grijs_wolkje schreef:Kaygee- Wat een moeilijke situatie. Jouw dochter kan er niks aan doen dat de hechting niet goed is gegaan, en jij kunt niet veel doen aan je gevoelens tegenover haar. Lijkt me erg lastig en ook wel sneu voor je dochter. Wat doe je om daaraan te werken? Doe je leuke dingen met haar alleen bijvoorbeeld?
Is ook wel zo, ze merkt de kleinste dingen op. Vandeweek zei ze tegen mijn man: "papa, mama gaf Lot gisteren op school wel een kus maar mij niet." Het zijn van die onbewuste dingen en ik sta er niet bij stil maar zoiets merkt zij dan wel op... terwijl ik niet bewust geen kus geef. Voor nu is het gewoon lastig om dingen met haar te doen omdat ik er geen energie voor heb. Maar moeder dochter tijd wil ik zeker wel gaan maken. Confrontaties maar haar moet ik vermijden van de psych, dus als zij boos is dan moet ik ook even weg. Praten helpt bij haar dan ook niet dus dan is weglopen even beter. Maar nu ik weer terug ben aan de pillen heb ik mijn emoties weer wat beter onder controle.
Wat fijn om die kleine geluksmomentjes van je te kunnen lezen. Heb je al wat van de GGZ gehoord?