Bokt.nl

**Geplaatst**: 16-04-16 17:38

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 16-04-16 17:38

Ik heb volgens mij vorige week nog een onderzoek gelezen waarin stond dat bam worden geen schade veroorzaakt bij het kind.kinderen ontwikkelen zich net zo goed als in 'traditionele ' gezinnen. De band met hen moeder was op latere leeftijd wel veel beter bij bamkindjes vergeleken met ' traditioneel' opgegroeide kindjes. Als ik het onderzoek tegen kom zal ik de bron noteren:)

**Geplaatst**: 16-04-16 17:40

Geplaatst: 16-04-16 17:40

Ik vind dat er hier wel heel hard geroepen wordt dat het allemaal zooooo heeeel zwaar is.. Natuurlijk is het pittig.. Maar het is elke seconde waard..
Onze zoon heeft bijna 2 jaar bij mij gedronken, het eerste jaar nog zeker 3 of 4 nachtvoedingen..
Dus dat kon ik niet aan zijn pappa overlaten.. Ik was degene met de melkbar. (natuurlijk dit is eigen keuze.. maar toch he)
Alle voedingen waren sowieso voor mij.. En kijk nou.. ik leef nog. Sterker nog, ik vond het een geweldige periode.. Natuurlijk was ik wel eens moe, maar als ik dan naar onze kleine man keek was het dat allemaal waard..

En kinderen krijg je.. Die neem je niet.

**Geplaatst**: 16-04-16 17:43

Geplaatst: 16-04-16 17:43

Zonnetje81 schreef:
Volgens mij begrijpen sommige bokkers mij niet. Dat die risico's er zijn MET man snap ik maar MET man is het al HEEEEEEEL zwaar.....kan je dat wel aan als je ALLEEN bent? Je kan het niet meer terug stoppen als blijkt (ook al zijn de risico's klein) dat je het niet aan kan.... En ik heb het idee dat sommige ook ONDERSCHATTEN hoe zwaar een vroeggeboorte (is niet een kwestie van oh ligt maar in het zkh) en een zwaaaaaaar gehandicapt kind is dat niet eens zelf kan zitten/praten/ omrollen...

Capslock is niet nodig hoor om je punt te maken ;-)

. Wel over wogen is nog steeds iets anders dan plotseling in je eentje voor het hele circus te staan.

Ik vraag me stiekem ook een beetje af vanuit welk perspectief jij spreekt. Mensen onderschatten een vroeg geboorte, jij spreekt uit persoonlijke en eigen ervaring?

Tegenwoordig zijn zware handicaps al heel tijdig te signaleren, mocht TS hierin een keuze willen kan ze dit altijd laten onderzoeken. Geen 100% zekerheid, maar zeker iets om aan vast te houden.

Wat betreft complicaties bij de geboorte, nog steeds gaan er meer geboortes goed dan fout.

**Geplaatst**: 16-04-16 19:10

Geplaatst: 16-04-16 19:10

Olikea schreef:
Ik vind dat er hier wel heel hard geroepen wordt dat het allemaal zooooo heeeel zwaar is.. Natuurlijk is het pittig.. Maar het is elke seconde waard..
Onze zoon heeft bijna 2 jaar bij mij gedronken, het eerste jaar nog zeker 3 of 4 nachtvoedingen..
Dus dat kon ik niet aan zijn pappa overlaten.. Ik was degene met de melkbar. (natuurlijk dit is eigen keuze.. maar toch he)
Alle voedingen waren sowieso voor mij.. En kijk nou.. ik leef nog. Sterker nog, ik vond het een geweldige periode.. Natuurlijk was ik wel eens moe, maar als ik dan naar onze kleine man keek was het dat allemaal waard..

En kinderen krijg je.. Die neem je niet.

Hier ook een moeder en ik vond het loeizwaar, helemaal de eerste periode. En dat het het 'waard' is, dat is toch heel persoonlijk? Ik zou ze voor geen goud willen missen, maar ik heb me regelmatig afgevraagd waar ik in godsnaam aan begonnen was.

Dat laatste zinnetje vind ik trouwens echt zo'n jeukerige moeke-uitspraak.. :')

**Geplaatst**: 16-04-16 19:35

Geplaatst: 16-04-16 19:35

Ik heb niet alle reacties gelezen maar wil wel nog op een van de reacties reageren. Ja, je wil dat een kind opgroeit in een stabiel gezin en ja de kans bestaat dat een kind later wil weten wie zijn of haar vader is. Maar daarom gaan stellen dat een kind start met een handicap omdat er geen vader in het spel is, dat gaat me dan weer iets te ver.
Ik ken meer dan een kind dat opgegroeid is of opgroeit zonder vader en die het toch goed doen. Bovendien is het niet zo dat twee-oudergezinnen zoiezo beter zijn dan eenoudergezinnen.

**Geplaatst**: 16-04-16 20:07

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 16-04-16 20:07

Ik sluit me trouwens bij olikea! Hier ook bv... gemiddeld nog wel 6 x per nacht:) ruim 8 maanden nu. ik doe een fulltime universitaire studie en ben alleen. Wel veel steun van omgeving! ik heb het nog helemaal niet als zwaar ervaren

Ik vind het heerlijk. Het is druk dus een goede planning is vereist maar het is prima te doen allemaal. Zelf kan ik niet zo goed tegen de uitspraak dat kinderen hebben zo zwaar is... dat is maar net wat je er zelf van maakt en je eigen instelling. (In veel gevallen)

**Geplaatst**: 16-04-16 20:08

Geplaatst: 16-04-16 20:08

lieveli schreef:
anjali schreef:
Ja,dat kan, maar er zijn best veel mannen die geen zin hebben om een kind van een andere man te accepteren. Dat is misschien af te keuren, maar het is toch een biologisch gegeven wat in de dierenwereld helaas heel veel voorkomt,bijv.bij leeuwen. Jaja, wij zijn weliswaar mensen, maar het lijkt me toch het allerverstandigste om het traditionele gezinsmodel na te streven.En ts is pas 35, ze kan nog ruim 10 jaar vruchtbaar zijn,dus haastige spoed is zelden goed. Sorry voor mijn bemoeizucht hoor, maar ik bedoel het goed en heb hierover net als haast elke vrouw voor mezelf ook veel over nagedacht.

Ik vind dat raar hoor, het traditionele gezinsmodel. Echt een beetje schokkend en ouderwets.

Ik vind het ook raar dat mensen nog zo traditioneel erin staan. Prima als dat voor jou zo voelt, maar neemt niet weg dat andere vrouwen hun wens niet kunnen waarmaken. En ts kan misschien nog 10 jaar vruchtbaar zijn, maar op je 45ste nog een kind krijgen is misschien wel een groter risico dan nu alleen eraan beginnen.

**Geplaatst**: 16-04-16 20:48

Geplaatst: 16-04-16 20:48

hidsiiiggg schreef:
Ik sluit me trouwens bij olikea! Hier ook bv... gemiddeld nog wel 6 x per nacht:) ruim 8 maanden nu. ik doe een fulltime universitaire studie en ben alleen. Wel veel steun van omgeving! ik heb het nog helemaal niet als zwaar ervaren Ik vind het heerlijk. Het is druk dus een goede planning is vereist maar het is prima te doen allemaal. Zelf kan ik niet zo goed tegen de uitspraak dat kinderen hebben zo zwaar is... dat is maar net wat je er zelf van maakt en je eigen instelling. (In veel gevallen)

Fijn dat het voor jou zo makkelijk is maar lang niet elk kind is makkelijk

**Geplaatst**: 16-04-16 21:02

Geplaatst: 16-04-16 21:02

Ts, als je een goed netwerk om je heen hebt; doen.

Maar... Ik (ik heb wel man, maar revalideer dus ben afhankelijk van mijn netwerk) merk wel, de mensen die het hardst riepen dat ze mij zouden helpen, het minste er waren. De mensen die niets beloofden, stonden voor mij klaar.

Enne, het heeft voordelen. Je hoeft niet te overleggen over de opvoeding, maar vaart volledig je eigen koers.

Om Sammie ook te kriebelen, natuurlijk is het mijn kind (ehh ons kind haha). Hij is niet van de ooievaar. Ja hij heeft een eigen identiteit, maar ik ben voor altijd zijn moeder. Net als ik voor altijd het kind ben van mijn moeder. Het is ook mijn man, want hij is getrouwd met mij. Wij zijn verbonden met elkaar, naast dat wij allen individu zijn.

**Geplaatst**: 16-04-16 21:38

Geplaatst: 16-04-16 21:38

Majabeestje schreef:
Olikea schreef:

En kinderen krijg je.. Die neem je niet.

Dat laatste zinnetje vind ik trouwens echt zo'n jeukerige moeke-uitspraak..

Vind dit echt een rotopmerking. Als je jaren bezig bent om zwanger te raken, in het zkh kunnen ze niks vinden waardoor het niet zou lukken, dan praat je wel anders. Zwanger raken en een kindje krijgen is een wonder en niet voor iedereen weggelegd. Dus ja, een kind KRIJG je!

**Geplaatst**: 16-04-16 21:50

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 16-04-16 21:50

Daarom zei ik in veel gevallen. Ik ben mij ervan bewust dat dat niet altijd het geval is.

**Geplaatst**: 16-04-16 22:31

Geplaatst: 16-04-16 22:31

vuurneon schreef:
Om Sammie ook te kriebelen, natuurlijk is het mijn kind (ehh ons kind haha).

Zo zwaar til ik er nu ook weer niet aan

Het ging mij meer om dat gedoe over het is MIJN kind en dat dan nog even in hoofdletters.. Ik snap de intentie erachter, maar ik heb liever dat mensen wat serieuzer kijken naar het kost een dorp om een kind op te laten groeien ipv van mijn, mijn, mijn te roepen. Vergelijkbaar met als 'kinderen neem je niet, maar krijg je. Het is een wonder, want er zijn eenmaal mensen die ze niet kunnen krijgen' een beetje zout op slakken leggen. Ja er zijn mensen die geen kinderen kunnen krijgen. Echt zeer vervelend, maar met 6 miljard mensen kun je het wel amper een 'wonder' meer gaan noemen. Een persoonlijk wonder (of drama natuurlijk als het niet gaat) prima, maar even als een ander het prettig vind om over van alles en nog wat te overleggen lekker laten doen. Laat het zout thuis.

**Geplaatst**: 16-04-16 22:48

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 16-04-16 22:48

Heb man en kinderen. Man werkte echter alleen maar toen ze klein waren. In elk geval zes dagen per week en op de zevende sliep hij

. Ik vond het destijds goed te doen. Maar vraag me af of ik het helemaal alleen had kunnen doen tijdens hun puberjaren. Jongste was nogal ondernemend, zeg maar. Oudste voerde weinig uit op school. Toen was het toch wel fijn dat pa ook regelmatig met hen sprak. Plus dat de buitenwereld niet meteen kwam met het oordeel 'ach ja, wat wil je, die moeder kan dat natuurlijk niet in haar eentje aan met twee pubers' (ze zijn inmiddels een stuk volwassener, gelukkig).

**Geplaatst**: 16-04-16 23:12

Geplaatst: 16-04-16 23:12

Dat gedoe over dat een 2 oudergezin makkelijker, stabieler is.
Mijn ouders zijn nog steeds samen maar mijn moeder heeft de opvoeding toch echt in haar eentje gedaan. Mijn vader vond zijn katten, werk en fotoclub belangrijker dan aandacht aan zijn gezin geven.
Dus ik ben wel opgegroeid met een vader maar zeker geen vaderfiguur.

Ts, als je ervoor jezelf 100% achter staat dan zeker weten doen. Garanties heb je nooit en opmerkingen als je moet aan het kind denken. Alsof 2 oudergezinnen een kind willen omdat ze alles ideaal hebben voor een kind. Een kind wil je altijd uit eigenbelang.

**Geplaatst**: 16-04-16 23:22

Geplaatst: 16-04-16 23:22

djuulsie schreef:
Vind dit echt een rotopmerking. Als je jaren bezig bent om zwanger te raken, in het zkh kunnen ze niks vinden waardoor het niet zou lukken, dan praat je wel anders. Zwanger raken en een kindje krijgen is een wonder en niet voor iedereen weggelegd. Dus ja, een kind KRIJG je!

Maar dan heb je toch eerst besloten dat je ze wilt nemen. Er zijn maar weinig mensen die een kind krijgen zonder er bewust voor te kiezen. Zelfs als je per ongeluk zwanger raakt besluit je het wel of niet te nemen. En zelfs al je het geboren laat worden kun je het alsnog afstaan.

Maar ik snap de gevoeligheid hoor, daar wil ik ook niets aan af doen.

**Geplaatst**: 16-04-16 23:35

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 16-04-16 23:35

Ik denk dat je ook vooral moet kijken hoe het leven er voor het kind gaat uitzien en niet alleen van je eigen wens uitgaan.
Daarbij ook met name de negatieve opties meenemen (je kunt niet meer op iedereen terugvallen, je raakt je baan kwijt, je wordt ziek, je ontmoet iemand die je kind niet leuk vindt, je kind wordt ernstig ziek ...). Hoe kijk je daar tegen aan? Ben je iemand die wel wat tegenslagen gewend is en weet je hoe je dan bent?
Er gebeurt namelijk van alles in je leven, met jou en met je eventuele kind. Wat kun je je kind dan bieden?

Overigens vind ik dat je je deze dingen deels ook moet afvragen als je als stel een kind wilt. ;-)

En misschien gekke vraag, maar ben je nu al gewend om je leven te moeten aanpassen, bijv aan intensieve verzorging van een huisdier? Vraag jezelf af of je bereid bent om alles in te leveren als de nood aan de man is, dat zal zeker als je alleenstaande moeder wordt meer een rol spelen wanneer je samen bent.

**Geplaatst**: 17-04-16 08:23

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 17-04-16 08:23

Alleenstaand moeder lijkt mij wel ontzettend zwaar. Sowieso vooral de babytijd vergt ontzettend veel. En je hoort weinig van mensen die het niet trekken, rust een taboe op en anderzijds... je moet ook wel door, je kunt het sowieso niet terug draaien ;-)

dus ook als je besluit er alleen voor te kiezen ga je het redden

je moet wel!

Dat gezegd hebbende, fijn voor die twee die het hier niet als zwaar hebben ervaren! Dat meen ik echt, want het is allemaal niet zo roze. Ook hier een taboe met 'geniet ervan'
Hier zo blij dat de partner er was, wij hebben echt af moeten wisselen om vol te houden. Hier vooral de eerste 3 maanden was echt bewogen en niet leuk (zacht uitgedrukt). Toch leuk om te lezen dat ik er zelf gewoon wat meer van had moeten maken en mijn eigen instelling gewoon het probleem was

**Geplaatst**: 17-04-16 08:40

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 17-04-16 08:40

Denk niet dat dat te maken heeft met je instelling...

Maar op de een of andere manier... Als je alleen bent red je het (meestal) ook wel.

Het is een beetje net als met bevallen voor mij. Als je weeën beginnen denk je "als het pijnlijker wordt dan kan ik echt niet meer!". Maar ze worden pijnlijker en je pijngrens wordt opgerekt.

Zo is het met ouderschap ook. Het blijft altijd net op het randje wat je aankan, omdat je nou eenmaal meebeweegt. En als je het in je eentje moet doen dan beweegt die grens ook mee. Dan blijk je ineens nóg meer aan te kunnen omdat het móet.

**Geplaatst**: 17-04-16 09:17

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 17-04-16 09:17

Ik werk in het onderwijs en zie vele soorten kinderen langs komen. Uit veel verschillende gezinnen.

Waar kinderen stuk van gaan zijn ouders die ze emotioneel verwaarlozen, ouders die in een vechtscheiding zitten en zich omwille van de kinderen toch niet in kunnen houden. Ook gaan kinderen stuk van labiele moeders en criminele vaders. En het ergst gaan ze stuk van bizarre verwennerij alsof het prinsjes en prinsesjes zijn die steeds door hun ouders gered horen te worden.

Geen enkel kind gaat stuk omdat het maar 1 ouder heeft, of twee vaders of twee moeders.

Natuurlijk is het voor due kinderen wel eens lastig. Opgroeien is topsport en er zijn altijd elementen in ieders leven om ontzettend ongelukkig van te worden. Dat hoort. Dat verwerken we na ons 25ste.
En hoe verwender, hoe moeilijker alles te verwerken is.

**Geplaatst**: 17-04-16 09:27

Geplaatst: 17-04-16 09:27

hidsiiiggg schreef:
Ik sluit me trouwens bij olikea! Hier ook bv... gemiddeld nog wel 6 x per nacht:) ruim 8 maanden nu. ik doe een fulltime universitaire studie en ben alleen. Wel veel steun van omgeving! ik heb het nog helemaal niet als zwaar ervaren Ik vind het heerlijk. Het is druk dus een goede planning is vereist maar het is prima te doen allemaal. Zelf kan ik niet zo goed tegen de uitspraak dat kinderen hebben zo zwaar is... dat is maar net wat je er zelf van maakt en je eigen instelling. (In veel gevallen)

juist ja met veel steun uit je omgeving, heb jij al een zwaar ziek kind gehad met die hele malle molen, allegien etc.En zo te lezen is jou eigen gezondheid ook op orde.( dit treft niet iedereen, maar ook jou kan onverwachts iets treffen je weet nooit welk kind je treft of wat jou treft!)

Hier een moeder die er heerlijk van kan genieten en echt mijn kindje niet wilt missen maar het is echt niet overal rozengeur en manenschijn het kan soms best pittig zijn ook als je een ouder bent, en dan sta je er niet alleen voor maar is het wel jou verantwoording!en ook jij kan het net treffen dat je niet fit bent of wat dan ook. En dan is het niet de instelling maar roeien met de riemen die je hebt, dus zo goed en kwaad als het dan gaat (en dat doen 2ouder gezinnen ook dus daar zit het verschil dan niet in)

**Geplaatst**: 17-04-16 09:40

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 17-04-16 09:40

Ik ben alleenstaande moeder, niet bewust en papa is gelukkig (omdat ik idd een vaderfiguur wel belangrijk vind, maar ook zonder dat wordt een kind groot hoor) nog wel enigzins in beeld voor mijn zoontje. Het is zwaar, helemaal omdat ik nu ook nog een post partum depressie heb. Maar als ik naar mijn zoontje kijk en hij geeft een enorme glimlach omdat hij mijn gezicht ziet dan smelt ik helemaal van liefde. Dat zit zó diep, dat kan je je echt niet voorstellen als je geen kinderen hebt. Dus ja ik vind het het waard

Heb altijd gezegd dat als ik 35 en single zou zijn en dan mijn zaakjes goed voor elkaar had, ik een BAM moeder zou worden. Mijn kinderwens was heel groot en die zou ik niet onvervuld laten door het ontbreken van een man.

Dat je een klein vangnet hebt is wel heel erg prettig hoor, nu hoef je echt niet overal je kind achter te laten, maar het is wel even heel erg fijn dat je je hart kan luchten of dat iemand even een stuk met de kleine gaat wandelen zodat jij even kan slapen of in bad kan liggen.

**Geplaatst**: 17-04-16 10:54

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 17-04-16 10:54

Voor de derde keer: tuurlijk kunnen er omstandigheden zijn waardoor de situatie een stuk lastiger is en waardoor zwaar kan zijn. Ik zei dat ik in veel gevallen, zeker niet altijd.

Ik vond gewoon dat als je dit forum leest het lijkt alsof het niet te doen is om kinderen te hebben of dat je gedoemd bent in te storten als alleenstaande ouder... de toon is best wel negatief. ik vond het gewoon belangrijk om te zeggen dat dat echt niet altijd het geval is.

**Geplaatst**: 17-04-16 11:25

Geplaatst: 17-04-16 11:25

hidsiiiggg schreef:
Voor de derde keer: tuurlijk kunnen er omstandigheden zijn waardoor de situatie een stuk lastiger is en waardoor zwaar kan zijn. Ik zei dat ik in veel gevallen, zeker niet altijd.

Ik vond gewoon dat als je dit forum leest het lijkt alsof het niet te doen is om kinderen te hebben of dat je gedoemd bent in te storten als alleenstaande ouder... de toon is best wel negatief. ik vond het gewoon belangrijk om te zeggen dat dat echt niet altijd het geval is.

Dat bedoelde ik ook ja.

**Geplaatst**: 17-04-16 11:36

Geplaatst: 17-04-16 11:36

Ik heb er ook altijd over nagedacht. Altijd geroepen als ik voor mijn dertigste geen leuke vriend heb, dan wordt ik ook BAM. Maar nu toch een vriend met kinderwens getroffen

. Maar het is nu pas een half jaar aan, maar we zijn nog steeds gek op elkaar en met hem wil ik toch echt wel een gezinnetje

. Kan toch anders lopen dan je denkt, TS, wie weet is die leuke man ook nog voor jou weggelegd.

Maar daarnaast complimenten voor hoe je het het aanpak. Fijn dat je kind straks wel weet wie de donor is, bij BAM vind ik het belangrijk dat het kind wel weet waar het vandaan komt een ook de genen van de vader kan nazoeken. Belangrijkste is dat je je kindje ontzettend gewenst is, wens jou en de toekomstige kleine heel veel geluk samen :(:)

**Geplaatst**: 17-04-16 19:01

Re: Bewust alleenstaand moeder worden

Geplaatst: 17-04-16 19:01

Voor de gene die het interessant vinden, straks in Zapp echt gebeurd een verhaal van een donorkind die haar biologische vader wil ontmoeten, om 19.25 op NPO 3