Cer schreef:Je snapt ook dat niet iedereen hetzelfde is?
Jij denkt dat ik dat niet weet? En waarom denk je dat?
Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Mindim schreef:Cer schreef:Je snapt ook dat niet iedereen hetzelfde is?
Jij denkt dat ik dat niet weet? En waarom denk je dat?
Cer schreef:Omdat dat letterlijk hier staat:
"Ik vind het afschuwelijk wat daar gebeurd, maar relativeer veel meer. Ik snap niet dat mensen dusdanig lamgeslagen daar door zijn dat ze hier hun dagelijks leven niet kunnen voortzetten en zich gaan beklagen hoe vreselijk hun leven momenteel wel niet is hierdoor, terwijl ze in vergelijking niks te klagen hebben"
Dat jij kunt relativeren wil niet zeggen dat iedereen dat kan, en er zijn mensen die dusdanig lamgeslagen zijn dat ze niet goed functioneren.
Sommigen doen dat vanwege een oorlogsdreiging.. anderen vanwege geen aanwijsbare reden..
MissSicarius schreef:In in mijn omgeving heeft de oorlog impact, dit door een bedrijf met Oekraïense chauffeurs.. De chauffeurs trekken massaal naar Oekraïne om daar te vechten voor hun land. Heftig om foto's doorgestuurd te krijgen van hen met een geweer. Het bedrijf steunt ze, maar zal zelf waarschijnlijk onderuit gaan.
Ik maak mij, samen met mijn vriend, wel wat zorgen. We treffen wat voorbereidingen en gaan verder door met het normale leven. Eten in blik inkopen om minimaal een aantal maanden te kunnen overleven, waterfilter (mocht er geen drinkwater meer uit de kraan komen), een vluchtplan. Mijn vriend heeft zowel een Zwitsers als Duits paspoort. Zodra de pleuris uitbreekt in één van de NAVO-landen, proberen we zo snel mogelijk op papier te trouwen en naar Zwitserland te vertrekken naar de familie van mijn vriend. Helaas is Zwitserland Zwitserland niet meer: ze hebben een uitspraak gedaan tegen Poetin, wat een beetje jammer is gezien zij normaal altijd neutraal zijn, maar: er zijn enorm veel bunkers en ondergrondse ziekenhuizen te vinden die bijna allemaal nog werkend zijn. Als Zwitser heb je recht op een plekje in een bunker, dus mijn vriend zit sowieso goed. Nou neem ik aan dat ze mij niet zullen weigeren gezien ik dan zijn vrouw zal zijn. ("Leuk" om te weten: als alle inwoners van Zwitserland in de bunkers zitten, dan zijn er naar schatting nog zo'n 1 miljoen plekken over).
De enige knoop in mijn maag als de pleuris uitbreekt: mijn paard. Ik zou haar niet mee kunnen nemen gezien we best door zullen moeten rijden naar Zwitserland. Elke keer als ik bij haar ben geweest voelt het in mijn achterhoofd toch als een soort mogelijke afscheid.
Ik verwacht overigens niet dat de kans enorm groot is dat alles escaleert, maar ik wil wel voorbereid zijn. Dat geeft mij een gevoel van controle. Misschien wat voorbereidingen treffen en het idee: 'meer kan je niet doen' wat rust brengt?
Mindim schreef:Cer schreef:Omdat dat letterlijk hier staat:
"Ik vind het afschuwelijk wat daar gebeurd, maar relativeer veel meer. Ik snap niet dat mensen dusdanig lamgeslagen daar door zijn dat ze hier hun dagelijks leven niet kunnen voortzetten en zich gaan beklagen hoe vreselijk hun leven momenteel wel niet is hierdoor, terwijl ze in vergelijking niks te klagen hebben"
Dat jij kunt relativeren wil niet zeggen dat iedereen dat kan, en er zijn mensen die dusdanig lamgeslagen zijn dat ze niet goed functioneren.
Sommigen doen dat vanwege een oorlogsdreiging.. anderen vanwege geen aanwijsbare reden..
Ja en? Dat ik niet snap dat mensen hier lamgeslagen zijn door de oorlog daar, daarom snap ik niet dat niet iedereen hetzelfde is? Vreemde redenering
MissSicarius schreef:In in mijn omgeving heeft de oorlog impact, dit door een bedrijf met Oekraïense chauffeurs.. De chauffeurs trekken massaal naar Oekraïne om daar te vechten voor hun land. Heftig om foto's doorgestuurd te krijgen van hen met een geweer. Het bedrijf steunt ze, maar zal zelf waarschijnlijk onderuit gaan.
Ik maak mij, samen met mijn vriend, wel wat zorgen. We treffen wat voorbereidingen en gaan verder door met het normale leven. Eten in blik inkopen om minimaal een aantal maanden te kunnen overleven, waterfilter (mocht er geen drinkwater meer uit de kraan komen), een vluchtplan. Mijn vriend heeft zowel een Zwitsers als Duits paspoort. Zodra de pleuris uitbreekt in één van de NAVO-landen, proberen we zo snel mogelijk op papier te trouwen en naar Zwitserland te vertrekken naar de familie van mijn vriend. Helaas is Zwitserland Zwitserland niet meer: ze hebben een uitspraak gedaan tegen Poetin, wat een beetje jammer is gezien zij normaal altijd neutraal zijn, maar: er zijn enorm veel bunkers en ondergrondse ziekenhuizen te vinden die bijna allemaal nog werkend zijn. Als Zwitser heb je recht op een plekje in een bunker, dus mijn vriend zit sowieso goed. Nou neem ik aan dat ze mij niet zullen weigeren gezien ik dan zijn vrouw zal zijn. ("Leuk" om te weten: als alle inwoners van Zwitserland in de bunkers zitten, dan zijn er naar schatting nog zo'n 1 miljoen plekken over).
De enige knoop in mijn maag als de pleuris uitbreekt: mijn paard. Ik zou haar niet mee kunnen nemen gezien we best door zullen moeten rijden naar Zwitserland. Elke keer als ik bij haar ben geweest voelt het in mijn achterhoofd toch als een soort mogelijke afscheid.
Ik verwacht overigens niet dat de kans enorm groot is dat alles escaleert, maar ik wil wel voorbereid zijn. Dat geeft mij een gevoel van controle. Misschien wat voorbereidingen treffen en het idee: 'meer kan je niet doen' wat rust brengt?
Karlijnxxx schreef:Je moet inwoner zijn van Zwitserland. Daarvoor moet je je aanmelden en een verblijfsvergunning aanvragen. Deze is niet binnen 1 dag geregeld en heeft meer voorwaarden nodig dan enkel getrouwd zijn. Toen CH alles op slot gooide was dat ook onvoldoende om de grens over te komen.
Die ‘bunker’ ligt onder je huis indien deze na 1960 is gebouwd (anders heeft de gemeente een gezamenlijke) Je kan dus met de familie gewoon naar beneden lopen je eigen bunker in. Indien je bv in een hotel verblijft betaal je op de city tax ook verblijf in de bunker. Deze is niet enkel tegen bombardementen maar ook nucleaire bommen. Bij ons staat deze niet vol met doomsday prep maar gewoon met dozen en mijn fiets.
Ik snap niet zo goed wat je bedoelt met ‘Zwitserland is Zwitserland niet meer’. Ze hebben inderdaad de EU sancties aangenomen, maar in werkelijkheid enkel gezorgd dat ze geen toevluchtsoord worden. Dat CH ‘neutraal’ is, is geen garantie dat ze niet worden aangevallen en daarom relatief veilig zijn? Dit heeft met andere aspecten te maken (lastig landschap, bruggen, militaire voorzieningen, civiele militaire training, grote voorraden? etc etc).
Karlijnxxx schreef:Je moet inwoner zijn van Zwitserland. Daarvoor moet je je aanmelden en een verblijfsvergunning aanvragen. Deze is niet binnen 1 dag geregeld en heeft meer voorwaarden nodig dan enkel getrouwd zijn. Toen CH alles op slot gooide was dat ook onvoldoende om de grens over te komen.
Karlijnxxx schreef:Bij ons staat deze niet vol met doomsday prep maar gewoon met dozen en mijn fiets.
Karlijnxxx schreef:Ik snap niet zo goed wat je bedoelt met ‘Zwitserland is Zwitserland niet meer’. Ze hebben inderdaad de EU sancties aangenomen, maar in werkelijkheid enkel gezorgd dat ze geen toevluchtsoord worden. Dat CH ‘neutraal’ is, is geen garantie dat ze niet worden aangevallen en daarom relatief veilig zijn? Dit heeft met andere aspecten te maken (lastig landschap, bruggen, militaire voorzieningen, civiele militaire training, grote voorraden? etc etc).