Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
Sjolvir schreef:Jammer dat er in dit topic vooral van het positieve wordt uitgegaan en dat mensen met negatieve ervaringen niet zo direct worden geloofd. Het vervelende is namelijk dat als er in die periode iets mis gaat het wel een hele grote impact heeft en ja, ik snap best dat waar gewerkt wordt fouten worden gemaakt en dat het soms met de planning niet kan etc., maar in dit topic wordt bijna gedaan alsof het zaligmakend is in NL voor mijn gevoel.
Ik snap ook wel dat bijna alle medewerkers stinkend hun best doen, toendertijd bij die 2 gevallen ook echt gemotiveerde mensen aan bed geweest en toch ging het bij de 1 fout qua niet aanwezig zijn van hulp (die dus niet beschikbaar was) en bij de andere ging het totaal fout qua medicatie, zeker die laatste is zeer kwalijk. Dus ja, er gaan wel eens dingen fout.
Silvia schreef:Mijn vriend heeft geprobeerd om 24-uur thuiszorg te regelen maar dat ging meteen de 1e dag al fout. Afspraken verkeerd ingepland en verzorgster had geen sleutel waardoor mijn schoonmoeder zelf haar bed uit moest.
Silvia schreef:We zijn in een paar weken tijd behoorlijk wat wijzer geworden over terminale zorg.
Je hebt vrijwilligers die ‘s nachts kunnen komen waardoor je zelf rustig kunt slapen. Want dat doe je niet als je weet dat er in de kamer naast je iemand ligt die jou misschien nodig heeft.
Silvia schreef:Er zijn organisaties, buiten de thuiszorg om, die zzp’ers inschakelen om 24 uurszorg te verlenen. Je krijgt dan te maken met 2 hooguit 3 verzorgenden die rouleren en ook ‘s nachts kunnen blijven als je dat wilt.
safina schreef:Ik denk dat we ook niet moeten vergeten dat palliatieve patiënten ook lang niet allemaal lieve, dankbare modelpatienten zijn. Mijn oma bijvoorbeeld, was echt geen gemakkelijke patiënt op haar sterfbed omdat ze paranoïde en depressief was. Daar heeft de verpleging echt heel wat mee te stellen gehad.
Sjolvir schreef:Jammer dat er in dit topic vooral van het positieve wordt uitgegaan en dat mensen met negatieve ervaringen niet zo direct worden geloofd. Het vervelende is namelijk dat als er in die periode iets mis gaat het wel een hele grote impact heeft en ja, ik snap best dat waar gewerkt wordt fouten worden gemaakt en dat het soms met de planning niet kan etc., maar in dit topic wordt bijna gedaan alsof het zaligmakend is in NL voor mijn gevoel.
Ik snap ook wel dat bijna alle medewerkers stinkend hun best doen, toendertijd bij die 2 gevallen ook echt gemotiveerde mensen aan bed geweest en toch ging het bij de 1 fout qua niet aanwezig zijn van hulp (die dus niet beschikbaar was) en bij de andere ging het totaal fout qua medicatie, zeker die laatste is zeer kwalijk. Dus ja, er gaan wel eens dingen fout.
Popstra schreef:Ik vind de terminale zorg prima. Heb 2 jaar terug moeten ervaren hoe dat bij mijn vader thuis was en dit ging allemaal prima. Ook de euthenasie.
Je kan mij niet wijs maken dat de zorg in 2 jaar tijd zo drastisch veranderd is dat huisartsen je laten barsten en wat al niet nog meer!!
mirriezz schreef:Net als met een arts die niet mee wil werken, vaak niet zozeer fout van het systeem, wel heel naar voor degene die het treft.
slimmerik schreef:mirriezz schreef:Net als met een arts die niet mee wil werken, vaak niet zozeer fout van het systeem, wel heel naar voor degene die het treft.
Het is niet een kwestie van een arts die niet mee wil werken. Een arts kan principe en/of overtuigingsbezwaren hebben. Hij/zij is immers opgeleid voor mensen te genezen en niet om dood te maken. Vandaar dat veel artsen/ziekenhuizen en hospices weigeren om te euthaniseren. Zij voelen dat ze in een enorme gewetensnood komen bij euthanasie en daar moeten ze m.i. een keuze in hebben.
Daarom als je denkt dat je zelf indien als je ziekbed misschien een ondraaglijk lijden zou kunnen worden en je daar echt niet aan moet denken dat je nu al bij je arts eens polst hoe hij over euthanasie denkt. Scheelt een hoop gedoe. En ja voor veel mensen rust er nu eenmaal een taboe op.....
mirriezz schreef:Oh, ja, die situatie bedoelde ik niet eigenlijk. Dat een arts zelf de keuze heeft of hij/zij wil meewerken aan euthanasie, vind ik super. Maar als jij het niet wil doen en je patiënt wil het graag wel is het wel zo netjes om door te verwijzen naar een arts die andere principes heeft en de patiënt eventueel wel wil helpen.
Ik doelde meer op de situatie dat een arts bijvoorbeeld nog geen palliatieve sedatie wil starten, maar de familie dit absoluut nodig acht. Natuurlijk zijn daar soms medische verplichtingen voor, maar ik kan me voorstellen dat er ook artsen zijn die vinden dat dat pas later nodig is dan andere artsen. Als de patiënt bijvoorbeeld onrustig wordt, of pijn ervaart, dan vind ik zo'n situatie erg vervelend voor de familie, en ben ik dus van mening dat je de verkeerde arts hebt getroffen.