Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird
ikkedus schreef:Een psychiater is toch vaak meer medicijn- dan mensgericht. Kort in de tijd en erg resoluut.
Ik heb nu steeds psychiaters die net vd opleiding komen en die luisteren nog meer naar het verhaal achter de mens-met-pil. En waar nodig krijgen ze advies van de oudere psychiaters. Dat communiceert voor mij tot nu toe fijn.
Ik heb het andere slag ook genoeg gezien.
Rocamor schreef:Joolien heb je zo wel vertrouwen in deze persoon?
Hij komt op mij over als: "uurtje factuurtje en verder geen gezeik".
Sorry![]()
Hoe gaat het verder met je? Afgezien van dit gedoe?
Horsa schreef:Phoya schreef:.Eens met Horsa. Maar sommige dingen moet je doorheen voor je het los kan laten. Verwerken zegmaar. Stil staan bij wat het met je doet, wat je er bij voelt en hoe het je beïnvloed.
100% met je eens. Ik snap dat heel goed. Ik kon het zelf merken aan mijn (gebrek aan) slaap en mijn (hoge) bloeddruk. En de hoge hartslag. De dag dat ik mijn besluit nam, was mijn oogwit rood van de tranen, maar mijn slaap kwam weer terug. Over die beslissing zijn drie maanden gegaan. Ik heb nu een week later nog enkele momenten van terug denken maar ik weet dat ik de juiste beslissing heb genomen. Op naar een nieuwe bestemming.
Joolien schreef:Ongelooflijk, de psychiater blundert wederom...
Ik heb 1 mei om een doorverwijzing gevraagd naar psytrec. 11 mei krijg ik een cc dat ie een verwijzing heeft gestuurd. Blijkt dus dat die verwijzing niet klopte dus dezelfde dag heeft psytrec contact met hem opgenomen met wat hij nog moest doorgeven. Heeft hij gezegd dat hij het voor 16 mei zou doorsturen.
Inmiddels zijn we 1,5e maand verder, en heeft psytrec dus nog steeds niet de juiste gegevens binnen. Ze hebben meermaals contact met hem opgenomen, maar zonder enig succes. Terwijl ze hem in het begin precies hebben verteld wat hij moest opsturen.
Echt, hoe kan een dokter zo laks zijn? Hoe moeilijk is het om even een mailtje te sturen met de juiste info? Ik ben echt woest, flabbergasted en vol ongeloof. Ik gaf hem het voordeel van de twijfel... Had ik dat nou maar niet gedaan.
Stel he, dat ik zo labiel was en suïcidaal, dan had dat toch levensgevaarlijk geweest? Iemand zonder enige notie zo lang laten wachten?
Ik vecht zo hard voor herstel, maar weer werkt hij me tegen. Vuile hond.