Bokt.nl

**Geplaatst**: 19-12-16 16:10

Geplaatst: 19-12-16 16:10

Je leven on hold? Het is maar hoe je er zelf tegenover staat, vind ik dan.

Ik zei altijd dat ik wel ooit kinderen zou willen, maar pas toen ik mijn man tegenkwam, wilde ik echt kinderen. Alleen toen het zover was dat ik stopte met de pil, sloeg de twijfel toe. Wil ik het wel echt? Kan ik het wel? En mijn leven dan? En het paardrijden? En alle leuke dingen?
Manlief wilde ook graag kinderen, maar als ik ze echt niet wilde, dan hoefde het voor hem ook niet. Dus daar had ik niks aan. Ik durfde niet meer...

Uiteindelijk toch de stap genomen omdat manlief me kon overtuigen, maar ik had niet echt DE kinderwens, ik twijfelde echt. Zwanger zijn vond ik tegenvallen, want ik kon niet alles meer wat ik wilde (duh), maar ik heb tot 2 dagen voor de bevalling paard gereden, dus geen reden tot klagen. En de twijfel bleef hoor! Pas toen de kleine geboren is en het allemaal een beetje liep, kwam de liefde. Dat moest bij mij echt groeien en daar schaam ik me niet voor.

Na 6 weken reed ik weer paard, na 3 maanden weer wedstrijden, eigenlijk heb ik hetzelfde leven als voorheen. Maar... mijn ouders en schoonouders passen wel regelmatig op, zodat ik kan rijden. Ik beken dat ik misschien per week 2 uurtjes op de bank lig, voor de rest ben ik bezig met huishouden/paarden/kind. Sociaal leven is iets minder geworden. Ik beken dat ik een moeder ben die gewoon ook haar eigen leven wil houden. Mijn kind staat echt voorop, zeker, mijn planning komt niet altijd uit en ideaal is misschien anders, maar echt, mijn leven met kind: I love my life

Succes met je beslissing!

**Geplaatst**: 19-12-16 16:13

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 16:13

@FrankavdT, mooi verwoord en herkenbaar!

**Geplaatst**: 19-12-16 16:23

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 16:23

Ik begrijp werkelijk waar niet dat er zo veel mensen zijn die denken het grootste geluk gevonden te hebben in vrijheid, reizen, uit eten gaan etc. Het ware geluk zit hem in heel andere dingen en een daarvan is voor veel mensen de liefde voor je kind (en de zonsopgang, fluitend naar je werk, verkleurende bladeren in het bos) En het is heel cliché maar dat snap je pas als je kindje in je armen ligt.

**Geplaatst**: 19-12-16 16:24

Geplaatst: 19-12-16 16:24

Lieve TS. Ik lees je topic en ik zie hoe je in dubio zit. Je geniet nog zo van het leven en staat er midden in. Daarnaast zie ik dat je toch heel streng voor jezelf bent. Je zegt ook dat je graag nog wel 10 jaar extra had gewild en dan vraag ik me af... Wat let je om nog 10 jaar te wachten? Je bent 32! Genoeg moeders die op hun 40e beginnen of een kind krijgen. Ja je hebt meer risico maar goed over tien jaar weet je misschien wel zekerder of je het echt wil of niet. Wil je het niet, dan is er niets getreurd. Zie ook vooral het topic "41 en een kinderwens" voor argumenten over dit onderwerp.

**Geplaatst**: 19-12-16 16:25

Geplaatst: 19-12-16 16:25

Oh dom, helemaal vergeten. Mensen die geen kind hebben of willen die zijn nooit gelukkig en snappen niks van de wereld.

Dat snap je pas als je een kind hebt uitgepoept! :)*

Ik word gelukkig van bladeren in het bos EN uit eten gaan. Want ik hou van eten en van mijn vrienden, familie en vriendje waarmee ik dan uit eten ga. :Y)

**Geplaatst**: 19-12-16 16:26

Geplaatst: 19-12-16 16:26

Of niet. En dan heb je een groter probleem. Echt niet iedere vrouw is hetzelfde, er zijn vrouwen die met kinderen stokongelukkig zijn. Ook al houd je misschien wel veel van je kind, soms werkt het niet voor je en anders dan in een relatie zul je het toch echt de rest van je leven moeten uitzingen.

**Geplaatst**: 19-12-16 16:28

Geplaatst: 19-12-16 16:28

Nou, mijn moeder denkt daar duidelijk anders over hoor

Natuurlijk snap ik ook wel dat je het ook in je moet hebben, maar een kwijlend grut is het echt niet.
Je keuze snap ik, maar je hoeft een baby nu ook weer niet een 'kwijlend grut' te noemen...

**Geplaatst**: 19-12-16 16:30

Geplaatst: 19-12-16 16:30

Wat een onzin.

Ver reizen heb ik nooit gedaan. Ik ben Europa nog nooit uitgeweekt, heb nog nooit gevlogen.
Ik kan heerlijk genieten van de natuur. Er is niets mooier dan dat voor mij.
De dag dat mijn lijf mee werkt en ik kan dat ook nog eens indelen zoals ik zelf wil die dag omdat ik vrij ben en dat ik die kostbare dag niet hoef weg te gooien op het werk, heerlijk! Dan fluit ik ook. Genieten van mijn dieren, dat bos met die kleuren, die mistige morgen waar de zon door probeert te piepen.
En daar heb ik geen kind voor hoeven te krijgen.

**Geplaatst**: 19-12-16 16:30

Geplaatst: 19-12-16 16:30

Misschien dat jij daar je geluk niet in vind, maar geen mens is hetzelfde. Fijn dan dat jij even voor een groot deel van de mensheid bepaalt waar ze wel en niet echt gelukkig van worden en of ze wel echt gelukkig zijn. Erg kortzichtig dit.

**Geplaatst**: 19-12-16 16:31

Geplaatst: 19-12-16 16:31

Mooi verhaal

**Geplaatst**: 19-12-16 16:33

Geplaatst: 19-12-16 16:33

Daar denken ik en mijn moeder hetzelfde over.
Maar idd, niet iedereen is hetzelfde. Mijn tante heeft er ook voor gekozen om geen kinderen te krijgen.
Dus tja.

**Geplaatst**: 19-12-16 16:35

Geplaatst: 19-12-16 16:35

En wat doen jullie met (schoon)ouders die maar verwachten dat jij ze opa en oma gaat maken?

**Geplaatst**: 19-12-16 16:42

Geplaatst: 19-12-16 16:42

Ik begrijp werkelijk waar niet dat zoveel mensen denken het geluk te vinden en het krijgen van een kind

Dit zijn nu juist de kortzichtige reacties van kindermensen waardoor mijn eierstokken preventief alvast vertrekken naar verre oorden.

**Geplaatst**: 19-12-16 16:49

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 16:49

Ik begrijp dat er hier al een hele discussie is los gebarsten met oordelen over mensen die wel en mensen die geen kinderen hebben/willen.

Laat voorop staan dat ieder zo z'n eigen voorkeuren heeft. Het ene is niet beter dan het andere.

TS, ik denk wel eens bij mezelf: "Stel dat ik nooit kinderen krijg/wil/whatever." Maar dat kan ik me niet voorstellen. Ik heb geen man/vriend, woon zelfs nog bij mijn ouders (waar ik spoedig verandering in wil brengen) en ben 26. Maar geen kinderen? Dat kan ik me niet voorstellen. Ook al moet ik er nu nog niet aan denken! Hoe is dat voor jou en je vriend? Kan je het je voorstellen straks samen 70 te zijn en geen kinderen te hebben? Daar is overigens helemaal niets mis mee hoor! Ik hou het voor mezelf gewoon aan, ik kan het me niet voorstellen om geen kinderen te hebben (later als ik groot ben).

Ik had een collega, die een beetje hetzelfde had als jij, zoals ik uit jouw post en haar verhaal begreep. Ze is inmiddels 58 hoor. Die was ook al jaren met haar man, waren al 10 jaar getrouwd en toen ze richting de 35 ging besloten ze maar kinderen te nemen (oké, als het al zo gemakkelijk gaat, zij hadden het geluk natuurlijk), want geen kinderen was ook geen optie voor ze. Ze waren er niet helemaal aan toe, maar zeiden ook: "Ach, wanneer ben je daar wél echt klaar voor?"
En het is hartstikke goed gegaan. Twee kinderen hebben ze, zijn er stapelgek mee en ze hebben er nooit spijt van gehad.

Misschien biedt het nieuwe inzichten... En laat je niet leiden door oordelen! Wel kinderen, geen kinderen, het maakt allemaal helemaal niets uit! Als jullie maar gelukkig zijn

**Geplaatst**: 19-12-16 16:52

Geplaatst: 19-12-16 16:52

Ja hoor daar is ie :roll:

Het ware geluk zit voor jou in de liefde voor je kind. Betrek niet op een ander wat voor jou zo is of voelt. En zet bewust kindvrije mensen niet weg als domme wezens die niets van geluk snappen.

**Geplaatst**: 19-12-16 17:03

Re: Wanneer weet je of je moeder wilt worden?

Geplaatst: 19-12-16 17:03

Ik zeg altijd bij twijfel niet inhalen. Een kind is een keuze voor het leven, of het nu bevalt of niet.
Je hele leven ben je er in mijn ogen verantwoordelijk voor.

Je bent nog relatief jong, 32 dus je hebt echt nog wel een aantal jaar om er over na te denken.

Nu horen we vaak succes verhalen, maar de niet succesvolle verhalen..die zul je waarschijnlijk zeer weinig horen (ivm schaamte...van hadden we maar geen kind genomen etc........, maar die mensen zijn er wel degelijk)

**Geplaatst**: 19-12-16 17:09

Geplaatst: 19-12-16 17:09

Daar is de eerste echte Jehova getuigen. Kom op zeg hoe arrogant moet je zijn om dit neer te typen. En hoe kortzichtig. Ik hou zielsveel van mijn zoon maar het is niet zo dat je je grote geluk vind. En hebt als je een kind krijgt wat een onzin.
Het is geen walhalla moment hoor die bevalling. Het is niet zo dat je na je bevalling alles meer gaat waarderen.
Heel fijn dat JIJ het zo ervaart maar realiseer je dat dat jou beleving is en dat je niet kan roepen dat jou beleving voor iedereen geldt.
Er zijn genoeg mensen die hun vreugde halen uit verre reizen omdat ze daar nieuwe mensen ontmoeten nieuwe dingen leren nieuwe inzichten krijgen. Prima toch.
En zoals mijn moeder me altijd geleerd heeft anders is niet beter of slechter. Wijze les. Kortom kijk niet meer op mensen met een andere zienswijze maar accepteer deze en wees gelukkig met. Je eigen leven

**Geplaatst**: 19-12-16 17:13

Geplaatst: 19-12-16 17:13

Zelfs als moeder vind ik dat vrij zoetsappig… Ja ik wordt gelukkig van mijn kinderen. Maar het kan ook zwaar en vermoeiend zijn. Ze halen je het bloed onder de nagels vandaan (nouja, de mijne dan), proberen uit, hebben ongelukjes (bekers omgooien, vallen en iets kneuzen, plassen in bed, ed.), en dan heb je het nog niet eens over het ziekenoppas spelen (vrij nemen), de halve verhuizing wat een uitje heet en de helft van de tijd te laat komen omdat ze net nog in hun luier poepten, zich niet wilden aankleden, water over zich gooiden ect.

En ja, ik hou van mijn kinderen en kan heerlijk met ze knuffelen, spelen, lachen, genieten van hun plezier en verhalen, hoe ze iets uitvinden/proberen, hun wereld verkennen en hoe heerlijk eerlijk ze kunnen zijn.

Als ik geen kinderen had gehad, was ik dan ongelukkig geweest? Nee, ik had hele andere dingen gedaan, andere keuzes gemaakt. En ja heel eerlijk, dan had ik een stuk meer vrijheid gehad; vakanties, hobby’s, uit eten, concerten, ect.

Geluk is meer dan iets hebben of meemaken. Gelukkig zijn is wat je van je leven maakt. Toevallig laatst nog iemand gesproken die geen kinderen kon krijgen (tot haar spijt) en nu (tientallen jaren later) kan ze ook zeggen dat ze 100% gelukkig is met hoe haar leven is gelopen.

Voor elke keus is wat te zeggen en het vervelende is, beide is een definitieve keus (al heb je nog wel wat tijd

)

Laatst bijgewerkt door Riddershow op 19-12-16 17:20, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-12-16 17:15

Geplaatst: 19-12-16 17:15

Heel korte reactie, ik had dezelfde twijfels en vond het een enorme beslissing. Mijn vriend en ik hadden ook niet veel met kleine kinderen. Maar uiteindelijk toch de knoop doorgehakt en er voor gegaan. Gelukkig was ik snel zwanger zodat ik niet meer de tijd had te twijfelen en vanaf toen geen moment spijt gehad. Wij hebben nu 2 kinderen en het is me echt heel erg mee gevallen. Ik ben nog steeds dezelfde persoon en mijn vriend ook, we maken nog steeds tijd vrij voor onze hobby's en de drukte is er wel maar het is een verrijking.

Dat je twijfels hebt vind ik juist wel normaal, het is een enorme beslissing, vroeger ging je trouwen en kwamen er kinderen zo simpel als wat, nu heb je gelukkig veel meer keuzes.
Laat t even bezinken en neem er rustig de tijd voor, ikzelf heb veel gelezen voor die tijd over het krijgen en hebben van kinderen en daardoor begon het meer bij mij te leven.

**Geplaatst**: 19-12-16 17:16

Geplaatst: 19-12-16 17:16

Euh, of je leven op hold komt hangt echt niet alleen van jezelf af. Was het maar zo simpel. Ik wens je veel succes met je eigen leven als de vader uit zicht is verdwenen en je kind compleet panisch raakt zonder jou. Ja, ook na herhaaldelijk proberen (langer dan anderhalf jaar). Ga jij dan maar eens lekker iets voor jezelf doen.

Als het aan mij had gelegen had ik af en toe eens tijd voor mezelf. Maar je hebt echt niet alles in de hand, hoe moeilijk het ook is om je dat voor te stellen als je zelf een makkelijker kind hebt.

**Geplaatst**: 19-12-16 17:19

Geplaatst: 19-12-16 17:19

Nou ik hoop heel erg dat ik binnenkort zwanger raak, maar als ik dit soort dingen ga uitkramen mag je me afschieten Maaike. Dit geldt trouwens voor heel bokt. Jullie hebben mijn toestemming. Schiet me af.

**Geplaatst**: 19-12-16 17:20

Geplaatst: 19-12-16 17:20

Ik hoop dat je als ouder je eigen geluk maakt en dit aan je kind kan leren. Wat een opgave voor een kind als het de ouders gelukkig moet maken.

Laatst bijgewerkt door Grapjasjes12 op 19-12-16 17:21, in het totaal 1 keer bewerkt

**Geplaatst**: 19-12-16 17:20

Geplaatst: 19-12-16 17:20

Dit dus. Het zou idd kunnen als je familie in de buurt woont je niet alleenstaand bent of word en je kind het kan handelen als je weggaat. Mijn zoon is nu 12 en sinds 2 jaar kan ik weg af en toe. En niet te lang. Ik kan eindelijk gaan kijken naar werk. Dus ja ik kan met grif zeggen dat mijn leven on hold heeft gestaan.

**Geplaatst**: 19-12-16 17:25

Geplaatst: 19-12-16 17:25

Haha net zoals die van mij naar de Bahama's?

Ik krijg hier altijd zo'n jeuk van.

TS bij twijfel niet doen. Je kunt je kind niet op marktplaats zetten en klagen tegen je vriendinnen met kinderen gaat ook niet zo makkelijk want er zullen altijd wat oermoeders (om in Joolien termen te blijven) tussen zitten die dit niet accepteren/respecteren.

**Geplaatst**: 19-12-16 17:32

Geplaatst: 19-12-16 17:32

Ik ben nu 42 en bewust kinderloos. Nooit rammelende eierstokken gehad en zal ze ook niet meer gaan krijgen.
Soms was er wel twijfel, maar dat kwam eigenlijk meer door de omgeving dan vanuit mezelf.
De opmerkingen vanuit de omgeving van als je later oud bent komt er niemand langs etc. slaat imo ook nergens op.
Hoeveel ouderen krijgen daadwerkelijk bezoek van hun kinderen. Vast genoeg, maar ook veel mensen niet.
Dit moet ook geen reden zijn om maar kinderen te "nemen".

Ik ben gelukkig zonder kinderen en zeg bij twijfel niet doen.
Je kan je kind moeilijk op marktplaats te koop aanbieden wegens het ontbreken van een klik

Het is wel jammer dat mensen met kinderen vaak zeggen dat het leven met kinderen zoveel beter en mooier is geworden.
Net of het leven van mensen zonder kinderen minder mooi is of slechter.
Hoe vaak ik me niet moet "verantwoorden" waarom ik geen kinderen wil......
Nee ik heb geen hekel aan kinderen (wel aan de krijsende), maar ik wil ze gewoon niet.

Maar goed ik vind wel dat beide partners er compleet achter moeten staan en bij twijfel zou ik het niet doen.