mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Moderators: Polly, Muiz, NadjaNadja, Telpeva, Essie73, ynskek, Ladybird

Toevoegen aan eigen berichten
 
 
Gemmeke

Berichten: 1107
Geregistreerd: 31-12-03
Woonplaats: Leiden

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-06-16 12:25

Zooo, ik heb gister je topic "ontdekt" en ben onder de indruk van je veerkracht.
Fijn dat je wel ergens plezier aanbeleefd, zoals wandelen met je hond, lekker even niets bij een paardje. Even jezelf zijn zonder die grote last.

Ik herken veel van je verhaal maar dan vooral hoe je het nu ervaart.

Ik ga je topic zeker volgen! En hoop dat je weet dat je niet de enige bent die dit moet doormaken, zie dat als steun!

Heel veel liefs Gem

Rofah
Berichten: 621
Geregistreerd: 25-02-15
Woonplaats: Midden Nederland

Link naar dit bericht Geplaatst: 02-06-16 12:51

Ik ben onder de indruk hoe jij met de situatie om gaat, veel inzicht op hoe je met dingen om moet weten te gaan, wat je moet leren en wat je moet loslaten.
Zelf kan ik een voorbeeld aan jou nemen, je vat de koe bij de horens en ondanks dat het niet makkelijk is werk je er wel aan.
Dat is dapper en getuigt van een sterk karakter, al met al mijn complimenten en een knuffel :(:)

Mocht ik nou in de buurt wonen en je eventueel meer tijd met een paard (pony) willen doorbrengen stuur me dan gerust een pb'tje :j

nascha_7
Berichten: 39
Geregistreerd: 21-03-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 03-06-16 13:21

Pfff, even mijn ei kwijt hier. Wat kan een mens zich jakkie voelen en dan helemaal door haarzelf.
Bleh!
Hoop dat van me afschrijven helpt.

Huilbui na huilbui, ondanks dat dat misschien goed is voelt het niet zo.
Loop de hele week al tegen mijn grenzen aan, voornamelijk vanwege het slechte slapen.
Vannacht / vanmorgen wakker met een buikgriepje.
Niet handig.

Zou vanmorgen eerst een tussenevaluatie hebben met de psych en werkgever en dan gaan werken.
Hele week best goed gewerkt, aangegeven als ik het niet met dingen eens was, lekker aan het rommelen geweest...
Van de psych moest ik dingen sorteren; werk bij werk, thuis bij thuis. Laatste gesprek daar was ook niet fijn en goed afgesloten, ondanks dat ik dat zei was er geen tijd meer, uur was voorbij. Daarna vakantie, en het plannen van een nieuwe afspraak.
Waar ik dus eerder goede gesprekken had met mijn werkgever, was er nu een soort van muur.
Voelde niet oké.
Maar ik dabberde dapper door, misschien was het wel goed.

En nu de afspraak dus afgezegd vanmorgen, me ziek gemeld, weer gaan slapen en over mijn toeren wakker.
Was ik toch maar naar de afspraak gegaan, werkgever heeft last van me, een nieuwe afspraak maken gaat bijna niet vanwege werktijden, ik ben een ingewikkeld mens voor anderen, zoek het zelf wel uit........Dat soorten gedachten allemaal. En intussen huilend op de bank.

Met het ene moment heel boos op mezelf en het andere moment met meer medeleven naar mezelf en dat ik beter voor mezelf moet zorgen.
Verstand en gevoel helemaal overhoop. :(

@luuntje: Zeker een leuk vak luuntje. Maar inderdaad, het wordt er niet makkelijker op. Nu heb ik één dagdeel mijn eigen groep, het andere dagdeel de speciale kinderen, alleen of met zijn tweeën. Gisteren kwam er een meisje vragen wanneer ik haar weer kwam helpen met rekenen. Dat deed me wel goed.
Twijfelkont als ik ben.
Auto is weer gemaakt, gelukkig. Eerste stuk ben ik altijd een beetje bang dat ze de wielen niet goed vastgedraaid hebben, hihi.
Dank je wel voor je berichtjes :)

@Gemmeke: Thanks voor je lieve reactie :).
Die veerkracht is fijn en soms een valkuil, dan veer ik te hard en dan is ineens de rek eruit.
Met dieren is het fijn inderdaad, mag je gewoon even jezelf zijn. Dat kan bij mensen ook wel, maar dan is het soms veiliger om even de schijn op te houden.
Jij ook heel veel sterkte met jouw proces!

@Rofah: Dank je wel voor je lieve berichtje!
Die inzichten vind ik belangrijk, die helpen je verder.
Mijn ouders gaven altijd anderen de schuld overal van, nooit hadden zij zelf een aandeel ergens in.
Ik heb besloten dat ik dat niet zo wil.
Van de week merkte ik het ook een beetje bij mezelf. Liep wat te mopperen op dingen die collega's deden.
Het enige waar ik invloed op heb is mijzelf. Dus als ik volgende keer wil dat een collega niet zo met onze gemaakte afspraken omgaat, dan zal ik duidelijker moeten zijn in wat ik wil en wat er nodig is.
(Mag van mezelf wel mopperen hoor ;) )
Het is niet makkelijk, een hele worsteling soms.
Maar wel met elke keer een stapje makkelijker.

(Ik woon niet in het midden van het land, maar superbedankt voor je aanbod, lief! )

nascha_7
Berichten: 39
Geregistreerd: 21-03-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 05-06-16 21:38

Weekend weer om, morgen weer werken.

nascha_7
Berichten: 39
Geregistreerd: 21-03-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 06-06-16 22:15

Wat is het stil hier |( |( |( |( |(

nascha_7
Berichten: 39
Geregistreerd: 21-03-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 07-06-16 21:12

Afgelopen dagen waren pittig.
Meer dan pittig.

Toen ik vrijdag hierover schreef had ik stiekem een klein beetje gehoopt op een reactie.
Niet om oplossingen maar een hart onder de riem.
Misschien.

Maar het bleef stil en dat deed zeer.

De dagen daarna ook.

Ik heb voor nu besloten om het topic te laten voor wat het is, wil de mensen bedanken die er gereageerd hebben, me tips gegeven hebben en een hartverwarmende reactie hebben gegeven.
Maar 4 berichtjes van mijzelf achter elkaar, voelt als leuren om aandacht.
En daar pas ik voor.

Djoopie

Berichten: 2691
Geregistreerd: 12-06-12
Woonplaats: Ergens op aarde

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-06-16 21:16

Jammer, begrijp het wel van je trouwens.
Je hebt het niet altijd in de hand wanneer iedereen reageert natuurlijk en was vast niet bewust.

Vervelend dat de gesprekken ook niet lekker lopen. Dat helpt allemaal niet mee! Veel sterkte . Y;(

Edit: typo

BigOne
Berichten: 41293
Geregistreerd: 03-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 07-06-16 21:24

nascha_7 schreef:
Afgelopen dagen waren pittig.
Meer dan pittig.

Toen ik vrijdag hierover schreef had ik stiekem een klein beetje gehoopt op een reactie.
Niet om oplossingen maar een hart onder de riem.
Misschien.

Maar het bleef stil en dat deed zeer.

De dagen daarna ook.

Ik heb voor nu besloten om het topic te laten voor wat het is, wil de mensen bedanken die er gereageerd hebben, me tips gegeven hebben en een hartverwarmende reactie hebben gegeven.
Maar 4 berichtjes van mijzelf achter elkaar, voelt als leuren om aandacht.
En daar pas ik voor.

Je leurt niet om aandacht maar om even een figuurlijk schopje onder je kont, dat je het wel kunt. Je kunt het ook alleen zal dat niet van de één op de andere dag gaan. Een andere manier van leven na de manier waarop jij bent groot geworden is verdomt moeilijk aan te leren. Maar ik merk uit veel van je berichten dat je het wel kunt, alleen wanneer je een beetje in de put zit wil je reactie, van ons of wie dan maar ook. gebruik dit topic om je frustratie en gedachten van je af te schrijven, alleen dat zal je al helpen om zaken helder te krijgen. Veel van ons, zo niet bijna allemaal kunnen zich geen voorstelling maken hoe het is om zo op te groeien, laat staan dat we je zinnig advies kunnen geven. Maar steunen kunnen we wel proberen. Succes.

nascha_7
Berichten: 39
Geregistreerd: 21-03-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-16 11:39

Het is lastig.
Ik probeer geen verwachtingen te hebben.
Maar dit doet veel pijn.


Vandaar dat het beter is afscheid te nemen van dit topic.

luuntje

Berichten: 15072
Geregistreerd: 18-08-04
Woonplaats: Nieuw-Vennep

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-16 11:53

Als het topic je teveel energie kost kun je er beter mee stoppen.
Het moet wel leuk blijven.

Je kan mensen ook een pb sturen.
Ik sta daar echt voor open als je je verhaal kwijt wil.

Je ze rot voelen is niet grappig.
Soms is uithuilen dan het enige wat kan opluchten.

Bij onze puberzoon zien we regelmatig dat hij enorm tegen dingen aanhikt.
Wij dwingen hem dan om het toch te doen, met onze hulp.
De opluchting erna is groot.

nascha_7
Berichten: 39
Geregistreerd: 21-03-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-16 16:55

Het is niet zozeer dat het topic mij te veel energie kost. Het was juist fijn om iedereen zijn reactie te lezen.
Toen ik er vorige week zo doorheen zat, had ik heel erg gehoopt op een reactie. Niet met oplossingen of dergelijke, maar gewoon een simpele reactie.

Er kwam niks, noppes nada....
Zelfs dagen erna niet....

Ik weet dat het niet de makkelijkste kost is. Verwijt ook niemand iets, maar het heeft me wel heel erg geraakt.

BigOne
Berichten: 41293
Geregistreerd: 03-08-09

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-16 16:59

nascha_7 schreef:
Het is niet zozeer dat het topic mij te veel energie kost. Het was juist fijn om iedereen zijn reactie te lezen.
Toen ik er vorige week zo doorheen zat, had ik heel erg gehoopt op een reactie. Niet met oplossingen of dergelijke, maar gewoon een simpele reactie.

Er kwam niks, noppes nada....
Zelfs dagen erna niet....

Ik weet dat het niet de makkelijkste kost is. Verwijt ook niemand iets, maar het heeft me wel heel erg geraakt.

Maar je hebt dus wel verwachtingen, dat wij als vreemden per direct voor je klaarstaan wanneer je je poedersuiker voelt. En dan voel je je slecht en reageert er niemand en eigenlijk probeer je de zaak dan om te draaien en ons een vervelend gevoel te geven. Want dat doe je, onbewust misschien maar denk daar ook even over na. En als je geen verwachting hebt, want verwachtingen komen altijd uit je eigen hoofd, dan kun je ook niet zo teleurgesteld worden.
En had je graag een reactie gewild dan had je daar duidelijk om moeten vragen, help jongens, ik zit er doorheen , wie kan mij pb en. Maar niet denken dat iedereen direct doorheeft wat jij wil, dat heeft niemand omdat je het wel verwacht maar niet uitspreekt.

nascha_7
Berichten: 39
Geregistreerd: 21-03-16

Link naar dit bericht Geplaatst door de TopicStarter : 11-06-16 17:08

Ik wil niemand een rotgevoel geven en dat ik er niet mee om kan gaan is mijn probleem en niet de mensen van Bokt.
Maar als je zulke fijne reacties krijgt, je je rot voelt, je vriendinnen werken zijn, dan probeer je het.
Verwachten doen we denk ik allemaal als mens, terwijl je weet dat het je eigen hoofd is die dat doet en je teleurgesteld kan worden.

Ik probeer alleen uit te leggen aan degene die hiervoor schreven waarom ik er mee stop.
Vind jouw reactie dan ook een beetje hard Bigone.

BigOne
Berichten: 41293
Geregistreerd: 03-08-09

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-16 17:34

Mijn reactie is ook hard maar ook duidelijk naar jou toe en niet bedoeld om je een hak te zetten oid. Gewoon een wake up call, veel mensen op bokt willen graag andere mensen helpen maar als om welke reden dan ook niet gereageerd word in een topic dan betekend dat niet dat het mensen niet interesseert en dat ze geen luisterend oor voor je hebben, alleen dat ze niet op dezelfde tijd op je topic zijn te vinden om welke reden dan ook. Door je manier van schrijven in je laatste posts lijkt het alsof je medelijden op wil wekken terwijl ik denk dat dat niet je bedoeling zal zijn. Maar daar lijkt het wel op en dat is voor veel mensen ook een reden om te denken, tja, daar hoeven we niet op te reageren want ze volgt het toch niet meer, jammer dan. Je opent een topic, kunt daar je ei kwijt, schrijft vervelende zaken van je af en krijgt bemoedigende virtuele schouderklopjes. En zodra om welke reden dan ook die schouder even uitblijft is het alsof je als een klein kind gaat zitten miepen, zo lijkt het. Zal niet zo zijn en natuurlijk staat het je vrij om je eigen topic te laten voor wat het is maar dan niet met een reden dat je verdrietig word omdat het lijkt alsof niemand meer voor je klaar staat. En daarmee benadeel je mensen die het echt wel goed met je voor hebben.

BigOne
Berichten: 41293
Geregistreerd: 03-08-09

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-16 17:39

En je mag altijd bij mij thee komen drinken!!

Rofah
Berichten: 621
Geregistreerd: 25-02-15
Woonplaats: Midden Nederland

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-16 21:26

Tsja niet iedereen zit dagelijks op bokt, zo lees ik nu bijv pas je berichtjes en wordt reageren lastig. Stuur gerust een pb als je iets kwijt wilt maar het topic wilt laten voor wat het is, daar krijg ik tenminste een melding van ;)

Valentijn5
Berichten: 1661
Geregistreerd: 11-08-05

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Link naar dit bericht Geplaatst: 11-06-16 23:33

Ik snap je reactie wel hoor. Soms zit ik daar ook mee te worstelen. Maar het is toch een kwestie van ermee om leren gaan hoe moeilijk het ook is. ;)

Ginootje

Berichten: 2751
Geregistreerd: 10-07-06
Woonplaats: Rhoon

Re: mijn hele verhaal delen, steeds een beetje beter.

Link naar dit bericht Geplaatst: 12-06-16 04:29

Ik heb niet heel je topic gelezen maar na je beginpost wil ik je heel veel kracht toewensen <3 en mijn pb box staat altijd voor je open :) <3