Sammie schreef:Adoptie is niet meer zo zalig maken als 20 jaar terug. Het kost je minstens 10.000 euro en een aantal jaren. Je moet voldoen aan de waslijst aan eisen van de landen waaruit je wil adopteren. Dit zijn onder andere leeftijdsgrenzen (geen groter verschil dan 40 jaar bijv.), getrouwd zijn, vaak geen homostellen. Vervolgens verschillen per land de volgende eisen: Minimaal 3 weken tot wel 3 maanden aaneengesloten verblijven in het land waaruit je wil adopteren. Op eigen kosten! Je hele medische molen overhandigen aan het land waaruit je wil adopteren, je dient veelal een brief/documentenpakket aan te maken met daarin informatie over jezelf, waarom je wil adopteren, bewijs dat je zelf geen kinderen kunt krijgen, incl kwakje. Dat wordt nog eens beoordeeld. Daarnaast dien je aan te geven wat je levensovertuiging is, een boekwerk van jezelf gaat naar de moeder die afstaat en zij beslist wie haar kind krijgt. (op basis van je levensovertuiging en je boekwerk). Meer dan eens kom je overeen dat je om de x tijd foto's en een voortgangsrapport schrijft die naar de moeder gaat. Bij een gesloten adoptie geldt dat niet. Je krijgt meestal voorrang als je een kind met een beperking adopteert en als je al een aantal adopteerde kinderen hebt dan ben je bij nummer zoveel verplicht om een kind met een beperking te nemen.
In veel landen waar vanuit je kunt adopteren worden moeders-to-be geronseld om hun kind af te staan, het levert geld op. Er zijn zelfs situaties waarbij vrouwen dan wel gepusht worden dan wel vrijwillig om zwanger te worden om het af te staan, want dan hebben ze geld. En het kind een 'goede' toekomst.
Het is gewoon een ordinaire kinderhandel geworden. Er valt immers veel geld te verdienen.
Ik weet dat het veel geld en tijd kost, maar als je zo'n grote kinderwens hebt, dan vind ik dat je ook wel wat geduld mag hebben. Het is ook niet niks.
Ik heb het een heel aantal keren van dichtbij meegemaakt en al die eisen zijn streng, maar echt vaak geen heel rare eisen. Daar kan een gemiddeld stel vaak prima aan voldoen.
En je hoeft er niet voor te kiezen om foto's e.d. naar de ouders toe te sturen. Bij mij in de omgeving gebeurd dat in de meeste gevallen ook niet. Mijn neefje (geadopteerd) gaat soms wel eens naar zijn opa toe, maar daar hebben mijn oom en tante zelf voor gekozen.
Kind met beperking hoeft ook niet. Je hebt gewoon geduld nodig. Het is niet een hamster die je even bij de dierenwinkel koopt. Zwanger worden kost bij veel mensen ook wel een tijd. Soms ook jaren.
In de tijd die het kost kan je sparen. Kind zelf kost ook een hoop geld als het er eenmaal is.
Ik weet niet precies hoe het zit met de mensenhandel, maar zou wel graag een bron willen daarvan als je die hebt. Ik wil later namelijk sowieso serieus overwegen een kindje te adopteren.