Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
JLLN_ schreef:liss schreef:Mijn dochter had ook reflux, kreeg 2 soorten medicijnen, 1 voor de maaltijd en 1 na de maaltijd. Sinds de eerste dag met medicijnen had ik een ander kind.
Zijn medicijnen daarvoor je niet aangeboden?
Nee, geen woord over gezegd zelfs.. ze vinden dan hij geen last heeft vd reflux
Sannens schreef:De hulpvraag is dat de TS wilt dat Sam MINDER spuugt en dus niet makkelijker en meer. Dus ik vraag me af wat je doel is om het kind gemakkelijker te laten spugen, want meer dan dat argument om jbpm niet meer te geven heb je niet genoemd.
Daarnaast, is het idee van coschappen dat je maar tijdelijk op een afdeling staat waardoor ik daar nu recent weg ben, maar had de afdeling wel degelijk contact met een LK, dus dank je wel voor opnieuw een niet kloppende aanname.
Ts, een kind kan ook huilen omdat het schrikt van de reflux en niet echt van de pijn. Dus zie je echt dat het kleintje pijn heeft?
Daarbij vraag ik me af, is het reflux nu met jbpm nog even erg? Of is het probleem nu meer de diarree?
Waves schreef:Sannens, je zal het best goed bedoelen maar jij laat hier nou precies zien waarom artsen soms de plank misslaan. Jij bekijkt het puur medisch en dan sec naar het kind. Zoals ik het lees als moeder met ervaring is de hulpvraag van TO een hele andere.
Ze zit er doorheen, krijgt nauwelijks ondersteuning van haar partner en ze wil vooral dat haar baby geen pijn heeft (of schrikt vd reflux, totaal irrelevant voor ouders) en overdag slaapt of momenten van ontspanning heeft. Dát is volgens mij de hulpvraag.
Artsen zouden er goed aan doen om breder te kijken dan alleen met een tunnelvisie naar het lijfje van de baby en een protocol afwerken (en dat ook voelbaar voor ouders zo doen). Daardoor gaan wanhopige ouders experimenteren met allerlei middeltjes en tips die volgens jou juist schadelijk kunnen zijn. Het hele internet staat vól met topics over dit omderwerp van wanhopige ouders. Dat is niet omdat kinderartsen adequaat advies geven op het echte probleem. Jij hebt ook binnen 2 posts discussie hier, vraag je eens af waarom want met zo’n gevoel verlaten mensen straks dus ook jouw spreekkamer als je het alleen maar zo benaderd.
Adviseer liever dat die man niet 2 weken weg kan gaan, adviseer een hotel voor TO, adviseer een vorm van pijnstilling voor de baby (ook al denk jij dat er geen probleem is omdat het groeit) zodat moeder en kind eens kunnen ontspannen.
Godzijdank troffen wij een hele ervaren, fijne kinderarts die uitgebreid met ons praatte, aandrong op rust voor ons en daar ook tips voor gaf, methodes aanreikte om ons kind te laten ontspannen en pijn te verlichten en ze was niet bang om zonder voorbehoud eea voor te schrijven omdat ze zag dat rust in de tent nu het allernoodzakelijkst was en niet of de baby nou echt pijn had of schrok van de reflux, dat doet er namelijk niet toe op dat moment.
Wat een verademing. Daar kregen we echt goede moed van wat ook de ontspanning en de band tussen ons en de baby (!) weer ten goede kwam.
Hanafubuki schreef:Hoe lang heb je de nieuwe melksoorten opgebouwd? Wij hebben toen ons dochtertje op Nutrilon AR gezet in overleg met het CB met een dokter Brown fles. Ze had ook erge reflux. Eerst had ze ook een week of drie heftige luiers maar daarna werd het beter en de krampen verdwenen ook met 12 weken. Die hielden wij draaglijk voor haar met infacol, was echt een uitkomst.
Enjoy_ schreef:Joh wat een gedoe met al die artsen en adviezen he?! En ondertussen ben je gesloopt en extreem overprikkeld door al het huilen!
Het enige dat bij ons zoontje uiteindelijk echt hielp was ouder worden.
Ook verborgen reflux, medicijnen, osteopaat, infacol,zelf koemelkvrij dieet (ik gaf nog borstvoeding), veeeeeeel krampjes, weinig slaap, hij had gewoon een klote start en wij daarmee ook. Niks begreep ik van die ouders die dan zeiden “oh het is zoooo fantastisch zo’n baby, zooo leuk en lief”. Ik dacht alleen maar, hoe kom ik deze dag door??!
En met een maand of 6, vast voedsel, zelf rechtop kunnen zitten, en kunnen draaien (uiteindelijk dus een buikslaper, met de 1e niet aangedurfd, altijd ingebakerd, nr 2 heeft altijd op zijn buik geslapen), ging het over.
Houdt moet, besteedt uit waar kan om zelf bij te tanken. En als artsen niet willen voorschrijven, wat is er nodig om WEL medicijnen voor te schrijven? Een test, wat voor test?
beert schreef:Die laatste vraag heb ik tijdens mijn slapeloze nachten ook veel over nagedacht en ik vrees dat je uit moet gaan van de uitgerekende datum. Een baby ontwikkeld zich tot 40 weken geboorte (grof gezegd). Als ze met 36 weken geboren worden, dan moeten ze dus die 4 weken buiten de buik nog doorgaan met de ontwikkeling.
Hier is een goed artikel te vinden over darmrijping (en voeding). Daarbij gaat het me er niet om wanneer jij wat met hapjes gaat doen, maar even voor de achtergrond wat zo'n baby moet ontwikkelen nog:
https://groenevrouw.nl/die-zes-maanden/
Verder had ik dus ook een relfuxbabu van 36+4, maar ik merkte dat het met 4 maanden (werkelijke maanden) echt beter werd. Ik had toen met hem ook een modus erin gevonden en er was vooruitgang dus dat het minder werd en de nachten beter.
Hou je eraan vast dat het echt beter wordt, maar alles heeft tijd nodig. Elke dag die je doorkomt, is weer eentje dichterbij. En tot die tijd inderdaad hulptroepen laten invliegen zodat jij op adem kan komen. Sterkte!
Waves schreef:Sannens schreef:De hulpvraag is dat de TS wilt dat Sam MINDER spuugt en dus niet makkelijker en meer. Dus ik vraag me af wat je doel is om het kind gemakkelijker te laten spugen, want meer dan dat argument om jbpm niet meer te geven heb je niet genoemd.
Daarnaast, is het idee van coschappen dat je maar tijdelijk op een afdeling staat waardoor ik daar nu recent weg ben, maar had de afdeling wel degelijk contact met een LK, dus dank je wel voor opnieuw een niet kloppende aanname.
Ts, een kind kan ook huilen omdat het schrikt van de reflux en niet echt van de pijn. Dus zie je echt dat het kleintje pijn heeft?
Daarbij vraag ik me af, is het reflux nu met jbpm nog even erg? Of is het probleem nu meer de diarree?
Sannens, je zal het best goed bedoelen maar jij laat hier nou precies zien waarom artsen soms de plank misslaan. Jij bekijkt het puur medisch en dan sec naar het kind. Zoals ik het lees als moeder met ervaring is de hulpvraag van TO een hele andere.
Ze zit er doorheen, krijgt nauwelijks ondersteuning van haar partner en ze wil vooral dat haar baby geen pijn heeft (of schrikt vd reflux, totaal irrelevant voor ouders) en overdag slaapt of momenten van ontspanning heeft. Dát is volgens mij de hulpvraag.
Artsen zouden er goed aan doen om breder te kijken dan alleen met een tunnelvisie naar het lijfje van de baby en een protocol afwerken (en dat ook voelbaar voor ouders zo doen). Daardoor gaan wanhopige ouders experimenteren met allerlei middeltjes en tips die volgens jou juist schadelijk kunnen zijn. Het hele internet staat vól met topics over dit omderwerp van wanhopige ouders. Dat is niet omdat kinderartsen adequaat advies geven op het echte probleem. Jij hebt ook binnen 2 posts discussie hier, vraag je eens af waarom want met zo’n gevoel verlaten mensen straks dus ook jouw spreekkamer als je het alleen maar zo benaderd.
Adviseer liever dat die man niet 2 weken weg kan gaan, adviseer een hotel voor TO, adviseer een vorm van pijnstilling voor de baby (ook al denk jij dat er geen probleem is omdat het groeit) zodat moeder en kind eens kunnen ontspannen.
Hannanas schreef:Mwa ik ben het wel eens met waves, Sannes.
De hulpvraag heb je ten eerste niet goed kunnen formuleren uit ts haar geluiden, daarnaast geef je aan dat broodpit niet schadelijk is, klopt, maar je benadrukt als studerend arts er geen feiten bij zoals: niet alle kindjes verdragen broodpit, welke voedingen er zijn als alternatief, en dergelijke. Daarnaast is het redelijk apart aan te geven dat een kind kan schrikken zonder ongemak, zonder ongemak geen schrikken. En ongemak is niet prettig. Daarnaast ga je niet kwalitatief in op de krampen, enkel dat dat maar normaal is. Ik denk niet dat het normaal is, wel dat het vaak voorkomt. En duidelijk dat het ene probleem ingewisseld is voor een ander probleem als gevolg van het “protocol”. De oplossingsgerichte empathie mist. Er zijn vele wegen naar Rome, dan moet je ze ook wel benoemen en mogelijk stellen. Oftewel het beleid nu helpt niet voldoende. Daar moet wat aan gedaan worden.
Ik vind dat TS karig geluid krijgt bij het ziekenhuis. Iets wat vaak voorkomt en op een gegeven moment minder wordt hoeft niet alsnog gewoon maar uitgezongen te worden. Een kind wat zo lang dagelijks ongemak ervaart is niet happy. Lijkt me verder totaal niet wenselijk.
Citaat:Zoals ik hoor is dat hiermee redelijk onder controle, maar heeft de kleine Sam nu juist klachten van diarree en buikkrampjes.
De vragen die ik me daarbij stel zijn de volgende:
- Wanneer zijn ze ontstaan? Zijn ze mogelijk ontstaan rond het starten van het jbpm of met andere verandering, zoals de omslag naar kv.
- Heeft hij dit al lang? Of is er mogelijk een virusje of een buikgriepje aan de hand?
kwita schreef:wat lastig maar kan het buiten om de reflux zijn dat hij iets aan zijn darmen mankeert?
Of kan het zijn dat je kindje ook voelt dat het jou zwaar valt dat er iets is, dat was bij mijn kindje wel die wilde als ze het aanvoelde juist alleen maar bij mamma zijn.( het eerste jaar sliep mijn dochter alleen maar als er iemand bij was in de box,in de wagen in ons bed etc als ze je maar kon horen of zien en ruiken. ik heb wat vaak een hemd/pyama die ik gedragen had om een kruikgedaan en een cassette speler met zelf gezongen liedjes en boeken voorgelezen opgenomen afgespeeld. Nu heb ik het bevestigd ze is hoogsensitief!. Mijn zoontje heeft vanaf 4 maanden ook zo gehuild en gespuugd als jouw kindje die kan niet tegen gluten dus het ging mis met de brinta....en van kwaad tot erger. OOk had hij letsel van zijn geboorte aan zijn nek en zat vast aan een kant.
dus mijn advies ga voor de 2e kinderarts en leg alles op tafel!
sterkte met alles want dat is echt heftig en probeer ook tijd voor jezelf te nemen!
paard89 schreef:Het hele verhaal ervoor met bilirubine prikken, iedereen die zich ermee bemoeit, artsen lactatiekundigen enzovoort werken niet in je voordeel. Het hoort een mooie periode te zijn, maar kan wel zeggen dat al het gedoe in het ziekenhuis het voor ons echt verpest heeft. Ons kindje hoefde uiteindelijk niet onder de lamp (waarschijnlijk omdat we op tijd flesvoeding hebben gegeven). Ik was ingeleid met 37 weken vanwege een zware zwangerschapsvergiftiging en mn borstvoeding kwam niet goed op gang, inclusief 4 borstonstekingen in de weken daarna besloten te stoppen met de borstvoeding.
pmarena schreef:Hoeveel JHBPM zit er eigenlijk in die voeding? Wij gaven elk flesje echt maar het uiterste puntje van een theelepeltje zo weinig, maar dat maakte met (het goede merk) JHBPM en icm de geitenmelk alle verschil in de wereld....qua reflux dan in ieder geval
Van die pappen met JHBPM er al in gemengd hoor je vaker dat het niet zo best verdragen wordt....
dromertje2 schreef:Er zijn ook kinderen die jhbpm niet goed verdragen. In nutrilon ar zit dat al gemengd.
In nan ar zit dat niet in, daar kan mijn zoontje wel in.
Zoals ik al eerder zei is er ook geliact om melk in te dikken. Misschien zijn dit wel optue s die je kan proberen. Mijn jongste had heel erge reflux, had al een verbrande slokdarm op 2 maanden oud. Vanaf ik novalac allernova ar gaf, was het stukken beter.
Nu is hij 10 maanden en krijgt hij de gewone nan. Geeft wel nog terug maar geen zuuraanvallen en ook geen pijn meer.
Diddykong schreef:En toch hè, denk ik dat krampen en reflux en voor het even welk ongemak veel beter verdragen wordt als een baby goed uitrust. Als mijn dochtertje erg moe is, huilt ze ontzettend, waar ze op andere momenten bij hetzelfde gebeuren het ondergaat. Of dit nu gaat over krampjes of over bijv aankleden. Mijn dochtertje is nu 3 weken ouder ongeveer, is van half augustus en wel een brullertje hoor. Ik heb best wel hetzelfde gezeten als TS, ook een baby die nergens rust vindt, steeds huilt, ontroostbaar is en daardoor zichzelf zo in de weg zit. En bij mij was de oplossing het boek van Ria Blom, regelmaat en inbakeren. Is dit heilig? nou nee. Maar ik leerde wel minder te zeulen met mijn dochtertje en haar op tijd in haar bedje te leggen waardoor ze de kans kreeg uit te rusten. Ondanks dat ze last had van de hik, en best veel last van krampen. Maar op deze manier komen we de dag door. Een baby van 9 weken kan namelijk nauwelijks meer dan 1 uur wakker blijven achter elkaar. Mijn dochter toen zelfs maar 45 minuten ongeveer. Dat was voor mij een eyeopener. Want hoe langer ik met haar rondliep, hoe langer ze ook wakker bleef waardoor het allemaal nog moeizamer ging. Juist toen ik leerde haar op tijd op bed te leggen en een inslaaphuil te accepteren, zag ik dat ze wel degelijk 1 tot 2 uur achter elkaar kon slapen. Toen kregen we regelmaat en daar varen alle baby's goed bij.
Misschien helpt het je ook wel TS. Ik hoop echt dat er een oplossing komt waardoor je kunt gaan genieten.
Don_Zhivago schreef:Ik herken mijn dochter zo in jou geval!
Mijn dochter had oom erge reflux. Maar daarnaast koemelk allergie.
Voor de krampjes gebruikt ik Sab simplex.
Het enige spul wat werkte!
https://st-josef-apotheke.de/nederlandse_klanten
Hoe oud is je kindje?
Inbakeren geeft ook veel rust bij een kleintje.
Zeker met krampjes kan dit heel veel helpen.
En ziekenhuizen.
Tsjaa flink je poot stijf houden want mijn ervaring is dat je niet gehoord wordt als nieuwe mama.
Maar jij als mama weet precies als er wat mis is met je kindje.
Volg je gevoel! Want dat klopt!
Sannens schreef:Dus dank je wel voor je conclusie over dat bij mij de oplossingsgerichte empathie mist. Ik ben klaar met dit topic, want het begint nogal te lijken op "schiet met zijn allen ieder medisch persoon af, want die probeert het kind alleen maar schade aan te doen". En daar heb ik geen zin in.
JLLN_ schreef:Dat hipp ken ik niet, waar kun je dat kopen?