Bokt.nl

**Geplaatst**: 23-03-20 20:49

Geplaatst: 23-03-20 20:49

Ik meld mij ook. Licht verstandelijk beperkt, moeite met grote veranderingen. Werkte 4 dagen per week en ging 2 keer per week naar mijn ouders.. en nu... helemaal niks meer...

De gedachten dat ik tot 1 juni thuis zit is killing voor mij...

En dan krijg je gewoon een opmerking via watsapp: je krijgt toch doorbetaald? -O-

**Geplaatst**: 23-03-20 20:53

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 23-03-20 20:53

Dat is een nare opmerking die je hebt gekregen Purny! Jammer dat mensen soms niet lijken te begrijpen dat er ook een grote groep is die veel behoefte heeft aan ritme en structuur. Hopelijk kunnen we met zijn allen snel weer aan de slag.

**Geplaatst**: 23-03-20 20:57

Geplaatst: 23-03-20 20:57

Shadow0 schreef:
Germie, heb je hulp die je kunt spreken? Want dit is ook heftig.

Ik denk dat het idd handig is om hulp in te schakelen, want op deze manier in deze situatie nog maanden te moeten zitten lijkt me erg ongezond :(:)

**Geplaatst**: 23-03-20 20:58

Geplaatst: 23-03-20 20:58

Voor mensen zonder psychische of andere problemen is dit al heftig, laat staan voor mensen die erge behoefte hebben aan contact of structuur.
Er zijn genoeg mensen die het wel begrijpen, luister naar hen en probeer de anderen te negeren.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:01

Geplaatst: 23-03-20 21:01

purny schreef:
Ik meld mij ook. Licht verstandelijk beperkt, moeite met grote veranderingen. Werkte 4 dagen per week en ging 2 keer per week naar mijn ouders.. en nu... helemaal niks meer...

De gedachten dat ik tot 1 juni thuis zit is killing voor mij...

En dan krijg je gewoon een opmerking via watsapp: je krijgt toch doorbetaald?

Kun je geen beroep doen op de begeleiding van de zorginstelling? Zij kunnen jou toch ook op afstand helpen (telefoon/digitale media)
Sterkte.
De datum van 1 juni is vooral gekozen m.b.t. de organisatie van grote evenementen. Als we ons allemaal netjes aan de regels houden, komen er wel andere oplossingen voor kleinere groepen.
We komen er wel!

**Geplaatst**: 23-03-20 21:08

Geplaatst: 23-03-20 21:08

Whale schreef:
Shadow0 schreef:
Germie, heb je hulp die je kunt spreken? Want dit is ook heftig.

En anders hulp zoeken, want is niet echt 'gezond' hoe je hierop reageert telkens...

Nee, ik heb geen hulp en ook niet nodig, die gaat deze situatie van uitzichtloos lijden toch niet veranderen. Ik heb echt geen zin in dat soort gewauwel wat niets verandert. Ik ben niet depressief normaal gesproken, maar nu word ik het wel. Ik heb gewoon mijn dingen nodig. Mijn uitlaatklep. Heb al enorm veel gehuild en slaap gewoon zeer slecht de laatste dagen. Ik heb heb vrijheid nodig. Ben geen misdadiger, en nu wordt alles je ineens afgenomen. Ja, ik kan nog wel naar mijn paard, maar het is niet zoals het hoort te zijn. Ik kan hier gewoon niet tegen. Je krijgt verloren tijd nooit terug. 1 juni is ook een enorm lange termijn.
Economie kapot, mijn toekomst weg. Waarom zou ik dan nog wachten? Niemand die dat begrijpt.

Die 1 juni snap ik ook echt niet, want ze zeggen zelf dat het lijkt of het nu op de max zit. Het voelt ook gewoon of wij ook maar moeten boeten v oor die mensen die zo nodig wel moesten samenscholen. Dat heb ik niet gedaan, maar ben wel de dupe.

Laatst bijgewerkt door germie op 23-03-20 21:11, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-03-20 21:10

Geplaatst: 23-03-20 21:10

Maar Germie, er IS geen situatie van uitzichtloos lijden..
En je krijgt verloren tijd inderdaad niet terug, maar dat hoeft toch ook niet? Het gaat om hoogstens een paar maanden.
Verplaats je anders eens in de mensen die door dit rotvirus hun familie kwijt zijn geraakt omdat die zijn overleden. Hopelijk plaatst dat het in perspectief.

Jammer dat je psychische hulp gewauwel noemt ook... Niet erg netjes in een topic over oa psychische klachten

Geef jezelf anders een skup onder je achterste.
Je bent volgens jou niet ziek dus dan overleef je dit ook wel weer. Het is nou eenmaal niet anders en deze maatregel voorkomt een nog ernstigere situatie zoals een volledige lockdown.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:12

Geplaatst: 23-03-20 21:12

Cayenne schreef:
Jammer dat je psychische hulp gewauwel noemt ook... Niet erg netjes Geef jezelf anders een skup onder je achterste.
Je bent volgens jou niet ziek dus dan overleef je dit ook wel weer. Het is nou eenmaal niet anders en deze maatregel voorkomt een nog ernstigere situatie zoals een volledige lockdown.

Dit vooral ja

Zo erg gewauwel is psychische hulp niet hoor.
Waarom je hele toekomst eigenlijk weg?

**Geplaatst**: 23-03-20 21:13

Geplaatst: 23-03-20 21:13

senna21 schreef:
purny schreef:
Ik meld mij ook. Licht verstandelijk beperkt, moeite met grote veranderingen. Werkte 4 dagen per week en ging 2 keer per week naar mijn ouders.. en nu... helemaal niks meer...

De gedachten dat ik tot 1 juni thuis zit is killing voor mij...

En dan krijg je gewoon een opmerking via watsapp: je krijgt toch doorbetaald?

Kun je geen beroep doen op de begeleiding van de zorginstelling? Zij kunnen jou toch ook op afstand helpen (telefoon/digitale media)
Sterkte.
De datum van 1 juni is vooral gekozen m.b.t. de organisatie van grote evenementen. Als we ons allemaal netjes aan de regels houden, komen er wel andere oplossingen voor kleinere groepen.
We komen er wel!

Ik heb geen begeleiding. Ik ben net te goed in m'n iq. Ik kan m'n jobcoach morgen wel even bellen om het te bespreken. Maar andere begeleiding is er niet

**Geplaatst**: 23-03-20 21:15

Geplaatst: 23-03-20 21:15

Maar het is het voorjaar, de tijd waarin ik altijd mijn energie opbouw. De feestdagen zijn weggegooid, zit ik alleen thuis. Kan niets.
Je kunt wel zeggen anderen raken familie kwijt, nou geef mij dat virus maar en dan wil ik daarna de vrijbrief om te gaan en staan waar ik wil. Ik vier geen carnaval, ben nergens geweest, dus ook niet schuldig aan enige uitbraak, maar wel de dupe.
Psychische hulp heb ik nooit nodig, dat is de tak van de farmacie wat je graag volstopt met pilletjes die niet werken. Nee, dat is echt niet nodig voor mij.
Die hoogstens paar maanden betekenen dat ik meerdere dromen op moet geven, dat komt niet meer terug. Daarna willen mensen van alles van mij en omdat er dus 2.5 maand weggegooid zijn heb ik geen tijd meer voor mezelf. Ik heb het najaar in principe voor mijzelf vrijgehouden, maar dat gaat nu dus niet. Dus dan moet ik er voor anderen zijn.
Maar goed, verder zal ik er wel niet op ingaan, niemand zal dit begrijpen.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:16

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 23-03-20 21:16

Niemand is schuldig aan deze uitbraak...

**Geplaatst**: 23-03-20 21:21

Geplaatst: 23-03-20 21:21

germie schreef:
Maar het is het voorjaar, de tijd waarin ik altijd mijn energie opbouw. De feestdagen zijn weggegooid, zit ik alleen thuis. Kan niets.
Je kunt wel zeggen anderen raken familie kwijt, nou geef mij dat virus maar en dan wil ik daarna de vrijbrief om te gaan en staan waar ik wil. Ik vier geen carnaval, ben nergens geweest, dus ook niet schuldig aan enige uitbraak, maar wel de dupe.
Psychische hulp heb ik nooit nodig, dat is de tak van de farmacie wat je graag volstopt met pilletjes die niet werken. Nee, dat is echt niet nodig voor mij.
Die hoogstens paar maanden betekenen dat ik meerdere dromen op moet geven, dat komt niet meer terug. Daarna willen mensen van alles van mij en omdat er dus 2.5 maand weggegooid zijn heb ik geen tijd meer voor mezelf. Ik heb het najaar in principe voor mijzelf vrijgehouden, maar dat gaat nu dus niet. Dus dan moet ik er voor anderen zijn.
Maar goed, verder zal ik er wel niet op ingaan, niemand zal dit begrijpen.

Een paar weken terug was je nog iemand die tot in het extreme overal kansen in zag. Goedkope tickets, winst maken met beleggen etc etc. Vanwaar opeens die enorme omslag?

**Geplaatst**: 23-03-20 21:21

Geplaatst: 23-03-20 21:21

poeh, wat naar om deze berichten zo te lezen...dit is dus precies waarom ik absoluut tegen lockdown ben...ja, je red er levens mee, maar hoeveel maak je er kapot? In Spanje hebben militairen ouderen gevonden...dood in bed, verlaten door iedereen. Dus de ouderen die we willen redden door een lockdown, worden gewoon aan hun lot overgelaten. Dood hoort bij het leven. Opgesloten zitten niet.

Tot gisteren was ik dus stervensbenauwd...toen gingen ze hier in Duitsland overleggen...ik dacht: wat als ik niet meer de deur uitmag? Ik woon landelijk, en was sowieso gegaan, maar de angst had dan steeds meegespeeld.En daarbij het feit dat ik het onzinnig vind en dus bij mij geen draagkracht heeft: ik ga naar verlaten gebieden om de hond uit te laten...0.0 risico om iemand te besmetten of zelf besmet te worden.

Maar: het valt mee! Tot 19 april minstens geen verzamelingen van meer dan 2 personen. Geen verjaardagen meer ook niet privé. Maar dat alles kan ik mee leven. Je mag hier gewoon afspreken met 1 ander persoon. En daarmee ook buiten wandelen of koffie drinken. Voor mij is het okay zo...

maar de angst herken ik...ook ik heb hechtingsproblematiek. Voor mensen die veilig gehecht zijn is het niet te begrijpen, hoe angstig het is, als alle zekerheden om je heen wegvallen. Als je niet even de bevestiging kunt krijgen van mensen dat alles okay is en dat ze er nog zijn en aan je denken. Een telefoongesprek is dan gewoon niet genoeg.

Nu gaat het me weer goed...vooral omdat ik voor het eerst in mijn leven het gevoel heb dat de overheid daadwerkelijk het beste voor ons allemaal wil. En er geen machtstrijd of economisch belang is. Puur gezondheid van zoveel mogelijk mensen behouden. En dat je niet helemaal hoeft af te zonderen hier vind ik ook fijn.

Volgens mij is dit in Nederland ook niet zo bedoeld. Tot 1 juni niemand zien is niet te doen. Persoonlijk denk ik dat je best gewoon met 1 vriendin of vertrouwd persoon af en toe kunt afspreken, om ff bijv een wandeling te maken. Houd gewoon afstand, check bij elkaar of je klachten hebt, denk zelf na. Dan komt dat goed.

En voor de mensen die zich op willen sluiten in huis..het gaat om hutje mutje op elkaar lopen. Hier in DL wordt zelfs gezegd: ga vooral naar buiten, ga sporten, ga wandelen, haal een frisse neus, want het komt je weerstand ten goede. Doe het alleen ff alleen of met 1 andere persoon en niet in een groep.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:22

Geplaatst: 23-03-20 21:22

Germie, ik vind het klinken alsof het wel zou kunnen helpen om met iemand te praten. Gewoon, vertellen dat je boos en teleurgesteld bent (want dat mag.) Denk aan de Luisterlijn, of aan het Rode Kruis. Dat is ook echt niet meteen psychische behandeling ofzo (die aanmeldingen lopen toch al stroef), maar gewoon iemand die goed kan luisteren.

Maar het is niet iets wat gedaan is om jou wat af te nemen, en ga er vanuit dat ze deze maatregelen niet nemen omdat het wel op de piek lijkt. Dit is niet de piek.

Ook kan het helpen om niet te ver vooruit te kijken. Heb je het vlog van Tim Hofman gezien? Gewoon 1 dag per keer afkruisen, iets kleins doen om je dag op te richten, en dat te zien als 1 dag.
https://www.youtube.com/watch?v=e4yxWgOxyss

(En geloof me, ik snap het echt wel. Ik heb een deel van diezelfde worsteling, en ik kwam bij kwaliteit van leven af en toe niet verder dan mijn ene keer paardrijden per week en dat valt niet weg. Maar toch. 1 dag per keer... en je kunt bovendien nee zeggen tegen dingen die anderen van je willen.)

**Geplaatst**: 23-03-20 21:22

Geplaatst: 23-03-20 21:22

germie schreef:
Je kunt wel zeggen anderen raken familie kwijt, nou geef mij dat virus maar en dan wil ik daarna de vrijbrief om te gaan en staan waar ik wil. Ik vier geen carnaval, ben nergens geweest, dus ook niet schuldig aan enige uitbraak, maar wel de dupe.

Je weet niet wat je zegt 8)7

Vertel je dat ook even tegen mijn 83-jarige overbuurvrouw die met Corona in het ziekenhuis ligt en daar waarschijnlijk niet meer uit komt?? En aan haar man die haar niet mag bezoeken en dus ook geen afscheid kan nemen?

Dan kijk je uit naar volgend voorjaar. Denk eens in kansen ipv de negativiteit te hangen en idiote uitspraken over 'uitzichtloos lijden'.
Want volgens mij heb je juist psychische hulp nodig als je op deze manier in het leven staat.

Sorry, maar je gaat echt veel te ver in je zelfmedelijden..
Ja, het is moeilijk en een zware rotsituatie, maar dat is het voor iedereen en we komen hier doorheen..

Laatst bijgewerkt door Cayenne op 23-03-20 21:24, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 23-03-20 21:24

Geplaatst: 23-03-20 21:24

Als iemand die persoonlijk bekend is met zware depressies en het beeld dat het hele leven geen zin heeft, kan ik je garanderen dat psychische hulp niet altijd medicatie betekent. Zelf ben ik op positieve manier verrast (

) door wat therapie mijn eigenwijze donder kon brengen.

Maar dit zijn zeker geen makkelijke tijden en met angsten en depressies wordt het er heel zwaar op. Sterkte voor iedereen.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:29

Re: Corona, sociale onthouding en psychische klachten

Geplaatst: 23-03-20 21:29

Absoluut

en medicatie kan ook gewoon een opstapje zijn naar het makkelijker verwerken van hulp.
Ik heb zelf ook een gegeneraliseerde angststoornis in combinatie met PTSD en dit is best een moeilijke tijd, zeker omdat het gewoon beklemmend voelt

**Geplaatst**: 23-03-20 21:33

Geplaatst: 23-03-20 21:33

Als je verscherpte maatregelen tot juni beschouwt als 'uitzichtloos lijden' en dromen die je op moet geven en niet meer terugkomen en na 1 juni moet iedereen iets van je zodat je geen tijd meer voor jezelf hebt, dan moet je echt wel hulp hebben.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:34

Geplaatst: 23-03-20 21:34

safina schreef:
germie schreef:
Maar het is het voorjaar, de tijd waarin ik altijd mijn energie opbouw. De feestdagen zijn weggegooid, zit ik alleen thuis. Kan niets.
Je kunt wel zeggen anderen raken familie kwijt, nou geef mij dat virus maar en dan wil ik daarna de vrijbrief om te gaan en staan waar ik wil. Ik vier geen carnaval, ben nergens geweest, dus ook niet schuldig aan enige uitbraak, maar wel de dupe.
Psychische hulp heb ik nooit nodig, dat is de tak van de farmacie wat je graag volstopt met pilletjes die niet werken. Nee, dat is echt niet nodig voor mij.
Die hoogstens paar maanden betekenen dat ik meerdere dromen op moet geven, dat komt niet meer terug. Daarna willen mensen van alles van mij en omdat er dus 2.5 maand weggegooid zijn heb ik geen tijd meer voor mezelf. Ik heb het najaar in principe voor mijzelf vrijgehouden, maar dat gaat nu dus niet. Dus dan moet ik er voor anderen zijn.
Maar goed, verder zal ik er wel niet op ingaan, niemand zal dit begrijpen.

Een paar weken terug was je nog iemand die tot in het extreme overal kansen in zag. Goedkope tickets, winst maken met beleggen etc etc. Vanwaar opeens die enorme omslag?

ik vind je opmerking naar overkomen. Misschien bedoel je de vraag oprecht, maar het feit dat je zelf de controle kwijtraakt over je leven, normale dingen niet meer zelf mag bepalen kunnen een ontzettende angst en depressieve gevoelens geven. Hetzelfde gevoel als wanneer je tegen je zin in wordt opgesloten, omdat je bijv. zelfmoord wilt plegen..je bent de controle over je eigen leven kwijt. En dat is wat nu ook gebeurd. Anderen bepalen dat je geen sociale contacten meer mag hebben...een 1e levensbehoefte, en zelfs in oorlogen mochten mensen dit zelf bepalen...mensen kozen ervoor om ondergedoken te zitten, maar ze hadden ook de keus dat niet te doen, en het met hun leven te bekopen. Die keus is er nu niet. We mogen iets, wat ons basisrecht is, niet meer doen, omdat de meerderheid bepaalt dat we moeten stoppen met leven, om het leven van anderen te verlengen...

ik was ook verschrikkelijk kwaad, voelde me machteloos en angstig. Inmiddels is dat over, omdat ik me kan vinden in de maatregelen die hier genomen zijn en vooral omdat ze hier in DL inzien, dat bewegingsvrijheid te belangrijk is om af te nemen. Gewoon niet hokken, en daar is mee te leven. Ik vind daarbij ook mooi om te zien hoe mensen elkaar helpen....mensen focussen zich op de velen die nog op de stranden rondliepen, maar zoveel miljoenen mensen over de hele wereld die zich hieraan houden..ras en geloof...het maakt niet uit...samen tegen een onzichtbare vijand...Rutte die aangeeft: boeien dat de vervanger van de PVDA is...hebben we het over 3 maanden wel over. Politieke overtuiging boeit niks nu...het is alle hens aan dek. En dat maakt me ook blij.

Maar een beetje begrip voor mensen die niet de veilige hechting hebben gehad, zou fijn zijn...wat voor anderen gewoon vervelend is, en het kunnen relativeren als: is nou eenmaal niet anders, is wel degelijk ondraaglijk als je die basisveiligheid nooit gekend hebt. En dan ook nog opmerkingen over je heen krijgen als je weet niet wat je zegt...kom op, denk ff na...accepteer dat iedereen zijn eigen lijden heeft, en doe het niet af alsof iemand daar geen recht op heeft, omdat toevallig jouw overbuuf van 83 corona heeft...die overbuuf van 83 heeft 83 jaar geleefd...100 jaar geleden was ze ws al 40 jaar dood geweest, dus ook dat drama is relatief....mensen gaan dood. Zeker mensen van 83. En ja, dat is erg. En ja, dat is erg als het voorkomen kan worden. En ja, daar wil iedereen aan meehelpen, ook Germie. Maar mag ook zij dan recht hebben op haar angst, boosheid, en dat gewoon uiten?

**Geplaatst**: 23-03-20 21:36

Geplaatst: 23-03-20 21:36

Drie maanden beperking van je vrijheden, aanpassingen in je dagelijkse leven, je sociale contacten op een andere manier vormgeven. Wat een enorme mogelijkheden hebben we in deze tijd. Alleen al het feit dat we internet hebben en zo dus hierover kunnen praten.

En ja, het is heel vervelend als je dit financieel raakt, als je alleen bent, als je je plannen ´on hold´ moet zetten of misschien niet meer kan uitvoeren. Maar er is uitzicht uit deze zwarte tunnel en in de tussentijd is het overleven. Ben ik nu zo gek dat ik af en toe moeten denken aan mijn ouders die vijf jaar oorlog hebben meegemaakt, huizen gebombardeerd hebben zien worden, zelfs hun eigen huizen en familieleden verloren? En dan heb ik het nog niet over mensen die ondergedoken zaten en afgevoerd werden.

Kom op jongens! Als je dit heel moeilijk vindt, zoek dan hulp, praat met mensen die zich hier aanbieden of zoek in je eigen kring. Er komen vast ook professionals die dit soort hulp online gaan aanbieden, sterker nog, die zijn er al. Maar hou op met jezelf volledig in de put praten, zeker in dit topic ook vaak elkaar daar nog in versterken.

De wereld staat in brand en we voelen daar allemaal onze eigen pijn het sterkste in, maar kijk eens goed om je heen. Misschien besef je dan dat je nog best veilig bent!

De mensen die de grootste voorspoed hebben beleefd, zijn ook onze ouders en grootouders die in de oorlog zaten, ooit.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:42

Geplaatst: 23-03-20 21:42

Ik ben blij dat mn werk me volledig opslokt. Mijn werk draait geheel om de crisis. Het idee dat ik wat kan betekenen houdt me op de been. Ik zie op mn werk de crisis in volle omvang aan me voorbij trekken in alle nare facetten, maar het gevoel dat we samen zij aan zij staan (met anderhalve meter afstand natuurlijk

) om alles te doen wat we kunnen maakt dat ik er zelf ook beter mee kan dealen. Mijn werk is mn sociale leven nu. Maar ik zie tenminste mensen en kan wat doen. Goddank.

In mn vrije tijd ben ik veel buiten bij mn paarden en op het erf. Soms glijden er dan een paar uren voorbij waarbij ik niet aan de crisis denk en alles gewoon lijkt zoals het altijd was. En ook dat heb ik keihard nodig.

Aan de toekomst denk ik maar niet teveel. Dit gaat nog wel even duren. Ik maak plannen voor deze week. Verder niet. Ik vind de toekomst even een heel lastig onderwerp. Ik kan er even niks mee.

Sterkte voor iedereen.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:44

Geplaatst: 23-03-20 21:44

Voor iedereen die het nodig heeft: andere mogelijkheden als je 1 op 1 van je af wilt praten.
https://twitter.com/louisdemast/status/ ... 7177600002

Afbeelding

**Geplaatst**: 23-03-20 21:47

Geplaatst: 23-03-20 21:47

IHN schreef:
safina schreef:

Een paar weken terug was je nog iemand die tot in het extreme overal kansen in zag. Goedkope tickets, winst maken met beleggen etc etc. Vanwaar opeens die enorme omslag?

ik vind je opmerking naar overkomen. Misschien bedoel je de vraag oprecht, maar het feit dat je zelf de controle kwijtraakt over je leven, normale dingen niet meer zelf mag bepalen kunnen een ontzettende angst en depressieve gevoelens geven.

De vraag is niet naar bedoeld. Het is een oprechte vraag. Ik zie Germie omdraaien van iemand die overal kansen in zag tot iemand die geen toekomst ziet. Dat vind ik erg.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:47

Geplaatst: 23-03-20 21:47

Het is denk ik het onbekende wat mensen zo'n gevoel geeft.
Als het kabinet nu zegt, op 1 juni kan alles weer open, weer op vakantie, virus is weg. Dan denk je makkelijker, oh ff volhouden.
Maar nu worden de maatregelen steeds scherper, en niemand kan voorspellen hoe en wat.
Dat doet niks af aan wat er nodig is, maar gewoon hoe het voelt.
En ik weet hoe het is, mijn 9 jarige zoon zei van de week nog dat als dit het is, het van hem niet meer hoeft..
En ja dat is ontzettend heftig, maar vanuit zijn problematiek wel te begrijpen. Daarmee omgaan, is een ander verhaal..

Overigens probeer ik wel positief te blijven, op te noemen wat nog wel kan, denken in mogelijkheden etc. Vertellen dat als het straks weer voorbij is, je alles weer kan.
Dat helpt soms iets, maar het is niet iets wat hun mindset kan omzetten helaas, en ja dat is heel erg zwaar.

**Geplaatst**: 23-03-20 21:50

Geplaatst: 23-03-20 21:50

Dat is lief Shadow, die lijst met nummers +:)+

altijd goed om te weten waar je eventueel terecht kan!
@IHN ik vond de opmerking van safina ook een beetje naar overkomen richting Germie.

Laatst bijgewerkt door Pocca_Locca op 23-03-20 21:53, in het totaal 1 keer bewerkt