Bokt.nl

**Geplaatst**: 18-12-19 11:25

Geplaatst: 18-12-19 11:25

Dank je brudoe, hoe ga jij ermee om? Heb je bepaalde dingen die je helpen ofzo?

Hier gaat het toch minder goed dan ik dacht. Ik ben voorlopig een tijdje thuis maar waar ik gisteren bij de huisarts nog heel stoer het idee had om zelf met arbeidsgeneeskunde contact op te nemen (bij ons hoeft dit in principe niet meteen maar aangezien werk een groot deel van, of het, probleem is lijkt me dat wel handig) zie ik dat vandaag eigenlijk helemaal niet zitten om te doen

Ik wil gewoon niks moeten, gewoon rust. Maar als ik het niet doe gaat dat ook maar in mijn hoofd blijven zitten dat ik dat nog moet doen dus dat lost ook niks op. Mijn ziekenbriefje moet ik ook nog binnenbrengen, is letterlijk maar 10 minuten maar ook daar heb ik geen zin in

**Geplaatst**: 21-12-19 11:52

Re: Als je wel wil, maar niet kan.

Geplaatst: 21-12-19 11:52

Oh wat begrijp ik jou goed. Ik moet zeggen dat het bij mij op papier allemaal veel erger klinkt dan dat het is. Ik ben nu sinds een paar weken gediagnostiseerd met bekkeninstabiliteit. Ik ben een grote uitzondering, ben namelijk 'nog maar' 20 en heb overigens nog nooit een kind gehad.

Toen ik een jaar of 12 was vonden ze scoliose in mijn rug, mijn moeder zag het plots en ik had al langer last van mijn rug. We waren hier helaas al wat te laat bij. Zit daarvoor dus al 8 jaar in een gespecialiseerd ziekenhuis in Leuven. Kiné gehad en op regelmatige basis ook een osteopaat. Tussen mijn 12-15 jaar het meeste last gehad, ik was een extreme sporter (Voltige, paardrijden, ballet en moderne dans). Ben wel minder gaan dansen en heb voltige achterwege gelaten toen ze zeiden dat het te gevaarlijk werd en als ik niet oplette heel snel in een rolstoel kan belanden. Maar paardrijden? No way dat ik dat ooit zou opgeven. Maar door een verkeerde beweging te maken tijdens het springen heb ik niet veel later mijn trapeziumspier gescheurd wat leidde tot chronische ontstekingen in mijn linkerschouder. Man dat doet pijn. Door de scoliose staan mijn spieren links heel gespannen, die trekken zeg maar aan mijn ruggengraat. Een jaar geleden kreeg ik voor het eerst last van mijn staartbeen en bekkenbodem. Heb al jaren last van mijn onderrug maar nu werd die pijn ook anders. Terug foto's laten nemen maar aan mijn staartbeen/bekken was er niks te zien. Echter was mijn scoliose tussen mijn schouders, na een kleine verbetering op m'n 17e, terug verergerd. Uiteindelijk terug een doorverwijzing gehad naar de kiné en zit nu sinds een dikke 3 weken terug daarbij. Die heeft bekkeninstabiliteit vastgesteld en doe nu dagelijks oefeningen. Het is vooral belangrijk dat ik mijn buikspieren en rugspieren sterk hou. Zeker voor als ik ooit kinderen wil, want dat gaat anders niet lukken. Was even choquerend en heb nu ook heel veel last door die oefeningen, je activeert spieren die je normaal niet gebruikt dus die zijn ontzettend stijf in het begin. Paardrijden en ballet doe ik niet meer, maar niet omdat het lichamelijk niet meer lukt. Paardrijden hoop ik volgend jaar wel terug op te pakken.

**Geplaatst**: 21-12-19 12:48

Re: Als je wel wil, maar niet kan.

Geplaatst: 21-12-19 12:48

Dat klinkt ook niet fijn om te hebben. Heb je wel vooruitzichten dat het met aanpassingen en dingen beter te managen is? Hopelijk kan je toch weer gaan paardrijden

**Geplaatst**: 21-12-19 13:24

Geplaatst: 21-12-19 13:24

Pandora2 schreef:
Inderdaad. Fibro is '' iets '' neurologisch.
Voortkomend uit een op hol geslagen stress-systeem waardoor je lichaam overdreven gaat
reageren op prikkels met pijn.
Dat is waar ze het tot nu toe over eens zijn wat betreft fibro. Niet meer en niet minder.

Ik heb nergens geschreven dat fibro niets is.

Ouderwets is trouwens soms niet slecht

Hier wil ik nog even op reageren, het lichaam kan ook continu stress prikkels krijgen omdat er steeds laagdradige ontstekingen zijn op allerlei gebieden in het lichaam die niet/ nauwelijks meetbaar zijn. Op die manier raakt het lichaam ook overstress/ overprikkeld en uiteraard reageert een mens daar mentaal ook op. Er kunnen vele verschillende oorzaken zijn bij "vage" diagnoses.

TS: heel goed dat je aan de bel getrokken hebt. Ik denk ook dat je je lichaam nog teveel overbelast..het is goed om terug naar 0 te gaan en van daaruit rustig op te bouwen stapje voor stapje om te kijken waar je grenzen liggen en wat je nog wel kan zonder dat het je (teveel) schaadt. Ander werk kan heel nuttig zijn. Het lijkt mij goed om een doel en ontspanning te hebben waardoor je je bed nog uit komt dus ik zou de paarden daarom niet zo snel wegdoen. Maar misschien kun je wel kijken of je het jezelf wat makkelijker kan maken. Probeer vooral niet teveel te "moeten" van jezelf.

**Geplaatst**: 21-12-19 13:44

Geplaatst: 21-12-19 13:44

Elisa2 schreef:
Pandora2 schreef:
Inderdaad. Fibro is '' iets '' neurologisch.
Voortkomend uit een op hol geslagen stress-systeem waardoor je lichaam overdreven gaat
reageren op prikkels met pijn.
Dat is waar ze het tot nu toe over eens zijn wat betreft fibro. Niet meer en niet minder.

Ik heb nergens geschreven dat fibro niets is.

Ouderwets is trouwens soms niet slecht

Hier wil ik nog even op reageren, het lichaam kan ook continu stress prikkels krijgen omdat er steeds laagdradige ontstekingen zijn op allerlei gebieden in het lichaam die niet/ nauwelijks meetbaar zijn. Op die manier raakt het lichaam ook overstress/ overprikkeld en uiteraard reageert een mens daar mentaal ook op. Er kunnen vele verschillende oorzaken zijn bij "vage" diagnoses.

Volledig met je eens. Dat is inderdaad een mogelijkheid. Alles kan. De geneeskunde weet nog lang niet alles.
Alleen schiet je daar als klant ook weinig tot niks mee op.
Het kan niet aangetoond worden. Er zijn geen testen voor. Er is geen sluitend bewijs. Laat staan dat er behandelmogelijkheden zijn.

**Geplaatst**: 21-12-19 13:54

Geplaatst: 21-12-19 13:54

Het is inderdaad bij mij de vraag of het mentale voortkomt uit het fysieke, of dat het fysieke erger wordt door het mentale. Dat is niet meteen duidelijk, hoewel mijn persoonlijk gevoel het eerste zegt. Maar uiteindelijk maakt het ook niet uit, want het is een cirkel en daar moet uitgeraakt worden.

Mbt aantonen van ontstekingen is het wel zo dat bij mij, bij elke willekeurige bloedname, mijn CRP verhoogd is. Dit kan variëren van net boven de grens tot toch wel een stukje erboven, maar nooit zo hoog als je ziet bij echte infecties of mensen die in het ziekenhuis terecht komen ofzo. Dus het is allemaal niet super serieus, maar het toont wel aan dat er iets in mijn lichaam speelt wat niet in de haak is. Alleen is het niet zo makkelijk om er een oplossing voor te vinden.

Gisteren overigens nog een goed gesprek met mijn kiné gehad, die gaf me ook 100% gelijk dat ik de stopknop had ingedrukt en ik moest nu even alleen maar aan mezelf denken want ik was volgens hem al een paar maanden te laat (maar dat hoorde bij mij zei hij..

).

Ik ga zo na het eten voor het eerst deze week even langs de paarden, iets waar ik me overigens ook slecht over voel want ik kan niet gaan werken, heb ziekenverlof maar ik kan wel .... Naja, ook dat moest ik loslaten volgens de kiné, dus dat ga ik maar proberen

Gewoon even kijken of alles in orde is, wat dingen bijvullen zodat de stalhouder verder kan en wat poetsen ofzo, meer zal er toch niet gebeuren.

**Geplaatst**: 21-12-19 14:17

Re: Als je wel wil, maar niet kan.

Geplaatst: 21-12-19 14:17

Ik heb dus ook telkens verhoogde waarden. Niet genoeg on iets aan te doen, maar wel steeds wisselend boven de grens. Hoewel ik nooit heb laten testen als ik echt ergens veel last had.

Bekkeninstabiliteit heb ik ook, ik kan eigenlijk alleen op eigen paard rijden. Wel altijd met last, maar ik train wel een hoop spieren. Blijkbaar heb ik het al jaren, maar er is nooit iemand geweest die het benoemd heeft waardoor ik ook nooit iets heb kunnen aangeven bij instabti3s of artsen en therapeuten. Ik heb nu bijvoorbeeld een bekkenband die ik met lopen of na het afstappen moet omdoen anders kan ik niet lopen.

**Geplaatst**: 21-12-19 14:34

Geplaatst: 21-12-19 14:34

[***] schreef:
Dat klinkt ook niet fijn om te hebben. Heb je wel vooruitzichten dat het met aanpassingen en dingen beter te managen is? Hopelijk kan je toch weer gaan paardrijden

Voor de rest van m'n leven dagelijks oefeningen doen, ook zeker een jaar op voorhand intensiever als ik ooit kinderen wil om dus te vermijden dat ik mijn gevoel in m'n benen niet verlies, dat vind ik toch het engste, ik zou niet weten wat ik zou doen moest ik verlamd in mijn benen raken.

**Geplaatst**: 21-12-19 16:20

Geplaatst: 21-12-19 16:20

[***] schreef:
Het is inderdaad bij mij de vraag of het mentale voortkomt uit het fysieke, of dat het fysieke erger wordt door het mentale. Dat is niet meteen duidelijk, hoewel mijn persoonlijk gevoel het eerste zegt. Maar uiteindelijk maakt het ook niet uit, want het is een cirkel en daar moet uitgeraakt worden.

Mbt aantonen van ontstekingen is het wel zo dat bij mij, bij elke willekeurige bloedname, mijn CRP verhoogd is. Dit kan variëren van net boven de grens tot toch wel een stukje erboven, maar nooit zo hoog als je ziet bij echte infecties of mensen die in het ziekenhuis terecht komen ofzo. Dus het is allemaal niet super serieus, maar het toont wel aan dat er iets in mijn lichaam speelt wat niet in de haak is. Alleen is het niet zo makkelijk om er een oplossing voor te vinden.

Dat is dus precies wat ik bedoel, dat klopt niet..dus er is iets aan de hand maar het is moeilijk uit te vogelen wat en bij de reguliere geneeskunde loop je tegen een muur aan. Omdat ze een heleboel weten maar ook nog een heleboel niet weten. Wellicht is het een idee om naar een goede alternatieve behandelaar te gaan. En volg je gevoel, want ik denk dat dat je leidraad is naar meer "wijsheid".

**Geplaatst**: 21-12-19 20:25

Geplaatst: 21-12-19 20:25

Ik kan het eens bekijken, maar voorlopig even niet. Eerst maar even de rust proberen vinden. Jammer dat mijn pony daar blijkbaar geen boodschap aan heeft, die heeft vandaag maar weer eens laten merken dat 23 jaar zijn niet betekent dat je niet met je staart op je rug en snurkend aan een halstertouw kan lopen :')

Mijn rug is niet zo gelukkig nu .. maar was dat sowieso al niet. Morgen maar weer rust en dan maandag een nieuwe poging, haha.

**Geplaatst**: 21-12-19 20:46

Geplaatst: 21-12-19 20:46

[***]: ik probeer tussen de middag als mijn zoontje slaapt ook nog te slapen. S’avonds zoveel mogelijk op tijd naar bed( rond 21:00) maar dat lukt niet altijd, manlief vind een avond samen op de bank ook wel eens gezellig. Sla ik dit over en denk ik dat het wel gaat, krijg ik de dag erna de rekening. Allemaal makkelijk gezegd, maar ermee moeten dealen blijft heel vervelend, vraagt aanpassing en acceptatie( dat lukt hier ook nog niet altijd..) helaas gaat dat toch nog vaak samen met schuldgevoel. Ik hoop dat je snel opknapt en rust vind :(:)

Laatst bijgewerkt door brudoe op 21-12-19 20:58, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 21-12-19 20:50

Re: Als je wel wil, maar niet kan.

Geplaatst: 21-12-19 20:50

Goed dat je op de rem hebt getrapt. Voel je absoluut niet schuldig richting je werkgever. Je zegt een aantal keren dat er begrip is maar dat is er niet want volgens mij hebben ze totaal geen rekening met je gehouden, ook gedeeltelijk eigen schuld maar word nu eerst maar eens wat beter en dan niet meteen volop weer aan het werk.

**Geplaatst**: 21-12-19 22:33

Re: Als je wel wil, maar niet kan.

Geplaatst: 21-12-19 22:33

Dank je

Ja, het begrip was er vooral in theorie denk ik, de gesprekken waren echt niet slecht en had het idee dat ik begrepen werd en dat er dingen zouden veranderen om te kijken of ik het dan beter aan zou kunnen, maar ik denk dat mijn baas iets heeft van: zolang ze komt werken zal het wel zo erg nog niet zijn. Ofzo ... En dus ook geen nood om iets te veranderen. Ik hoop dat het nu wel op een andere manier kan, maar dat is nog even afwachten natuurlijk. Voorlopig probeer ik daar zo weinig mogelijk mee bezig te zijn, heb al leed genoeg met mezelf en mijn lichaam. Eerst dat maar weer even op de rit krijgen zodat ik de dagen doorkom met een minimum aan pijn ipv zoals het nu is.

**Geplaatst**: 21-12-19 23:11

Re: Als je wel wil, maar niet kan.

Geplaatst: 21-12-19 23:11

Sja anderzijds snap ik ook wel dat je iedereen gelijk voor de wet behandelt hoor. Is niet makkelijk als baas e.

**Geplaatst**: 21-12-19 23:32

Re: Als je wel wil, maar niet kan.

Geplaatst: 21-12-19 23:32

Neen, dat zal vast niet, maar het zit natuurlijk iets complexer in elkaar dan hier gesteld. Echter voel ik er niet veel voor om alle details hier uit de doeken te doen. Het topic gaat ook niet over het werk op zich, al speelt dat natuurlijk wel een rol in het geheel.