is geen optie om terug te spoelen en te annuleren. Laat je door niemand iets aanpraten of ergens toe dwingen: het is jouw leven. Je bent hier maar 1 keer.

Ragdollcat
Berichten: 14803
Geregistreerd: 03-08-08
Woonplaats: Daar waar ik woon

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 17:28

Het is een kinderwens vanuit jezelf!

Als je dat niet hebt, dat je heel graag een kindje wilt en je twijfelt ook nog eens…. Puur voor jezelf zou ik het niet doen! Zeker niet als je er niet achter staat en het doet voor je partner.

Zelf heb ik nooit een wens gehad om een kind te willen en daar blijf ik bij. Ik word er echt niet gelukkiger van. Vind het heerlijk om kindvrij te zijn en heb het er niet voor over om mogelijk mijn lichaam kapot te krijgen als je helaas pech hebt.

Maar het is en blijft jouw eigen keuze, jouw lichaam en jouw leven. Sta je er niet echt achter dan moet je dat niet doen.

Ragdollcat
Berichten: 14803
Geregistreerd: 03-08-08
Woonplaats: Daar waar ik woon

Re: Wel of geen kind willen, hoe die keuze maken?

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 17:34

En ik kom steeds meer mensen tegen die er achteraf spijt van hebben, te snel en te licht over gedacht en voor de partner gedaan…. Of voor om hun ouders grootouders te kunnen maken. Dan ben ik altijd erg blij en opgelucht dat ik de baas bent over wat ik wel en niet wil, dat laat ik niet me aanpraten.

cariena1
Berichten: 1151
Geregistreerd: 10-07-07
Woonplaats: Uithuizermeeden

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 17:45

Ik heb altijd gezegd ik wil later geen kinderen. Totdat ik inmiddels mijn ex tegen kwam en ben 2 dochters rijker van nu 9 en 10 jaar oud. Ik zou ze voor geen goud willen missen maar heb niks met kinderen van iemand anders. Als ik die ex niet had leren kennen waren er geen kids gekomen. En was ik nu nog kindloos is helaas wel vechtscheiding geworden

verootjoo
Berichten: 36809
Geregistreerd: 19-10-03

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 18:06

Jeetje, ik lees in al je post echt totaal geen kinderwens of instinctief verlangen naar een kind.

Zelf had ik eerst precies zoals jij; geen zin in zwanger zijn, bevallen en ziekenhuis dingen. En uiteindelijk is dat enorm naar de achtergrond geschoven en kwam het sterke gevoel van ‘ik moet een kind en wel nu’ naar voren. Ik heb vanaf dat moment ook nooit meer getwijfeld, ik wist gewoon dat ik moeder wilde worden.

En eerlijk; ik vind het moederschap het mooiste wat er is, maar het gooit wel je leven overhoop.
En als ‘het misschien wel leuk is om een stap verder te zetten’ je motivatie is uit de OP, is het gedoemd te mislukken met alleen verliezers tot gevolg. Als je het niet zeker weet is in het diepe springen in dit geval wel een hele gevaarlijke stap m.i.

Azmay
Berichten: 18197
Geregistreerd: 01-01-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 18:10

Ragdollcat schreef:
En ik kom steeds meer mensen tegen die er achteraf spijt van hebben, te snel en te licht over gedacht en voor de partner gedaan…. Of voor om hun ouders grootouders te kunnen maken. Dan ben ik altijd erg blij en opgelucht dat ik de baas bent over wat ik wel en niet wil, dat laat ik niet me aanpraten.


Ik hoor ook veel mensen die absoluut van hun kinderen houden maar ze wellicht liever niet hadden gehad.

Hierbij is het zeker bij twijfel niet doen, er zit geen proeftijd aan.

Snorlex

Berichten: 2554
Geregistreerd: 02-01-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 18:44

Hier ook iemand in het grijze gebied. Nu 31 en (nog) geen duidelijk aanwezige kinderwens. Ook bij vriend niet. Hij zou het misschien ooit wel willen, maar nu nog niet. Ik heb voor mezelf heel scherp dat ik het niet wil als hij het niet 100% wil. Hij is ondernemer en zal zijn levensstijl (lange werkdagen, iedere avond laat thuis, weekenden werken) echt aan moeten passen. Ik wil niet noodgedwongen in het huismoeder-hoekje worden geplaatst. Vind mijn financiële onafhankelijkheid zeer belangrijk. Heb ook nog een hele lijst met zaken die ik voor elkaar wil hebben of gedaan wil hebben voordat we de grote stap naar kinderen wagen. Aan de andere kant zou ik wel graag de knoop doorhakken voor mijn 35e. De risico’s rondom zwangerschap nemen na die leeftijd toe. Ik ga dus ook van links naar rechts in mijn standpunt hierover en heb besloten nu nog even niets te moeten. En ik hoop dat we rond mijn 34e zeker weten welke kant we op gaan. :7 en dat mijn to-do-lijst is afgewerkt haha.

Christiene
Berichten: 8043
Geregistreerd: 18-11-04

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 18:47

Nooit gewild al vanaf kind niet.
Geen haar op mijn hoofd die al aan al dat gedoe met zwangerschap en baby's heb ik echt niks mee. Jonge kinderen ook niet.

Dus voor mij was het simpel.


Een vriendin heeft ook lang gewacht. Die was opeens om. Na wat baby's gezien te hebben.

Alles was lief en schattig alle baby kleding werd al bekeken voor ze zwanger was. Alle baby's van andere waren geweldig.

superpony
Berichten: 26713
Geregistreerd: 25-02-05

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 18:49

Het is een hele moeilijke, persoonlijke beslissing waar vaak te licht over wordt gedacht.

Ik wilde never nooit geen kinderen en had ook reden om het niet te willen.

Toen ik mijn man leerde kennen veranderde alles.
Het is bij ons de eerste keer mis gegaan en dat veranderde het gevoel nog eens. We waren wel heel jong, dus veel vooroordelen van mensen, maar nooit iets van aangetrokken.

Ik hou nog steeds niet zo van kinderen, maar je eigen kind is echt anders. Ik zat vanaf de geboorte op een hele grote roze wolk.
Ik was wel een overbezorgde moeder en liet hem niet snel ergens achter, maar heb me echt nog nooit belemmerd gevoeld in mijn leven omdat we een kind hadden.

Alleen mijn moeder was oppas en verder geen back up. Hij ging 2 dagen naar de creche en de andere dagen werkte ik om en om met mijn moeder.

Reizen heb ik zelf niet bijzonder veel behoefte aan en hij is verder overal mee naartoe geweest. Hij was heel makkelijk en is uitgegroeid tot een knappe, sociale, sportieve en hardwerkende jongeman.

Achteraf, zou ik het weer zo doen? Nee, niet met de kennis die ik nu heb. Dan had ik ouder, rustiger en wijzer willen zijn.
Maar aan de andere kant blijft een eerste kind een eerste kind en leer je pas ouder zijn als die er is. Dus had ik misschien later dezelfde fouten gemaakt..........Had denk ik langer gefeest, dus of ik ook ouder en wijzer was geweest????

Ik vind echt niet dat we ons leven hebben opgeofferd en we hebben niks gemist. En eerlijk vind ik het vreselijk dat hij volwassen en zelfstandig is. Van mij had hij tot zijn 40e thuis mogen wonen.

Ik ben alleen geen standaard moeder moeder en dat was nooit anders geweest. Ben nog steeds een beetje zo gek als een deur. Heb wel altijd geprobeerd mn zoon niet voor gek te zetten :)

Laatst had ik het er met iemand over. Het is raar dat mensen wel vragen; waarom heb je geen kinderen, maar bijna nooit vragen; waarom heb je wel kinderen? Alleen de behoefte en het gevoel is eigenlijk niet voldoende.

En feitelijk weet je gewoon niet waar je aan begint. Je bent nog geen ouder, je bent samen met je partner en weet niet wat er allemaal op je pad komt als er een kind komt. Je kan naar jullie ouders kijken, maar jullie zijn weer een combi uit die beide ouders en doen het samen weer anders.

Als ik naar mensen kijk zonder geld en zonder goed huis of geen stabiele relatie, denk ik daar wel iets van. Maar verder moeten mensen het zelf afwegen en de gok wel of niet nemen.

Qua ziekenhuizen en prikken etc. Dat heb je niet voor het kiezen. Mooi als je het nooit tegenkomt, maar als het moet, moet het. Ik kreeg op mn 16e een ongeluk en werd lek geprikt. In 1999 kreeg ik een ziekte en moest pillen slikken, vaak nare onderzoeken, continu bloed afnemen etc etc. Tja.........Overigens is dat het ergste, dat ik ziek werd met een jong kind. Daar heeft hij wel onder te lijden gehad.

Snorlex

Berichten: 2554
Geregistreerd: 02-01-15

Link naar dit bericht Geplaatst: 19-08-22 18:51

Christiene schreef:
Alles was lief en schattig alle baby kleding werd al bekeken voor ze zwanger was. Alle baby's van andere waren geweldig.


Ik vind baby’s een drama. Wil ook geen baby’s vasthouden. Pas vanaf een jaartje of 1, wanneer er wat meer interactie mogelijk is en ik niet het gevoel heb dat ze uit elkaar kunnen vallen wanneer ik ze optil. Babyspullen daarentegen vind ik super leuk. Als vriendinnen zwanger zijn ga ik helemaal los :')