Bokt.nl

**Geplaatst**: 09-08-16 08:01

Geplaatst: 09-08-16 08:01

Wamoe schreef:
Intussen ben ik oom met een half oog aan het kijken naar iets wat mij ook kan ondersteunen fysiek. Zou het massage zijn? Yoga? Hardlopen met hulp van een trainer? Inspanning of juist ontspanning? Of zelfs acupunctuur of homeopathie. Het aanbod is enorm, maar wat kies je en gaat helpen? Zelfs dit geeft keuzestress

Ga naar je huisarts en laat je bloed eerst nakijken op o.a. schildklier en bijnieruitputting! Natuurlijk is hard werken niet goed en natuurlijk heb je al tijden roofbouw gepleegd. Maar als er nog andere lichamelijke oorzaken zijn die het e.e.a. versterken heeft yoga, sporten etc. niet heel veel zin.

Als je voor een sport kiest adviseren ze om sporten te doen waar weinig stresshormonen bij vrijkomen. Eerder een krachtsport dan een duursport.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 09-08-16 12:30

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst door de TopicStarter : 09-08-16 12:30

Ik weet dat mijn schildklier is bekeken bij et laatste bloedonderzoek 3 weken geleden. Maar Bijnier moet ik nog even vragen. Ik krijg de indruk dat dat niet regulier is.

Gister wat tegenslag, ziekmeldingen. Dat soort zaken vliegen mij echt bij de keel. Zeker nu de bezetting in vakantieperiode zo krap is en vervanging amper te regelen.

Nog even over de psycholoog. Ik hoop dat die mij kan elpen om dingen weer helder te zien. Mijn hoofd is nu rommelig, ik kan moeilijk beslissingen maken en ik kan mijn emoties niet echt peilen. Vaak ben ik heel mat, weet niet goed wat ik nu wil of waar ik zin in heb. Ik denk dat als ik weer grip heb daarop dat ik al beter in mijn vel zal zitten.

Momenteel verlang ik naar het gevoel dat je als kind op vakantie had, die zorgeloze leegte en vrijheid ;-)

**Geplaatst**: 09-08-16 16:12

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 09-08-16 16:12

Wanneer heb je vakantie TS? Wellicht is het goed om even helemaal tot rust te komen.
Ik was destijds op zoek naar een yoga of mindfullness vakantie (omdat ik voelde dat het niet goed ging). Maar goed, voordat ik kon boeken ben ik ingestort

Ze zijn behoorlijk prijzig, maar wellicht kan je weer even helemaal opladen. www.puurenkuur.nl en www.spadreams.nl zijn voorbeelden van aanbieders.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 21-08-16 22:54

Geplaatst door de TopicStarter : 21-08-16 22:54

Dag Bokkers,

Mijn vakantie komt er bijna aan. De laatste loodjes en bijna als therapie veel voorbereiden. Een compleet draaiboek voor de overdracht aan collega's. Maar ik merk wel dat het een soort obsessie is om het helemaal tot in de puntjes voor te bereiden. Een soort ultiem bewijsstuk dat ik wel degelijk goed werk lever. Gek genoeg brengt dat idee me wel wat voldoening. En straks ook echt zonder zorgen op vakantie te kunnen.
Voel me een soort marathonloper die eigenlijk niet meer kan, maar op wilskracht naar de eindstreep hobbelt.

Maar wel doodsbang om na mijn vakantie terug te komen, bang om in een enorme stapel werk te landen, bang om te horen dat er dingen zijn misgegaan en dat er veel moet worden rechtgetrokken. Bang om in mijn gewoontes terug te vallen en me niet beter te voelen. Bang dat mijn manager weer gaat aandringen op projecten die hij wil oppakken en die ik de laatste weken met rust heb mogen laten. Bang dat im mijn functie niet meer kan uitvoeren met de drive en charme die ik ooit had.

Dus de afspraak met de psycholoog zal hopelijk wel goed doen.

Op de werkvloer nog wel een aanvaring gehad met een medewerker, die me heeft uitgemaakt voor rotte vis omdat ik een klant iets had toegezegd dat we niet helemaal konden waarmaken. Haar woorden ergens in de tirade: "Jij verdient deze functie niet"
Ik heb me keurig opgesteld, excuses aangeboden en gezegd dat ik echt mijn best doe om dit soort dingen te voorkomen. En bedankt dat ze dit bij mij is komen melden.
Maar ondertussen ging ik van binnen een klein beetje dood hoor..... -O-

Een collega heeft me goed opgevangen gelukkig en heeft me gezegd dat ik me vooral niet druk hoef te maken omdat ik mijn werk echt wel goed doe etc. Maar poehee, olie op het vuur hoor.

**Geplaatst**: 22-08-16 21:47

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 22-08-16 21:47

TS, neem in je vakantie even heel goed afstand van je werk.

En ga de volgende dingen na:
1. Word ik gelukkig van dit werk?
2. Past de functie eigenlijk wel bij mij?
3. Wat vind ik van de werksfeer?
Is de sfeer goed, of is de collegialiteit en teamspirit ver te zoeken?
4. Wil ik dit nog jaren doen?

Bedenk dat je altijd een keuze hebt, een keuze om ander werk te zoeken. Dat je gelukkiger maakt. Weer je vrolijke zelf.

En ja een vast contract is een vorm van zekerheid, maar echte zekerheden heb je nooit in het leven. Als de firma moet bezuinigen en reorganiseren kan je alsnog op straat komen te staan.

Ik wil je veel rust en bezinning wensen de komende tijd.

**Geplaatst**: 22-08-16 21:59

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 22-08-16 21:59

Tja, als perfectionist iets loslaten is heel erg moeilijk. Maar sluit aan in de lange rij van overspannen perfectionisten. Misschien is de erkenning dat je baan niet zo leuk meer is en het misschien tijd is om iets anders te zoeken voor jou een optie. Dan neem je vaak wat afstand van je werk en maak je je iets minder druk. Ik hoop dat je een hele fijne en vooral niet aan het werk denkende vakantie hebt.

**Geplaatst**: 22-08-16 22:33

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 22-08-16 22:33

Ts misschien is het interssant om eens met een arbeidscoach te gaan praten. Die kan je helpen je vragen te beantwoorden en duidelijkheid voor jezelf te scheppen. Vaak zitten die bij de arbodienst dus je kunt vragen of je doorverwezen kunt worden.

**Geplaatst door de TopicStarter** : 25-08-16 16:16

Geplaatst door de TopicStarter : 25-08-16 16:16

Ik weet niet of ik het hier heb getypt, maar het coachingstraject dat ik graag wilde is afgewezen door mijn werkgever. Omdat het advies van de bedrijfsarts gevolgd moest worden. Ikzelf denk dat het een kostending is, psycholoog is gedekt door mijn ziektekosten verzekering natuurlijk.

Laatste dag gehad, overuren zijn opgenomen. Ik ga na vandaag loskomen van mijn werk!

Voor nu op deze vragen:

laetitia schreef:
En ga de volgende dingen na:
1. Word ik gelukkig van dit werk? Werd, ik heb een gouden functie, veelzijdig, eigen eigenaar inbreng, mooie branche, vlakbij huis etc.
2. Past de functie eigenlijk wel bij mij? Plannen, regelen, overzicht houden, multitasken, bemiddelen. Dat zijn mijn sterke kanten.
3. Wat vind ik van de werksfeer? Niet best, de druk is hoog en lijkt te worden opgevoerd om maar efficiënter te worden en vernieuwend te zijn.
Is de sfeer goed, of is de collegialiteit en teamspirit ver te zoeken? Vanwege de werkdruk werken wij op eigen eilanden, samen koffie, lunchen of een praatje tussendoor is er nooit. En we houden het in stand omdat de cultuur nu eenmaal zo is. De drempel tussen werknemers op de vloer en ons (management)team is ook groot.
4. Wil ik dit nog jaren doen? Ja, als ik weer de grip heb, het enthousiasme terug en balans kan houden. Maar of dat reël is? Ik moet natuurlijk ook bekennen dat de relatie met mijn manager niet goed is, en dat blijkt best bepalend te zijn voor mijn gemoed. Plus het risico dat en zodanig gereorganiseerd wordt dat ik het echt niet meer bij kan benen. Of eruit lig door bezuinigingen.....

**Geplaatst**: 22-09-16 09:33

Geplaatst: 22-09-16 09:33

Hoe gaat het nu TS? Heeft je vakantie je goede gedaan?

**Geplaatst**: 22-09-16 10:10

Geplaatst: 22-09-16 10:10

Niet alles gelezen, maar wel alle posts van de TS. Ik vraag me ook af of de vakantie fijn is geweest en vooral of het iets heeft bijgezet?

Wat mij vooral opvalt, wat geen kritiek is maar een observatie en vooral hoe het op mij overkomt.... is dat het lijkt alsof TS heel graag zorgt voor alles en dan bedoel ik ook echt alles. Daar slaat de 'functie omschrijving' eigenlijk ook wel op. Daarnaast moeite heeft met dingen uit handen geven...

Citaat:
En een van de taken die ik wel heb overgedragen is nu naar iemand die meer papierwerk maakt dan nodig. Overijverig maar mijn tenen krommen als ik zie hoeveel werk die steekt in typen en tabellen maken. Ik laat het maar, want ja.... uit handen is uit handen

...waardoor werkdruk natuurlijk niet echt lager gaat worden. Al delegeer je dan enkele taken, als je er alsnog tenenkrommend uit komt had je het net zo goed zelf kunnen doen.

En vervolgens lijkt het er ook op dat een stukje assertiviteit mist. Dan doel ik even op de gesprekken met de manager, geen antwoord kunnen vinden op de vragen die hij stelt etc.

Citaat:
Gesprek met manager gehad. Die vroeg vooral: wat zijn je werkzaamheden, wat zou je kunnen uitbesteden aan anderen en wat wil je zelf graag blijven doen. Onder het mom, ik kan je wel helpen maar jij bent de regisseur van je eigen werk.
Daar kwam niet zo heel veel uit, ik kon zelfs heel slecht uitleggen wat nu mijn grootste taken zijn nu. beetje flater

Kan het zijn dat er een stukje 'ondergewaardeerd gevoel' speelt? Zeker omdat je nu merkt dat je niet lekker in je vel zit en je voor jouw gevoel daar weinig response op krijgt?

Hoe is dat in je privé leven? Zorg je dan ook graag voor alles, ook perfectionistische puntjes en moeite met dingen voor jezelf te eisen? (Zoals dus wat rust op werk, maar dan dus privé)
Je lijkt me echt een super lief moeder type, die eigenlijk te weinig om zichzelf denkt. Puur een gevoel op basis van je posts hoor en dat is een heel positief iets, mits je jezelf niet voorbij loopt.

Misschien is het een idee om deze dingen niet alleen op je werk te bekijken maar even een kritische zelfreflectie erop los te laten in z'n algeheel. Hoe zit ik in elkaar? Wat zijn mijn valkuilen? Hoe kan ik daar makkelijker mee omgaan? Etc.

Daarnaast lijkt het me helemaal geen slecht idee om via een therapeut (wel een waar je een klik mee hebt anders werkt het nog voor geen moer

) te gaan kijken naar een oplossing. Iemand die je kan helpen bij het reflecteren en je handvaten kan geven om gewoon in het algemeen makkelijker met dit soort dingen om te gaan, want dat werkt net zo op je werk. Zeker als je werk je niet naar een coach wilt sturen. Zeer spijtig, maar dan zou ik persoonlijk zoeken naar een alternatief.

Stel je zou ontslag nemen en een andere droombaan/uitdaging gaan zoeken... ben je er dan van overtuigd dat dat je problemen oplost of zou er dan de mogelijkheid bestaan dat je na een paar jaar weer op het einde van je brandstof loopt?

Nogmaals, puur mijn observatie (ik kan er volledig naast zitten), als lieve kritische noot bedoeld waar je hopelijk iets mee kan.

**Geplaatst**: 16-10-16 19:06

Geplaatst: 16-10-16 19:06

Hoe gaat het nu met je?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 24-10-16 16:00

Geplaatst door de TopicStarter : 24-10-16 16:00

Dag allemaal,

Ik heb het even wat tijd gegund om hopelijk met een mooie uitkomst te komen. Maar dat is te simpel gedacht

Vakantie was hard nodig, de eerste week was een waas, er wel zijn fysiek maar verder stond ik een beetje op afwezig. Daarna een fijne tijd gehad, werk helemaal kunnen loslaten, tot de laatste dagen. Want ik werd natuurlijk een beetje bang dat er stapels werk zouden liggen.

De eerste werkdag was daarom ook enorm heftig, komt zoveel op je af. In de loop van de week is dat beter geworden en ik merkte dat de vakantie me weer relativeringsvermogen en energie had gegeven.
Ook eerste gesprekken gehad met de psycholoog, die ook erg op gedachten -> gedrag = gevoel stuurt.

Inmiddels alweer enige tijd verder maar er spelen nog klachten die ik maar moeilijk een plek kan geven. Ik heb nog altijd concentratieproblemen, vergeet dingen (die me dan ineens op zondagavond gaan achtervolgen incl. een hartslag van 140). Kan geen goede structuur aanhouden ondanks goede voornemens. En dat terwijl de werkdruk wel iets is afgenomen, ik ervaar nog geen rust en overzicht, danwel energie en drive of zoals ze het mooi zeggen: flow

@ Wubwub, ik ben zeker iemand die zich erg verantwoordelijk voelt. En het is inderdaad moeilijk om te zien hoe anderen iets minder efficiënt doen dan ik. Ik delegeer al een groot team. Maar sommige taken zijn net wat gecompliceerder en dus moeilijk uit handen te geven.
En ondergewaardeerd, ja... of eigenlijk meer geen oog voor mijn werk. Het is moeilijk om te zeggen of dit 'verkeerd' is of op mijn niveau simpelweg wordt verwacht dat ik mijn eigen werk volledig manage, evalueer en bijstuur. De leiderschapsstijl van de directie sluit in ieder geval (nog) niet zo goed aan bij mijn behoeften.

**Geplaatst**: 17-12-16 11:58

Geplaatst: 17-12-16 11:58

Hoe gaat het nu met je ts?

**Geplaatst door de TopicStarter** : 30-01-18 16:19

Geplaatst door de TopicStarter : 30-01-18 16:19

Het is inmiddels al lang geleden, toch leek het me waardevol om na deze lange tijd toch een update te geven.

Er is veel gebeurd: In eerste instantie ben ik met hulp van de psycholoog weer gaan werken, heb mezelf herpakt en heb een aantal maanden goed gefunctioneerd, ik was strijdbaar en het werkritme deed me goed.
Tot een fatale middag waarin ik een presentatie moest geven en het me zwart voor de ogen werd. En even later wist ik niet meer goed waar ik was en wat ik aan het doen was. Heel angstig en ik ben direct daarna ‘gevlucht’ en heb bevend als een rietje op bed gelegen. De dagen erna gesproken met zowel de huisarts, bedrijfsarts en de missie was om toch deels aan het werk te blijven. Dat lukte maar deels, ik zat vol met angsten en fysieke klachten als misselijkheid, duizelingen en tintelende ledematen. Ik sliep bijna 15 uur per dag en voelde me het meest thuis in een donker en stil huis, bovendien at ik onregelmatig, ongezond en veel te veel.

Ik heb maanden in deze stroperige periode gezeten, veel moeite met alles…. Met druktes, met überhaupt een voet over de drempel zetten op kantoor, thee halen in de keuken als daar iemand was, mensen onder ogen komen etc. Ook privé was het allemaal wat afwezig en kon ik niet echt iets in me opnemen, zelfs op het paard was ik angstig geworden.
Pakweg een half jaar daarna komen de verbeteringen, was ik klaar met slapen, kon ik weer wat beter openstaan voor mensen, prikkels en worden dingen in je privé ook weer leuker. Soms val je terug, en soms leef je weer op.
En nog maanden later kom je erachter dat je weer energie hebt, openstaat voor vanalles, bruist van activiteiten in het vooruitzicht, doelen en plannen willen maken. En besef ik dat ik toch wel in hele donkere hoekjes van mezelf heb gezeten, en simpelweg véél tijd nodig had om weer veerkrachtig te worden.

Mijn manager heeft een bureau aangetrokken om te helpen in deze situatie, ik een coach en hij advies. Dat heeft veel geholpen, want dankzij dit bureau heeft mijn manager zich bijgestuurd zodat ik kon herstellen. Ik dank veel aan mijn coach en zijn collega’s, ze hebben het proces heel goed kunnen begeleiden waardoor er niets uit de hand is gelopen.
Al met al bijna 1,5 jaar om in de knoop te draaien, en 1,5 jaar om er weer uit te komen….En erg gelukkig dat ik weer mijn kracht en leven terug heb!

**Geplaatst**: 30-01-18 16:32

Re: Als werk je boven het hoofd stijgt....

Geplaatst: 30-01-18 16:32

Fijn voor je dat het beter gaat en dat er weer levenslust in je zit. Er wordt ook vaak gezegd dat je dezelfde tijd nodig hebt voor herstel als voor je afbraak. Goed dat je hulp hebt gehad en dat je leidinggevende inzag dat het ook anders kan. Heb je toen ook gevold en heb me wel eens afgevraagd hoe het met je zou zijn.

**Geplaatst**: 30-01-18 17:07

Geplaatst: 30-01-18 17:07

Wat goed dat je manager een bureau ingeschakeld heeft

.

Ik herken het proces heel erg, van 0 prikkels aankunnen en niets willen tot weer kunnen genieten van de mooie dingen in het leven. Nu je weer wat meer energie hebt en weer wat meer kan, ga allereerst genieten. Doe waar je blij van wordt, waar je geluk uit haalt.
Het mooie weer komt er straks weer aan en de natuur en zon doen je geest en je lijf goed. Hoe meer je geniet hoe meer je geest herstelt en je veerkracht terug komt.

Gun jezelf dat, dan kan je er alleen maar sterker uit komen