Paniek, angst en burn-out

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-21 09:31

Wees maar niet teleurgesteld in jezelf!
Een stevig tekort aan serotonine kan rare dingen met een mens doen, zoals prikkels die keihard binnenkomen.

En dan hebben we als mens zo'n oer-reactie 'terug naar het veilige 'hol''.

Staat compleet los van je mentale vermogens.

Enne: 'niets te sorry voor mijn geklaag'...! ;) .
Ten eerste IS het ook gewoon hel, al die angst.
En verder is het gewoon hartstikke goed om te zeggen hoe het voor jou is. +:)+

Arabesk

Berichten: 28701
Geregistreerd: 19-03-04
Woonplaats: Aan de dijk tussen Hoorn en Enkhuizen

Link naar dit bericht Geplaatst: 24-05-21 22:25

Jungles schreef:
En het is precies zoals jij het zegt Mkango: steeds die gedachten: ‘Wat als het niet beter wordt?’ Vandaag had ik namelijk weer een hele slechte dag. Ik zou bij mijn ouders gaan eten en mijn vader kwam mij halen op de scooter, maar ik durfde gewoon niet naar buiten... Toen ik buiten stond, werd ik onwijs angstig van alle prikkels en het licht en raakte gelijk weer in paniek. Weer dat gevoel van derealisatie en mijn hoofd vol watten...


Het wordt wel beter, alleen niet meteen, het gaat wel even duren. Straks gaat de zon schijnen dat helpt ook al. Je zult merken dat de momenten dat je je slecht voelt steeds minder vaak voorkomen, richt je daar op. Noteer wanneer je je ok voelt en schrijf drie positieve dingen per dag op.

Citaat:
Mijn grootste angst is wel dat ik verdwaald raak in mijn eigen hoofd, mijn eigen gedachten en dan dood ga. Ik schaam me om dit te typen. Ik voel mij een gekkie, terwijl ik tot nu toe twee universitaire studies goed heb afgerond, altijd mooie banen heb gehad... Ik heb de wereld rond gereisd en was altijd de vrolijke noot overal


Je gaat niet dood, ook al voel je je akelig, het gevoel kan jou niets doen. Weetje nog dat je bang was voor een psychose, dat is nog steeds níet gebeurt he, onthou dat. En het gaat ook niet gebeuren. Dat je hoofd nu druk is, is logisch. Probeer je gedachten van een afstandje te beschouwen zo van 'oke mijn gedachten zijn nu een wilde woeste rivier, maar ik kan er ook gewoon naar kijken, ik heb gedachten maar ik bén níet mijn gedachten' Vervelende gedachten kun je je ook voorstellen als wolken die overdrijven, ze komen en gáán ook weer. Of je stelt je gedachten voor als rotonde en dan neem je gewoon de afrit van de rotonde en zoek je afleiding. Je kunt je 'werkgeheugen' ook volstoppen met iets anders, door je voor te stellen hoe je een tuin zou inrichten, of herinner je je een mooie buitenrit met zo veel mogelijk details.

Citaat:
Terwijl ik niemand anders die dit ervaart als gekkie zou bestempelen hoor, maar ik ben zo intens teleurgesteld in mijzelf. Ik ga al bijna twee weken niet meer naar buiten en lig alleen series te kijken op Netflix...


Zo te horen heb je afgelopen jaren veel te veel gedaan, studeren, reizen etc. Een mens is daar eigenlijk niet voor gemaakt, veel gezonder is 'één ding per dag en één ding per weekend' En er is niks mis met voorlopig even netflixen, tot rust komen en jezelf afleiden is een prima aanpak. Straks met mooi weer lekker in de zon gaan zitten met een boekje.

Ik ben ook een keer zo overspannen geweest als een deur, ook vliegende gedachtes, uitputting, overprikkeling etc etc en midden in de nacht rechtop in je bed met een paniekaanval, heel feestelijk. Jij kan nog netflixen, ik kwam niet verder dan het kleine huis op de prairie :+
En het ging voorbij, uiteindelijk. Zelfs zonder medicatie. Nu kies ik er bewust voor om veel minder te doen en gewoon de kleine dingen te waarderen; wandelen met de hond, koffie bij de buurvrouw. Niet drie avonden per week van alles doen en twee afspraken op zaterdag en weet ik veel wat allemaal. De baan opgezegd waar ik toen knettergek van werd. Het begon ermee dat ik eigenlijk al overspannen was, toen verhuisde ik, wisselde van werkgever en anderhalve maand daarna bleek mijn moeder ongeneeslijk ziek en overleed ze een half jaar later. 3 extreme live events in korte tijd, op een moment dat m'n belastbaarheid al zero was. Deze kwam ik toen tegen http://maaikehartjes.nl/burnout-dagboek/ en heeft meer geholpen dan wat dan ook. Je mag m hebben. Als je me ff je adres pb't dan stuur ik m op.

ApplePapple

Berichten: 2866
Geregistreerd: 12-02-13

Re: Paniek, angst en burn-out

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-05-21 14:30

Hoi Jungles,
Wat herken ik veel in je verhaal... Ik wil er alleen niet veel zo open en bloot over kwijt. Maar je mag me zeker een pb sturen als je even je verhaal kwijt wilt, iets van mijn verhaal wilt weten of gewoon even wilt sparren.

Verder veel sterkte!

Arabesk

Berichten: 28701
Geregistreerd: 19-03-04
Woonplaats: Aan de dijk tussen Hoorn en Enkhuizen

Re: Paniek, angst en burn-out

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-05-21 21:38

Eigenlijk gek dat er nog niet openlijk over gesproken wordt. Depressies zijn al wat meer geaccepteerd, maar angst en paniek niet. De ene krijgt een depressie door burnout de ander dit. Kwestie van overbelasting en daardoor kortsluiting in het systeem, kun je zelf weinig aan doen.

bloemm

Berichten: 257
Geregistreerd: 11-07-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 25-05-21 22:31

Het "strip"boek van maaike hartjes heb ik ook gelezen. Heel simpel (vond het sowieso al moeilijk om te lezen in die periode) maar mega fijn en herkenbaar. Ik raad hem je ook aan! En wat mij ook veel rust gaf was luisterboeken luisteren met storytell. De zeven zussen waren goed voor 120 uur luister plezier.

Arabesk schreef:
Eigenlijk gek dat er nog niet openlijk over gesproken wordt. Depressies zijn al wat meer geaccepteerd, maar angst en paniek niet. De ene krijgt een depressie door burnout de ander dit. Kwestie van overbelasting en daardoor kortsluiting in het systeem, kun je zelf weinig aan doen.


Klopt je kunt er alleen maar van leren. Zolang je omgeving het serieus neemt scheelt het al.

TS je zegt ook meermaals dat je wilt dat alles weer normaal wordt. Ik denk dat, dat een heel mooi doel is om naartoe te werken en dat het goed is dat je de wil hebt om beter te worden. Je bent zo sterk, je komt er echt uit. Accepteer hoe de situatie is, je bent niet de eerste en zeker niet de laatste die dit meemaakt. Ik geloof zelfs dat de meeste mensen (sommige ook in mindere mate) dit wel een keer meemaken in hun leven.

finnyboy

Berichten: 96
Geregistreerd: 30-05-18
Woonplaats: Groningen

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-05-21 09:29

moe en huilen zijn allemaal fases.
ik heb volgens mij 2 weken lang aan 1 stuk door geslapen voor mijn gevoel, daarna voel je je gelijk weer schuldig omdat je niet mee doet met de "maatschappij"het is makkelijk praten maar geef toe aan de vermoeidheid en de huilbuien. huilen reinigt de ziel zeggen ze wel eens en dat geloof ik echt wel.
de bubbel waar je in zit ( als of je de hele dag naast iedereen zweeft) gaat ook echt over. ik zag het als een soort bescherming van mijn lijf die zei..even niet nog meer prikkels naar binnen.
als ik je zo lees sta je heel erg in contact met je lijf en geest , waardoor je misschien juist wel veel oppikt op een dag en de emmer gewoon vol is . het is zo makkelijk praten om te zeggen wees niet bang..want man man ik heb wel eens gedacht dat ik rijp was voor het gesticht. maar echt het gaat over!! fijn dat je je medicatie slikt. en dat naar buiten gaan en paniek hebben is heel
normaal..ik ben wel eens stoer in de rij gaan staan bij de appie..ging prima..tot dat de klant voor mij iets nog moest pakken uit de winkel..gelijk paniek in mn hoofd heb al mijn boodschappen laten staan en ben zo naar buiten gerend. niks is gek! doen wat goed voelt! en slaap en huil. het lucht op ..echt ! dikke knuffel

yeentll

Berichten: 833
Geregistreerd: 10-08-12
Woonplaats: Nederland

Re: Paniek, angst en burn-out

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-05-21 19:05

Mag ik mij hier ook melden? Ik heb zojuist mijn eerste pil escitolapram ingenomen (2 uur geleden) ivm een ernstige paniekstoornis. Ik ga nu alleen al compleet door het dak, overgeven, diarree, zere nek en wazig in mn hoofd. Ik weet nu alleen niet of dit komt door de angst voor de bijwerkingen of dat dit daadwerkelijk de bijwerkingen zijn..

Ik maak mezelf helemaal gek en ik ken niemand die hier ook doorheen gaat, is er iemand die met mij wil praten, whatsapp of DM om ervaringen te wisselen en elkaar er doorheen te slepen want ik weet niet hoe ik dit moet doen... sorry voor deze noodkreet, maar ik weet niet waar ik het zoeken moet!

pateeke
Berichten: 2691
Geregistreerd: 12-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-05-21 19:25

yeentll schreef:
Mag ik mij hier ook melden? Ik heb zojuist mijn eerste pil escitolapram ingenomen (2 uur geleden) ivm een ernstige paniekstoornis. Ik ga nu alleen al compleet door het dak, overgeven, diarree, zere nek en wazig in mn hoofd. Ik weet nu alleen niet of dit komt door de angst voor de bijwerkingen of dat dit daadwerkelijk de bijwerkingen zijn..

Ik maak mezelf helemaal gek en ik ken niemand die hier ook doorheen gaat, is er iemand die met mij wil praten, whatsapp of DM om ervaringen te wisselen en elkaar er doorheen te slepen want ik weet niet hoe ik dit moet doen... sorry voor deze noodkreet, maar ik weet niet waar ik het zoeken moet!


Je mag mij evt een pb sturen als je wil; ik heb wel ervaring met die medicatie.

miereneter

Berichten: 3444
Geregistreerd: 25-05-17

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-05-21 20:17

yeentll schreef:
Mag ik mij hier ook melden? Ik heb zojuist mijn eerste pil escitolapram ingenomen (2 uur geleden) ivm een ernstige paniekstoornis. Ik ga nu alleen al compleet door het dak, overgeven, diarree, zere nek en wazig in mn hoofd. Ik weet nu alleen niet of dit komt door de angst voor de bijwerkingen of dat dit daadwerkelijk de bijwerkingen zijn..

Ik maak mezelf helemaal gek en ik ken niemand die hier ook doorheen gaat, is er iemand die met mij wil praten, whatsapp of DM om ervaringen te wisselen en elkaar er doorheen te slepen want ik weet niet hoe ik dit moet doen... sorry voor deze noodkreet, maar ik weet niet waar ik het zoeken moet!


Je neemt dezelfde medicatie als ik. Ik stuur je een pb, je mag me altijd appen. Ik ben geen arts of apotheker, maar kan wel ervaringen delen. Of we kunnen gewoon kletsen over die ellendige angsten en paniek. Als ik je een klein hart onder de riem mag steken: mij heeft de escalitopram geholpen om, in combinatie met therapie, zo goed als volledig van mijn angststoornis af te komen.

Je klachten moet je echt met je arts bespreken, al klinken ze (ook) als typische angstsymptomen. Heel heftig voor je.

absque_dubio

Berichten: 7988
Geregistreerd: 19-04-05
Woonplaats: Ik in Leusden, pony’s in Ederveen

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-05-21 20:34

Arabesk schreef:
Eigenlijk gek dat er nog niet openlijk over gesproken wordt. Depressies zijn al wat meer geaccepteerd, maar angst en paniek niet. De ene krijgt een depressie door burnout de ander dit. Kwestie van overbelasting en daardoor kortsluiting in het systeem, kun je zelf weinig aan doen.

Dit is ook waar ik tegenaan loop. Lees het topic in stilte mee, maar durf niet uitgebreid te reageren.
Ts, en de rest, heel veel sterkte.
Ik probeer me nu al maanden ‘rustig’ te houden met oxazepam, tot ik intake heb. Het duurt te lang.. :+

Arabesk

Berichten: 28701
Geregistreerd: 19-03-04
Woonplaats: Aan de dijk tussen Hoorn en Enkhuizen

Link naar dit bericht Geplaatst: 26-05-21 22:42

yeentll schreef:
Mag ik mij hier ook melden? Ik heb zojuist mijn eerste pil escitolapram ingenomen (2 uur geleden) ivm een ernstige paniekstoornis. Ik ga nu alleen al compleet door het dak, overgeven, diarree, zere nek en wazig in mn hoofd. Ik weet nu alleen niet of dit komt door de angst voor de bijwerkingen of dat dit daadwerkelijk de bijwerkingen zijn..

Ik maak mezelf helemaal gek en ik ken niemand die hier ook doorheen gaat, is er iemand die met mij wil praten, whatsapp of DM om ervaringen te wisselen en elkaar er doorheen te slepen want ik weet niet hoe ik dit moet doen... sorry voor deze noodkreet, maar ik weet niet waar ik het zoeken moet!


Zo snel werkt de medicatie niet dus het is een je eigen angst zeg maar.

Oxazepam bijvoorbeeld heeft al een tijd van twee uur voordat het inwerkt.

En anders neem je toch eerst een half pilletje, of een kwart en dan opbouwen.

Goldie

Berichten: 10475
Geregistreerd: 14-12-01
Woonplaats: Waarland

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-05-21 06:07

Ze heeft het ook niet over oxazepam. Overigens werkt dat na ongeveer een halfuur tot een uur en zit de piek op 3 uur.

Ik voelde me echt een uur na het innemen van de eerste citalopram echt vreselijk. En ik dacht echt het zal wel mee vallen met die bijwerkingen, nou niet dus :=

Tiggs

Berichten: 8548
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-05-21 06:45

Ik heb het eerste weekend met citalopram vooral op de bank gezeten en een beetje voor me uitgestaard. Dat was echt heftig.

Zelf heb ik trouwens niet het idee dat het taboe op angst groter is dan op depressie, het hoort ook bij elkaar. Wel dat mensen angsten snel proberen te bagatelliseren.

Anoniem

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-05-21 09:29

Tiggs schreef:
Ik heb het eerste weekend met citalopram vooral op de bank gezeten en een beetje voor me uitgestaard. Dat was echt heftig.

Zelf heb ik trouwens niet het idee dat het taboe op angst groter is dan op depressie, het hoort ook bij elkaar. Wel dat mensen angsten snel proberen te bagatelliseren.
Zelfs bij een "echte" (even bij gebrek aan een beter woord) depressie proberen mensen het te bagatelliseren. Op het moment dat je met een aantoonbare oorzaak of reden vastloopt en in een depressie raakt waar je niet in je eentje uit komt, maar wel met hulp, snappen mensen het vaak. Ben je zonder aantoonbare externe oorzaak depressief, dan is er ook weinig begrip. En met het mooie "als je je niet chill voelt, praat met iemand. ... O, ja, ik bedoelde natuurlijk niet 'praat met mij!'" dat je vaak ziet, wordt het een eenzame aangelegenheid.

Tiggs

Berichten: 8548
Geregistreerd: 30-05-11
Woonplaats: Dunning-Kruger Park

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-05-21 10:40

@mkango: ik heb het geluk dat ik een paar hele lieve vrienden heb waarbij ik terecht kan als het niet gaat <3

Zelf vind ik het ook best lastig te accepteren, dat ik depressief ben/was ‘zonder’ oorzaak... normale jeugd, geen traumatische ervaringen, hoogopgeleid, goede baan, geen geldzorgen, eigen huis, lieve vrienden en familie. Toch komt die black dog soms weer voorbij.

genja
Berichten: 4029
Geregistreerd: 12-12-07

Link naar dit bericht Geplaatst: 27-05-21 11:55

Arabesk schreef:
yeentll schreef:
Mag ik mij hier ook melden? Ik heb zojuist mijn eerste pil escitolapram ingenomen (2 uur geleden) ivm een ernstige paniekstoornis. Ik ga nu alleen al compleet door het dak, overgeven, diarree, zere nek en wazig in mn hoofd. Ik weet nu alleen niet of dit komt door de angst voor de bijwerkingen of dat dit daadwerkelijk de bijwerkingen zijn..

Ik maak mezelf helemaal gek en ik ken niemand die hier ook doorheen gaat, is er iemand die met mij wil praten, whatsapp of DM om ervaringen te wisselen en elkaar er doorheen te slepen want ik weet niet hoe ik dit moet doen... sorry voor deze noodkreet, maar ik weet niet waar ik het zoeken moet!


Zo snel werkt de medicatie niet dus het is een je eigen angst zeg maar.

Oxazepam bijvoorbeeld heeft al een tijd van twee uur voordat het inwerkt.

En anders neem je toch eerst een half pilletje, of een kwart en dan opbouwen.


Niet alle medicatie mag zomaar gebroken worden . En houden aan de dosering die arts heeft voorgeschreven is ook wel handig .

Ts verwacht dat het eerder je eigen angst dan dat het van het tabletje is . Maar wil niet zeggen dat het heel vervelend is natuurlijk.
Als je zo blijft reageren even met arts overleggen of er tijdelijk iets rustgevend bij mag. Om de reactie iets minder heftig te maken .
Weet niet wanneer je het in moet innemen ?

mandy_toy
Berichten: 70
Geregistreerd: 03-10-17

Re: Paniek, angst en burn-out

Link naar dit bericht Geplaatst: 28-05-21 13:49

TS, en ook anderen in dit topic, heel herkenbaar allemaal!! ik zal later wat uitgebreider reageren, maar hier ook iemand met een angststoornis. Eind vorig jaar bereikte dit weer een hele heftige piek en heb ik een onderzoek gehad voor lichamelijke klachten. In aanloop van dit onderoek gestart met Citalopram, maar ik ging door het dak. Dus naar 2 dagen maar weer gestopt.

in februari begonnen met therapie en in overleg met de phsyg toch besloten om met medicatie te gaan starten. Ik ben gestart met een lage dosis fluoxetine (prozac). Het ging toen eindelijk een paar maanden wat beter, maar sinds een week ben ik misselijk en heb ik last van oplviegers, dus ik heb daar alweer mijn eigen diagnose aan gekoppeld. Oh, by the way..mijn stoornis is hypochondrie. En momenteel dus zo heftig dat ik elke ochtend misselijk wakker wordt en het moeilijk lukt mijn bed uit te komen.

Arabesk

Berichten: 28701
Geregistreerd: 19-03-04
Woonplaats: Aan de dijk tussen Hoorn en Enkhuizen

Re: Paniek, angst en burn-out

Link naar dit bericht Geplaatst: 05-06-21 15:17

Ts hoe gaat het nu met je

Amado7

Berichten: 10928
Geregistreerd: 04-06-11
Woonplaats: In het leukste dorp.

Re: Paniek, angst en burn-out

Link naar dit bericht Geplaatst: 09-06-21 21:55

Ben ook wel benieuwd naar hoe het gaat TS!

Jungles

Berichten: 344
Geregistreerd: 06-06-06

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-22 22:25

Hallo lieve Bokkers,

Ten eerste mijn excuses dat ik maandenlang niet gereageerd heb in mijn eigen topic. Het overweldigde mij allemaal en ik merkte dat het me niet eens meer lukte om te douchen of om mijn tanden te poetsen. Inmiddels lukt mij dat wel weer, maar ik doe nog steeds niet veel. Ik zit al vanaf begin mei 2021 binnen. Soms ga ik naar buiten, maar meestal ben ik thuis, alleen.

Ik weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen. De laatste maanden is er veel gebeurd. Ik ben nog steeds niet aan het werk. Ik slik nog dagelijks 10 milligram Oxazepam voor de rust in mijn hoofd. De Citalopram had ik opgebouwd tot 20 milligram, maar ik had het idee dat mijn situatie niet verbeterde, dus zit ik inmiddels weer op 10 milligram en mijn plan is om dit uiteindelijk verder af te bouwen. Ook zal ik in maart een tijdje worden opgenomen in verband met PTSS. Ik had niet verwacht dat ik PTSS zou hebben, maar na vele sessies met mijn psychotherapeut en veel tijd om na te denken, ben ik er toch achter dat ik mijn situatie niet serieus genoeg genomen heb. Het PTSS houdt verband met recentelijk seksueel misbruik en voor de details, graag een PB in verband met herkenbaarheid.

Ik kan niet geloven dat het nu na zeven maanden nog steeds niet veel beter gaat. Er is iets in mij veranderd en ik kan niet precies zeggen wat het is. Ik beleef de wereld anders, of zo. Ik dissocieer veel en dan niet in de mate dat ik stukken tijd kwijt ben, maar het is meer dat als ik iets onderneem, ik er niet volledig bij ben. En dat is de klacht waar ik het meeste last van heb. Deze klacht zorgt er ook voor dat ik weinig onderneem, omdat ik er toch niet van kan genieten. Als hier een oplossing voor zou zijn, als ik hier vanaf zou kunnen komen, ben ik de gelukkigste persoon op aarde... Ik vraag niet veel. Ik heb niet veel nodig. Ik wil gewoon in het hier en nu zijn, meer niet.

Mijn excuses voor dit lange verhaal en ik hoop dat iemand het wil lezen, ondanks dat ik zolang niet in mijn eigen topic heb gereageerd. Dit spijt mij ook oprecht, want ik vond het juist heel fijn dat ik zo gesteund werd door iedereen. Mijn sociale kring is klein en ik kan eerlijk bekennen dat ik eenzaam ben. Niet per se alleen, maar wel eenzaam. En dan is het toch fijn om met mensen te kunnen praten, ook al is het dan online.

Ik hoop dat iedereen zich een beetje door deze vervelende tijd heenslaat en coronavrij het nieuwe jaar is ingegaan!

MarliesV

Berichten: 16056
Geregistreerd: 24-06-08
Woonplaats: Hellendoorn

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-22 22:29

Even een knuff vanaf hier. Uitgebreid reageren komt later, maar weet dat er naar je 'geluisterd' wordt!

Jungles

Berichten: 344
Geregistreerd: 06-06-06

Re: Paniek, angst en burn-out

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-22 22:31

Dank je wel <3

Misschien ook nog belangrijk om te benoemen: ik heb in juli 2021 een MRI-scan laten maken bij een privékliniek, omdat ik die 'afwezigheid' in mijn hoofd niet vertrouwde. Ik heb direct heel mijn lichaam op de scan laten zetten, omdat ik echt bang was iets te mankeren. Het onderzoek was helemaal goed. Mijn hersenen waren in orde en de rest ook... Dit heeft mij tijdelijk gerust gesteld, maar inmiddels ben ik alweer aan het twijfelen. Zo stom...

pateeke
Berichten: 2691
Geregistreerd: 12-05-06

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-22 22:33

Hoi TS, ik wou je gewoon laten weten dat ik je post gelezen heb. Als je wil, mijn pb-box staat open. Mocht je met lotgenoten willen praten of chatten, kan je ook terecht op http://www.lotgenotenseksueelgeweld.nl
Het is niet makkelijk om het een plekje te geven, maar met de juiste hulp, steun en tijd is er veel mogelijk.
Dissociaties zijn heel vervelend. Gelukkig is er wel iets aan te doen. Meer zicht krijgen op je triggers en de opbouw naar dissociatie kan bijvoorbeeld helpend zijn. Een helpend kader hierbij is voor sommige mensen de polyvagaaltheorie.
Veel sterkte in elk geval !

Jungles

Berichten: 344
Geregistreerd: 06-06-06

Re: Paniek, angst en burn-out

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 04-01-22 22:38

Ontzettend lief van je, Pateeke. Ik ga kijken op de website die jij benoemt en googelen op de polyvagaaltheorie.
Dank je wel <3

Janneke2

Berichten: 23646
Geregistreerd: 28-02-13
Woonplaats: Ergens in Drenthe

Link naar dit bericht Geplaatst: 04-01-22 23:01

Jungles schreef:
Hallo lieve Bokkers,

Ten eerste mijn excuses dat ik maandenlang niet gereageerd heb in mijn eigen topic. Het overweldigde mij allemaal en ik merkte dat het me niet eens meer lukte om te douchen of om mijn tanden te poetsen. Inmiddels lukt mij dat wel weer, maar ik doe nog steeds niet veel. Ik zit al vanaf begin mei 2021 binnen. Soms ga ik naar buiten, maar meestal ben ik thuis, alleen.


Ach meis, wat een nare tijd heb je achter de rug - en nog steeds!! :(:)
Citaat:
Ik weet eigenlijk niet waar ik moet beginnen. De laatste maanden is er veel gebeurd. I
(...) Ook zal ik in maart een tijdje worden opgenomen in verband met PTSS. Ik had niet verwacht dat ik PTSS zou hebben, maar na vele sessies met mijn psychotherapeut en veel tijd om na te denken, ben ik er toch achter dat ik mijn situatie niet serieus genoeg genomen heb. Het PTSS houdt verband met recentelijk seksueel misbruik en voor de details, graag een PB in verband met herkenbaarheid.

:(:) :(:) :(:)
Ojojojojoj.
Heel naar...!
Sexueel misbruik komt veel voor, maar grijpt diep in.
Gelukkig leven we in 2022 en kan er heel erg veel. Trauma verwerken is nog steeds werk, maar lang zo zwaar niet als in bijv. 1980.
Citaat:
Er is iets in mij veranderd en ik kan niet precies zeggen wat het is. Ik beleef de wereld anders, of zo. Ik dissocieer veel en dan niet in de mate dat ik stukken tijd kwijt ben, maar het is meer dat als ik iets onderneem, ik er niet volledig bij ben. En dat is de klacht waar ik het meeste last van heb.

Pateeke noemde de polyvagaal theorie.
Op YT staan filmpjes van Stephen Porges (hij stelde als eerste de theorie op) en kijk ook even naar de 'basic exercise' van Stanley Rosenberg.
Het dissocieren is zogezegd een aangeboren bescherming, je zenuwstelsel past het toe bij te veel gevaar / dreiging/ te veel getriggered worden etc.
Citaat:
Deze klacht zorgt er ook voor dat ik weinig onderneem, omdat ik er toch niet van kan genieten. Als hier een oplossing voor zou zijn, als ik hier vanaf zou kunnen komen, ben ik de gelukkigste persoon op aarde... Ik vraag niet veel. Ik heb niet veel nodig. Ik wil gewoon in het hier en nu zijn, meer niet.

;) Mijn yoga juf heeft het regelmatig over hoe lastig het kan zijn, leven in het hier en nu...
En meneer Porges zou waarschijnlijk zeggen dat activiteiten ondernemen in veilig gezelschap kan helpen om uit de 'dorsal vagal shutdown' (plaatselijk jargon voor dissociatie) te komen. (Uiteraard is het opentrekken van een blik mensen die te vertrouwen zijn zo eenvoudig nog niet.)

Citaat:
Mijn sociale kring is klein en ik kan eerlijk bekennen dat ik eenzaam ben. Niet per se alleen, maar wel eenzaam. En dan is het toch fijn om met mensen te kunnen praten, ook al is het dan online.

:(:) De optelsom van wel mensen om je heen maar toch eenzaamheid is heel verdrietig...!!!